รู้สึกไม่มีความสุข
ตั้งกระทู้ใหม่
เรารู้สึกเหนื่อยและท้อกับการใช้ชีวิต เราเบื่องาน เพื่อนร่วมงานเราค่อนข้างดีนะคะ เงินเดือน สวัสดิการกลางๆ ไม่น่าเกลียด เราโดนคอมเม้นเรื่องงานบ้าง แต่ก็ผ่านมาได้ แต่ตัวงานไม่ใช่สิ่งเราชอบค่ะ เราจบด้านภาษามา แต่ทำงานออฟฟิศตำแหน่งหนึ่งที่ไม่ตรงสายเท่าไรค่ะ แต่ทำด้านนี้มาเกือบสองปีแล้วค่ะ เคยอยากทำด้านอื่น แต่นั่นเท่ากับต้องเริ่มฐานเงินเดือนสำหรับคนไม่มีประสบการณ์ ประกอบกับเศรษฐกิจช่วงนี้เราเลยทนไปก่อนค่ะ เพราะครอบครัวเราประสบปัญหาการเงินค่อนข้างหนัก ทั้งจากฝั่งพ่อและแม่ค่ะ
บางครั้งเรารู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหน ไม่สามารถมีเงินเดือนเยอะๆได้ เครียดไปหมดทั้งเรื่องเงิน ค่าใช้จ่าย และเบื่องาน เราเคยพยายามมองในแง่ดีว่า อย่างน้อยเรายังเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องขอเงินแม่ แต่แม่จะชอบมีคำพูดเปรียบเทียบเรากับญาติหรือคนอื่นตลอด ซึ่งตัวเขาจะบอกว่าเขาไม่ได้เปรียบเทียบ แต่เขาจะชอบพูดว่า คนนั้นเขาได้เงินเดือนเท่านี้ เขาผ่อนบ้านได้สบายไปแล้ว หรือชอบบอกกับน้องเราที่กำลังจะเข้ามหาลัยว่า อย่าไปเลือกเรียนตามพี่นะ เรียนจบอะไรมาก็ไม่รู้ หางานยาก และอีกหลายอย่าง ซึ่งเราก็นั่งตรงนั้น เราฟังสิ่งเหล่านี้มาหลายครั้งจนมันสะสม เรารู้สึกว่าตัวเองแย่ รู้สึกล้มเหลว และเบื่อหน่ายชีวิตมาก
เรายังคิดอยู่เลยว่าเราเป็นซึมเศร้าหรือเปล่า เรารู้สึกเบื่อไปหมด ไม่ค่อยอยากคุยกับใครเท่าไร คุยน้อยลง ปกติเราค่อนข้างร่าเริงค่ะ อาจจะเป็นเพราะไม่นานมานี้ เพื่อนเราคนนึงเขาไม่อยากให้เราเครียด แต่มันประโยคที่สะเทือนใจเรามากคือ บ่นไปมันก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น มันใช่มากๆ ที่เพื่อนพูด แต่ความรู้สึกของเรามันยิ่งดิ่งมาก เราแค่รู้สึกอยากระบาย เราเครียด อยากให้ใครสักคนรับฟังเรา พอเกิดเหตุการณ์นี้ จากปกติที่เราจะปรึกษาคนอื่นๆ ระบายให้คนอื่นฟัง เรากลับกลัวที่จะพูดให้ฟัง เรากลัวเพื่อน หรือคนในครอบครัวรำคาญเรา เราจึงตัดสินมาระบายในกระทู้นี้
พอเราเริ่มรู้ตัวว่าเราเริ่มไม่มีความสุขมากๆ เริ่มพูดจากดตัวเอง เริ่มอารมณ์แปรปรวนใส่คนในครอบครัว เริ่มมีคำพูดว่าไม่น่าเกิดมาเลย ถ้าเหนื่อยขนาดนี้ เราก็รู้สึกว่าจิตใจเราเริ่มผิดปกติ ไม่เหมือนเดิม เลยอยากมาระบายและขอแนะนำว่าเราควรทำอย่างไรดีคะ เพื่อให้เรารู้สึกมีความสุขขึ้น และมองทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ขอโทษที่เราอาจจะเรียบเรียงไม่ดีและยาวไปหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ
4 ความคิดเห็น
เวลาเราดาวน์ๆ เราก็เขียนไดอารี่ ดูดวง ดูซีรีส์ ไปเรื่อยๆ ค่ะ อะไรที่อยากพัฒนาตัวเองก็ลุกมาพัฒนา แต่ถ้าขี้เกียจก็ไปเขียนไดอารี ดูซีรีส์เหมือนเดิม เราอยู่ได้ก็พอแล้ว คนอื่นเราไม่แคร์ค่ะ
เชื่อไหม สิ่งที่เจ้าของกระทู้พูดมา เราเจอและรู้สึกเหมือนกัน 90%++
เราแก้ปัญหาโดยการใช้เวลาว่างหนีปัญหา ดูหนัง ฟังเพลง ดูซีรี่ย์ จนสุดท้ายแล้วก็กลับไปเผชิญความจริงโดยการตระเวนหางานใหม่ ซึ่งตอนนี้เงินเดือนดีขึ้น เจอสังคมใหม่ อาจจะเพอร์เฟ็กมาก แต่ก็ทำให้หลุดจากวงเวียนเดิมๆชั่วขณะ ลองดูนะ
อาจจะไม่เพอร์เฟ็กมาก*
คุณจขกท.อาจจะเห็นเราเป็นเด็กนะคะ หนูกำลังขึ้นม.4เดือนกันยาค่ะ แต่อาจไม่ได้ไปเพราะติดโควิท สิ่งที่จขกท.พิมมาเป็นอารมณ์คล้ายๆหนูเกือบหมดค่ะ ด้วยความที่ห่างหายจากสังคมรร.นานแล้วเพื่อนก็หายไปมีสังคมเปิดเทอมใหม่หมด ทุกวันนี้รู้สึกดาวน์มากค่ะ เหมือนชีวิตไร้ค่า ความคิดลบๆที่ไม่เคยคิดก็เข้ามาเรื่อยๆยิ่งทำให้รู้สึกแย่มากค่ะ บวกกับที่บ้านไม่อนุญาติให้ไปไหนไม่ได้เจอสังคมที่ไหน แค่เซเว่นไปคนเดียวยังไม่ให้เลยค่ะ ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้แต่การที่เราไม่ได้เจออะไรใหม่ๆทุกวันเจออะไรเดิมๆมันทำให้รส.ดาวน์จริงๆค่ะ55 เบื่อท้อแท้กับชีวิต ไม่อยากคุยกับใครเบยค่ะ ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนหนูรึเปล่านะคะ แต่หนูว่าถ้าฟังเพลงดูซีรีย์ก็ช่วยได้เยอะเหมือนกันนะคะ สู้ๆนะคะจขกท.
ผมว่าถ้าคิดว่าตัวเองจิตใจไม่ปรกติให้ไปหาจิตแพทย์ก็ได้ครับ
การไปหาจิตแพทย์ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นบ้า หรือโรคจิตอย่างเดียว
ไปเล่าเรื่องให้เขาฟัง เหมือนไประบายให้เขาฟังอ่ะครับ
ผมก็ไม่แน่ใจว่าตะช่วยได้มากขนาดไหน แต่ลองไปดูก่อนก็ไม่เสียหายครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?