เหนื่อมาก ชีวิตไม่มีความสุข
ตั้งกระทู้ใหม่
ทำไมเกิดแบบนี้ ไม่อยากเกิดหรอกถ้าเป็นแบบนี้
(ปล จิตเราไม่เหมือนกัน อย่าพูดเยียด บ้างครั้งก็ไม่ เป็นของตัวเองเลย พูดกับใครก็ไม่ได้ เดี๋ยว-ให้คนอื่นพูด) เห็นในข่าว ฆ่าตัวตายเพราะโดนบลูลี่
ผมคิดว่า ตายแบบนี้ก็ดี ให้คนอื่นพูดเหยียด บางครั้งก็ไม่อยากพูดหรอก เก็บไว้ในใจก็อึดอัด พูดใครก็ไม่ได้ (ปล ใครโดนบลูลี่ หรือเรื่องอื่น คอมเม้นหน่อย)
6 ความคิดเห็น
มา กอดๆๆๆ อย่าเพิ่งท้อกับชีวิต กอดๆๆ มา
เอาจริงหรือเอาเล่น
เอาจริงสิคับ มาๆๆกอดด
ตอนผมอยู่ ม.ปลาย มันก็ไม่มีใครพูดเรื่องนี้กันแล้วนะ แถมเพื่อนสนิทผมคนนึงก็เป็นเกย์ด้วย
สิขึ้นม.ปลาย ในใจไม่อยากเรียน เเต่ต้องเรียน เพราะครอบครัว เพื่อนสนิทก็ออกจากเรียน
จ.ข.ก.ท ไม่รู้ว่ามันพอจะช่วยเป็นกำลังใจให้คุณได้มั้ย? เเต่เราก็อยากจะเเชร์ประสบการณ์ของเราให้คุณได้อ่านนะ
มันก็มีบางครั้งเหมือนกันที่เราก็โดนบูลลี่ เเต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องเดียวกันหรอกนะ เอาจริงๆคือ เราเเทบไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า เราโดนบูลลี่เพราะอะไร เเต่เรารู้สึกว่าในจังหวะที่ใครๆก็มองเราในเเง่ที่ไม่ดีเเละรังเกลียจเรา หรือทำร้าย ดูถูก กันเพียงเพราะเเค่ฟังข่าวลือที่ใส่ร้ายป้ายสีกัน เราโครตรู้สึกเเย่เลย ยิ่งพอรู้ว่าอดีตเพื่อนสนิทเราเป็นคนทำเรายิ่งรู้สึกเเย่เลยอะ ไม่รู้จะบอกใครเลยด้วยตอนนั้นเรายังเด็กมาก ไม่อยากจะบอกคนในครอบครัวที่ก็ดูเหมือนจะมีเรื่องหนักใจให้ต้องคิดไม่ต่างกัน เลยพยามมากที่จะเเก้ปัญหาเอง โชคดีที่เราค่อนข้างเข้มเเข็ง ถึงจะยืนอยู่ในจุดที่ใครๆก็ตัดสินเราไปเเล้วในตอนนั้น เเต่เราก็ยังสู้ที่จะยืนหยัดให้ได้ จากในวันนั้น ก็มีเหมือนกันที่พยามจนเเทบตายเเต่สุดท้ายก็เป็นเราเองที่ยิ่งรู้สึกเเย่ ความรู้สึกยอมให้คนอื่นมากดตัวเองได้นี่เป็นสิ่งที่ยิ่งทำให้ตัวเราเองเริ่มคิดที่อยากจะยอมเเพ้เเล้วล้มลงไปเลยในบางที
เเต่ว่านะ จ.ข.ก.ท
ในที่สุดเเล้ว เราก็พบเเล้วหละ ในความทุกข์พุ่งเข้ามาใส่
จู่ๆเราก็เริ่มตกผลึกได้เเล้วเมื่อเราหยุดสังเกตุคนอื่นๆ เลิกเยาะเย้ยตัวเอง เเล้วลองสังเกตุที่ใจเราดู เราก็พบว่า ความรู้สึกเเย่ๆทั้งหมดที่มี จริงๆเเล้วมันก็เริ่มที่ใจของตัวเองอะ พอเรารู้มันเเล้วลองที่จะกลับมารักเเละเคารพตัวเอง เราก็รู้สึกว่า เรามีความสุขขึ้นมาเลย กลายเป็นว่า ขยะที่พวกเขาปามาใส่ไม่อาจจะทำร้ายอะไรเราได้อีกเเล้ว พอเราเริ่มรักตัวเองขึ้นมา เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งคำเน่าๆไม่มีราคาพวกนั้นไม่อยู่ในสมองเราอีกต่อไปได้เเล้ว
เราเลยอยากจะบอก จ.ข.ก.ท ว่า
บางทีนะ สิ่งที่ทำให้เราเหนื่อย จริงๆเเล้วมันอาจจะเป็นใจของเราเองก็ได้ ที่มันรับสิ่งเเย่ๆจากคนอื่นมา เเล้วมาเริ่มคิดมากเข้าๆทำให้คุณรู้สึกเเย่ ถ้าคุณออกห่างจากคนเฮงซวยพวกนั้นได้ เเล้วหยุดสนใจคำปรามาสพวกนั้นคุณน่าจะมีความสุขขึ้นมาก็ได้นะ
(อันที่จริงเราก็เริ่มรู้สึกเฉยชากับมันอะ รู้สึกปลง)
งั้น เราจะเเนะนำให้คุณลองอ่าน หนังสือที่มีชื่อว่า ศิลปะการอยู่ร่วมกับคนเฮงซวย เเล้วก็เริ่มทำสิ่งดีๆ หาความสุขเข้าหัวใจ ยกตัวอย่างเช่นการอ่านนิยายดีๆซักเล่ม ดูหนังอบอุ่นหัวใจที่ยอดเยี่ยมซักเรื่อง เเล้วผ่อนคลายจิตใจของคุณ การไปเที่ยวหรืออยู่กับธรรมชาติเองก็เป็นทางออกในการผ่อนคลายที่ดีเหมือนกันนะ
เอาเป็นว่า สู้ๆนะ กอดๆๆๆๆๆๆ
เราอยากจะเป็นกำลังใจให้ จ.ข.ก.ท นะ
ยังเรียนครับ ยู ม.ปลาย ในใจ อยากต่อ มหาวิทยาลัย อยู่เเถวภาคเหนือ ชอบความสงบ
และหนี้ ออกจากที่นั้นครับ อยากหนี้มานาน
เข้ามาให้กำลังใจนะคะ จขกท.เคยไปพบจิตแพทย์หรือยังคะ ได้พูดคุยกับจิตแพทย์และได้ยากลับมาทาน น่าจะช่วยให้ดีขึ้นได้ค่ะ แล้วก็ถ้าเป็นไปได้ อยากให้เอาตัวเองออกมาจากสังคมนั้นค่ะ มาอยู่ในที่ใหม่ ที่ไม่มีใครรู้จักเรา ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะค่ะ จากใจคนเคยโดนบูลลี่มาเหมือนกัน
อยู่ ม.ปลาย ต่อมหาวิทยาลัย คงน่าจะดี
เอาอันนี้ไปอ่านดูนะ https://www.dek-d.com/board/view/3976371/1/?comment=1
เชียร์ให้อยู่ต่อ อย่าเพิ่งไป เราเเต่ละคนโดนมาต่างเรื่องกันเเต่สุดท้ายผลลัพน่ะไม่ต่างกันหรอก รักตัวเองเข้าไว้ ไม่รู้ว่าจะช่วยมากได้เเค่ไหน เเต่อย่าเพิ่งยอมเเพ้... นะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?