คนอ่านตอนแรกหลักพัน ตอนล่าสุดหลักหน่วย

[อังเปา]

จะเล่าว่า แต่งนิยายได้ 50กว่า ตอนแล้วค่ะ เขียนๆไป ก็มีคนมาเม้นบ้างกระปริกระปอย แล้วเพิ่งสังเกตว่าตอนที่หนึ่งยอดวิวอ่านพุ่งไปเกือบๆ3พัน พอตอนที่56 ล่าสุด คนอ่านแปดสิบกว่าคน ไม่บอกปวดใจก็โกหกแล้ว หัวเราะทั้งน้ำตา ตั้งคำถามนิยายเราไม่สนุกเหรอ เลยทำให้คนอ่านผิดหวังกับเนื้อเรื่องแล้วทิ้งหายไประหว่างคั่น อ่ะเฮื้ออ เจ็บปวดดดดด

Comments

[Miran/Licht]

ก็ปกตินี่คะ ตอนปัจจุบัน (เกือบร้อย) เหลือไม่ถึง 10

อีกอย่างเราสังเกตว่า คนอ่านเรามักจะนิยมอ่านในเวลาทำการมากกว่า แปลว่าน่าจะไปใช้ไวไฟ/เน็ตที่รร. มหาลัย บริษัท พอให้กักตัวไม่มีเน็ตใช้คนเลยเงียบ

แต่พออีกที่และอีกเรื่องซึ่งคนวัยทำงานนิยมอ่าน ลงไม่กี่วันยอดหลักร้อยมาไวมาก

[ริญญดา]

เป็นการวิเคราะห์ผู้อ่านที่น่าสนใจค่ะ

วันนี้รัฐเขาให้ลงทะเบียนใช้เน็ตได้ฟรี เดี๋ยวคงมีแฟนๆ ได้กลับมาอ่านเพิ่มมากขึ้นค่ะ อิอิ

[runna]

เรื่องปกตินะคะ

ของเราหลักหมื่นลดเหลือหลักพัน แต่งมาเกือบจะเก้าสิบตอน เราเข้าใจว่าบางทีคนอ่านอ่านไปก็ไม่ถูกจริตก็เลยหยุด บางคนก็ดองไว้รอเยอะตอนค่อยอ่านทีเดียวก็มี บางคนเห็นว่าใช้เวลานานหรือติดทำนู้นทำนี่ก็ลืมไปพาลให้เลิกอ่านก็เยอะ เสียใจได้ ท้อได้ แต่ต้องแต่งให้จบนะคะ(บอกตัวเองด้วย) สู้ๆ จ้า

[น่ารักอารมณ์เสีย]

ใจเย็น ๆ นะจขกท. เขาเป็นกันทุกคน เราจะ 0 อยู่แล้ว ไม่ใช่แค่หลักหน่วย จะมีก็แต่หลักบัค เว็บมีปัญหา ยังไม่ได้อัพยอดก็ขึ้น 2 ทุกตอน เห้ออออ

ดีนะ ผมหลักหน่วยสูงสุดหลักสิบ เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ต้องหนักใจเรื่องพวกนี้ 555 (หัวเราะทั้งน้ำตา)

[babybaby1234]

นิยายมีเป็นล้านเรื่อง ยากจริงๆครับที่จะให้คนอ่านอ่านต่อเนื่องโดยไม่เปลี่ยนไปอ่านเรื่องอื่นก่อนในช่วงระหว่างรอ

[วัชรกาญจน์]

สั้นไปก็ไม่จุใจ ยาวไปก็เหนื่อยจะตาม

เป็นแบบนี้แหละครับชีวิต 555+

เชื่อว่านักเขียนทุกคนต้องเจอครับ กับสภาพนักอ่านหาย แฟนคลับหาย

ยอดวิวหด หากเป็นเช่นนั้นมีอยู่สามสี่ทางดังนี้

1 ทำใจแล้วปั่นต่อไปตามแนวทาง ตามแผนของเรา ให้ความอึดถึกและบึกบึนพาไปจนจบเรื่อง

2 โปรโมทให้มากขึ้น เพื่อดึงยอดวิวใหม่ๆ เข้ามา แต่ก็คงมีคนมาอ่านแค่ตอนแรกๆ

3 หาทางตัดจบเรื่องนั้น แลนดิ้ง อย่างนุ่มนวล แล้วไปเริ่มต้นเรื่องใหม่ แสดงว่า เราอาจไปพลาด ตรงไหนเข้า คนเลยขี้เกียจตามต่อ

4 ทิ้งเลย ปล่อยร้าง ปล่อยดอง รักษาแผลใจ แลววันหนึ่งค่อยกลับมารีไรท์ใหม่ หาคนช่วย

มาดูว่า เราผิดพลาดตรงไหน

ผมเองก็เคยลงนิยายแล้ว คนตามลดน้อยลงฮวบฮาบเหมือนกันครับ นอยด์ขั้นสุด ตอนนั้น

ลบเรื่องทิ้งเลย ไฟหมด ไม่อยากเขียนต่อ แต่พอมาถึงตอนนี้ อายุมากขึ้นก็รู้สึก อยากกลับมา

เคลียร์นิยายที่เราทิ้งค้างไปให้จบ

อันนี้ก็แล้วแต่ไรท์เตอร์แล้วล่ะครับว่าจะตัดสินใจอย่างไร แต่ผมเข้าใจนะอารมณ์นี้ น่าเห็นใจ

การที่คุณเขียนมาได้หลายตอนขนาดนี้ แสดงถึงความผูกพันที่มีต่อนิยายเรื่องนี้ และความพยายามที่จะก้าวเดินต่อไป แต่สุดท้ายแล้วจะลงเอยอย่างไร ให้คุ๊กกี้ทำนายกัน โคอิซุรุ ฟอร์จูนเนอร์ คุกกี้

[pualikit]

ก็ปกตินี่ครับตอนแรกคนอ่านมานานก็สะสมเป็นหมื่นตอนล่าสุดเพิ่งจะลงก็อ่านไปแค่8 คนเรื่องธรรมดา หากตอนแรกหลักร้อยตอนสุดท้ายก็หลักร้อยสิแปลก

[ยัยเฉิ่มจอมวุ่นวาย]

เราว่าเป็นปกติอยู่แล้วนะคะ นิยายของเราแต่งจบไปเรื่องล่าสุดยอดวิวรวมไม่ถึงสองพันเลยค่ะ 55 แต่งมา 40 ตอน (น้ำตาจะไหล) แต่งเอง อ่านเอง คอมเมนต์เองด้วยนะคะ อิอิ

เรื่องล่าสุดลงตอนย่อยไปได้ 9 วิวเองค่ะ 9 ยอดวิว เป็นของเราห้าที่เหลือเป็นของคนที่เข้ามาอ่าน

สิ่งสำคัญที่สุดคือเราอย่ากังวลกับยอดวิวที่หายไป เพราะถ้าเราสนุกไปกับนิยายของเรา เราเชื่อว่าต้องมีนักอ่านที่เขาชอบนิยายในแบบที่เราเขียนเช่นกันค่ะ สู้ๆนะคะ ^-^

[LosSanTos]

สู้ๆ นะครับ เรื่องเก่าที่ผมเคนเขียนเอาไว้ ก็อ่านหลัก 3-4 พันเหมือนกัน เเต่เรื่องนั้นก็จบไปเเล้ว พอมาเรื่องใหม่ตอนนี้ คนอ่านอยู่ 4-5 คน น้อยใจเหมือนกัน 555555 เเต่ก็อยากจะทำต่อไปเรื่อยๆ ครับ ยังไงซักวัน คนที่หายไปก็จะต้องกลับมาไล่อ่านของเราอย่างเเน่นอน

[วัชรกาญจน์]

ขอถามหน่อยครับว่าทำไมเรื่องใหม่คนตามน้อยจัง

เรื่องใหม่นี้เป็นแนวอื่นรึเปล่า ไม่ใช่แนวเดิมที่เคยเขียน หรือ เพราะห่างหายไปนาน

ค่อยกลับมาเขียน หรือเป็นเพราะอะไรพอทราบมั๊ยครับ เพราะปกติ ก็น่าจะมีแฟนๆ

จากเรื่องเก่าตามมาบ้างนะ

[LosSanTos]

ยินดีครับ เรื่องเก่าเป็น ธีมโลกอนาคต ตัวเอกมีชีวิตอยู่เพื่อ เปลี่ยนเเปลงระบบการปกครองที่เป็นอยู่ มีนางเอกที่มักจะทะเลาะกันบ้าง ร่วมมือกันบ้าง จนถึงในช่วงท้ายสุด

ส่วนเรื่องใหม่ที่ได้เขียนไปนี้ เเหวกมาหน่อยเป็น เเนวข้ามโลกครับ เเต่เรื่องนี้ผมเขียนตามตรรกะตัวเองเลย เพราะคิดไว้ว่า อยากจะทำเรื่องในเเบบที่ตัวเองต้องการ ก็เป็นเเนวพระเอกเก่งครับ ดูเหมือนๆ เรื่องทั่วไป เรื่องย่อก็คือ ตัวเอกจะตื่นขึ้นมาในหนองน้ำกลางป่าลึกครับเเละสำรวจสภาพเเวดล้อมไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นก็จะเล่าว่ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง จนรู้ว่าถูกส่งตัวเอกมาอีกฟากนึงของจักรวาลที่อารยธรรมอยู่ในช่วง ยุคกลาง เเต่มีเวทย์มนต์ สร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น เเล้วลากดราม่าหนักๆ ในช่วงท้าย เรื่องใหม่นี้ผมอยากจะให้มันหักๆ ตรงที่ว่า ตัวเอกจะต้องสู้กับทั้งผู้กล้า เเละทั้งจอมมารน่ะครับ เหตุผลอื่นคงต้องติดตามกันต่อไป นี่พิมไปผมก็เผลอหลุด 55555 เอาตรงๆ หลังจากจบตอนที่ 4 ผมก็หายไปเลยครับ ยาวๆ 4 เดือน จนกลับมาเขียนตอนที่ 5 อีกครั้ง เเล้วก็หายไปอีกราวๆ 2 เดือน พอกลับมาตอนนี้เหมือนเริ่มใหม่เลย เป็นคนที่เเย่มากๆ ที่ทิ้งคนอ่านไว้ข้างหลัง เเต่กลับมารอบนี้ผมจะสู้ครับต่อไปครับ เเละจะไม่มีวันหายไปอีกจนกว่าเรื่องนี้จะจบเเน่นอน :)

[วัชรกาญจน์]

พอได้คำตอบแล้วสินะครับว่าเพราะอะไร

สู้ๆ ครับ ^-^v

[TunKoB]

เป็นทุกเรื่องครับ ผมก็เคยนึกคิดสังสัยกับตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงอย่างนั้น คิดไปคิดมาก็พอจะได้คำตอบครับ ที่ตอนแรกคนอ่านมันเยอะเพราะบางทีเขาก็กดเข้ามาอ่านดู 1-10 ตอนแรกว่าใช่แนวที่ชอบไหม ถ้าถูกใจก็อ่านต่อ ไม่ถูกใจก็ปล่อยทิ้งร้างไป บางคนก็อ่านไป อ่านไป เนื้อเรื่องเริ่มไม่ถูกใจก็ทิ้งไว้กลางทาง บางคนเขาเข้ามาอ่านเพราะช่วงนั้นอาจจะมีเวลาว่างมากเลยหาอะไรฆ่าเวลา พออ่านไปแล้วถึงจุดหนึ่งเวลาว่างเขาหมด เขาก็ลืมหรือหายไปเลย สุดท้ายถ้าเขียนไปเยอะพอ ยอดนักอ่านจะนิ่ง อย่างผม 350 ตอนเข้าไปแล้ว ตอนแรกนักอ่าน 30k ตอนที่ 350 เหลือ 1.5k ก็หรูแล้ว สู้ๆแล้วกันครับ นักอ่านหายไม่ต้องตกใจ เป็นทุกคนแน่นอน

[Ri-Ae-Do]

เราก็เป้นค่ะ แค่10กว่าตอน จากตอนแรก300ตอนนี้89 คืออาไร๊!