นิยาย ตัวข้าเพียงแค่พระชายาในนาม เร็วๆนี้
ตั้งกระทู้ใหม่
ภายใต้นามปากกา #ม่านกิ่งเหมย ผู้เขียนเดียวกันกับนามปากกา #เสี่ยวลิ่ว
หายไปนานแล้วเพราะจำรหัสเข้าไม่ได้ (อายจัง) จึงไปเปิดอีกหนึ่งบัญชีค่ะ ตอนนี้กลับมาแล้วจะเริ่มลงแล้วน่าาาา
ทิวเขางามเรียงสลับซับซ้อนสีเขียวชอุ่ม บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของภูเขาลูกยาว อันเป็นต้นกำเนิดของแหล่งน้ำสำคัญที่หล่อเลี้ยงชาวเมืองยาวถึงสามแคว้น ซึ่งมีจุดกำเนิดจากแค้วนต้าเหลียนแห่งนี้ ย่างเข้าสู่ฤดูการเพราะปลูก หรือฤดูใบไม่ผลิอีกครั้ง ยิ่งทำให้ทิวเขาที่ทอดยาวเหล่านี้ดูงดงามขึ้นอีก
สกุลหลี่
จวนขนาดใหญ่ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ของสกุลมหาอำนาจในสมัยราชวงศ์จ้าวหลงแห่งแคว้นต้าเหลียน ยามนี้มีเสียงดังโวยวายออกมาเป็นระยะ สาเหตุนั้นเกิดจากนายท่านเจ้าของจวนกำลังไล่ตีบุตรีเพียงคนเดียวที่แอบไปฝึกวรยุทธ์โดยมิได้รับอนุญาต
“หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้นะเสี่ยวเจีย” เสียงทรงพลังของหลี่ซ่งเหลียนเอ่ยสั่งบุตรีเพียงคนเดียวของตน ที่กำลังวิ่งหนีจากการโดนเฆี่ยนตี
“ท่านพ่ออย่าลงโทษลูกเลยนะเจ้าคะ ลูกเพียงต้องการหาความรู้เพิ่มเท่านั้น” ดรุณีน้อยนามหลี่เหม่ยเจียเอ่ยตอบผู้เป็นบิดาของตน แต่ร่างเล็กยังคงวิ่งหนีอย่างนึกสนุก เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะนางขัดคำสั่งของบิดาในเรื่องนี้เป็นครั้งที่เท่าใดนางยังคร้านจะนับ ซึ่งทุกคนในจวนแห่งนี้เห็นภาพเช่นนี้จนชินตา กลายเป็นเรื่องปรกติของจวนแห่งนี้ไปแล้ว
หลี่ซ่งเหลียนหยุดไล่ตามแล้วเอ่ยขึ้นเสียงดัง “วิชาที่สตรีควรเรียนคืองานบ้านงานเรือน วิชาดนตรี เย็บปักถักร้อย หาใช่วิชาต่อสู้เช่นนี้ไม่!” เขาหอบหายใจหนักก่อนเอ่ยอีกครั้ง “ท่านอาจารย์และมารดาเจ้าสอนเรื่องหลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา[1] เจ้าไม่สามารถจำมันได้เลยหรือ?”
“สิ่งที่บิดากล่าวมา ลูกได้ฝึกจนชำนาญทุกอย่างแล้วเจ้าค่ะ” นางได้ฝึกวิชาน่าเบื่อเหล่านั้นจนชำนาญแล้วจริง ๆ เพราะบิดาจ้างท่านอาจารย์มาสอนที่จวนตั้งแต่นางอายุได้แปดหนาว จนตอนนี้สิบสามหนาวแล้ว นางอุส่าตั้งใจเล่าเรียนวิชาเหล่านี้ ทั้งยังเป็นบุตรแสนดีโดยการไม่หนีเที่ยวนอกจวนตั้งสามปี! สามปีเชียวนะ นั้นมันเป็นเรื่องที่นางฝืนทำที่สุดตั้งแต่เกิดมาแล้ว
“บิดาสั่งให้เจ้าหยุดวิ่งประเดี๋ยวนี้!” หลี่ซ่งเหลียนเอ่ยสั่งด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น เมื่อบุตรสาวยังคงวิ่งหนีรอบจวนไม่หยุด
“ท่านพี่อย่าดุลูกนักเลยเจ้าค่ะ” เสียงใสดั่งระฆังแก้วของภรรยารักดังขึ้นข้างๆ หลี่ซ่งเหลียนทำได้เพียงทอดถอนใจ ก่อนจะคลี่ยิ้มบางให้ภรรยาตน ฮูหยินของเขายังคงความงามทั้งยังสาวสะพรั่งเหมือนวัยสายไม่เปลี่ยนแลง แม้อายุจะใกล้สี่สิบแล้ว
“ก็เพราะเจ้าตามใจนางเช่นนี้อย่างไรเล่า นางถึงได้เปลี่ยนจากสตรีเป็นลิงเช่นนี้” หลี่ซ่งเหลียนกล่าวเอ็ดภรรยาเบาๆ
หลี่ฮูหยินไม่เอ่ยตอบคำถาม พยักหน้ารับคำกล่าวหาจากผู้เป็นสามีด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ทว่ากลับลอบคิดในใจว่า ‘ท่านตามใจนางมากว่าข้าเสียอีกท่านพี่...’
สกุลหลี่
จวนขนาดใหญ่ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ของสกุลมหาอำนาจในสมัยราชวงศ์จ้าวหลงแห่งแคว้นต้าเหลียน ยามนี้มีเสียงดังโวยวายออกมาเป็นระยะ สาเหตุนั้นเกิดจากนายท่านเจ้าของจวนกำลังไล่ตีบุตรีเพียงคนเดียวที่แอบไปฝึกวรยุทธ์โดยมิได้รับอนุญาต
“หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้นะเสี่ยวเจีย” เสียงทรงพลังของหลี่ซ่งเหลียนเอ่ยสั่งบุตรีเพียงคนเดียวของตน ที่กำลังวิ่งหนีจากการโดนเฆี่ยนตี
“ท่านพ่ออย่าลงโทษลูกเลยนะเจ้าคะ ลูกเพียงต้องการหาความรู้เพิ่มเท่านั้น” ดรุณีน้อยนามหลี่เหม่ยเจียเอ่ยตอบผู้เป็นบิดาของตน แต่ร่างเล็กยังคงวิ่งหนีอย่างนึกสนุก เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะนางขัดคำสั่งของบิดาในเรื่องนี้เป็นครั้งที่เท่าใดนางยังคร้านจะนับ ซึ่งทุกคนในจวนแห่งนี้เห็นภาพเช่นนี้จนชินตา กลายเป็นเรื่องปรกติของจวนแห่งนี้ไปแล้ว
หลี่ซ่งเหลียนหยุดไล่ตามแล้วเอ่ยขึ้นเสียงดัง “วิชาที่สตรีควรเรียนคืองานบ้านงานเรือน วิชาดนตรี เย็บปักถักร้อย หาใช่วิชาต่อสู้เช่นนี้ไม่!” เขาหอบหายใจหนักก่อนเอ่ยอีกครั้ง “ท่านอาจารย์และมารดาเจ้าสอนเรื่องหลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา[1] เจ้าไม่สามารถจำมันได้เลยหรือ?”
“สิ่งที่บิดากล่าวมา ลูกได้ฝึกจนชำนาญทุกอย่างแล้วเจ้าค่ะ” นางได้ฝึกวิชาน่าเบื่อเหล่านั้นจนชำนาญแล้วจริง ๆ เพราะบิดาจ้างท่านอาจารย์มาสอนที่จวนตั้งแต่นางอายุได้แปดหนาว จนตอนนี้สิบสามหนาวแล้ว นางอุส่าตั้งใจเล่าเรียนวิชาเหล่านี้ ทั้งยังเป็นบุตรแสนดีโดยการไม่หนีเที่ยวนอกจวนตั้งสามปี! สามปีเชียวนะ นั้นมันเป็นเรื่องที่นางฝืนทำที่สุดตั้งแต่เกิดมาแล้ว
“บิดาสั่งให้เจ้าหยุดวิ่งประเดี๋ยวนี้!” หลี่ซ่งเหลียนเอ่ยสั่งด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น เมื่อบุตรสาวยังคงวิ่งหนีรอบจวนไม่หยุด
“ท่านพี่อย่าดุลูกนักเลยเจ้าค่ะ” เสียงใสดั่งระฆังแก้วของภรรยารักดังขึ้นข้างๆ หลี่ซ่งเหลียนทำได้เพียงทอดถอนใจ ก่อนจะคลี่ยิ้มบางให้ภรรยาตน ฮูหยินของเขายังคงความงามทั้งยังสาวสะพรั่งเหมือนวัยสายไม่เปลี่ยนแลง แม้อายุจะใกล้สี่สิบแล้ว
“ก็เพราะเจ้าตามใจนางเช่นนี้อย่างไรเล่า นางถึงได้เปลี่ยนจากสตรีเป็นลิงเช่นนี้” หลี่ซ่งเหลียนกล่าวเอ็ดภรรยาเบาๆ
หลี่ฮูหยินไม่เอ่ยตอบคำถาม พยักหน้ารับคำกล่าวหาจากผู้เป็นสามีด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ทว่ากลับลอบคิดในใจว่า ‘ท่านตามใจนางมากว่าข้าเสียอีกท่านพี่...’
[1] หลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา 三从四德 เป็นหนึ่งในหลักมาตรฐานทางจริยธรรมของจีนโบราณยุคศักดินา ซึ่งเป็นหลักที่จำกัดสิทธิเสรีภาพของสตรีในสมัยนั้น ๆ หลักสามเชื่อฟัง 三从 ประกอบด้วย สตรีที่ยังไม่ออกเรือนให้เชื่อฟังบิดา, สตรีที่ออกเรือนแล้วให้เชื่อฟังสามี, สตรีที่สามีเสียชีวิตให้เชื่อฟังบุตรชาย ส่วนหลักสี่จรรยา 四德 ประกอบด้วย ประพฤติงดงาม, วาจางดงาม, หน้าตาและกิริยางดงาม, งานฝีมืองดงาม
AngelaKatie
6 เม.ย. 63 เวลา 17:17 น.
1,266
views
3 ความคิดเห็น
สวัสดีค่ะ
เป็นนิยายที่ใช้ภาษาได้ดี ดีมากจริงด้วยสิ
อ่านแล้วรู้สึก ถึงความละมุน แม้จะเป็นบทบาทที่ดูจะคับขัน หรือในบทแอ็คชั่น...
คือในบทบาทที่ตัวละคร ต้องออกวิ่ง...ไล่กัน รอบๆ จวน นะคะ
นิยายภาษาดี พล็อตหรือก็ให้ความรู้สึกดีได้ด้วย แม้จะเป็นเพียงการลงตอนสั้นๆ พอสังเขป
นิยายเรื่องนี้ คุณเป็นเจ้าของนะคะ
มิน่าเล่า...คุณจึงเห็นความแตกต่าง...ได้
เพราะคุณมีประสบการณ์ มีสิ่งนี้อยู่ เป็นแก่นสารนั้นเอง
เข้าใจได้ดี ในเหตุที่เกิดขึ้นมา...ก่อนหน้านี้ หลังเข้ามาอ่านนิยายตอนสั้นๆ ของคุณนี้ค่ะ
ขอบคุณสิ่งดีๆ ที่คุณนำมาแบ่งปันค่ะ
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้งานเขียนของคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ว่าคนอื่นนี่ไม่คิดว่ามันเข้าตัวบ้างเหรอ ตัวเองก็เว้นวรรคพัง เรียงลำดับประโยคแปลก คำเชื่อมไม่ดี ทำให้อ่านแล้วสะดุดกึกๆ เหมือนแผ่นเสียงตกร่อง ไหนจะสะกดผิดอีก นั่นนั้นยังใช้วรรณยุกต์ไม่ถูกเลย
จขกท. ไม่ติดปัญหาเรื่องอะไรนะคะ ไม่แน่ใจว่า จขม. ใช้อารมณ์ในการเม้นหรือเปล่า เพราะเราบอกอยู่แล้วว่าสามารถวิจารณ์ ติชม ได้ไม่มีปัญหา เราต้องการแก้ ปรับนิยายเราให้ดีขึ้นเหมือนกันค่ะ
กระทู้ที่ตั้งถาม ก็ไม่ได้เอ่ยเจาะจงถึงใครด้วย.... ที่สำคัญเราถามถึงว่าเว็บจัดอันดับยังไง ใช่้ คะ ค่ะ นะคะ ไม่ถูกทำไมถึงยอดวิวสูง คนอื่นเข้ามาชี้แจงถึงความเป็นไปได้ และแนวทางนิยาย
ไม่มีใครเอ่ยพาดพิงถึงบุคคลใดเลยนะคะ
ฝากนิยายของเราด้วยนะค่ะ สนุกมากๆๆ ค่ะ
คำโปรย
ความรักที่เหมือนความฝันแม้ในยามหลับหรือตื่น ท่านก็ไม่เห็นตัวตนของข้าเลย ซ้ำร้ายยังพาหญิงในดวงใจของท่านมาทำร้ายข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใครทนทนไปขอหนังสือหย่าอย่าได้พบหน้ากันอีกเลย มารดามันเถอะ
https://writer.dek-d.com/kanlaya077/writer/view.php?id=2073244
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?