Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ความรักครั้งแรกของนักเขียนทุกท่านเป็นอย่างไรและเริ่มต้นจากตรงไหนกันบ้างคะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ไม่ได้เน้นรายละเอียดสถานที่นะคะ เน้นช่วงเวลาและความรู้สึกที่ก่อเกิดน่ะค่ะ   คิดว่าถ้าถามโดยตรงจากท่านนักเขียนจะมองเห็นภาพมากกว่าถามแม่ตัวเอง555   อยากเก็บความรู้ไว้ใช้ในนิยายค่ะ   อยากทราบนักเขียนมีมุมมองความรักเป็นแบบไหนกันบ้าง 
P.s   เราเป็นไรเตอร์สายรักหวานแหววนั่นเอง   แฮ่!!

แสดงความคิดเห็น

>

15 ความคิดเห็น

28 มิ.ย. 63 เวลา 21:23 น. 1

เริ่มที่ตอนจบค่ะ เพราะกว่าจะรู้ว่ามันคือความรัก ทุกอย่างก็เดินมาถึงตอนจบแล้วพอดี :)

1
P'Zircon 28 มิ.ย. 63 เวลา 21:33 น. 2

ไม่เคยมีความรัก แอบเข้ามาอ่านความเห็นของทุกคน

แต่คิดว่าความรักมักจะเกิดจากความผูกพัน การร่วมทุกข์ร่วมสุขกันนะคะ

1
E.spsr 28 มิ.ย. 63 เวลา 21:57 น. 3

เกิดตอนยังเด็กกว่าตอนนี้ ถ้าถามเรื่องช่วงเวลาก็ช่วงวัยรุ่นกลาง ๆ มั้งคะ

ความรู้สึกช่วงแรก ๆ เหมือนพลุไฟเลยล่ะ เริ่มจากมองแล้วถูกชะตา อยากเห็น อยากมอง อยากอยู่ใกล้ ๆ อยากทำความรู้จัก พอได้รู้จัก ได้รู้สำนวนการพูดจา ทัศนคติ ก็อยากพูดคุยให้รู้จักลึกซึ้งลงไปอีกเรื่อย ๆ แลกเปลี่ยนมุมมอง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้เหมือนความรักแบบโต ๆ ของพวกผู้ใหญ่อยู่ดี เพราะมันก็ยังดำรงอยู่ในความเลือดร้อนแบบวัยรุ่นอยู่นั่นเอง

แต่สักพักพออยู่กันไปนาน ๆ ต่างคนต่างโตไปด้วยกัน ความพลุไฟพวกนั้นก็ค่อย ๆ จางหายไปนั่นแหละค่ะ แต่เรามองว่าในเวลานี้ ความรู้สึกเหมือนมองแสงดาวค่ะ ไม่หวือหวา (เพราะมันหวือหวากันไปหมดแล้ว... หมดมุกจะโป้งเช้งกันละแหละ) แต่สว่างระยิบระยับ มองได้ไม่เบื่อ

ชีวิตเราข้ามผ่านวันเวลาไปเรื่อย ๆ ไม่หยุดพัก ผ่านกลางวัน สู่กลางคืน กลางวันนั้นต่อให้เราเหน็ดเหนื่อยแค่ไหน แต่ถ้าเรารู้ว่ากลางคืนจะยังคงมีแสงดาวดวงเดิมอยู่ที่ตรงนั้น ไม่สว่างวาบขึ้นมาแล้วหายไปดื้อ ๆ ก็เพียงพอจะทำให้เรามีแรงใจจะผ่านเวลากลางวันนั้นไปได้... จริงมั้ยคะ


ป.ล. ความรักครั้งแรกและครั้งเดียวของเราน่ะค่ะ ยังอยู่จนปัจจุบันด้วย 5555555 คห.นี้เลยกลายเป็นการบรรยายความรักไปซะงั้นนน ขออภัยจริง ๆ หากไม่ตอบโจทย์ T^T

1
PCZ-PorCrizzy. 28 มิ.ย. 63 เวลา 22:11 น. 4

เราสายอบอุ่นนะคะ เป็นคนชอบเขียนและแต่งแนวโรแมนติกดราม่าปนด้วย

ความรักครั้งแรกก็เริ่มต้นจากไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ก็มารู้จักกันโดนบังเอิญ โดยที่ฝ่ายชายแอบชอบนางเอกเพราะติดตามผลงานทางด้านอาชีพค่ะ แฮร่ๆ

https://www0.dek-d.com/assets/article/images/sticker/yy-08.png

1
Ladycake_____ 28 มิ.ย. 63 เวลา 22:19 น. 5

เราไม้เคยีความรักหรอกแต่เราแค่อยากรู้ว่าความรักของทุกคนคืออะไร และความรักมันคืออะไร(ความรักแบบคู่รัก)

1
Famai2547_fewwy 28 มิ.ย. 63 เวลา 22:19 น. 6

ความรักของเราเกิดขี้นตอนอายุ15ค่ะ เคยมีแฟนมาหลายคน แต่ก็ไม่เคยเข้าใจมาก่อนเลยว่าความรักคืออะไร ทั้งๆที่เราก็บอกตัวเองอยู่เสมอว่าเราอ่ะรู้จักความรักดีอย่างนู้นอย่างนี้ แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าความรักคืออะไรก็เป็นเพราะผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในชีวิตค่ะ เดินเข้ามาแบบคาดหวังว่าจะเจอรักแท้จากใครสักคน เนื่องจากเขาก็อายุไม่น้อยแล้ว อายุก็แตะเลข3แล้ว ซึ่งเรากับเขาอายุห่างกัน15ปีค่ะ ตอนแรกที่เรารู้จักกัน เรารุ้จักกันในฐานะเพื่อน เพราะตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้นเขาดูวาดหวังมากเลยค่ะว่าเขาจะมีเราเป็นแฟน พอรู้จักกันได้ไม่นาน เราก็เลิกกับแฟนค่ะ เหตุผลเพราะว่าเขาไม่ค่อยใส่ใจเรา และชอบพูดถึงแต่เรื่องอย่างว่า ทำให้เราเริ่มรู้สึกรำคาญค่ะ เลยตัดสินใจบอกเลิกไปเลย (โดยที่ผู้ชายที่เราคุยด้วยในฐานะเพื่อนช่วยเราคิดหาทางออกทุกอย่างเลยค่ะ ถ้าไม่ได้เขาก็คงต้องจมปลักอยู่กับคนนิสัยแย่ๆแบบนั้นไปตลอด) หลังจากนั้นได้ไม่นานเราก็ตกลงคบกับเขาค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากค่ะ ไม่เคยคุยกับใครแล้วรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน คือเขาเทคแคร์และเอาใจใส่เราอยู่ตลอด ซัพพอร์ตเราทุกเรื่องไม่ว่าจะเป้นปัญหาการเรียน ปัญหาครอบครัว หรืออะไรก็ตามแต่ที่เรารู้สึกไม่สบายใจเราก็ปรึกษาเขาค่ะ รวมถึงเขาก็อยากทำความรู้จักครอบครัวของเราด้วย อันนี้คือเราดีใจมากเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้ชายคนไหนยอมให้เราบอกครอบครัวเลยว่ากำลังคบกันอยู่ จริงๆแล้วรักของเราเป็นรักระยะไกลค่ะ เขาเป็นคนออสเตรเลีย มีบินมาหาบ้าง ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง ทำอะไรต่างๆด้วยกันเยอะแยะมากมาย มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง แต่สุดท้ายก็กลับมาเข้าใจกันค่ะ เพราะเขาเป็นคนที่ชอบใช้เหตุผล แต่ไม่ชอบใช้อารมณ์ เลยคุยกันง่ายขึ้นค่ะ เพราะเราก็เป็นคนใจเย็นเหมือนกัน คบกันมาก้จะ6เดือนได้แล้ว แต่เขาก็ยังห่วงใยเราเหมือนเดิมค่ะ ถึงแม้ว่าพักหลังๆมานี้เราจะไม่ค่อยได้คุยกันก็เถอะ เราก็เข้าใจว่าเขาอาจงานยุ่งส่วนเราเองก็หมกมุ่นอยู่แต่กับการแต่งนิยาย เขาก็มีโทรมีคอลมาหาเกือบทุกวันเวลาที่เขาว่าง พอได้เห็นหน้ากันแล้วก็ยิ้มหน้าบานเลยค่ะ ฮ่าๆ เขานี่แหละค่ะที่ทำให้เรารู้ว่าความรักคืออะไร ความรักไม่ใช่การได้เป็นเจ้าของ หรือครอบครองใครสักคน แต่ความรักคือความเข้าใจ ร่วมเสพสุขไปกับเราและร่วมเผชิญความทุกข์ไปด้วยกันแม้ว่ามันจะยากลำบากมากแค่ไหนก็ตามค่ะ เขาไม่เคยทิ้งเราเลย เวลาเรามีปัญหาอะไรก็ช่วยเราแก้ตลอด ไม่เคยหนีเลยสักครั้ง ยกย่องเขาเลยค่ะ ^^


ปล. กลัวมีคนหาว่าเราเป็นคนโลกสวยจัง แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ มันคือความสุขของเรา เราเรียนรู้ เราก็ได้รับประสบการณ์ที่ดีเอง

1
28 มิ.ย. 63 เวลา 22:46 น. 7

รักครั้งแรกเหรอ อืม... เป็นคนที่ทำให้เราที่เคยคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องไร้สาระ แทบจะย้อนกลับไปตบปากตัวเองเลย 555


ถึงจะเจอปัญหานู่นนี่ วุ่นนิดหน่อยและพอจะเดาได้ว่าปลายทางเป็นยังไง ถึงมันจะจบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ก็ถือว่าโอเคค่ะ


เพราะเขาทำให้เขาได้เห็นมุมมองอะไรใหม่ ๆ แล้วก็ทำให้คนที่เคยป่วยนู่นนี่นั่นแบบเรา เกี่ยวกับทางใจนะ หายเป็นปลิดทิ้ง


ถึงจะน่าเหลือเชื่อแต่เราเป็นโรคกลัวผู้ชายจนส่งผลให้กลัวการมีความรักในเชิงชู้สาวไปด้วย แต่หลังจากเจอเขาเราก็... แทบจะกลับมาเป็นปกติได้นะ อาจจะมีกลัวบ้างแต่ก็หายลงไปเยอะเลยละ


ปล. แล้วถ้าจะมีรักครั้งใหม่ก็ไม่เกี่ยงนะ คิดว่าตัวเองจะเปิดแขนอ้ารับมันมากกว่าที่ผ่านมาเลย


ถ้ามันจะมีคนเข้ามาจีบนะคะ ฮรุก

1
ชอบนั่งกินชาบูอยู่ดวงจันทร์ 28 มิ.ย. 63 เวลา 22:46 น. 8

รักเพราะรอยยิ้มเเละเอ็นเนอร์จี้ของนาง555 คนอะไรจะสดใสปานนี้ ขนาดถูกครูด่ารอบที่ 10 ยังเปลี่ยนสถานการณ์เป็นมุขตลกตอกหน้าครู พูดเก่งเป็นต่อยหอยแต่เราก็ชอบฟังเวลานางพูด (น้ำเสียงดูมีเสน่ห์)

สารภาพรักครั้งแรกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นจริงๆนะ บางครั้งก็ลืมหายใจด้วยโครตจะบ๊องเลย ยิ่งเวลาพิมพ์แชทคุยกันแทบไม่มีวันไหนที่ไม่เผลอยิ้มหรือหัวเราะอ่ะ


แต่พอคบไปเป็นปีๆเราก็จะกลับไปคิดว่าทำไมตอนนั้นถึงเห็นมันน่ารัก555 (อันนี้พูดเล่นนะ เราไม่เคยคิดจริงๆหรอก แค่เคยแอบคิดเล่นๆ แต่ก็ไม่ได้คิดจริงๆ555)

1
ayasira 28 มิ.ย. 63 เวลา 23:27 น. 9

เป็นคนปฏิเสธเรื่องนี้มาตลอดค่ะ จนถูกคนคนนึงจีบมากๆตื้อมากๆเกือบปีเลยตกลงคบ ส่วนตัวไม่ได้คบเพราะรักหรืออะไรแต่คบเพราะอยู่ด้วยแล้วเป็นตัวของตัวเองที่สุดค่ะ

1
Charlotte russe 29 มิ.ย. 63 เวลา 00:07 น. 10

ถ้ารักแรกจริงๆ จะไม่มีอะไรเลย เพราะตั้งแต่ประถม (ต๊ายยยย นังเด็กแก่แดดแก่ลม!)

เอาครั้งแรกที่สมหวังละกัน (หลังจากที่มีความรักมาหลายครั้ง รักข้างเดียวมาหลาย และโดนปฏิเสธมาก็หลาย)

ไปจีบเขาก่อน จีบเพราะเห็นว่าเขาพอใช้ได้ จีบไปจีบมา ก็จีบติด เป็นแฟนกัน ช่วงรักกันก็รักกันมากกกกกก รักกันแบบ ถ้าอีกคนเป็นอะไรคิดว่าคงอยู่ไม่ได้ โลกคงถล่มทลาย อะไรทำนองนี้

แต่พอจบลงมันก็ไม่เหลืออะไรเลยค่ะ คนที่เคยรักเรา เหมือนเป็นอีกคนที่เราไม่รู้จัก ส่วนเรา พอทำใจได้ ก็ไม่เหลืออะไรอีกเช่นกัน เห็นเขามีคนรักใหม่ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว


มุมมองความรักของเรา ถ้าในความเป็นจริง เรามองว่าเป็นสิ่งที่เต็มไปด้วยความเสี่ยง เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่มีกฏเกณฑ์ ไม่มีอะไรมารับประกัน ตอนที่มีก็คือมี แต่พอจะหาย ก็หายไปได้เฉยๆ ไม่รู้จะเอากลับมาได้ไหม เชื่อถือไม่ได้ยิ่งกว่าเงินที่จับต้องได้อีก แน่นอนว่าคำว่าเสี่ยง หมายความว่ามีผลลัพธ์หลายประการ ใครอยากเสี่ยงให้ได้ผลลัพธ์ดีๆ ก็เสี่ยงไป ใครไม่กล้าเสี่ยง ก็ไม่ต้องมีมัน


แต่ถ้าในโลกสมมติ ความรักคือทุกสิ่งทุกอย่าง สิ่งที่เป็นพลัง สิ่งที่สวยงาม สิ่งที่ทำให้มีชีวิตอยู่ได้ สิ่งที่แปรเปลี่ยนอะไรได้มากมาย และเป็นสิ่งที่ทำให้เราตายได้ด้วย ประมาณนั้น

0
BL-ocean 29 มิ.ย. 63 เวลา 02:07 น. 11

เอาเป็นแอบชอบได้ไหมคะ ไม่เคยสมหวังในรักเลยบางครั้งเหมือนโชคจะเข้าข้างแต่ก็นกอยู่ดี5555


รักครั้งแรกน่าจะเป็นตอนที่ตัวเองยังเด็กมากตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่ามันคือความรัก จำได้ว่าตอนนั้นเราอยู่ป.3 พี่เขาอยู่ป.6 เราเรียนรรเดียวกันแถมบ้านก็ใกล้กัน(เรามาอยู่กับยาย) เล่นด้วยกันบ่อยๆ พี่เขาเป็นเหมือนพี่ชายที่ดีนะแต่เสียตรงกวนไปหน่อย55 พาเราไปขี่จักรยานเล่นไปนู่นไปนี่ ถึงตอนอยู่รรเราสองคนจะทำเหมือนไม่รู้จักกันก็เหอะ55แต่พอกลับบ้านมา ไม่พี่เขาก็เราจะไปชวนกันออกมาเล่นด้วยกันบ่อยๆ ยอมรับว่าติดพี่เขามากตอนนั้นจนน้าถามว่าชอบพี่เขารึเปล่า เราก็งงเลยชอบคืออะไรแต่คือตอนโดนถามนี่หน้าแดงหนักมากไปไม่เป็นเลย555 แอบเสียดายอยู่หน่อยๆค่ะที่พอมาหลังๆน้าเราที่อายุไล่กันเขาเป็นหัวหน้าแก๊งค์เขากันให้พี่เขาออกจากกลุ่มค่ะ น้าเขาบอกว่าไม่อยากให้พี่เขารู้สึกสับสนในเพศตัวเองง่ายๆเลยคือกลุ่มเรามันมีแต่ผู้หญิงกับตุ็ด มีพี่เขาเป็นผู้ชายอยู่คนเดียว น้าเขาก็เลยคิดว่าให้พี่เขาไปเล่นกับกลุ่มผู้ชายอีกกลุ่มดีกว่า เพราะงั้นเราก็เลยไม่ได้เล่นด้วยกันอีกเลยพอเราย้ายออกมาอยู่กับแม่กลายเป็นว่าตอนนี้ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยค่ะ ตอนนี้ยังจำชื่อพี่เขาได้อยู่เลยค่ะแต่ก็จำหน้าไม่ได้แล้ว5555


0
ยัยไข่ตุ๋นน้อย 29 มิ.ย. 63 เวลา 09:36 น. 12

ความรักครั้งแรกเหรอคะ จะว่าไปมันก็ตั้งแต่ประถมเลยแหละค่ะ ตอนนั้นเราเองก็แต่เพื่อนผู้ชายค่ะ เพราะเพื่อนผู้หญิงไม่คบด้วยเพราะว่าผมสั้นเหมือนกับทอม และเพื่อนของเราก็มีอยู่สองคนค่ะ คือ ภูมิ และ พูห์ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือคนที่เราชอบ ตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะว่าชอบไปได้ยังไงกันนะ ทั้งๆที่วันๆมันก็ชวนกันแกล้งเราได้ประจำแท้ๆ และคนที่เราชอบเนี่ยมันก็ดันมีแฟนแล้วด้วยทำไมชีวิตอาภัพแบบนี้นะ ไม่ใช่แค่นั้นมันยังชอบเล่าเรื่องแฟนของตัวเองให้เราฟังอีก คือแบบทำไมเราต้องมานั่งฟังเรื่องที่มันเล่าถึงแฟนมันด้วยนะ ทั้งๆที่เราเองก็ชอบมันแท้ๆ เมื่อถึงวันาเลนไทน์เราก็จะซื้อดอกไม้ให้เพื่อนๆและเเปะสติ๊กเกอร์ให้กันใช่ไหมคะ ใช่และเราก็เอาสติ๊กเกอร์เนี่ยไปแปะให้กับมันตลอดแต่มันก็ยังคงพูดถึงแฟนคนเดิมของมันให้เราฟังว่าเนี่ย จะเอาดอกไม้ให้เขา ตอนนั้นเราแบบทำไมต้องมาชอบคนที่เขามีแฟนอยู่แล้วด้วยนะ แต่เราก็ยังชอบมันอยู่อย่างนี้ต่อไป และไม่คิดจะบอกมันเลยสักครั้ง จนเราแยกห้องกันเราก็มีเพื่อนใหม่ เพื่อนของเราก็รู้ว่าเราชอบเพื่อนตัวเองตั้งนานแล้วทันก็ชอบไปบอกเพื่อนคนนั้นเราว่าเราชอบ แต่เราก็ไม่กล้าที่จะพูดคนจริงได้แต่ปฏิเสธอยู่อย่างนั้นต่อไป จนกระทั่งตอนนี้ที่เราเรียนจบประถมมานานมากแล้ว และได้เจอกันบ้าง ได้คุยแชทกันบ้างในบางครั้งแต่เราก็คิดว่าไม่บอกออกไปก็ไม่เป็นไรหรอก ขอแค่เก็บเป็นความทรงจำที่ว่าเราเป็นเพื่อนกันแบบนี้น่าจะดีกว่า เพราะยังไงมันคงไม่มีทางที่จะชอบเราหรอกและมันจะเป็นอย่างนี้ต่อไป

บางทีเราคิดว่าทำไม่ถึงได้โง่แบบนี้นะ ยอมให้เขาพูดคนอื่นอยู่ได้ ยอมเจ็บอยู่ได้ แต่ถึงยังไงการเป็นเพื่อนมันคงดีที่สุดสำหรับความสัมพันธ์เราสองคนแล้ว

1
FreudMs 29 มิ.ย. 63 เวลา 17:10 น. 13

น่าจะตอนสามขวบรักตัวเอง เนื่องจากพบว่าโดนดุ เลยพยายามรักตัวเองด้วยการทำให้คนอื่นมารัก


แต่เริ่มรักผู้หญิงที่ไม่ใช่คนในครอบครัวจริงๆ ตั้งแต่ม.2 และหลังจาก19ก็รู้สึกรักกับผู้หญิงทุกคนที่ขวางหน้า

1
เจ้าหนูฟันกระต่าย 29 มิ.ย. 63 เวลา 20:39 น. 14

รักครั้งแรก ก็คือประทับใจรุ่นพี่ที่เขาปกป้องเรา เป็นคนใจดี อบอุ่น แมนๆ แบบชายไทยแท้ เป็นคนเก่ง ทักษะชีวิตคือเก่งไปหมด

1
30 มิ.ย. 63 เวลา 03:29 น. 15

ตอนอายุ 11 ชวบ เปิดเทอมวันแรกของการขึ้นชั้นป.5 ยืนอยู่ที่ศาลาหน้าตึกที่จะใช้เป็นที่เรียนใหม่ครั้งแรก รอเข้าแถวเคารพธงชาติ เขาเป็นรุ่นพี่ เด็กใหม่ ผิวกายขาวผ่อง สูงไม่มาก ใบหน้าหล่อเหลาเอาการ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการที่ผมหลงรักเพศเดียวกันครั้งแรกครับ ไม่มีอะไร เห็นหน้าก็ชอบเลย ทั้งที่ปีก่อนเพิ่งเดทกับผู้หญิงไป งงอะดิ รักแรกพบเลยครับ ผู้ชายคนแรกจำไม่ลืม ความสุข น้ำตาก็มาจากผู้ชายคนนี้ครับ ก็ปั๊ปปี้เลิฟอะครับ เกือบเข้าห้องปกครอง เพราะครูเขาชอบเชียร์ จนเรื่องไปถึงหู ผอ 55555


มุมมองความรักของผม เมื่อก่อนจนถึงตอนนี้เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหวเลยครับ เมื่อก่อนคือยอม เขาว่าอะไรว่าตามกัน กลัวเขาไม่รัก มีอะไรก็ให้เขาครับ


ปัจจุบันเป็นความรักแบบ เหตุผลและความจริงเป็นที่ตั้ง มองตัวเองแล้วก็เผื่อแผ่ไปหาอีกคนครับ เราต้องไม่ทำให้เขาเสื่อมเสีย ความรักปัจจุบันจึงหนาเป็นรีมกระดาษครับ ยากที่ใครจะได้คบ ผมยังคงเลือกคนที่คู่ควรกับผมอยู่ดี ติสแตกอย่างผมมันต้องเจอพวกคนติสอะครับ มาเจอพวกขี้อ้อน ขี้งอนคือรำคานไปหมด ไปมีเวลาทำงานทำการ ต้องมานั่งเอาอกเอาใจ แห ะๆ


รักแรกตอนอายุ 11 รักสุดท้ายตอนอายุ 16 เป็นพี่ชายของรักแรก 55555555555555555555555555 นรกสุดครับ


1