ระบายหน่อยนะ
ตั้งกระทู้ใหม่
พอตอนนี้เรามีหน้าที่ทำกับข้าว ซักผ้าให้ทั้งบ้าน ล้างจานผลัดเวรกันกับน้อง ครั้งนึ่งเราออกมาทำอาหารเช้ามืดใกล้เสร็จแล้วแหละ แม่ก็เรียกน้องออกมาล้างจานวันนั้นเป็นเวรเรา แต่จริงๆตอนเช้าไม่ว่าจะเวรใครก็ต้องทำ เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่แล้ว น้องนั่งคุยกับเราโดยไม่ทำอะไรขณะที่เราตื่นเช้ามาทำกับข้าว เราเริ่มหงุดหงิดเลยบอกไปว่า-ไปล้างจาน มันก็บอกไม่ใช่เวร คือเราเหนื่อยมากๆเหนื่อยมากๆๆ ตอนนั้นเราตะโกนด่า-จะให้กูทำทุกอย่างเลยหรือไงน้ำตาเราไหลไปด้วยเรารีบไปล้างจานแม่ได้ยินที่เราตะโกนแกกับบอกว่ามันหนักหนานักหรือไงทำแค่นี้เท่านั้นแหละเรารีบวิ่งเข้าห้องมาร้องไห้ทั้งอยากตายทั้งกลัวบาปคิดไปต่างๆนาๆว่าถ้าไม่อยู่คงจะดี และอีกวันตอนกลางวันเราทำกับข้าวกับพ่อ พี่ชายออกไปเล่นเกมในเมือง และแม่ไม่อยู่บ้าน เรากะว่าจะทำวุ้นเส้นกินเส้น1ห่อก็เยอะแล้วพอสำหรับเราและคิดว่าพอที่จะให้คนอื่นกินด้วย ยายมาดูมาว่า-มันไม่เคยแบ่งปันพี่น้อง เราโครตจะจุกอะ คือครั้งนึงเราเคยถูกว่าเห็นแก่ตัวมาแล้วจากแม่ แล้วเราไม่ชอบออกไปข้างนอกติดบ้านเล่นกับน้องอะแหละ พอตอนออกมากินข้าวนอกบ้านแกชมน้องเราให้คนอื่นฟังใช้ง่ายทำกับข้าวเก่ง ต่างจากเรา -ไม่ควรเอาผัว ทำไรก็ไม่เป็นทุกวันนี้ใช้เราทำทุกอย่างต่อหน้าพูดกับเราดีหมด เวลาแกพูดอะไรเราอยู่ในห้องเราได้ยินแกพูดกับคนอื่นว่าถ้ามันทำงานมันจะตาย มันไม่เคยทำอะไรเลย ขอเล่าแค่นี้ก่อน เพราะไม่ไหวละ.
1 ความคิดเห็น
เป็นกำลังใจให้จขกทนะคะ มีอะไรมาระบายได้เสมอนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?