รักนิยายแต่ไม่มีคนเข้าใจ ตั้งกระทู้ใหม่ ตั้งกระทู้ใหม่ เป็นนักเขียนมือใหม่ค่ะ เวลามีเรื่องราวในหัวที่อยากถ่ายทอดมันออกมาผ่านตัวหนังสือ ใช้เวลานานหลายปีกว่าจะรวบรวมความกล้าเผยแพร่เรื่องในหัวของตัวเองให้คนอื่นได้อ่าน กลัวว่าคนจะไม่ชอบ กลัวว่าจะไม่มีใครอ่านเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยังมีเรื่องคนในครอบครัวที่ไม่เข้าใจมาบั่นทอนจิตใจเราอีก เขามองว่าการที่เราแต่งนิยายเป็นเรื่องไร้สาระ เสียเวลาควรเอาเวลาไปทำอะไรที่มันได้ค่าตอบแทนดีกว่ามานั่งเขียนเรื่องราวไร้สาระแบบนี้ Robel 6 เม.ย. 63 เวลา 13:03 น. 5 like 449 views Facebook Twitter รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน
peiNing Zheng 6 เม.ย. 63 เวลา 13:43 น. 1 ถ้าเลี่ยงปัญหา เอาแบบบ้านๆ เลยก็คือ ไม่ต้องให้คนที่บ้านรู้ค่ะ จะได้ไม่ต้องทะเลาะกันครอบครัวคือ ความผูกพันกันทางสายเลือด ไม่ใช่การผูกพันกันด้วยรสนิยมและความชอบ ถ้าการนิยายไม่ใช่ความชอบของเขา และมองว่ามันไร้สาระ มันก็เข้าใจได้สมมุติว่า คุณจขกท อาจมองว่าการเล่นเกมไร้สาระ การมานั่งแคสเกมเป็นเรื่องไม่เข้าท่า แล้วน้องชายคุณจขกท อยากแคสเกม ความคิดเห็นก็ไม่ตรงกันแล้วละ แบบนี้สู้ไม่ต้องพูด แล้วก็ไม่ต้องทะเลาะจะดีกว่าไม่ต้องหวังว่าใครจะมาเข้าใจค่ะ คนไม่เข้าใจก็คือคนไม่เข้าใจ ไม่มีประโยชน์ที่จะหวังลมๆ แล้งๆ ให้เขามาเข้าใจด้วย แล้วก็ไม่ต้องน้อยใจที่เขาไม่เข้าใจด้วยสิ่งที่เราพึงทำได้คือ เชื่อในความชอบของตัวเอง แล้วบุกบั่นฝ่าดง เส้นทางนี้โดดเดี่ยว อาจหากำลังใจจากเพื่อนร่วมบอร์ดที่มีความชอบแบบเดียวกันได้ แต่สุดท้ายเขาก็มาช่วยเราเขียนไม่ได้ มีแต่เราเท่านั้นที่ต้องพาตัวเองเดินหน้า และใช้สิ่งเหล่านี้มาพิสูจน์ความชอบของตัวเองเมื่อพิสูจน์ได้ เขาอาจไม่เข้าใจเหมือนเดิม แต่อย่างน้อย เขาจะยอมรับค่ะ 10 1 ถูกใจ 10 ตอบกลับ 1 เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
ระเบียงแคคตัส 6 เม.ย. 63 เวลา 21:40 น. 1-1 อ่านแล้วผมที่กรอกกาแฟปั่นดึก ๆ ยิ่งฮีกใหญ่เลยครับ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
Goldgoldbob 6 เม.ย. 63 เวลา 14:04 น. 2 อย่าให้ทางบ้านรู้เพื่อเลี่ยงปัญหา ของเราแต่งนิยายก็ไม่ได้บอกคนทางบ้าน รอประสบความสำเร็จก่อนก็ได้ค่ะค่อยบอก เดี๋ยวเขาก็ยอมรับเราเอง ส่วนเรื่องแต่งนิยาย อย่ากลัวว่าจะไม่มีคนอ่าน ถ้าผลตอบรับไม่ดี ก็ปรับปรุงต่อไปจนกว่าจะดีขึ้น ถ้าผลงานเราดี คนก็อ่านอยู่แล้วค่ะ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Over fear 6 เม.ย. 63 เวลา 14:25 น. 3 อย่าไปสนใจค่ะ ทางที่ดีก็ไม่ต้องให้รู้เลยดีกว่า ผู้ใหญ่สมัยใหม่เขามองว่ามันคือเรื่องไร้สาระไม่มีทางประสบความสำเร็จงั้นก็ไม่ต้องบอก ไม่ต้องให้รู้เลย รอประสบความสำเร็จ สักวันเขาจะรู้เองนี่ก็แต่งนิยายวายที่บ้านก็ไม่รู้ค่ะ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
ayasira 6 เม.ย. 63 เวลา 15:06 น. 4 ทำให้เค้าเห็นสิคะ ว่ามันไม่ใช่เรื่องไร้สาระ อย่าไปยอมแพ้ อย่ามาให้เค้ามาดูถูกในสิ่งที่เรารัก 2 0 ถูกใจ 2 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Seriez 6 เม.ย. 63 เวลา 15:30 น. 5 เอาจริงๆ ปัญหาพวกนี้เราก็เคยผ่านมาแล้วค่ะ ตอนนั้นเราทิ้งการเขียนไม่ได้ และก็ดื้อด้านจะเขียนให้จบด้วย โดนคนในครอบครัวต่อว่าเหมือนอย่างที่คุณโดน…พอเราดื้อไปถึงจุดๆหนึ่ง เราก็เข้าใจว่ารักที่เขียนได้ แต่ต้องแบ่งเวลาให้เป็นด้วย เพราะเราเป็นนักเขียนมือใหม่ นิยายของเราก็อาจจะไม่สามารถสร้างมูลค่าได้ เพราะฉะนั้นการแบ่งเวลาให้เหมาะสมจึงเป็นสิ่งสำคัญที่มองข้ามไม่ได้ ถ้าอยู่ในวัยเรียนก็ต้องตั้งใจเรียนให้เต็มที่ก่อน เวลาว่างค่อยเขียน แต่ถ้าอยู่ในวัยทำงาน แล้วงานเขียนของคุณไม่สามารถสร้างรายได้ที่เพียงพอต่อการใช้จ่ายในชีวิตประจำวันล่ะก็ คุณก็สมควรหารายได้ช่องทางอื่นร่วมด้วย และถ้าคนในครอบครัวเห็นว่าเราสามารถทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี รับผิดชอบค่าใช้จ่ายได้โดยไม่รบกวนใคร ถึงตอนนั้นการเขียนนิยายก็จะไม่มีใครมาต่อว่าอีก 2 0 ถูกใจ 2 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
ยัยขี้มโน 6 เม.ย. 63 เวลา 16:26 น. 6 เคยเป็นคนนึงที่ครอบครัวไม่เข้าใจ หาว่าไร้สาระค่ะ แต่เราก็เก็บคำพูดเก็บคำด่าว่าไร้สาระนั้นมาเป็นแรงผลักดันค่ะ ทุกวันนี้ที่บ้านไม่ว่าอะไรแล้วค่ะเขายอมรับแล้วเพราะเห็นเราหารายได้จากการเขียนนิยายได้โดยไม่ต้องไปขอเงินเขา เดี๋ยวนี้คุยฟุ้งเชียวล่ะว่าลูกหาเงินได้จากการแต่งนิยาย(ฮ่า ๆ) อย่าไปกลัวและอย่าไปสนใจคำพูดใครเลยค่ะ การที่เราสนใจคำพูดหรือแคร์เขาจะเข้าใจเขาจะชอบมั้ยมาก ๆ มันทำให้เราทุกข์และไม่กล้าเป็นตัวเองกันพอดี ทำในสิ่งที่ชอบและเต็มที่กับมันดีกว่าค่ะ เขียนนิยายไม่ใช่เรื่องไร้สาระ หาค่าขนมได้ด้วยสู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Miran/Licht 6 เม.ย. 63 เวลา 19:19 น. 7 มันค่อนข้างจะเป็นปัญหาโลกแตกเลยทีเดียว =__=ในตอนนี้คุณน่าจะยังเป็นนักเรียน/นักศึกษาอยู่สินะคะ ก็ได้แต่แนะนำว่าช่วงนี้แอบไปก่อนค่ะ รอให้คุณทำงานเลี้ยงตัวเองได้ค่อยปีกกล้าขาแข็งค่ะเมื่อใดคุณเลี้ยงตัวเองได้ไม่ต้องขอเขา มีเงินให้เขาทุกเดือน ถึงเวลานั้นเขาว่าอะไรก็ค่อยตอบโต้ค่ะ ตอนนี้เก็บไว้ก่อน ตอนนั้นเขาว่าก็ว่าได้ไม่เต็มที่แล้ว คุณไม่ต้องพึ่งพาเข้าแล้ว ตราบใดที่มีเงินให้ทุกเดือนเขาก็จะเลิกพูดถึงไปเองล่ะค่ะ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
ระเบียงแคคตัส 6 เม.ย. 63 เวลา 21:51 น. 8 คนที่จะชอบหรือไม่ชอบมันต้องมีปะปนกันอยู่แล้วครับ นิยายทุกเรื่องไม่สามารถตอบสนองต่อนักอ่านทุกคนได้ บางฉากที่เราฟินคนอื่นอาจจะแหยงก็ได้ครับ สิ่งที่เราทำได้มีแค่สู้ต่อไปด้วยใจและความอดทนครับ+เรื่องที่บ้านผมโชคดีที่พ่อแม่เป็นคนชอบอ่านนิยาย เขาค่อนข้างสนับสนุนเรา แต่มันก็ต้องแบ่งเวลาด้วยครับ เพราะมือใหม่นิยายเราก็อาจจะไม่ได้เลิศเลออะไรมาก ตอนนี้ก็ค่อยเขียนไปเรื่อย ๆ ครับ แนะนำให้แอบเขียนเหมือนความเห็นอื่นครับป.ล.สู้ ๆ นะครับ ผมเขียนแนวโคตรสวนกระแสครับ ก็ต้องฝ่าฟันความเงียบเหงานี้ไปให้ได้ครับ 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
kanlaya077 7 เม.ย. 63 เวลา 10:03 น. 9 ฝากนิยายของเราด้วยนะค่ะ สนุกมากๆๆ ค่ะ คำโปรยความรักที่เหมือนความฝันแม้ในยามหลับหรือตื่น ท่านก็ไม่เห็นตัวตนของข้าเลย ซ้ำร้ายยังพาหญิงในดวงใจของท่านมาทำร้ายข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใครทนทนไปขอหนังสือหย่าอย่าได้พบหน้ากันอีกเลย มารดามันเถอะhttps://writer.dek-d.com/kanlaya077/writer/view.php?id=2073244 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
เมล่อนเมย์ 7 เม.ย. 63 เวลา 10:40 น. 10 คนอื่นแนะนำไปหมดแล้ว เราอยากบอกว่า สู้ๆนะ! 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
10 ความคิดเห็น
ถ้าเลี่ยงปัญหา เอาแบบบ้านๆ เลยก็คือ ไม่ต้องให้คนที่บ้านรู้ค่ะ จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน
ครอบครัวคือ ความผูกพันกันทางสายเลือด ไม่ใช่การผูกพันกันด้วยรสนิยมและความชอบ ถ้าการนิยายไม่ใช่ความชอบของเขา และมองว่ามันไร้สาระ มันก็เข้าใจได้
สมมุติว่า คุณจขกท อาจมองว่าการเล่นเกมไร้สาระ การมานั่งแคสเกมเป็นเรื่องไม่เข้าท่า แล้วน้องชายคุณจขกท อยากแคสเกม ความคิดเห็นก็ไม่ตรงกันแล้วละ แบบนี้สู้ไม่ต้องพูด แล้วก็ไม่ต้องทะเลาะจะดีกว่า
ไม่ต้องหวังว่าใครจะมาเข้าใจค่ะ คนไม่เข้าใจก็คือคนไม่เข้าใจ ไม่มีประโยชน์ที่จะหวังลมๆ แล้งๆ ให้เขามาเข้าใจด้วย แล้วก็ไม่ต้องน้อยใจที่เขาไม่เข้าใจด้วย
สิ่งที่เราพึงทำได้คือ เชื่อในความชอบของตัวเอง แล้วบุกบั่นฝ่าดง เส้นทางนี้โดดเดี่ยว อาจหากำลังใจจากเพื่อนร่วมบอร์ดที่มีความชอบแบบเดียวกันได้ แต่สุดท้ายเขาก็มาช่วยเราเขียนไม่ได้ มีแต่เราเท่านั้นที่ต้องพาตัวเองเดินหน้า และใช้สิ่งเหล่านี้มาพิสูจน์ความชอบของตัวเอง
เมื่อพิสูจน์ได้ เขาอาจไม่เข้าใจเหมือนเดิม แต่อย่างน้อย เขาจะยอมรับค่ะ
อ่านแล้วผมที่กรอกกาแฟปั่นดึก ๆ ยิ่งฮีกใหญ่เลยครับ
อย่าให้ทางบ้านรู้เพื่อเลี่ยงปัญหา ของเราแต่งนิยายก็ไม่ได้บอกคนทางบ้าน รอประสบความสำเร็จก่อนก็ได้ค่ะค่อยบอก เดี๋ยวเขาก็ยอมรับเราเอง
ส่วนเรื่องแต่งนิยาย อย่ากลัวว่าจะไม่มีคนอ่าน ถ้าผลตอบรับไม่ดี ก็ปรับปรุงต่อไปจนกว่าจะดีขึ้น ถ้าผลงานเราดี คนก็อ่านอยู่แล้วค่ะ
อย่าไปสนใจค่ะ ทางที่ดีก็ไม่ต้องให้รู้เลยดีกว่า ผู้ใหญ่สมัยใหม่เขามองว่ามันคือเรื่องไร้สาระไม่มีทางประสบความสำเร็จ
งั้นก็ไม่ต้องบอก ไม่ต้องให้รู้เลย รอประสบความสำเร็จ สักวันเขาจะรู้เอง
นี่ก็แต่งนิยายวายที่บ้านก็ไม่รู้ค่ะ
ทำให้เค้าเห็นสิคะ ว่ามันไม่ใช่เรื่องไร้สาระ อย่าไปยอมแพ้ อย่ามาให้เค้ามาดูถูกในสิ่งที่เรารัก
เอาจริงๆ ปัญหาพวกนี้เราก็เคยผ่านมาแล้วค่ะ ตอนนั้นเราทิ้งการเขียนไม่ได้ และก็ดื้อด้านจะเขียนให้จบด้วย โดนคนในครอบครัวต่อว่าเหมือนอย่างที่คุณโดน…พอเราดื้อไปถึงจุดๆหนึ่ง เราก็เข้าใจว่ารักที่เขียนได้ แต่ต้องแบ่งเวลาให้เป็นด้วย เพราะเราเป็นนักเขียนมือใหม่ นิยายของเราก็อาจจะไม่สามารถสร้างมูลค่าได้ เพราะฉะนั้นการแบ่งเวลาให้เหมาะสมจึงเป็นสิ่งสำคัญที่มองข้ามไม่ได้ ถ้าอยู่ในวัยเรียนก็ต้องตั้งใจเรียนให้เต็มที่ก่อน เวลาว่างค่อยเขียน แต่ถ้าอยู่ในวัยทำงาน แล้วงานเขียนของคุณไม่สามารถสร้างรายได้ที่เพียงพอต่อการใช้จ่ายในชีวิตประจำวันล่ะก็ คุณก็สมควรหารายได้ช่องทางอื่นร่วมด้วย และถ้าคนในครอบครัวเห็นว่าเราสามารถทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี รับผิดชอบค่าใช้จ่ายได้โดยไม่รบกวนใคร ถึงตอนนั้นการเขียนนิยายก็จะไม่มีใครมาต่อว่าอีก
เคยเป็นคนนึงที่ครอบครัวไม่เข้าใจ หาว่าไร้สาระค่ะ แต่เราก็เก็บคำพูดเก็บคำด่าว่าไร้สาระนั้นมาเป็นแรงผลักดันค่ะ ทุกวันนี้ที่บ้านไม่ว่าอะไรแล้วค่ะเขายอมรับแล้วเพราะเห็นเราหารายได้จากการเขียนนิยายได้โดยไม่ต้องไปขอเงินเขา เดี๋ยวนี้คุยฟุ้งเชียวล่ะว่าลูกหาเงินได้จากการแต่งนิยาย(ฮ่า ๆ) อย่าไปกลัวและอย่าไปสนใจคำพูดใครเลยค่ะ การที่เราสนใจคำพูดหรือแคร์เขาจะเข้าใจเขาจะชอบมั้ยมาก ๆ มันทำให้เราทุกข์และไม่กล้าเป็นตัวเองกันพอดี ทำในสิ่งที่ชอบและเต็มที่กับมันดีกว่าค่ะ เขียนนิยายไม่ใช่เรื่องไร้สาระ หาค่าขนมได้ด้วย
สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้
มันค่อนข้างจะเป็นปัญหาโลกแตกเลยทีเดียว =__=
ในตอนนี้คุณน่าจะยังเป็นนักเรียน/นักศึกษาอยู่สินะคะ ก็ได้แต่แนะนำว่าช่วงนี้แอบไปก่อนค่ะ รอให้คุณทำงานเลี้ยงตัวเองได้ค่อยปีกกล้าขาแข็งค่ะ
เมื่อใดคุณเลี้ยงตัวเองได้ไม่ต้องขอเขา มีเงินให้เขาทุกเดือน ถึงเวลานั้นเขาว่าอะไรก็ค่อยตอบโต้ค่ะ ตอนนี้เก็บไว้ก่อน ตอนนั้นเขาว่าก็ว่าได้ไม่เต็มที่แล้ว คุณไม่ต้องพึ่งพาเข้าแล้ว ตราบใดที่มีเงินให้ทุกเดือนเขาก็จะเลิกพูดถึงไปเองล่ะค่ะ
คนที่จะชอบหรือไม่ชอบมันต้องมีปะปนกันอยู่แล้วครับ นิยายทุกเรื่องไม่สามารถตอบสนองต่อนักอ่านทุกคนได้ บางฉากที่เราฟินคนอื่นอาจจะแหยงก็ได้ครับ สิ่งที่เราทำได้มีแค่สู้ต่อไปด้วยใจและความอดทนครับ
+เรื่องที่บ้านผมโชคดีที่พ่อแม่เป็นคนชอบอ่านนิยาย เขาค่อนข้างสนับสนุนเรา แต่มันก็ต้องแบ่งเวลาด้วยครับ เพราะมือใหม่นิยายเราก็อาจจะไม่ได้เลิศเลออะไรมาก ตอนนี้ก็ค่อยเขียนไปเรื่อย ๆ ครับ แนะนำให้แอบเขียนเหมือนความเห็นอื่นครับ
ป.ล.สู้ ๆ นะครับ ผมเขียนแนวโคตรสวนกระแสครับ ก็ต้องฝ่าฟันความเงียบเหงานี้ไปให้ได้ครับ
ฝากนิยายของเราด้วยนะค่ะ สนุกมากๆๆ ค่ะ
คำโปรย
ความรักที่เหมือนความฝันแม้ในยามหลับหรือตื่น ท่านก็ไม่เห็นตัวตนของข้าเลย ซ้ำร้ายยังพาหญิงในดวงใจของท่านมาทำร้ายข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใครทนทนไปขอหนังสือหย่าอย่าได้พบหน้ากันอีกเลย มารดามันเถอะ
https://writer.dek-d.com/kanlaya077/writer/view.php?id=2073244
คนอื่นแนะนำไปหมดแล้ว เราอยากบอกว่า สู้ๆนะ!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?