พอจะมีวิธีการวางพล็อตดีๆ โดยไม่ต้องทำให้เราคิดอะไรเยอะเวลาเขียนไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
The.geniuss
6 ก.พ. 63 เวลา 21:39 น.
2,408
views
9 ความคิดเห็น
ไม่รู้ว่ามีไหมเหมือนกันค่ะ555 มันอยู่ที่แนวนิยายค่ะว่าเขียนแนวไหน อย่างเรื่องแรกของเรามันเขียนแนวรัก เนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไรมากแค่ตัวเอกเขารักกันได้กันก็คือจบ 555 >///< แต่ถึงมันจะดูไม่มีอะไรก็จริงแต่เราคิดปมเอาไว้เป็นจุดคั่นค่ะ เราแนะนำให้ลองคิดถึงเส้นยาวๆที่ไม่มีอะไรเลย แล้วลองเพิ่มจุดเข้าไปว่าจุดนี้จะเกิดอะไรขึ้น จุดต่อไปเป็นยังไง แล้วจะแก้ไขปมนี้ยังไง วางแบบนี้ไปจนจบเรื่องค่ะ แต่เราไม่ได้มานั่งเขียนเป็นฉากๆว่าแบบตอนที่หนึ่งเกิดอะไร ตอนที่สองเป็นยังไงนะ เราวางเป็นปมไว้แบบนั้นเลย แล้วก็แต่งไปเรื่อยๆ พอหยุดแต่งไปใช้ชีวิตปกติ ก็เอาสิ่งที่เจอมาเพิ่มในนิยาย โมเม้นบ้างอะไรบ้างจนถึงจุดทีแบบพอละ ไปปมต่อไปได้แล้ว ก็ค่อยๆเรียงเรื่องเข้าหาปมอะค่ะ เราก็แต่งตามสบายนะ ไม่เครียด ไม่ตัน เพราะตอนตันจริงๆก็เปลี่ยนปมไปเลยจะได้ไปแต่งปมใหม่ต่อ แต่งไปแต่งมาจากนิยายใสๆกลายเป็นนิยายเรท 18+ เลย//โดนถีบ
ส่วนอีกเรื่องคือคิดพล็อตหัวแทบแตก เพราะอยากพัฒนาการเขียนบวกกับช่วงนั้นอ่านนิยายเยอะไปหน่อย พล็อตเลยทะลักเข้าหัวจนมั่วไปหมด แบบจีนโบราณ ย้อนยุค เกิดใหม่ รักใสๆในรั้วมหาลัย พ่อแม่ลูกน่ารักๆ เก็ทฟีลไหมคะ และชั้ยค่ะ อิฉันทำพล็อตตีกันในหัวหมดเพราะอยากแต่งมันทุกแนว55555 แฟนตาซีก็อยากแต่งทั้งที่ไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้เลย คือ-ฉากใช้หัวสมอง ตลบตะแลงแผน ตัวเอกเก็บเควสทำภารกิจ เอาจริงๆเราไม่ค่อยสัมผัสเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่อยากแต่ง รู้สึกว่าแต่งได้คงสนุก เราก็นั่งคิดพล็อตค่ะคิดตั้งแต่แปดโมงเช้าจนถึงแปดโมงเช้าของอีกวัน และชั่ยค่ะ อิฉันไม่ได้นอน555 เพราะนั่งคิดพล็อตที่ต้องใช้หัวสมองมหาศาล พล็อตที่เราคิดก็คือจุดปมที่จะใส่ลงในเส้นนั่นเอง พอเราเอาจุดมาวางบนเส้นจนครบแล้ว เราก็จะปวดหัวครั้งเดียวค่ะ จากนั้นเราก็จะไม่ปวดหัวละ เพราะเราจะเขียนตามใจเราไปเรื่อย แต่อย่าง OOC คงความเป็นตัวละครไว้ มีโม้เม้นบ้าง แล้วอย่าใส่โมเม้นเยอะเกินเพราะเรื่องจะได้เดิน ค่อยๆให้ตัวเอกเดินไปหาปมที่วาง ประมาณนี้นะที่เราใช้ มันก็ไม่ค่อยตันนะคะ เขียนได้ทุกวันอยู่ เว้นแต่ช่วงที่ต้องอ่านหนังสือหนักๆเราก็จะหยุดเขียนไปเป็นอาทิตย์เลย
สรุปสั้นๆคือ คิดเส้นค่ะ จากนั้นวางปม แต่ละปมแก้ยังไง เอาปมใหญ่ๆนะ ไม่ใช่แบบตัวเอกหกล้ม อันนี้ไม่ต้องเอามาใส่ ทำอันนี้ให้เสร็จก็แต่งแบบไม่ต้องคิดมากละ
ตัวอย่างของเรานะ เริ่มมาปมแรกพระเอกชอบนายเอก ปมสองไปเที่ยวทะเล(บังคับว่าต้องสารภาพรัก แต่ไม่ได้ใส่ดีเทลว่าที่ไหนอะไรยัง ปล่อยให้ตัวละครพาไปค่ะ) ปมสามคือแฟนเก่ามาขอคืนดี ปมสี่พระเอกมีคู่หมั้น ปมห้าพ่อพระเอกไม่ชอบนายเอก จบ แต่ละปมเราเขียนวิธีแก้ด้วย แต่ช่วงท้ายเรื่องเหมือนเรารีบจบไปหน่อยก็เร่งปมไปอีกปมนึงเร็วมากกกก(อย่าทำตาม5555)
ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่ตัวคุณเอาไปปรับใช้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องเชื่อเราเพราะเราก็มือใหม่เหมือนกัน แต่คุณต้องลองเอาไปทำตามเลย ได้ผลไม่ได้ผลยังไงเอามาบอกเราด้วยนะ^^
ขอบคุณมากๆ นะครับ จะลองทำตามดูเพราะอีกสาเหตุที่มาตั้งกระทู้ก็เพราะเนื้อเรื่องไม่เดินมันเลยตันเลยเขียนอะไรไม่รู้ออกไปบ้าง555อีกอย่างพล็อตที่เราวางคงไม่มีจุดสำคัญให้โฟกัส มันเลยไปเรื่อย เดี๋ยวจะลองไปปรับใช้ดูครับ
แต่ก่อนชอบแต่งนิยายตามอารมณ์ค่ะ ไม่มีการวางพล็อตคิดออกก็เขียน สรุปแต่งไม่จบจ้า และนิยายก็ไม่มีความต่อเนื่องด้วย
ปัจจุบัน เราเริ่มต้นวางพล็อตแบบ ประธาน+ กริยา +กรรม (ต้น กลาง จบ)ค่ะ อันนี้แล้วแต่เทคนิคการดำเนินเรื่องของแต่ละคนไม่มีรูปแบบตายตัว
จากนั้นก็ แยกออกเป็นตอนๆ แต่ละตอนมีกี่ฉากแยกออกมาแล้วก็โยนแต่ละฉากเข้าด้วยกัน สำหรับเราใช้วิธีนี้แล้วได้ผลค่ะ
ปล. ไม่มีหลักการการันตีใดๆทั้งสิ้นนะคะ แล้วแต่ใครถนัดแบบไหน หวังว่าจะเป็นประโยชน์จ้า
ขอบคุณนะครับ จะลองนำไปประยุกต์ใช้ดู
ถ้าวางพล็อตให้แน่น ๆ แบบมีครบว่าฉากหนึ่ง ๆ มีตัวละครกี่ตัว เริ่มบทที่ตรงไหน จบบทที่ตรงไหน ระหว่างบทมีปมที่ปรากฏคืออะไร เหตุการณ์เกิดที่ไหน เวลาใด ก็น่าจะไปได้ลื่นพอตัวนะคะ นอกนั้นก็คงเป็นความชำนาญทางด้านการบรรยายและใช้ภาษาแล้วอะ อย่างไรก็ดีส่วนหนึ่งคงขึ้นกับความถนัดของนักเขียนด้วยเช่นกัน เช่น ถนัดเขียนฉากโต้เถียง พอถึงฉากนั้นก็อาจจะเขียนลื่น หรือ ไม่ถนัดเขียนบรรยายวิวทิวทัศน์ ถ้ามีฉากนั้นก็อาจจะต้องคิดเยอะ แม้ว่าทุกฉากจะวางอยู่ในพล็อตแล้วก็ตามอะ
หรือบางที จขกท.ไม่ต้องคิดมากเรื่องจำนวนคำก็ได้นะ ถ้าเกิดว่าองค์ประกอบของตอนเรามีครบ มีการพัฒนาของเนื้อเรื่อง ตัวละคร ปริศนา ความขัดแย้งหรืออย่างใดอย่างหนึ่ง เราคิดว่านั่นก็น่าจะนับว่าเป็นหนึ่งตอนโดยสมบูรณ์ได้แล้วง่ะ
แนะนำไม่ค่อยได้ ถ้ามีวิธีจริง ๆ ก็อยากรู้เหมือนกัน เพราะตอนนี้มีแค่พล็อตหลัก ๆ ต่อตอน รายละเอียดคิดเรียลไทม์ 555 ตอนไหนมีฉากแอ็คชั่น ก่อนจะเขียนนี่ถ้าไม่เห็นภาพในหัวตั้งแต่ต้นจนจบ เขียนไม่ได้เด็ดขาด แม้ว่าจะวางไว้แล้ว 1 2 3 4 ใครใช้พลังอะไรทำอะไรใครแพ้ใครชนะ วางไปเถอะ สุดท้ายมันก็คิดเยอะมากอยู่ดี orz
ถ้าวางพลอตแน่นขนาดนั้นมันก็ไม่ต่างอะไรกับเขียนนิยายเกือบทั้งเรื่อง สุดท้ายมันก็จะตันตอนคิดพลอตอยู่ดีแหละครับ
เคยพยายามจะทำแล้วเหนื่อยกว่าคิดพลอตหลวมๆแล้วมาใส่รายอะเอียดอีกในมุมมองของผม
ขอบคุณครับ ตรงที่บรรยาย พวกสำนวน ผมก็ไม่ค่อยจะเก่ง สงสัยต้องไปอ่านเยอะๆ แล้วล่ะแบบนี้
ขอบคุณครับ ผมก็คิดว่าเรื่องสั้นน่าจะไปได้ดีจริงๆ สำหรับตัวเอง แต่ส่วนตัวก็อยากจะเขียนเรื่องยาวสักเรื่องให้ได้แบบสมบูรณ์เพอร์เฟคไปเลย ซึ่งเรื่องปัจจุบันผิดพลาดมาหลายจุดเหมือนกันครับ555พลาดตั้งแต่่่่่่่่วางพล็อตเลย นี่เรื่องที่สองแล้ว ก็แอบเห็นการพัฒนามาจากเรื่องแรกอยู่พอสมควรแต่ก็ยังมีจุดผิดพลาดอยู่ ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ
อาการตันเขียนไม่ออกผมว่ามันไม่เกี่ยวกับพลอตนะครับ มันไม่มีหลอกครับ-สิ่งที่เจ้าของกระทู้พยายามจะถาม เพราะมันไม่มีนักเขียนคนไหนที่เขียนนิยายออกมาได้แบบไหลลื่นไม่มีหมดหรอกครับ บางทีอาการตันเกิดจากการวางกรอบให้กับตัวเองมากเกินไป แบบนี้ก็ไม่ได้ ทางนั้นก็ไม่ได้ แบบนี้ก็ไม่โอเค กรอบเยอะมันก็ไม่มีทางไป ถ้าตันก็พัก ดูหนัง อ่านหนังสือนิยายแนวที่กำลังเขียน ศึกษาหาข้อมูล ออกไปเดินห้าง ออกไปซื้อของ ออกไปเที่ยว มันช่วยได้
อ๋อ อันนี้ผมทำทุกวันครับ ซึ่ง...ก็ยังคงคิดไม่ออก แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าตัวเองผิดพลาดตรงไหน เพราะตรงที่เราผิดพลาดมันคือจุดที่ทำให้้เรามีกำลังใจในการเขียนต่อคือการวางพล็อต เพราะผมวางพล็อตแบบง่ายมากๆ ไม่มีปมหรือจุดพีคหรือลายละเอียดมากพอ ตอนเขียนมันเลยไม่รู้ว่าไปถึงตรงไหนบ้างแล้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ
เราวางพล็อตเป็นนิยายสั้นจบในตอนเพราะเราก็มีปัญหาการเขียนเรื่องยาวเหมือนกัน...
สู้ๆครับเป็นกำลังใจให้กันและกันครับ555
เขียนจบเรื่องหนึ่งดีใจสุด ๆ ...โพสต์บอกคนอ่านว่าเรื่องนี้ (ตอนที่กำลังเขียน) จะจบแล้ว...คนอ่านตกใจคิดว่าเราจะเลิกเขียนแล้ว...เลยต้องรีบแก้ความเข้าใจผิดอย่างไวเลยล่ะ...
ลองหาอะไรที่ใกล้ตัวเรามากที่สุด
ผมวางพล็อต1ตอน 2หน้าครับ 555
โอโห้ หวังว่าเขียนออกมาคงจะเกิน20หน้านะครับ5555
คิดพล็อตหลวมๆไว้ เหมือนลูกนิิมิตกลวงๆอะครับ แล้วง
ค่อยเทน้ำเหล็ก (ส่วนเติมเต็มพล็อต) ลงไปเรื่อยๆ ให้มันสมบูรณ์(แต่ไม่รนาญาสิทธิราช)
ครับ จะลองนำไปใช้ดูขอบคุณมากๆเลย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ