คนเขียนสบายใจ กับ คนอ่านสบายใจ ควรเลือกแบบไหน
จะเปิดนิยายเรื่องแรก แต่กลัวไม่รุ่งเลยอยากขอคำปรึกษาหลายๆท่านหน่อย
เป็นนิยายสะท้อนสังคม+ ความรัก+ ดาร์คแฟนตาซี
ฉากที่พระเอกไม่ไปงานศพหนึ่งในฮาเร็ม เพราะ นอนเฝ้าไข้ของพระเจ้า
"ลืมไปไดไงกันนะ" สำหรับเขาแล้วเขาคงไม่ได้คิดอะไรกับพวกเธอเลย นอกจากคำว่าเพื่อนเขาก็เป็นแบบนี้ เสมอมาตั้งแต่อดีตหรือแม้แต่ปัจจุบันนี้ หญิงสาวคิดในใจ ก่อนจะจ้องไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มผมสีเงินที่กำลังนอนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย
"เป็นห่วงผู้อื่น มากกว่าตนเองเสมอ ทำดีกับคนอื่นโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำเหล่านั้นมันทำให้ผู้หญิงหลายคนรู้สึกยังไงกับเขา"
คือ เราต้องอธิบายพล็อตเรื่องนิดหน่อย คือ ตาพระเอกมันคือผู้กล้าที่เสียความทรงจำเมื่อก่อนไปด้วยเหตุผลบางอย่าง และในอดีตมันเคยปักธงผู้หญิง 15 คนแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่มันจะมีคนหนึ่งคนที่ถือไผ่เหนือสุด เพราะเธอ คือ พระเจ้า ในอดีตพระเจ้ามันรักพระเอกเลยมาอยู่กับครอบครัวพระเอก(เมียหลวง) อีก 15 คนก็รู้ว่าเธอคือใคร แต่ในเหตุการณ์ในอดีตทำให้พระเจ้าต้องปิดผนึกความจำพระเอก ตลอด 5 ปี เอาไว้ จนอายุ 15 ปี
ณ ปัจจุบัน พระเอกที่ลืมเรื่องพวเธอ ก็ได้มาเจอกับอีก15 คน พระเจ้าก็รู้นะว่าพวกเธอชอบพระเอกเลยให้เกม ในการจีบพระเอก จนกว่าพลังพระเจ้าจะกลับมา คือ พระเจ้าอยู่ในช่วงฟื้นฟูพลัง และถ้าเกิดพลังกลับมาเธอก็จะเปิดผนึกความจำแล้วพระเอกก็จะลืมเรื่องของพวกเธอในยุคปัจจุบันเหลือแต่ความจำในอดีตพร้อมกับพาพระเอกไปอยู่ที่ดินแดนของพระเจ้า
เกมที่พระเจ้าจะสื่อ คือ ถ้าความจำพระเอกหายไปแล้วพระเอกจำคนที่สำคัญที่สุดได้ (พระเจ้าเล่นเกมด้วยแต่ถ้าเปิดความจำพระเอกก็จะจำเธอในยุคปัจจุบันไม่ได้เลยไม่นับ) จะยกตำแหน่งพระเจ้าและนางเอกของเรื่องนี้ให้ แต่ก็มีทางลัดอยู่ คือ ฆ่าพระเจ้าและชิงพลังมา
แต่ละคนก็มีวิธีต่างกันไป ปลอมเป็นชายบ้าง ฆ่าเพื่อนตัวเอง วางแผนฆ่า
พระเจ้า ทรยศเพื่อน เล่นตุกติก ฮาเร็มพระเอกมีดีและไม่ดีปนกันนะแต่ละคนจะไม่เผยธาตุที่แท้จริงของพวกเธอออกมา นิสัยด้วยแหละ มีตายด้วยนะเพราะอยู่ในช่วงสงครามหรือปฏิวัติกัน พระเจ้าชุบคนตายไม่ได้นะเเก (ถ้าผู้ท้าชิงตายความทรงจำเกี่ยวกับคนนั้นจะถูกลบออกไปจากสมองพระเอกทั้งอดีตและปัจจุบันซึ่งพระเจ้าไม่ได้บอกเรื่องนี้)
จริงๆ เรากำลังกังวลกับตอนจบว่าจะแบบไหน จริงๆเราวางแผนไว้ว่า เป็นการแก้แค้นของพระเจ้าที่หลอกให้ทั้ง 15 คน ให้ฆ่ากันเองเพื่อเป็นความบันเทิง แต่จะมีเหตุผลที่พระเจ้าเกลียดพวกเธอนะซึ่งจะเฉลยในเรื่องแต่ไม่ใช้ความเกลียดแบบเด็กๆแน่นอน (ที่เกลียดก็เกี่ยวข้องกับตัวพระเอกในอดีต)
ในเรื่องนี้คนที่ดีทีสุด เรียบร้อย สวย น่ารัก กองอวยเยอะ อาจจะไม่ใช่นางเอก แต่เป็นคนที่ฉลาดที่สุด คือ คนที่จะเป็นนางเอกของเรื่องนี้ ผู้หญิง ทั้ง 15 คนเป็นตัวละครสีเทา ที่มีตัวตนและนิสัยที่มีอยู่จริง ในโลกใบนี้นะคะ
จบแบบนี้ก็กลัวว่าดาร์คไป แต่เราก็ชอบจบแบบนี้มากที่สุด เเต่ก็ไม่อยากให้จบแบบฮาเร็ม(เราเกลียด) แต่ก็กลัวว่า จะโดนว่าแต่งสนองนีท ที่จริงก็แต่งเรื่องนี้คือเกลียดตัวละครในเมะหลายคน แล้วจบมามัดรวมกันอะ เราอวยพระเจ้า (สนองนีทปะ555)
เราเลยอย่างจะถามทุกท่านว่า ถ้าแต่งนิยายแล้วตัวเองสบายใจกับคนอ่านสบายใจ คุณเลือกแบบไหน? (กลัวลงเรื่องแรกแล้วมันไม่เวิร์คไม่มีคนอ่าน)
หรือช่วย เราคิดตอนจบแบบต่างๆ ก็ดีนะ
สำหรับเราคง Happy Ending
สำหรับคนอ่านคง Bad Ending
555^_^
10 ความคิดเห็น
จบตามเหตุและผล
จบตามใจเราค่ะ
เราก็เป็นคนนึงที่เขียนตอนจบ Bad Ending ก็มีคนอ่่านไม่อยากให้จบแบบนี้เหมือนกัน
ตอนแรกก็กังวล แต่ถ้าไม่จบแบบนี้ มันก็ไม่สมเหตุผลกับสิ่งที่พระเอกทำมา
แล้วเราก็มาใส่ตอนพิเศษให้คนอ่านแทนค่ะ
โห! ตอนลงตอนจบไปนี่ คนอ่านรับได้ไหมคะ หรือโดนว่ายับเลยอะ
ก็รับได้กันนะคะ แต่จะขอตอนพิเศษเพิ่มกันค่ะ
เราก็เขียนให้ แต่สำหรับเรา ความสมบูรณ์อยู่ที่ตอนจบนั้นแหละค่ะ ฮ่า
อ่านดูแล้ว คือต้องบอกว่า
ถ้าคุณแต่งแนวฮาเร็ม สิ่งที่คุณต้องทำคือ กระจายบทให้เท่ากันๆ ไม่ใช้ว่าพระเจ้าเด่นสุด หรือในกรณีที่มีคนตายคุณก็เล่าย้อนอดีตไปเลยว่า ตัวละครนี้รักพระเอกยังไง เจอกันได้ไง ในปัจจุบันพระเอกมองเธอเป็นคนยังไง แนะนำว่า ให้ฉากหวานนิดหน่อยแล้วค่อยตาย เพราะดูทรงแล้วเรื่องนี้ ตายบทหน้าจะหาย
เช่น Akame ga kill ที่ตำนานใครรักหรือชอบพระเอกตายหมด (ในเมะ) เรื่องนี้เกือบทุกรายตายเพราะความประมาทแต่สมเหตุสมผลหมด ที่ตำนานเลยคือสาวหูฟัง นี่ตาย เพราะ ประมาทและอยากให้พระเอกชมตัวเอง (ก็พึ่งชอบพระเอกนี่น่ะ) ผลคือ ฉากหัวคาเสาในตำนาน
เพราะงั้น นิยายคุณต้องมีคือ ความสมเหตุสมผล ไม่ใช้ว่าอยากให้ตายตอนไหนก็ได้ แค่นี้ล่ะเดียวออกทะเลเยอะเกิน @_@
ฉากหวาน คิดแล้วกลุ้มเลยแหะ เพราะในเรื่องมีน้อยมาก เพราะ ตัวเอกผจภัยอย่างบ่อย 555•~•
เราว่าตามใจเราเลย แต่ถ้ากลัวโดนผู้อ่านประท้วง (+ยังมีแรง) ทำแบบรูทแยกก็ได้
เราคิดว่า เอาที่ตัวเองเขียนแล้วสบายใจค่ะ คิดว่างี้แหละ มีเครียดบ้างก็ดี ชิลบ้างก็ดีค่ะ
คนเขียนสบายใจดีที่สุดครับ คนอ่านในเว็ปนี้มีเป็นร้อยเป็นพัน เดี๋ยวคนอ่านประเภทที่อ่านแนวนี้แล้วสบายใจจะโผล่มาเองครับ
ปล-พล็อตน่าสนุกนะ เผยแพร่เมื่อไหร่เรียกเราไปอ่านด้วยนะ55
ยังไม่เปิดก็กลัวแล้ว กลัวนู่น กลัวนี่ สุดท้ายไม่ได้เปิด! เห็นในบอร์ดมาเยอะ โดยเฉพาะวันหยุด สุดท้ายก็หายไปตามกาลเวลา เขียนให้คนอื่นสบายใจ? ก็ต้องเปลี่ยนพลอต เปลี่ยนเนื้อเรื่องตามคนอื่น ถ้าทำแล้วไม่ได้เงิน อย่าทำเลยผมว่า
ถ้ารับจ้างเขามาแต่ง
หรือเสพติดคอมเม้นชื่นชม
แบบนี้ต้องเขียนตามใจคนอ่าน
แต่โดยทั่วไป นักเขียนก็คือนักอ่านมาก่อน เวลาเขียน ไม่ว่าใส่อะไรลงไปก็มักโดนใจนักอ่านด้วย
เราตามใจคนทั้งโลกไม่ได้ เลือกอย่างเด็ดขาดมาข้อหนึ่ง จะตามใจตัวเอง หรือตามใจคนอ่าน
และมีอีกประเด็นด้วย คือมาตรฐานของนิยาย อย่างเช่น นิยายในเด็กดีส่วนใหญ่จบแบบดี คนอ่านก็มักจะชอบการจบแบบนี้ แต่เราไปจบแบบไม่ดี คนอ่านก็เลยไม่ชอบ ไม่เกี่ยวกับตามใจคนอ่านหรือไม่ตามใจคนอ่าน แต่เป็นมาตรฐานทั่วไปที่นิยายเรื่องอื่นเขาทำกัน
นักอ่านจำนวนมากกกกกก ชอบอ่านตอนจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง
นักอ่านจำนวนน้อย ถึงน้อยมากๆ ชอบแบดเอนดิ้ง
อยากได้นักอ่านแบบใหนเลือกเอาเอง
เอาตามพล็อตที่เราวางหรือคิดไว้มาก่อน
สนองนีทก็ได้ไม่ไช่หรออาจจะคล้ายกับการ์ตูนอย่างoverlord
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?