Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

รบกวนอย่าตัดสินกันอย่างนั้นจะได้มั้ย?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
       เพื่อนๆคนไหนเคยคิดอย่างหัวข้อกระทู้นี้..อยากบอกใครสักคนหรือหลายๆคนอย่างนี้..ไม่ว่าจะกรณีไหนเรื่องอะไรก็ตาม  เชิญแวะมาเล่าสู่กันฟังได้เลยนะคะ
       สำหรับเราเจอจนเหนื่อยไปเหมือนกัน บางทีก็พูดไม่ออกค่ะ แค่อยากบอกว่าอย่ามองกันผิวเผินอย่างนั้นเลยค่ะ 
       ใครอ่านแล้วงงก็ข้ามไปได้เลยนะคะ..ขอแวะมาหาที่ระบายหน่อยเนอะ ขอบคุณค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

6 ความคิดเห็น

ราตรีไร้แสงจันทร์ 27 ม.ค. 63 เวลา 13:03 น. 2

มันเป็นเรื่องยากที่จะหวังให้คนอื่นมาเข้าใจตัวเราค่ะ ดังนั้นถ้าแสดงด้านที่เก็บไว้ออกมาไม่ได้ ก็มีแค่ต้องปล่อยวางให้ได้ เลิกแคร์สายตาคำพูดของคนอื่นแล้วดำเนินชีวิตไปตามปกติ ลองนึกถึงเวลาดาราโดน hate speech เอาก็ได้ค่ะ เขาผ่านมันมาได้ยังไง


ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวลองถอยออกมาให้ห่างๆ ดู มันมีทางให้ถอยเสมออยู่แล้วค่ะอยู่ที่ว่าจะทำหรือเปล่า

0
ชีสน้ำพริกมะขาม 27 ม.ค. 63 เวลา 13:21 น. 3

เป็นธรรมดาที่เราจะถูก Judge เสมอจากคนอื่น ไม่ใช่ทุกคนอยากจะเข้าใจเรานี่นะ

เราก็ไม่ได้อยากเข้าใจคนอื่นเช่นกัน //บ่น

1
MeowDreamMaker 27 ม.ค. 63 เวลา 15:30 น. 4

พอเลยมาวัยหนึ่ง ประสบการณ์เราก็จะบอกว่า "แล้วไง ใครแคร์" เองค่ะ...

ช่วงที่แคร์คำคน มักเป็นช่วงที่เรากำลังหาตัวตน หาที่ยืนอันมั่นคงให้ตนเอง

บทเรียนที่ตามมาคือ ทำไมต้องเอาความสุขของเราไปแขวนกับคนอื่นด้วยนะ

แล้วเอาจริงๆ ...

ตัวตนเราก็เปลี่ยนแปลงได้เรื่อยๆ (ตามปสก. ตามสิ่งแวดล้อม ตามวัย)

ที่ยืนของเราก็เปลี่ยนแปลงได้เรื่อยๆ

คนที่วิพากษ์เราก็เปลี่ยนแปลงได้เรื่อยๆ

ไม่มีอะไรแน่นอนสักอย่าง...



สุดท้ายจึงไม่แคร์คำใครที่ไม่เป็นประโยชน์อีกเลยค่ะ

** แคร์เฉพาะคนที่มีคุณค่าทางจิตใจ และมีคุณค่าทางเศรษฐกิจ ของเราก็พอ ฮ่า!

1
28 ม.ค. 63 เวลา 23:40 น. 5

เราก็เคยแคร์คำพูดแย่ๆของคนเหล่านั้นนะ แต่เดี๋ยวนี้ ท่องพุธโธ พุธโธ ไม่สนใจอีกแล้วล่ะค่ะ มันเป็นแค่บางช่วงเท่านั้น ช่วงที่มีอารมณ์อ่อนไหว หรือมีอะไรบางอย่างมาสะกิด ก็อาจไปบ้าง แล้วพอดีสติคิดได้ ก็ปล่อยไปค่ะ

2
763tommy 29 ม.ค. 63 เวลา 03:18 น. 5-1

อันนี้จริงค่ะ มันเป็นบางช่วงที่อ่อนไหวเป็นพิเศษ..อ่านแล้วซึมไปพักใหญ่ แถมบางทีก็เหนื่อยที่จะอธิบาย ดีที่เป็นแค่บางช่วง555

0
kurozuki 29 ม.ค. 63 เวลา 06:20 น. 6

คนอื่นจะพูดจะว่ายังไงเราก็ไม่คิดสนใจแต่คนใกล้ตัวที่เราต้องการให้เห็นค่านี่ซิ...สิ่งที่ตอบแทนมาแต่ละครั้งก็คือคำพูดเสียดแทงใจ ประชดแดกดันสารพัด


สุดท้ายก็เลือกต่่างคนต่างอยู่ดีกว่า...จบ...


เรื่อง Last Birthday ที่เขียน...ส่วนหนึ่งก็เพราะต้องการระบายความเก็บกดส่วนนั้นออกมา....เพราะถ้าเราฆ่าตัวตายจริง ๆ ...เขาก็ไม่รู้สึกผิดอะไรนอกจากเรามันอ่อนแอเกินไป!

2
763tommy 29 ม.ค. 63 เวลา 11:52 น. 6-1

สู้ๆค่ะ แค่เหนื่อยเป็นพักๆแล้วรักตัวเองดีกว่าเนอะ

https://www0.dek-d.com/assets/article/images/sticker/jj-big-13.png

0
kurozuki 29 ม.ค. 63 เวลา 17:47 น. 6-2

ตอนนี้เราเลือกจะอยู่ห่าง ๆ จากเขาสักพัก...ให้เขาอยู่กับโลกและสังคมที่เขาคิดว่าแคร์เขาให้พอ...


ส่วนเราก็อยู่กับแม่...


อันนี้ขำ ๆ นะ...ตอนเราไม่สบาย เป็นไข้ไอจะเป็นจะตายนี่...เขาไม่ได้ใส่ใจหรือสนใจเราเลย...สุดท้ายคนที่กังวลจนนอนไม่หลับหายาให้กินจนอาการดีขึ้นก็คือแม่...


ส่วนเขาน่ะเหรอ...เอายาแก้ไอมาให้ตอนเราดีขึ้นแล้ว...


คำถามคือ (ไม่ได้โพล่งออกไปนะ) เอามาให้ทำซากอะไรตอนนี้!? คุณเอาไปกินเองเถอะ! ...เพราะตอนนี้้้เขาก็ยังไอจะเป็นจะตายเหมือนเดิมในขณะที่เรากับแม่หายแล้ว...

0