ปัญหาที่มักจะเจอเวลาเป็นนักเขียน

[Citizen]

พึ่งจะมาลองเริ่มเขียนนิยายเอง เลยอยากลองถามคนอื่นดูบ้างว่าปกติมักจะพบเจอปัญหาอะไรบ้างเวลาเป็นนักเขียน (จะได้เตรียมตัวเตรียมใจพร้องเองนี่แหละครับ ไม่ใช่อะไรหรอก)

Comments

[ฉิงเอ๋อร์]

ของเรานะ ของคนอื่นเราไม่รู้อ่ะ ฮ่าๆๆ

1. กลัวความไม่สมเหตุสมผลในนิยายของตัวเอง ไม่ว่าจะเนื้อหา ตัวละคร หรืออะไรก็ตาม -_-

2. ตัน หมดไฟ หมดมุข ขี้เกียจ เเละจบปัญหาด้วยการดองยาววว (โมเมนต์ปัจจุบันของเราเลย อิอิ)

3. เจอคอมเมนต์เเง่ลบของนักอ่าน ทั้งติ , ด่า , เเนะนำ หรือไม่ก็อินจัดจนพิมพ์ประโยคที่ทำให้เราเข้าใจผิดออกมา

เช่น... ต้องการให้นิยายของเราดำเนินเรื่องตามที่เขาต้องการ อยากให้ตัวละครของเรามีอิมเมจตามที่เขาต้องการ

(เเล้วก็หลายๆอย่างที่มันเป็นอิทธิพลของพล็อตสมัยนิยม)

4. ไม่มีเวลาเขียนนิยายเนื่องจากถูกงานทับหัว ...บางครั้งเราก็เบลอจนเขียนนิยายผิดๆถูกๆ (ฮา) ชื่อตัวละครสลับกันไปหมด

5. สุดท้ายเเต่ไม่ท้ายสุด นั้นคือไฟดับ คอมพัง เเละไม่มีเงินจ่ายค่าซ่อมงับ >_<

ที่จริงมีเยอะกว่านี้นะ เเต่ตอนนี้มันเที่ยงคืนเเละเเฮะ ^^

[Citizen]

ผมเองก็พึ่งลองเขียนนะ มาไม่ทันไรชื่อก็มั่วเละตุ้มเป๊ะไปหมดแล้วครับ 555

[peiNing Zheng]

มีบางท่านเคยตั้งกระทู้ถามเหมือนกัน ลองเก็บเป็นไอเดียได้ค่ะ

สิ่งที่ท้าทายของการเป็นนักเขียน

https://www.dek-d.com/board/view/3967097

[Citizen]

ขอบคุณมากครับกับลิ้งที่ให้มา จะลองอ่านดูนะครับ

[HaNa-U]

1.หาข้อมูลมาไม่พอหรือบางทีก็ลืมหาจนเขียนมาถึงจุดนั้นแล้วทำให้ต้องเสียเวลาไปหาก่อนแล้วค่อยมาเขียนใหม่

2.คิดคำศัพท์ไม่ออก บรรยายไม่ได้จนเกิดอาการตันแม้ว่าจะมีเนื้อเรื่องในหัวอยู่แล้ว ใช้คำซ้ำเยอะแบบไม่รู้ตัวจนกลับมาอ่านของตัวเองถึงรู้

3.ถึงจะแน่ใจว่าวางพล็อตมาดีแล้ว โครงเรื่องชัดเจนแล้ว แต่บางครั้งก็คุมไม่อยู่จนเกือบออกนอกลู่นอกทาง อารมณ์เหมือนตัวละครพาไปต้องตบพวกนางเข้ามาอยู่ในเส้นเรื่อง

4. คาแรคเตอร์ตัวละครไม่ตรงกับที่กำหนดไว้ในทีแรก อันนี้ถ้านักเขียนไม่ซีเรียสก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาค่ะ โดยส่วนตัวบางทีเราก็ไม่อะไรกับส่วนนี้เท่าไหร่แต่บางคนก็ซีเรียส เราเป็นประเภทไม่กำหนดคาแรคเตอร์ไว้อยู่แล้ว พอเริ่มเขียนแล้วเดี๋ยวก็ได้รู้จักตัวละครเอง ไม่ปวดหัวดีด้วยค่ะ ฮ่าๆ

[Citizen]

ข้อ 2 เหมือนกับที่ผมติดอยู่เลย ไม่รู้ว่าจะอธิบายโมเมนต์นั้นให้อินตามไงดี ตอนนี้ก็ลองหางานดังๆมานั่งอ่านเผื่อว่าจะช่วยให้เข้าถึงวิธีการบรรยายได้บ้างอยู่ครับ

สำหรับเรานะมีแค่นี้หล่ะมั้ง (คิดไม่ออก 555)

1.อยากแต่งเรื่องใหม่ตลอดเวลา

2.ขี้เกียจแต่ง

3.คอมเม้นต์ลดกำลังใจ

มีแค่นี้แหละฮ่าๆๆ จะทำให้เราไม่มีไฟอะมันยาก >w<

[Citizen]

1 ก็มีบ้าง 3 ก็ยังไม่เจอสักที แต่ข้อ 2 นี่ยังไม่ทันลงก็เจอตั้งแต่เริ่มเลย 555

[SilverPlus]

ผมไม่เคยมองตัวเองว่าเป็นนักเขียนนะ รับผิดชอบไม่มากพอ

แต่จะมาแบ่งปันปัญหาตอนเขียนนิยายก็แล้วกัน

หนึ่ง พล็อตเรื่อง ที่ต้องดีเท่านั้นจึงจะแต่งได้ ทำให้เกิดปัญหา สอง สาม สี่ตามมา

สอง จากปัญหาข้างบน ทำให้ระยะเวลาการคิดพล็อต กินเวลานานมาก ยิ่งปัจจุบัน ความสนใจไปอยู่ที่เรื่องอื่นเสียเยอะ ทำให้เสียสมาธิไปมาก การคิดพล็อตจึงยืดยาวมากเป็นพิเศษ

สาม พอยืดยาวเกินไป ความขี้เกียจก็เข้ามา เกมบ้าง หนังบ้าง เรื่องปัญหาการเงินบ้าง ดึงความสนใจด้านการเขียนไปหมด

สี่ เมื่อเอามารวมกัน ทำให้ไม่ได้เขียน พอไม่ได้เขียน ความมั่นใจก็หดหาย ฟอร์มที่ร้อน ๆ ก็ต้องเย็นลง และดับไปในที่สุด

ปัญหาใหญ่คือ พล็อต

หากอยากเตรียมตัวเผชิญหน้ากับอาการอภิมหาตัน จำเป็นต้อง....

ไม่รู้เหมือนกัน เพราะตัวเองก็ตันอยู่

นั้นแหละ โจทย์ที่เจ้าของกระทู้ต้องไปหาคำตอบมาให้ได้ ก่อนที่มันจะเกิดขึ้นกับเจ้าของกระทู้

[Citizen]

พล็อตมันก็ทำมาแล้วนะครับ แค่ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีนี่แหละ 555

[Shadow_J]

ปัญหาที่เจอ

1. ตัน

2. พยายามเดินเรื่องให้เร็วแต่มันก็ช้า

3. เจ้าพ่อละเอียด เรื่องของคนอื่น 20 ตอนเรื่องน่าจะไปเป็นเดือนๆ เลย แต่ตอนนี้เพิ่งเดินเรื่องไป 1 อาทิตย์

4. จำรายละเอียดที่เขียนไม่ได้ ต้องกลับไปอ่านที่เคยเขียน

5. กดผิดชีวิตเปลี่ยน เผลอลบไปครึ่งตอนบ้าง วรรคสำคัญบ้าง ต้องมาทบทวนและเขียนใหม่ ซึ่งบางทีมันก็ไม่เหมือนเดิม

[โมอา เอลฟ์ตัวน้อย]

ข้อ 3 ผมก็เป็นนะ ผ่านไปเกือบ 100 ตอนและยังผ่านไปไม่ถึงเดือนเลย

[Shadow_J]

แต่ก็ชอบที่จะให้เป็นแบบนี้นะ เรื่องหน้าค่อยว่ากัน 555

[มัณทนา [มากับชิปและมากับเดล]]

เราโรคเก่ากำเริบค่ะ

อาการปวดหัวโหนกที่มีจุดเริ่มต้นเมื่อตอนอายุ 4 ขวบ

ที่หกล้มหัวกระแทกพื้นในบ้านแล้วไม่มีเลือดไหลออกมา

หลังจากนั้นตอนป.1 ก็ลื่นล้มบนส้วมในห้องน้ำบ้านตัวเอง

ด้านหลังไปโดนตรงทางขึ้น-ลงของส้วม เรานอนหงายไม่ได้หลายวัน

ที่โรงเรียน ตอนป.3 โดนสองรอบ รอบแรกนั่งเล่นม้าหมุนอยู่ดีๆก็ลื่นลงไปนอนบนพื้น

รอบที่ 2 กำลังเล่นงูกินหางอยู่ เราอยู่คนสุดท้ายเป็นหางได้หงายหลังไปนอนบนพื้น

พร้อมกับรุ่นพี่ป.4 ซึ่งเป็นพี่สาวของเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าสะดุดมาล้มทับเราด้วย

(ตอนนั้น โรงเรียนแรกที่เราเรียนตอนอนุบาล 3-ป.3 ได้ถูกยุบตอนเราเรียนจบป.3

จำนวนครูกับนักเรียนน้อยลง โรงเรียนเลยต้องให้เรียนรวมกัน

เรากับเพื่อนอีก 6 คนอยู่ป.3 เรียนรวมกับรุ่นพี่ป.4 ประมาณ 5-6 คน)

ตอนนั้นยังเป็นเด็กและยังไว้ผมหน้าม้าอยู่เลยไม่มีใครสังเกตเห็นว่าหัวโหนกนูนผิดปกติ

เราเลิกไว้ผมหน้าม้าตอนเข้าเรียนม.1 ได้ไม่กี่วัน คนอื่นเห็นชัดเจน แต่ไม่มีใครกล้าทักเราเลย

เราทนอยู่กับอาการนี้มาได้ถึง 26 ปี

เคยไปตรวจเอกซเรย์มา 3 ครั้ง คือ

ครั้งแรกปลายปีพ.ศ.2549 ไปโรงพยาบาลตามนัดและก็หายขาดเลย แต่มีปวดเป็นบางครั้ง

พอครั้งที่ 2 ก็กลับมาเป็นอีกก็ตอนปีพ.ศ.2559 แต่ไม่ได้ไปหาหมอ อาการปวดหายไปเอง

ครั้งที่ 3 ตอนปีพ.ศ.2561 หกล้มหัวฟาดพื้นในห้องน้ำบ้านตัวเอง

เวลาเราไปตรวจเอกซเรย์ทุกครั้ง ผลจะออกมาว่ากะโหลกไม่มีอะไรเสียหาย

อาการนี้ควรจะหายขาดอย่างถาวรไปตั้งแต่ปลายปีพ.ศ.2549 แล้ว แต่กลับมาอีก

ครั้งล่าสุดก็เมื่อปลายปีที่แล้ว เราได้นอนโรงพยาบาลจริงๆ (นอนโรงพยาบาลครั้งแรกในชีวิต)

ไม่มีหมอกับพยาบาลคนไหนวินิจฉัยได้เลยว่าเราป่วยเป็นโรคอะไรกันแน่

ลมบ้าหมูก็ไม่ใช่ ลมชักก็ไม่ใช่

ไปตรวจเอกซเรย์กะโหลกก็ไม่มีอะไรเสียหาย ไปสแกนสมองก็ไม่มีอะไรผิดปกติ

[慕芳荣]

บ่อยสุดก็ลืมเนื้อเรื่องค่ะ ยิ่งเป็นส่วนที่เขียนไปด้วยแล้วนะ ฮึ่มๆๆ นั่งหาเนื้อหาอย่างบ้าคลั่งกันเลยทีเดียว

[Ri-Ae-Do]

ของเราก็ประมานว่า

1. หัวตัน แต่งต่อไม่ออก ขี้เกียจเขียน ปัญหาหลักเลย555+

2. ไอเดียชอบมาไหลตอนดึก เลยได้นอนตอนตี4-5ตลอดดดดด //แพนด้าสวัสดี

3. เวลาแต่งแล้วมีคนมากวน หมดอารมณ์แต่งต่อเลยพูดตรงๆ (ส่วนใหญก็คนในครอบครัวเนี่ยแหละ)

4. เจอนักอ่านโรคจิต (ขอใช้คำนี้เลย) เหมือนจะคลั่งตัวละคร และอินกับเนื้อเรื่องเกินไป พอเราเขียนไปไม่ใช่แบบที่รีดคนนั้นต้องการ คราวนี้มาด่าเรายับเลย

5. ไฟดับ เรื่องนี้คือปัญหาที่ปวดหัวมากกกกก (โชคดีที่เด็กดีมีการsaveเนื้อหาให้โดยอัตโนมัติ ไม่งั้นคือจิกหัวตัวเองทิ้งแน่นอน)

อันนี้แค่หลักๆ จริงๆมียิบย่อยอีกเยอะ 5555+

[Tails Universe]

1.ไม่มีคอมเม็น คอมเม็นที่มาก็ไม่มาโผล่ในนิยายแต่กลับมาในเพจหรือมาแบบแชทสวยใหญ่โดนเหยียดผลงานมากกว่าโดยเฉพาะเพื่อน

2.เวลาในการเขียนมีไม่มาก

3.คนอ่านน้อยเกินไป รู้สึกท้อแต่ก็ต้องฝื้นตัวเองให้มากที่สุด

[ผ่านมาตอบ]

หลักๆเลยคือเรื่องความอึด ความเพียร เเละ จิตนาการ

ไม่ออกทะเล สำนวนอ่านง่าย เขียนคำให้ถูกต้อง

การตันบลาๆ เเละที่สำคัญ(ซึ่งอาจจะเป็นปัญหากับเเค่เราคนเดียวหรือคนอื่นก็เป็น) คือ อ่านเรื่องของตัวเองเเล้วรู้สึกว่า ยังเขียนให้สนุกได้มากกว่านี้ เเต่ก็ไม่รู้จะพัฒนามันอย่างไรดี เเง้

[Senso]

ความขี้เกียจ กับ ความท้อแท้

สองเทพเจ้าที่มนุษย์สายแต่งนิยายส่วนใหญ่เอาชนะไม่ได้

[อยากแต่งจบแล้วว]

ความเหนื่อยล้าจากการใช้ชีวิต ทำให้ร่างกายต้องการพักผ่อน คือมันไม่มีความคิดที่จะแตะนิยายเลย แถมโฟกัสเรื่องในชีวิตปัจจุบันก็สำคัญ ทำให้ไม่มีเวลาให้กับนิยายเพียงพอ ความคืบหน้าเลยช้ามากๆ 

เรื่องการวางพล็อตค่ะ ยิ่งเรื่องกว้างเท่าไหร่ ยิ่งทำการบ้านหนักมาก หาข้อมูล ออกแบบตัวละคร เนื้อเรื่อง รายละเอียดยิบย่อย

แต่งแล้วไม่ดั่งใจ บางทีก็ต้องรื้อแต่งใหม่ ซึ่งถ้าเจอซีนอารมณ์นะ หื้อออ หมดเรี่ยวแรงไปเลย

คิดเนื้อเรื่องไปจุดพล็อตไม่ถูก ตันก็ว่าได้ ก็ต้องหาวิธีแก้กันไป นอนคิดหรือแต่งไปเรื่อยๆ เอา

[ระเบียงแคคตัส]

1.ขี้เกียจเขียน ปัญหาโลกแตก

ฮาวทูแก้:ฝึกวินัย ตั้งกฏ เช่น วันนี้เขียนสักครึ่งชั่วโมง,สองชั่วโมง หรือวันนี้เขียน4,000อักษร (แต่อย่ากดดันตัวเองล่ะครับ)

2.เขียนแล้วไม่สมเหตุสมผล บรรยายติดขัด

ฮาวทูแก้: ลองอ่านทวนซ้ำหลายรอบแล้วนึกถึงหลักความเป็นจริงสักนิด แล้วลองแก้/ลบเขียนใหม่

3.เหงา

***หากนิยายนอกกระแส/สวนกระแสบอกเลย โคตรป่าช้า***

ฮาวทูแก้:ทำใจ แล้วสตรองต่อไป/พัก เขียนให้จบแล้วทยอยลง บางครั้งคนอ่านก็ชอบตามเรื่องที่จบแล้ว เพราะมันแน่นอน(ไม่มีหาย)

4.ตัน

ฮาวทูแก้:หาอะไรทำให้หายเครียด ไม่กดดันตัวเอง

สุดท้ายก็สู้ ๆ นะครับ