ความรักอัน..บริสุทธิ์

[Dekchaijun]

                 คงไม่มีใครไม่ต้องการความรักหรอก จริงไหม? โดยเฉพาะถ้าความรักนั้น เป็นความรักที่บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ในที่นี้ ก็คือ ความรักที่ไม่ได้คาดหวังอะไรตอบแทนเพียงสักนิด ความรักที่มีแต่คำว่าให้เท่านั้น ความรักที่ให้แต่ความเข้าใจ ความรักที่ให้แต่ความอบอุ่นในหัวใจเสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลง และไม่เคยครั้งไหน หรือหนไหน ที่ความรักอันบริสุทธิ์ที่ว่านี้จะลดน้อยลง แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเนินนานเพียงใดก็ตาม

                  ถึงตอนนี้คงมีหลายคนตั้งคำถามว่า ความรักอันบริสุทธิ์แบบนี้ ยังคงมีเหลืออยู่ยุคสมัยนี้ด้วยหรือ!! คำตอบก็คือ มันมีอยู่อย่างแน่นอน เพียงแต่บางครั้งเราต่างหากที่มองข้ามมันไป บางทีเราก็ยังโหยหายความรักจากที่อื่น ๆ จนสับสนในชีวิต ทั้งที่ความรักอันบริสุทธิ์นี้อยู่ข้างตัวเรามาโดยตลอด ใช่แล้ว..ผมกำลังพูดถึง “ความรักอันบริสุทธิ์จากคุณพ่อ คุณแม่ของพวกเราทุกคน” นั่นละ
  
                   สังเกตหรือไม่ว่า..ตั้งแต่เราอยู่ในวัยเยาว์ วัยเด็ก จนถึงปัจจุบันนี้ แม้ว่าบางคนจะโตเป็นผู้ใหญ่ , บ้างก็มีครอบครัวเป็นของตัวเอง หรือบ้างก็อายุไม่น้อยแล้วเช่นกัน แต่ท่านก็ยังคงให้ความรักอันบริสุทธ์นี้แก่เรา เสมือนหนึ่งว่าเรายังเป็นเด็กที่ยังคงต้องการความอบอุ่นหล่อเลี้ยงจิตใจในยามทุกข์ยาก ต้องการการโอบกอดด้วยอ้อมกอดแห่งความรัก ความเข้าใจ ซึ่งพวกท่านก็พร้อมที่จะมอบความรักอันนี้ให้แก่เราทุกคนเสมอมาเช่นกัน

                   และไม่ว่าเราจะเดือดเนื้อร้อนใจจากที่ใดมาก็ตามแต่ เพียงแค่เราได้มาเห็นหน้า พูดคุย โอบกอดกับท่าน ความทุกข์ใจนั้น ก็ดูเหมือนจะเบาบางลงไปในทันที มันไม่เหมือนกับการที่เราได้เจอเพื่อนฝูง และระบายความทุกข์ใจให้พวกเขาฟัง มันก็ไม่รู้สึกว่าทุกข์ใจนั้นเบาบางลงเหมือนกับที่เราได้คุยกับคุณพ่อ คุณแม่เรา จริงไหม? ทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น ..

                   ก็เพราะความรักอันบริสุทธิ์ที่พวกท่านมอบให้กับเราไงล่ะ ความรักที่ในโลกนี้ไม่มีอะไรมาเทียบเคียงได้แม้แต่น้อย!! บางคนคิดว่าแล้วความรักของหนุ่มสาว หรือคู่ชีวิตที่ใช้ชีวิตร่วมกันมานาน มันไม่ใช่ความรักอันบริสุทธิ์หรือ? มันก็คงจะมีอยู่บ้าง และคงเป็นเพียงแค่น้อยนิด เมื่อเทียบกับความรักอันบริสุทธิ์จากคุณพ่อ คุณแม่ของเรา แต่ในบางครั้ง บางหน พวกท่านก็เป็นเพียงแค่ปถุชนคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น ย่อมต้องมีความต้องการความรักจากผู้อื่นบ้างเช่นกัน นั่นก็คือ ความรักจากลูกหลานของท่าน ซึ่งก็คือพวกเรานั่นเอง

                  เมื่อลูกบางคนได้แยกไปมีครอบครัวของตัวเอง ระยะห่างก็เริ่มทำให้ท่านคิดถึงพวกเราในวัยเยาว์ขึ้นมาอีกครั้ง ถ้าหากว่าพวกเราทุกคนยังคงมีพวกท่านอยู่เคียงข้าง ณ ขณะนี้แล้วล่ะก็ ขอให้หวนกลับไปมองพวกท่านบ้างตามสมควร โอบกอดพวกท่าน เหมือนอย่างที่พวกท่านเคยโอบกอดพวกเราไว้ พูดคุยกับพวกท่าน เหมือนอย่างที่ท่านเคยสอนให้เราพูดคำว่า พ่อ และคำว่า แม่ เพียงแค่นี้ พวกท่านก็คงจะมีความสุข มีรอยยิ้ม และมีกำลังใจการที่จะมีชีวิตต่อไปอย่างมีความหมาย เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับพวกเราไปนาน ๆ ตราบเท่าที่ท่านจะทำได้             


 

Comments

[จิงกาเบล]

ไม่มีใครรักเรา เท่ากับครอบครัวของเราแล้วค่ะ