ว่าด้วยรสชาติกับลายเส้น (แอบสงสัย)
ตั้งกระทู้ใหม่
สองอย่างนี้เหมือนหรือต่างคะ? เราสามารถหามันเจอในนิยายของตัวเองได้ไหม?
คือ หนูคิดว่า นิยายของนักเขียนแต่ละท่าน (ที่หนูติดตามนะคะ) มันมีรสชาติ ที่แตกต่างกันออกไป เมื่อลิ้นเราถูกกับรสมือของคนคนนั้นแล้ว เราก็จะเกาะติดเขาไปเรื่อยๆ ไม่ว่าเขาจะออกผลงานมากี่เรื่อง สนุกหรือไม่ ไม่เกี่ยว เหมือนเราเปิดใจกับเขาไปแล้ว (อันนี้ส่วนตัวสุดๆ อย่าดราม่าเด้อ.. )
กลับมา กลับมา.. นั่นแหละค่ะ สำหรับนิยายของคนอื่น แต่ของตัวเองล่ะ
หนูเพิ่งเขียนเรื่องแรก ถึงตอนที่ 100+ แล้วค่ะ -รสชาติ -ลายเส้นนี้ไม่ต้องพูดถึง นิยายของหนูมั่วมาก และที่แย่ไปกว่านั้น หนูเห็นแต่จุดด้อย และ ข้อบกพร่องอีกมากมาย ต้องรีไรท์อยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ 555+
สุดท้ายนี้หนูก็หวังว่าสักวัน สักวัน สักวัน.. เอ่อ.. วันนั้นแหละ วันที่หนูจะมีรสชาติและลายเส้นเป็นของตัวเองบ้าง
ผ่างงง...
ตกลงหนูเข้าใจถูกใช่ไหมคะ รสชาติ กับ ลายเส้นเนี่ย มันจะเป็นเหมือนกลิ่นติดปลายปากกาของนักเขียนทุกๆ ท่านตลอดไป ไม่มีใครสามารถก้อปปี้กันได้ ไม่มีวันหมดอายุด้วย (เอาเข้าไป) ใช่ไหมคะ?
ปล. หนูไม่มีความรู้อะไรหรอกคะ หนูเขียนจากความรู้สึกล้วนๆ
alin1990
26 ก.ย. 63 เวลา 08:39 น.
458
views
2 ความคิดเห็น
รสชาติที่ว่าของน้องนี่ ถ้าความหมายตรงๆคือเอกลักษณ์น่ะ หรือกลิ่นอาย
ลายเส้นก็หรือแนวเขียน หรือรูบแบบของนักเขียนนั้นๆ
เช่น เอกลักษณ์ หรือกลิ่นอาย ก็เปรียบเสมือน สถาพความเป็นอยู่ของคนกรุง กับบ้านนอก (เข้าใจนะ)
ลายเส้น หรือแนวเขียน หรือรูบแบบ ก็คือวิธีเขียนของนักเขียนนั้นๆ ยกตัวอย่างเรา ก็คือจะเขียนตัวเลขเป็นตัวหนังสือ แทนที่จะใส่เลข 1,2 ไปเลย
ไม่เข้าใจตรงไหนถามได้นะ ^^
ขอบพระคุณมากนะคะ
หนูร่วนไปหมดแล้ว.. เริ่มเห็นแสงปลายอุโมงค์แล้วค่ะ
รสชาติ ก็คือ รสสัมผัส ความรู้สึกที่ได้รับ หลังจากอ่านไปแล้ว (ความประทับใจ ความจิ้น ความฟิน ติดตรึงอยู่ และรู้สึกได้ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนั้นๆ ขึ้นมา)
ส่วนลายเส้น คือ วิธีการเขียน วิธีเล่า วิธีการนำเสนอผลงาน ซึ่งแต่ละคนก็จะมีรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป (ประมาณนี้ใช่ไหมคะ?)
ใช่ๆ ^^
-เราก็อธิบายไม่ค่อยเก่งหรอก
รสชาติ ก็คือ รสสัมผัส ความรู้สึกที่ได้รับ หลังจากอ่านไปแล้ว (ความประทับใจ ความจิ้น ความฟิน ติดตรึงอยู่ และรู้สึกได้ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนั้นๆ ขึ้นมา)
สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้(จากเม้นต์ที่1-2นะคะ)
ขออนุญาตถาม เกี่ยวกับข้อความภายใต้บทสนทนาของคุณนะคะ
คือ มีงงค่ะ
จริงแล้วนะคะ รสชาตินี้ เราใช้ลิ้นลิ้มรสนะคะ
คือเราๆ มิได้อ่านนิยายด้วยการใช้ลิ้นเลียนะคะ
แต่ เราอ่าน ออกมา...ได้อรรถรส...แบบนั้นไหมคะ?
คือว่า เจ้าของเม้นต์นี้ เป็นนักเรียนหัดเขียนค่ะ
อ่อนภาษานะคะ
ฮื้ออ
อยากเรียนภาษาไทยให้ถูกต้องค่ะ
คุณช่วยอธิบายให้กระจ่างทีนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
คือความเดิม ของเจ้าของเม้นต์มีความเข้าใจในคำที่ว่า...
....
รสชาติ
รสชาติ
คือ
น. ลักษณะแห่งรส.
รส
น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป. ส.).
แต่
อรรถรส
คือ
อรรถรส
[อัดถะรด] น. รสแห่งถ้อยคํา ถ้อยคําที่ทําให้เกิดความซาบซึ้ง ถ้อยคําที่ทําให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ.
รส
น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป. ส.).
คือว่า เข้าใจว่า เรามิได้อ่านนิยายผ่านการเลียนะคะ
ภาษาไทยนี้หนา เรียนยากจริงด้วยสิ
ฮื้อออ
ขอความกรุณา ขอให้คุณช่วยอธิบายมาให้ด้วยนะคะ ว่าแท้จริง ความจริง อาการ การที่เราๆ อ่านหนังสือนี้...เราได้ รสชาติ หรือ เราได้อรรถรส?
คือเราได้ รส ในแบบไหนกันแน่?
ทั้งนี้ เพื่อที่เจ้าของเม้นต์นี้ ได้เรียนรู้ และนำไปใช้ให้ถูกต้องต่อไปค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ตามนั้นเลยค่ะ หนูใช้คำผิดเอง
รสชาติมันเป็นของกินไม่ใช่หรือจ๊ะหนู คริคริ
ใช้ผิดแล้ว ต้องเป็นอรรถรส ลายเส้นก็ใช้เอาสำหรับ วาดรูป(ไอเราก็นึกว่ามาถาม เรื่องวาดรูปเสียอีก)เห้ออ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?