กฎป่วยๆที่ขัดกับชีวิตประจำวันของนศ.

[มันจะทำไมอี***]

กระโปรงพลีทก็ใส่ไม่ได้
มอไซด์ก็เอาไปใช้ไม่ได้
รองเท้าผ้าใบต้องขาวล้วนเท่านั้น
ปี234ต้องใส่คัทชู

ต่างๆเหล่านี้คืออะไรอะ
ใส่กระโปรงพลีท
เอามอไซด์ไปใช้
ใส่รองเท้าที่มีสีอื่นติดมานิดเดียว
ปีโตกว่าใส่รองเท้าผ้าใบ
ทำเหล่านี้เท่ากับโดนชั่วโมง....

ซึ่งมันขัดกับชีวิตประจำวันมากๆ อะไรก็ไม่รู้ แล้วม.ก็ใช่ว่าจะใกล้เมือง จะเดินทางไปทำธุระในเมืองแบบไปเองไม่ต้องเสียค่ารถก็ไม่ได้อีก บ้าบอมาก
แล้วกระโปรงทรงเอทรงสอบเวลาทำกิจกรรมมันลำบากกว่าใส่พลีทอีก เข้าใจว่าลมแรงแล้วกระโปรงจะเปิด แต่ใส่ทรงสอบทรงเอลมไม่แรงกระโปรงก็เปิดได้ ขัดแย้งมากๆ
รองเท้าก็เหมือนกัน ใส่แบบนี้ๆๆคือผิด ผิดๆๆ พอมาปี234จะใส่ผ้าใบไปเรียนก็ไม่อนุญาต ซึ่งผ้าใบมันใส่สบายกว่าคัทชูหลายเท่า ไม่ต้องเปรีบยเทียบว่าคนอื่นใส่ได้เราก็ต้องได้ เห็นครูบางคนมันยังถอดคัทชูเดินตีนเปล่าสอนนร.อยู่เลย

ค่าครองชีพก็สูงลิบลิ่ว ค่าเทอมพอเทอมพอๆกับเอกชนเลย เอาจริงคณะอินเตอร์บางคณะที่ม.อื่นค่าเทอมยังถูกกว่าอีก

Comments

[งงง]

เรื่องค่าเทอมนี่มันเป็นเรื่องทั่วๆไปนะ ถ้ามีปัญหาเรื่องนี้ก็ไม่น่าจะเข้ามาเรียนที่นี่ตั้งแต่แรก

[Nut]

ผมมองว่า จะเรียนที่ไหนควรศึกษาให้ดีๆก่อน ว่าok ไหม ทุกมอ มีกฎระเบียบเหมือนกัน ไม่อยากทำตามก็ไม่ต้องเอารุ่นตั้งแต่แรก หมดยุคแล้วที่บอกอยากรู้ให้มาเรียนเอง เพราะการจะตัดสินใจเรียนที่ไหนนั้น มันคือ อนาคตของเราล้วนๆ

[มัณทนา [มากับชิปและมากับเดล]]

นิสิตนักศึกษาหญิงควรจะใส่กระโปรงพลีทตั้งแต่ปี 1 ไปจนเรียนจบดีกว่าค่ะ

น่ารัก เรียบร้อย เวลาทำอะไรก็สะดวก

พี่เรียนรามมาแล้ว 2 ใบเจอแต่นักศึกษาหญิงใส่กระโปรงพลีททั้งนั้น

มีเพียงส่วนน้อยที่ใส่กระโปรงทรงเอมาเรียน

ถ้านับนักศึกษาหญิงทื่ทำงานไปด้วยที่ว่างมาเรียนในที่ทำงานต้องใส่กระโปรงทรงเออยู่แล้ว

(ถ้าไม่ใส่ชุดนักศึกษามาเรียนก็จะใส่ชุดไปรเวทและใส่รองเท้าแตะหรือรองเท้าผ้าใบมาเรียน)

ส่วนรองเท้าคัทชู ในมหาวิทยาลัยรามคำแหงจะมีนักศึกษาหญิงที่เป็นส่วนน้อยที่ใส่มาเรียน

จะใส่รองเท้าคัทชูกันจริงๆก็ในวันซ้อมใหญ่และวันจริงของพิธีพระราชทานปริญญาบัตร

นอกนั้นใส่รองเท้าผ้าใบ รองเท้าหุ้มส้น และรองเท้าแตะมาเรียน

[นักศึกษาในมอ]

เห็นด้วยเลยครับ หลายๆกฎมันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ เท่าที่ดูเหมือนเค้ายึดกฎเดิมๆมานานมากแล้ว และไม่ได้ทำการแก้ไขให้มันเหมาะสม เข้ากับยุคสมัยและสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปของมอ

เรื่องรองเท้าก็เหมือนกัน ผมก็งงว่าทำไมไม่ให้ใส่ผ้าใบได้ทั้งๆที่ทางเดินในมอมันทั้งขึ้นเขา ทางลาดชัน ไม่ค่อยเหมาะกับการใส่คัทชูเดินเรื่อยๆ เพราะปวดเท้าและรองเท้าก็พังง่าย ซื้อใหม่แทบเทอมละคู่ กาวตราช้าวก็เอาไม่อยู่

ส่วนเรื่องกระโปรงก็นะ จะทรงไหนก็โป๊ได้ถ้าจะโป๊ นศ.เค้าก็เซฟตัวเองอยู่แล้ว เพื่อนผมบางคนนับถือศาสนา ไม่ได้คลุมผม แต่ต้องใส่กระโปรงยาวๆ ทางมอก็หาว่าประชดเค้า ไม่ให้ใส่ยาวเกินไป บอกให้ไปใส่ทรงเอเอาแค่คลุมเข่า

และอีกเรื่อง พอทีเถอะคนที่จะมานั่งบอกว่า เข้าที่ไหนก็ต้องยอมรับที่นั้น จะมาโวยวายไม่ได้ ผมมองว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว การที่จะมาถือกฎเดิมๆ ในบางเรื่องมันก็ไม่เหมาะสม เราควรฟังผู้ทีีมีส่วนได้เสียจริงบ้าง และสอบถามหรือปรับแก้ไข้ได้บ้างตามสิ่งที่เปลี่ยนไป หรือควรจะเป็นอย่างสมเหตุสมผล ไม่ใช่ตั้งกฎมาต้องตามกฎเป๊ะๆ เพราะคนตั้งบางทีไม่ได้นึกถึงปัจจัยอื่นๆที่มันก็ส่งผลเหมือนกัน ทำให้แแต่ละคนมีเหตุผลที่อาจจำเป็นจะต้องทำในสิ่งที่แตกต่างจากกฎที่ตั้งไว้ มันควรพิจารณาเป็นเรื่องๆ ไม่ใช่ตะบี้ตะบันเอาแม่พิมพ์มาวัดเด็ก เด็กคนไหนก็พิมพ์ก็ต้องถูกลงโทษเลย