รู้มั้ย...ชีวิตผมเป็นยังไง เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง...

[Kuma_Sensei]

Chapter 1 เรื่องราวในวัยเด็ก
ครั้งแต่ผมยังเด็ก ผมนั้นเกิดมาในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างยุค ซึ่งอยู่ในช่วงที่โทรศัพท์นั้นยังเป็นปุ่มกด ยังไม่ค่อยมีเกมในโทรศัพท์ให้เล่น ผมเกิดขึ้นมาในช่วงที่ปู่ผมนั้น ท่านมีอายุมากแล้ว ซึ่งท่านก็รักตัวผมมาก แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่ประสีประสา ความรักนั้นคืออะไร ผมนั้นยังไม่เข้าใจ ตัดมาในช่วงที่ผมเข้าเรียนตอนอนุบาลผมนั้นเรียนได้มาถึงช่วงๆหนึ่งก็ยังไม่พบเจอปัญหาใดๆ แต่...อยู่มาวันหนึ่งในวันที่ผมกำลังสนุกในการใช้เวลาเที่ยวเล่นที่โรงเรียนนั้นก็ต้องจบลงเมื่อพอผมกลับถึงบ้านก็ต้องพบกับรถกระบะคันหนึ่งขับรถสวนผมไป พร้อมกับพ่อของผมและก็ร่างของปู่ที่ถูกคลุมด้วยผ้าขาว แต่ตอนนั้นผมยังไม่ทราบเรื่อง เนื่องจากที่บ้านไม่ได้บอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้ บอกเพียงแต่ว่าให้ผมบวชให้กับท่าน ผมที่ไม่ทราบเรื่องก็ทำตามที่พวกท่านพูด แต่ก่อนจะบวชผมต้องไปกราบศพท่านก่อน ผมที่มีทีท่าเรียบเฉยตอนกราบศพท่านไม่มีแม้กระทั่งน้ำตาซักหยด ผมที่ไม่เข้าใจว่าการตายคือการจากลาจากคนที่รักผมจริงๆ จากหัวใจของท่าน ผมที่ขนาดตอนท่านป่วยหนักก่อนที่ท่านจะเสียตัวผมตอนเด็กยังไม่เข้าไปช่วยดูแลท่าน ทั้งที่ตอนที่ผมป่วยไม่มีใครอยู่ดูแลผมได้แต่กลับมีปู่ที่ดูแลผม ทั้งเช็ดตัว ทั้งหาข้าวหายามาให้ทั้งที่ท่านมอบความรักให้แต่ผมกลับไม่เคยบอกรักท่านเลยซักครั้งเดียว ทั้งที่ท่านป้อนข้าวป้อนน้ำให้ตอนผมป่วย แต่ตอนท่านล้มป่วยผมกลับออกไปเล่นสนุกโดยไม่สนใจท่านเลย ผมนี่มันเลว ผมมันอกตัญญู ทุกวันนี้ผมก็ยังคิดยังงั้นอยู่ ถึงจะช้าไปสิบกว่าปีที่หลานเลวๆคนนี้อยากจะบอกก็คือ ผมรักปู่มากๆนะครับ หลับให้สบาย ตอนนี้ผมโตมากแล้ว คนที่บ้านทุกคนผมจะดูแลเอง...