การวางตัวของนักเขียนหน้าใหม่ต่อนักอ่านสายเปย์
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่จู่ๆ มีนักอ่านคนนึงมาโดเนทให้ ให้ถี่ๆ ด้วย
เราดีใจและรู้สึกเกรงใจมาก
นอกจากขอบคุณเขาไปสามบรรทัดแล้ว และจะตอบแทนเขาด้วยการตั้งใจแต่งนิยายต่อไป
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงได้อีก
// บางคนอาจบอกว่า เกรงใจก็ปิดรับโดเนทสิ ตอบเลยว่าไม่ค่ะ ฮ่าๆ เพราะมันคือหนึ่งกำลังใจที่เป็นรูปธรรม
นอกจากการเม้นและให้หัวใจ
เราไม่ได้งก หรือสนใจจำนวนเงิน แต่กำลังใจรูปแบบนี้มันมีความหมายมาก เพราะเขาอ่านฟรีๆ ก็ได้แต่เขาชอบขนาดที่ต้องเปย์//
เราเลยอยากรู้ว่าต้องวางตัวยังไงไม่ให้เสียน้ำใจเขาได้อีกบ้างคะ ไม่ดูหยิ่งยโส หรือไม่แยแสน้ำใจของเขา เพราะเราเองยังไม่มั่นใจในนิยายตัวเองด้วยซ้ำ
7 ความคิดเห็น
มันเปย์ยังไงครับ พึ่งกลับมาเขียนยังไม่รู้เรื่องนี้เลย 555555
ใน Readawrite น่ะค่ะ มีการโดเนทอยู่
เรามาตั้งทู้ในนี้ แต่เป็นเรื่องของอีกเว็บ ฮ่าๆ
อ้ออ เข้าใจละ ถ้าอยากให้ไม่เสียน้ำใจ เราอาจจะถามความเห็นหรือข้อแนะนำที่เขาต้องการ คือ ให้ผู้อ่านมีส่วนร่วมนิดนึง จะทำให้เขารักในตัวผู้เขียนขึ้น (มั้ง) ความเห็นส่วนตัวนะครับ 5555
ชอบไอเดียนี้เช่นกัน
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นญาติหรือคนที่เรารู้จักรึเปล่าค่ะ เขาอาจอยากให้กำลังใจ ^^
สิ่งตอบแทนได้ ก็ คำขอบคุณ ...และแต่งนิยายให้สนุก และจบอย่างที่นักเขียนทั่วไปทำค่ะ
ของเราเคยแจกตอนพิเศษค่ะ...ส่งเมลไป (ถ้าเขาอยากได้นะคะ ... ตอนไหนเรื่องใด เลือกมา ...) ^^
แจกตอนพิเศษน่าสนใจมากค่ะ
ทำเป็นพีดีเอฟแล้วใส่ลายน้ำเอาใช่ไหมคะ
ต้องดีใจ ที่ว่าผลงานเราเข้าตานักอ่านค่ะ
เชื่อว่าเขาไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณนักเขียนหรอกค่ะอย่ากังวล เขาเพียงต้องการให้กำลังใจคุณ
ที่เว็ปนั่นเราได้โดเนทเยอะเลยเหมือนกัน
เพราะนักอ่านส่วนใหญ่ของเรา เขาอยากให้เรามีเงินไปทำบุญมากขึ้นกว่ากำลังของเราคนเดียว คือ เราเขียนเรื่องคนพิการตาบอดแล้ววันเกิดเรา เราก็บอกเพื่อนนักอ่านที่โดเนทให้เราอยู่แล้วว่าเราจะเอาเงินนี้ของเขาไปบริจาคที่โรงเรียนเด็กตาบอดนะ ซึ่งเขาก็ยินดีเพราะอย่างไรเสียเขาก็อยากโดเนทให้เราอยู่แล้ว
แล้วเราก็เอาใบเสร็จที่ไปบริจาคนั้น มาขอบคุณนักอ่านที่โดเนทให้ในหน้านิยาย
เพราะทางโรงเรียนเขามีหนังสือขอบคุณให้มาพร้อมใบเสร็จ ซึ่งมันไม่ใช่เงินเราคนเดียว
ทำให้นักอ่านคนอื่นๆ ต่างก็อยากทำบุญร่วมกัน เหมือนว่าเขาไม่สะดวกจะไปทำเอง
ขอฝากเราช่วยทำให้ เงินโดเนทยิ่งเพิ่มเข้ามาอีก
และมีบางคนให้มาห้าร้อยบ้าง พันบ้าง สองพันบ้าง ที่พวกเขาไม่อยากให้ยอดเงินถูกหักเป็นค่าบริการ เขาก็โอนมาให้แยกต่างหากอีก (จะว่าไปก็ดีนะคะ เราจะได้ไม่ต้องถูกหักภาษี อิอิ แต่ตอนที่บริจาคเราก็ให้เป็นยอดเต็มไป เพราะเราก็ทำบุญด้วยเช่นกัน)
ทุกครั้งเราจะเอาใบรับเงินจากสถานที่มาโชว์นักอ่าน
ให้เขามั่นใจว่าเรานำเงินไปใช้ตามประสงค์จริงๆ
กลัวว่าจะเป็นเหมือนไลฟ์โคชชื่อดังอยู่เหมือนกันค่ะ 555+
อิ่มบุญ อิ่มใจกันถ้วนหน้าเลย ดีจังค่ะ
ของเรามาจากการพูดคุยกับนักอ่านค่ะ
แต่กว่าเขาจะยอมคุยด้วยก็ใช้เวลาน่าดู คุยเงียบ คุยต่อก็ยังเงียบ
ทำอยู่เป็นสิบกว่าตอน 555+
กว่าจะมาคุยกันแบบติดตามถามตอบกันจริงๆ ก็ปาไปตอนที่เราบอกว่าเรื่องจะจบแล้วถึงได้พากันมาคุยเยอะเชียว
เราจะตอบนักอ่านแทบทุกคอมเม้นต์ ให้เขารู้ว่าเราใส่ใจ
เขาอาจจะตอบกลับมาบ้าง ไม่ตอบบ้าง ก็ไม่ว่ากันค่ะ อย่างน้อยเขาก็บอกว่าเราใส่ใจกับนักอ่านดี ก็มันมีไม่กี่อันก็ไม่ได้เยอะจนตอบไม่ไหวนี่นา 555+
จริงค่ะ ของเราก็เม้นน้อย
เหมือนพูดคนเดียว บางทีก็มีเขินๆ
พอมีเม้นมาทีก็จะตอบหมด
ตอบคอมเม้นค่ะ รับรองนักอ่านชวนคุยแน่นอน เราเจอมาแล้ว นักอ่านไม่สิ เรียกว่าแฟนคลับเลยดีกว่า เขาชวนคุยเมื่อเราได้ตอบเขาไป เป็นการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างคนเขียนกับแฟนคลับได้ดีเลยค่ะ ถ้าคุณอัธยาศัยดี พูดคุยด้วยแล้วเข้าใจตรงกัน แน่นอนว่าเขาต้องติดตามคุณไปเรื่อยๆแน่ เพราะเขาชอบที่ผลงานของคุณและตัวคุณเองด้วยค่ะ ดีใจแทนด้วยนะคะ^^
ขอบคุณค่า~
มอง จขกท ด้วยดวงตาริษยา พลางกระซิบด้วยเสียงแผ่วว่า "ชิ หมั่นไส้"
แล้วสะบัดก้นเดินจากไปด้วยความอิจฉา
เราก็เคยอิจฉาคนอื่นเหมือนกันค่ะ ฮ่าๆ
สักวันต้องมีวันฟ้าใสบ้างละนะ
ถ้าคุณไม่หยุดแต่งไปเสียก่อน ^ ^
เรากับนักเขียนบางคนอยากเปิดรับโดเนทนะ
แต่กลัวมิจฉาชีพจะมาแอบอ้างบัญชีธนาคารกับเบอร์โทรศัพท์ของเราไปทำเรื่องเสียๆหายๆ
เป็นตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ดีที่สุดครับ
ขยันยังไง ขยันอย่างงั้น ไม่ต้องมากขึ้น (เดี๋ยวป่วย) ไม่ต้องน้อยลง เขียนมายังไง เขียนต่อไปยังงั้น
พัฒนาตัวเองเสมอ แสดงความตั้งใจว่าเราอยากเขียนนิยายให้ดีกว่านี้
คือสิ่งที่ผม อยากเห็นในตัวคนที่ผมโดเนท แม้ผมจะโดเนทพวกยูทูปเบอร์ แต่ผมคิดว่าไม่ต่างกันเท่าไหร่
เป็นตัวเองต่อไป พร้อมกับพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?