ทุกคนคะ เรามีเรื่องอยากถามค่ะ ^^:
ตั้งกระทู้ใหม่
คืองี้ค่ะ ช่วงนี้เราเขียนนิยาย (เอ่อ เอาจริงก็รีไรท์ของเก่า) แต่ไป ๆ มา ๆ ไฟอยากวาดมันปะทุขึ้นมาวูบวาบ (สืบเนื่องจากเห็นหลายคนในกระทู้เอารูปวาดมาอวดกันช่วงหลายวันก่อน) เราก็เลยไปรื้อสกิลมาวาด ๆ บ้าง และก็ตระหนักได้ว่า...การวาดรูปให้มันได้อย่างใจมันช่างยากลำบากยิ่งนัก T^T
คำถามข้อที่หนึ่ง เพื่อน ๆ มีวิธีจำกัดความอยากทำให้ทุกอย่างเพอร์เฟ็กต์ยังไงคะ เพราะเราเองมีปัญหามาก ๆ กับการพยายามเกลาทุกอย่างในสมบูรณ์ในทุก ๆ ขั้นตอนของการวาดรูป ผ่านมาสองวันแล้วเรายังร่างแบบไม่เสร็จเลยค่ะ แงงง
คำถามข้อที่สอง เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ทั้งเขียนนิยายควบกับวาดรูปประกอบเอง มีข้อแนะนำในการจัดการงานทั้งสองไปพร้อม ๆ กัน โดยไม่เสียหายอย่างไรคะ หรือไม่ต้องทำควบสองอย่างนี้ก็ได้ ทุกคนน่าจะมีประสบการณ์การควบงานมา อยากรู้ว่าทุกคนจัดสรรเวลาอย่างไรให้สามารถควบคุมทุกอย่างได้... เราในตอนนี้เหมือนเสียสมดุลเลยค่ะ
ถัดมา คำถามข้อที่สาม เป็นเรื่องที่อยากถามคนวาดด้วยกันค่ะ อยากรู้ว่าตอนเพื่อน ๆ วาดปกมาใช้กับเด็กดีกำหนดขนาดรูปกันยังไงคะ เราสังเกตว่ามันใช้ 900x1350 pixels ละทีนี้มันเป็นปกวาด มันจะมีปัญหาเรื่องการย่อขยายรูปแค่ไหน
หมดแล้วค่ะ สำหรับคำถาม ใคร ๆ ที่ประสบปัญหาเดียวกัน เข้ามาคุยกันได้นะคะ รบกวนผู้ชี้ทางสว่างทุกคนด้วยค่าาาา กราบงาม ๆ ล่วงหน้า~
E.spsr
25 มิ.ย. 63 เวลา 22:22 น.
643
views
10 ความคิดเห็น
เราเองก็เป็นคนที่ทั้งเขียนนิยายและวาดรูปไปเหมือนกันค่ะ ส่วนตัวแล้วจะทำตามอารมณ์ที่มีไฟมาตอนนั้นซะมากกว่า หากวาดรูปไม่ออกก็ปิดโปรแกรมแล้วออกมาเขียนนิยายหรือทำอย่างอื่นดื้อๆเลย555 ถือคติว่าอย่าฝืน ทำด้วยความสุขแล้วงานจะออกมาเพอร์เฟคดั่งหวังค่ะ แต่ถ้ามีพล็อตปะทุในหัวต้องรีบเขียนเอาไว้นะคะ กลัวจะลืมซะก่อน ฮา
ส่วนจัดการยังไงนั้น เราอยากแนะนำให้ทำอะไรที่เสร็จได้ก่อนอย่างวาดรูปค่ะ นิยายยังต้องรีไรท์ไปเรื่อยๆอีกยาวใช่มั้ยล่ะคะ อย่าลืมหาเวลาพักหย่อนใจจากทั้งสองอย่างนี้ด้วยนะคะ บางทีก็ทำตัวเองเครียดด้วยความที่อยากให้มันออกมาดีมากๆเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ~
เรื่องเครียดนี่จริงเลยค่ะ เหมือนคุณแทรกตัวอยู่ในความคิดเราเลย ช่วงนี้เครียดเพราะไม่ได้เขียน ทำงานช้าด้วย เฮ้อออ
สงสัยต้องหาเวลาว่าง ๆ จริง ๆ จัง ๆ กับเค้าบ้างแล้วเนอะคะ
ต้องถามตัวเองก่อนว่าต้องการสิ่งใดมากสุด แล้วลองทำในสิ่งนั้นแบบน้อยๆดู ถ้าสุขก็ทำต่อ ถ้าเหนื่อยก็พัก ถ้าล้าก็เลิก .. พออยากก็กลับมาทำใหม่ คิดถึงมดปลวกสิ กว่าจะสร้างรังได้ ไม่ใช่กระพริบตา (ค่อยๆทำไป ..)
อ่านประโยคสุดท้ายแล้วชะงักเลยค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ จะเอาไปปรับใช้เลยค่ะ
เป็นคนที่มีระเบียบดีจริงๆ สุดยอดดดดดดดด
อาจจะช่วยได้แค่คำถามแรก (อาจจะ) คือ ใจเรามันไม่มีทางพอกับคำว่า "เพอร์เฟ็กต์" ซึ่งมันไม่หยุดและไม่พอใจสักที เราอาจล่อใจไปทางอื่น เช่น ถ้าอยากได้งานที่ "เพอร์เฟ็กต์" มันก็ต้องเพอร์เฟ็กต์กับทั้ง งาน และ เวลา นั่นคือเรามีเวลาจำกัด เอาแต่งานๆๆ อย่างเดียวก็กินเวลามากไป และ ความเพอร์เฟ็กต์ที่เราจะพอใจนั้นมันก็ไม่มีสิ้นสุด มันจะดึงให้เราทำจนหมดแรง
เพราะฉะนั้น บางที ลองกำหนดเวลาดูว่าช่วงนี้จะทำอะไร หรือเปลี่ยนสถานที่ก็ได้ เช่น ถ้าเวลานี้ตั้งใจจะเขียนนิยายก็ออกไปข้างนอกเลย ที่ๆ จะไม่สามารถวาดรูปได้แต่เขียนนิยายได้อยู่ เพื่อให้สมองมันตัดจากการวาดรูปสักพัก เราทำประจำกับการเปลี่ยนสถานที่เนี่ย
สู้ๆ จ้าาาาาาา เราก็เป็นเหมือนกันกับนิยายแค่บทเดียว เปลี่ยนบทพูด ท่าทางตัวละคร นู่นนี่นั่น หาคนมาช่วยอ่านดูว่า ดีหรือยัง? ดีหรือยัง? ไม่ได้ไปไหนต่อสักทีมาเป็นอาทิตย์ 555555555
ดูมีระเบียบเหรอคะ เราว่าชีวิตเรายุ่งเหยิงมากตอนนี้ จัดสรรเวลาไม่ถูกเลย ทั้งเรื่องเรียน เรื่องนิยาย เรื่องวาดรูป เอิ้กกกก
เรื่องการเปลี่ยนสถานที่ น่าสนใจดีค่ะ โควิดก็ซาลงบ้างแล้วด้วย เราคงออกจากบ้านได้มากขึ้น อยู่บ้านละติดทำทุกอย่างไปพร้อม ๆ กันไปหมดเลยค่ะ แต่ประเด็นคือสิ่งที่เราพกออกไปทำงานด้วยมันทั้งวาดรูปทั้งพิมพ์นิยายไปด้วยพร้อมกันเลยสิคะ 555555
สงสัยต้องหยุดพกแป้นพิมพ์บลูทูธแล้ว!!
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่แปลกใหม่นะคะ เราจะน้อมรับไปลองเลยค่ะ~~
ไม่เคยวาดรูปสิ เคยแต่เขียนนิยายและก็เคยแต่เขียนไปตามอารมณ์ โดยมีแรงบันดาลใจว่า"ต้องหาวิธีทำยังไงก็ได้ ให้ไม่ต้องไปทำงานในบริษัทงี่เง่าของคนกระโหลงโป๊งกับเหล่าจุ้นจ้านวุ่นวายยิ่งกว่าปลวก+มด+ยุง+แมลงสาบ+แมลงวันทั้งโลกรวมกันนั่นอีก"
เรื่องทำงานเราไม่กังวลเท่าไหร่ค่ะ 5555
แต่คุณพูดแล้วเรานึกถึงความคิดแรกที่นึกอยากเขียนนิยายเลยค่ะ
"เขียนไปเถอะแม่- เอาจินตนาการออกมาเล่าดูสิวะ"
ขอบคุณที่ชวนให้คิดถึงนะคะ รู้สึกมีไฟขึ้นมาอีกครั้งเลยยย
1. มีกลุ่มที่อยากแนะนำ 'นักวาดภาพประกอบเล่น' คนในกลุ่มมีตั้งแต่หัตถ์เทวะยันเริ่มต้นค่ะ เป็นแรงบันดาลใจที่ดีนะ บางคนไม่ต้องสวยแต่มีไอเดียและมีเอกลักษณ์ก็ขายงานได้แล้ว สำหรับเรานี่คือยอดเลยค่ะ
ดังนั้น นิยายก็เหมือนกันค่ะ คุณไม่ต้องเขียนดีเลิศแต่คุณทำให้คนอ่านรักและติดตาม สุดท้ายคือยอมเปย์เพื่อคุณนี่ละที่สุดแล้วค่ะ
นักวาดกับนักเขียนจะมีช่วงเวลาที่รู้สึกว่างานตัวเองด้อยกว่าคนอื่นไม่มั่นใจ ดังนั้น ลองเปลี่ยนวิธีคิดเป็นว่าฉันเขียนสร้างงานแบบที่ไม่มีใครทำได้แทนค่ะ
2. เราไม่ได้จัดอะไรหรอกค่ะ วันในมีอารมณ์เขียนก็เขียน มีอารมณ์อยากวาดก็วาด เราวาดรูปมาแต่อนุบาล แถมเรียนสายวิทย์ไม่ใช่ทางที่เน้นศิลป์แบบสถาปัตย์ด้วย หาสมุดมาเล่ม เอาสมุดฉีกเล่มเล็กก็ได้ คุณอาจจะตั้งเป้าว่า จะวาดรูปวันละ 1 หน้า คุณจะวาดอะไรก็ได้วาดให้เต็มหน้านั้น วาดเสร็จไม่เสร็จไม่ต้องสน สวยไม่สวยก็ช่าง ถ้าคิดว่าพอแล้วก็ไม่ต้องฝืน ถ้าไม่พอก็วาดไปจนกว่าจะพอ เขียนนิยายก็เช่นกันอาจจะตั้งเป้าว่าจะเขียนวันละ 400 คำ (ประมาณ 1 หน้า A4) คุณไม่จำเป็นต้องเขียนปะติดปะต่อกันนะคะ เขียนอะไรก็ได้ที่นึกได้ เขียนนินทาตัวละครก็ได้ แต่ให้เขียนทุกวัน เขียนจนชินแล้วจะไม่ขี้เกียจ
3. เราทำด้วยคอมไม่มีปัญหากับการย่อขยายรูปอยู่แล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ คุณมิรัน ขอเขียนเรียงไปดังนี้
ข้อ 1 ไม่มี แต่ไว้เราจะลองไปเข้ากลุ่มที่คุณแนะนำดูนะคะ น่าจะได้ไอเดียเยอะทีเดียว ส่วนเรื่องนิยาย ไม่หวังเรื่องขายได้เลยค่ะ คิดอย่างเดียวคือแค่อยากปล่อยจินตนาการให้เป็นอิสระ ทำไปทำมา เครียดได้ไงไม่รู้ แง
ข้อ 2 เราเคยได้ยินแต่วาดรูปวันละหน้า อันนี้ทำประจำ... แต่เขียนวันละหน้านี่ไม่เคย แต่น่าสนใจนะคะ ยิ่งเขียนนินทาตัวละครนี่น่าสนใจมากกกก (สารภาพว่าหมั่นไส้ตัวละครตัวเองสุด ๆ) ไว้เราจะไปลองทำดูค่ะ ไอเดียน่าลองมากเลยย
ข้อ 3 เราอาจเขียนไม่เคลียร์เองค่ะ คือเราอยากรู้ว่า ตั้งค่าหน้ากระดาษที่เราวาดรูปอย่างไร ความละเอียด ใหญ่กว่าไซส์จริงที่ใช้ในเว็บขนาดไหน อะไรประมาณนี้ค่ะ
แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ สร้างสรรค์สุด ๆ เราจะไปลองดูนะคะ
ปกติเราวาดใส่กระดาษแล้วแสกนเข้าคอมค่ะ ขนาดใหญ่สุดที่เครื่องแสกนเรารับได้คือ A4 แต่ตั้งค่าเท่าไรมันก็ย่อได้อยู่ดีค่ะ อย่างหนังสือนิยายขนาดพ็อกเก็ตบุ๊กคือขนาด A5 หรือครึ่งหนึ่งของ A4 ส่วนใหญ่เวลาคนทำปกหรือสั่งคอมมิชชั่นปกจะสั่งแบบ ปกหน้าอย่างเดียว (ปกหลังจะใช้สีพื้นหรือใช้ลวดลายแล้วแต่เลือก) หรือ ปกยาว คือ ปกหน้าต่อปกหลัง ขนาดรูปมีผลต่อราคานั่นแหละ
อย่างเราปกจริงจะวาดบนกระดาษ A4 แล้วค่อยย่อมาเป็น A5 ความละเอียด (Resolution) ขั้นต่ำที่ใช้กันคือ 300 dpi (สำหรับส่งโรงพิมพ์ก็ด้วย) แต่เวลาเราแสกนเราจะแสกนที่ 600 dpi ค่ะ แต่เวลาลงเว็บเพื่อให้ขนาดรูปไม่ใหญ่เกินไป โหลดไว และกันคนก็อปไปใช้จะใส่ Filter blur แล้วย่อเหลือ 150 dpi ทำขนาดตามแต่ละเว็บต้องการไว้ เซฟเป็นไฟล์ jpg เวลาใครเอาไปขยายมันจะได้แตก ๆ เบลอ ๆ ถึงปัจจุบันจะมีโปรแกรมแก้ความแตกความเบลอของรูปแต่เราก็ใส่ Filter กันไว้อีกชั้นแล้ว กันคนเอาไปใช้ต่อ อย่างรูปปกที่วาดเองมีทั้งขนาด A4, A5 และ A6 เลยค่ะ บางรูปวาดบนเศษกระดาษ
เรื่องกันคนเอาไปใช้ เราจะถามพอดีเลยค่ะ เพราะตอนแรกกะจะใส่เป็นลายน้ำ แต่คิดว่าคงไม่ค่อยสวยนักเวลาขึ้นปก พอคุณมิรันบอกว่าใช้การ blur เรานึกออกทันทีเลยค่ะ
ไว้เราทำถึงขั้นลงสีแล้ว final งานออกมาสำเร็จ จะมาขอคำชี้แนะอีกครั้งนะคะ
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ (ถอนสายบัวงาม ๆ หนึ่งที~)
เราก็อยากวาดเองนะ แต่ฝีมือไม่เข้าขั้นเลยค่ะ (ว่าจะลองหัดวาดอยู่)
ลองเลยค่ะลองง แล้วคุณจะพบว่าตัวเองวาดได้มากกว่าที่คุณคิดดดด
เป็นเหมือนกันเลย เวลาบ้าอะไรสักอย่างมันจะอยู่ในหัวตลอดเวลา กำลังคิดพล็อตนิยายอยู่ จู่ๆก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้แล้วก็ลากความคิดเราออกทะเล พอจะกลับมาก็หาท่าไม่เจอ
ส่วนวิธีแก้ปัญหาของเราคือ บ้ากับมันให้สุดค่ะ เพราะเราเป็นคนขี้เบื่อ แถมชอบหลงๆลืม ชื่อเพื่อนบ้างคนยังเรียกผิดเรียกถูก พอผ่านไปสักสามวัน ความสนใจเราก็เริ่มลด และค่อยๆหายไป อาจจะสนใจอยู่ แต่ไม่บ้าเหมือนตอนแรก บางที่บ้าถึงขนาน จดแยกที่ตัวเองวิเคราะห์เกี่ยวกับที่สนใจไว้ในกระดาษออกมาเป็นช๊อตๆ ทั้ที่ปกติตัวจะเกลียดการเอามาย่ออะไรแบบนี้สุดๆ
ดูไร้สาระจริงๆไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรกับจขกท. เลย
เราชอบไอเดียการจดไว้ของคุณนะคะ เราเคยเป็นกับการวาดรูป นึกไรออกก็วาด thumbnail เล็ก ๆ เก็บไว้ ไม่เสก็ตช์ใหญ่ขึ้นมาอีกนิดนึง ลงในสมุดจดหรือไอแพดค่ะ
ส่วนเรื่องเขียนเรายังใหม่ ยังไม่เคยลองจดความคิดสั้น ๆ แบบนั้น ไว้เราจะลองดูนะคะ
ทุกคำตอบมีสาระเสมอค่ะ คุณเทล์เวอน์ ขอบคุณที่มาชี้ทางนะคะ~
ช่วยตอบในฐานะสายวาดนะคะ
1) เป็นธรรมดาที่เวลาวาดภาพแล้ว คนวาดมักต้องการให้เปอร์เฟ็กต์ที่สุดอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องเครียดเน้ออ หลักของเราคือ "ทำให้ดีที่สุด ณ ขณะนั้น" (เอาเท่าที่เวลาของเราอำนวย) เพราะเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกัน ที่เวลาผ่านไป...เรากลับมามองภาพเคยวาดแล้วรู้สึกมันไม่สวย ไม่เปอร์เฟ็กต์ในสายตาเราค่ะ // เมื่อเจอภาวะนี้บ่อยๆ ก็จะชินเอง
การปล่อยให้ตัวเองได้วาดภาพกากๆ บ้าง ก็ถือเป็นการฝึกอีกอย่างหนึ่งนะคะ กว่าฝีมือเราจะอยู่ตัวได้คือทิ้งกระดาษทิ้งไฟล์ไปเยอะมว้ากกกกก และขนาดอยู่ในช่วงฝีมืออยู่ตัวแล้ว มันก็ยังมีภาพวาดออกมาไม่ถูกใจตัวเองอยู่เลยค่ะ (เพียงแต่คนอื่นจะดูไม่ออกว่าพลาดตรงไหน ฮาาา)
2) รู้ว่าสายหลักของเราเป็นสายอะไรค่ะ สายวาด หรือ สายเขียน อย่างไรก็ต้องไปเน้นสายหลักก่อน ส่วนสายรองเอาไว้ตัน คิดถึงแล้วค่อยแวะมา ยกเว้นเสียแต่ว่า... ถ้าสายรองเกิดทำเงินขึ้นมา แต่สายหลักไม่ได้เงิน อันนี้ต้องสลับสายละ เอิ๊กๆ
และเราให้ความสำคัญกับ "ไฟทำงาน" นะคะ มันไม่ได้มาบ่อยๆ ไฟติดงานไหน ไปทำงานนั้นค่ะ! แต่นี่ก็มีข้อยกเว้นเหมือนกัน... งานไหนมีลูกค้ารอ งานนั้นต้องทำก่อนแม้ไม่มีไฟค่ะ ^^'
3) ถ้าวาดใส่กระดาษ ต้องแสกนเข้าคอมพ์ด้วยความละเอียด 300 dpi เป็นอย่างต่ำ แล้วเปิดไฟล์ใหม่ตั้งค่าไฟล์ pixel ตามที่เขากำหนด แล้ววางรูปที่แสกนลงไปในไฟล์ใหม่ ย่อภาพให้ได้สัดส่วนที่เราพอใจ
มีปัญหาการย่อ-ขยายมั้ย? -- มีแน่ๆ ค่ะ สัดส่วนตำแหน่งภาพอาจจะถูกตัดไม่พอดีอย่างที่เราตั้งใจ
แต่ถ้าเริ่มงานในคอมพ์เลยจะง่ายกว่า เพราะเราสามารถตั้งสเกลภาพได้ตามที่เขากำหนดเลยค่ะ
1) เราวาดละทิ้งไฟล์บ่อยเหมือนกันค่ะ พอเพื่อนมาถามว่าวาดอะไรไปบ้าง กลายเป็นว่าไม่มีอะไรให้ดูไปเลย... เส้าจัง
2) สายหลักคงเขียนแหละค่ะ ถึงจะเพิ่งมาทำใหม่ แต่เราก็ทิ้งงานวาดไปนานกว่า ก่อนนี้ไฟวาดติด ละตอนนี้มาไฟงานเขียนติดแทน (เลยกลัวตัวเองจะทิ้งงานวาดยาว ๆ ไปจนต่อไม่ติด 55555) แต่ไม่ว่างานไหนเราก็ไม่ทำเงินเลยค่ะ 555555 ไม่ว่างจะเอาอะไรมาทำเงินเลยจริง ๆ ชีวิจตปัจจุบันยุ่งยุ่บยั่บบบ
3) ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้เราเริ่มทำงานแนวดิจิตอลมากขึ้น เรื่องสัดส่วนภาพดีขึ้นจริง ๆ เพราะรูปร่างแน่นอน จัดคอมโพได้ง่ายด้วย
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ
2. ส่วนนี้เราไม่ทำนอกจากหน้าปกค่ะ > แนะนำเจ้าของกระทู้ว่า แค่วาดหน้าปกให้เสร็จแล้วเขียนนิยายให้จบ ละค่อยเอามาภาพประกอบมาวางดีกว่าไหมคะ จะได้เลือกโฟกัสอย่างเดียวไปเลย
3. เราใช้ขนาดภาพ A5 ในการทำหน้าปกนิยายค่ะ เพราะเป็นขนาดมาตราฐานในรูปแบบรูปเล่มน่ะค่ะ จะได้จัดวางองค์ประกอบทีเดียวเลย
เรากลัวการวาดหลาย ๆ รูปมาเลือกมันจะกินเวลากว่าเดิมนี่สิคะ 55555 (กลัวไปนั่น) แต่เราก็เสียเวลาลบ ๆ แก้ ๆ ไม่น้อยเหมือนกัน ไว้เราจะลองทริกนี้ดูค่ะ
กำลังคิดอยู่เหมือนกันว่าจะวาดให้เสร็จไปเลยทีเดียว อันนี้พยักหน้าตามเลย 55555 มีแรงฮึดไปวาดต่อ เพื่อจะได้ไปปั่นตอนต่อไปเลยค่ะ
อ๋อออ เรานึกว่าต้องกำหนดขนาดให้ใหญ่กว่าหน่อยแล้วค่อยมาย่ออีกที ไว้จะลองทำดูนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลย
1 เป็นเหมือนกันค่ะแก้ๆลบๆ มั่นใจว่าเนี่ยดีละพอลงสีอะไรทุกอย่างเสร็จมานั่งเชยชม อ่าวตรงนี้เบี้ยว ตรงนั้นสีเพี้ยน ตรงนี้เงาน่าจะไปอีกทางนิดหน่อย อั่คคคคorz ส่วนตัวก็ไม่ได้จัดการอะไรมากค่ะ คือมันอยากวาดก็ปล่อยให้ตัวเองวาดไป(คือวีคนึงเราลงนิยายสองเรื่องถ้าเข็ฯตัวเองมานั่งพิมพ์ได้ก็ไม่มีปัญหาพล็อตมีแล้วค่ะแต่ตัวขี้เกียจเกาะ เล่นตัวกว่าจะมานั่งพิมพ์ แต่จริงๆทำแปบเดียวเสร็จTT เสียเวลาไหมเสีย---) เรื่องจัดการเวลาอันนี้คุณอาจต้องพัฒนาเอาเอง พอวาดบ่อยๆจะใช้เวลาน้อยลงโดยอัตโนมัติเองค่ะ แต่แนะนำเรื่องพล็อตผุดให้จดทดเก็บไว้ค่ะจะได้ไม่สูญหายระหว่างการวาดรูป55555 แล้วก็ทริกของเราเวลาวาดรูปแล้วแก้บ่อยๆก็คือตัดใจไม่แก้พอเห็นว่าโอเคแล้ว ถ้ามันบ้งตรงไหนก็เก็บไว้แก้มือในรูปต่อไปค่ะ อีกปัญหาคือแก้บ่อยเพราะลบแล้ววาดใหม่รึเปล่าคะ แนะนำให้วาดแก้แยกแล้วเอามาเทียบกันจะได้เห็นภาพเก่าค่ะว่าเบี้ยวหรือไม่ดียังไงตรงไนที่เราจะแก้ แล้วก็เปิดเรฟอนาโตมี่ช่วยเอา(ถ้าตรงที่คุณติดเป็นพวกมุมมือมุมหันหน้าอะไรแบบนี้นะคะ)
2 มีอารมณ์วาดก็วาด มีอารมณ์เขียนก็เขียน แต่ถ้าถึงเวลาต้องอัพก็ต้องมีนิยายไปเสิร์ฟค่ะ โดยปกติจะมีตอนสำรองประมาณ1-2ตอนต่อเรื่องอยู่แล้วยกเว้นอันไหนที่แต่งสด เราใช้วิธีสเกตรูปที่อยากวาดลงกระดาษก่อนแล้วเขียนนิยายตอนสำรองของวีคนั้นให้เสร็จค่ะค่อยไปวาด หรือถ้ามั่นใจว่าวาดเสร็จก่อนเดดไลน์แต่งเพื่อลงนิยายจะวาดก่อนก็ไม่มีปัญหาค่ะ
3 ปกติเราวาดไซส์2000+ แล้วพอเอามาทำปกค่อยย่อรูปหรือแคปแก้ในโปรแกรมก่อนลงในเด็กดีค่ะ เวลาลงภาพที่อื่นจะได้เห็นชัดด้วย
เป็นกำลังใจให้สายเขียนด้วยวาดด้วยน้า เพราะเราก็เป็นเหมือนกันค่า สู้ๆ
เราติดปัญหาวาดช้าค่ะ... เนื่องจากห่างหายไปนาน พออยากวาดให้มันดี ๆ เลย งวนอยู่นั่นแหละ งวน งวน งวน ละเราจินตนาการเครื่องแบบอะไรไม่เก่งนัก เลยต้องเปิดหา ref. นานเอาเรื่อง เรื่องอื่น กำลังปรับแก้ตามไป 555 จดพลอตนี่หลายคห. แนะนำสุด ๆ เราไปลองมาละค่ะ สนุกใช้ได้เลย 5555 (มันมักไม่งอกแค่พลอตนี่สิคะ ตัวละครนี่วิ่งกันมาเต็ม จับลงไหดองแทบไม่ทัน)
ส่วนนิยายมีสำรองอยู่ 3-4 ตอนเลยค่ะ แต่พอจะลงแล้วมันรู้สึกใจหาย ระยะปลอดภัยลดลง เลยพานจะไม่ลงไปเสียดื้อ ๆ ทั้ง ๆ ที่ตรวจอักษรเสร็จแล้ว เขียนเสร็จแล้ว... ท่าทางเราคงกังวลไปเอง
อ้อ... สิ่งที่เราวาดไม่ใช่ปกค่ะ 55555 แต่ก็แพลนจะลองทำปกหลังจากทำภาพประกอบเสร็จ พอดีเราทำแผนที่กับภาพแก๊งค์ซ่าประจำเรื่อง งานหนักพอดูเลย 555555
อย่างไรก็ตาม ขอบคุณที่แนะนำนะคะ มีแรงฮึด ใจสู้ขึ้นเยอะเลย แง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?