ทำไมทะลุมิติหรือต่างโลกถึงชอบไปอยู่ในอารยธรรมล้าหลังกว่าตัวเอก

[Hamatan]

กลัวส่งตัวเอกไปอนาคตแล้วถูกหาว่าโง่รึเปล่า ถึงนิยมส่งไปยังอดีตจะได้หาข้ออ้างสอนคนอื่น เพราะตัวเอกมาจากอนาคตที่มีวิทยาการสูงกว่า พวกต่างโลกโตเป็นควายกันทุกชนเผ่า

Comments

[โม่งเพลง]

ถามเอง แล้วก็ตอบเองในตัวแล้วนี่ ถ้ามีคำตอบในใจอยู่แล้ว จะถามคนอื่นให้เสียเวลาทำไม

[Hakuna Matata]

ใช่ครับ เหมือนจะมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้้ว

[Katsutokun]

เค้าอยากดูความเห็นของคนอื่นเฉยๆรึป่่าว

[อย่าเพิ่งคิดไปเอง]

แหม่ เป็นความคิดที่แบบ.. อืมมม

เหตุผลง่ายๆที่คนเลือกเขียนย้อนอดีตไป คืออดีตใครๆต่างรู้ไงว่าลักษณะการใช้ชีวิตเป็นยังไง ต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้น ตัวละครสามารถคาดการณ์ได้ ตัวเอกย้อนไปที่นั่นอย่างน้อยๆก็ปรับตัวได้ มีชีวิตรอดถึงขั้นเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของอนาคต ถ้าจู่ๆย้อนไปไม่มีตัวละครหน้าไหนดีใจหรอกที่มาโพล่ยังโลกที่ไม่รู้จัก ตัวเปล่าเล่าเปลื่อยเหมือนบนโลกมีตัวเราคนเดียวท่ามกลางคนแปลกหน้า

ยิ่งอนาคตด้วยแล้วยิ่งแย่ เราไม่รู้ล่วงหน้าไงคะว่าจะเปลี่ยนแปลงไปลักษณะอย่างไร นิยายข้ามไปอนาคตก็เห็นมาเยอะแยะออกนะ กล่าวถึงจิตนาการความล้ำหน้าเทคโนโลยี เป็นความคาดเดาของอนาคตที่เราไม่รู้ล้วนๆ หรือข้ามไปวันไร้มนุษยชาติ

ยกตัวอย่างหนังดังเรื่องหนึ่ง ที่พระเอกข้ามไปห้าพันปีข้างหน้า โลกเป็นสีแดงทั้งโลกร้อนละอุ ไม่มีสิ่งมีชีวิตสักอย่างเดียวคือน่ากลัวมาก ย้อนกลับไปยังมีคนพูดคุยด้วยได้ อนาคตไม่มีแม้แต่สิ่งมีชีวิต.

( อันนี้นอกเรื่อง ยกตัวอย่างความน่ากลัวกับสิ่งที่เราไม่รู้ )

[K.W.E.]

ก็เพราะจะขายตลาดที่คนอ่านอยากเห็นความเทพน่ะสิครับ เลยต้องหาเวทีที่คนยุคนี้ไปโชว์เหนือได้สักหน่อย เอาเข้าจริงการเอาความรู้ยุคนี้ไปใช้ในยุคอดีต มันก็อารมณ์ประมาณโกงข้อสอบอยู่แล้วนะนั่น ไม่พอยังจะเอาพรเทพไปเสริมแกร่งอีก ทีนี้ก็เป็นได้ทั้งผู้นำจิตวิญญาณ และนักสู้ นักรบเบ็ดเสร็จกันไป

พูดถึงตลาดนักอ่าน เดี๋ยวนี้ดูเหมือนมีตลาดสายใจร้อน แกะซอง ต้มน้ำรอกินใน 3 นาทีด้วย

ขนาดเทพแบบค่อย ๆ ปลดล็อค ค่อย ๆ เก่งบางทียังโดนบ่นเลย

นี่ถ้าเล่นไปอนาคตที่นอกจากจะต้องไปเพาะบ่ม ไหนจะเป็นรองในแทบทุกด้านแล้ว

ถ้าไม่มีพล็อตที่กาวพอ ล้ำพอ ก็ดูท่าจะไปต่อยากล่ะนะ

[ผมเอง]

ไปโลกที่มีอารยธรรมสูงกว่า

พระเอกก็เป็นขยะ และตัดจบเรื่องตอนแรกได้เลยครับ

แค่นั่นเอง

[คนที่เงียบๆ]

ถ้าส่งไปอารยธรรมสูงกว่าตัวเอก

- เกิดใหม่ : อันนี้ตัวเอกคงจะสบายหน่อย ค่อย ๆ เรียนรู้ไป แต่พอโตขึ้นอาจจะแสดงนิสัยเปิ่น ๆ ก็ได้

- เข้าร่างคนอื่น : งานหยาบกว่าข้างบนอีก ถ้าเข้าร่างแล้วความทรงจำเสื่อม มันก็จะเอ๋อ ๆ หน่อย ว่าพวกนายทำอะไรกันอะ ตูไม่เข้าใจ

ถ้าส่งไปอารยธรรมล้าหลัง

ตัวเอกสามารถใช้ความรู้ที่ตัวเองมี

- เอาตัวรอด

- พัฒนาฐานะ/ชื่อเสียง/เมือง/ประเทศ

เอาตรง ๆ คือ แล้วก็เขียนง่ายกว่าส่งตัวเองไปอนาคต (ที่นักเขียนต้องทำการบ้านดีมาก ๆ ไม่งั้นแถยาก)

[.+*Vanessa*+.]

เพราะถ้าไปแบบที่ก้าวหน้ากว่า มันก็เป็นควายของโลกนั้นแทนเทพไงคะ? ชอบเทพหรือควายล่ะ? //รีไรต์ให้สั้นลงจากเนื้อกระทู้