รับวิจารณ์นิยาย สไตล์ R. Callister

[Relita Callister]

สวัสดีค่ะ ห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปนาน วันนี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดี ครึ้มอกครึ้มใจนึกอยากรับวิจารณ์นิยายขึ้นมา แต่ด้วยความที่ดิฉันเป็นคนเลือกเยอะ ฉะนั้นรบกวนเพื่อนๆ อ่านเงื่อนไขให้ดีๆ ก่อนจะแปะลิงก์นะคะ

1. รับเฉพาะนิยายที่ผู้เขียนใส่ใจคำผิด ตรวจทานงานเขียนก่อนอัพ จะเสียเวลานั่งอ่านให้ทั้งที ก็ไม่อยากมาเสียอรรถรสและหงุดหงิดเพราะเรื่องแบบนี้ (หากเจอคำผิดเกิน 3 คำ จะบอกให้ไปแก้มาใหม่แล้วถึงจะวิจารณ์ให้)
2. ผู้เขียนมีความรู้และผ่านการอ่านนิยายตีพิมพ์มาบ้าง ในที่นี้หมายถึง รู้ว่านิยายจริงๆ ควรเขียนแบบไหน ประเภทที่เขียนเป็นบทละครหรือนิยายแชท ไม่ต้องแปะมานะคะ
3.   เจ้าของผลงานไม่เป็นพวกอีโก้สูง หยาบคาย และชอบก่อดราม่า 
4. ถ้าเป็นแนวแฟนตาซีที่มีกลิ่นอายตะวันตก / รักวัยรุ่น / รักดราม่า ดิฉันจะถนัดเป็นพิเศษ
5. จะอ่านแค่ 3 บทแรก (รวมบทนำ) แต่ถ้าหากชอบก็จะอ่านมากกว่านั้นและเฟบเก็บไว้อ่านต่อ ในทางกลับกัน ถ้าเขียนแย่มากก็จะขออนุญาตอ่านไม่ครบ 3 บทนะคะ
6. รับแค่คนละ 1 เรื่อง
7. จะคอมเมนต์วิจารณ์แค่ในกระทู้นี้เท่านั้น ไม่ไปคอมเมนต์หน้านิยาย
8. โปรดบอกชื่อเรื่อง / แนว / คำโปรย / ลิงก์ที่เข้าได้
9. หากอยากรู้ประเด็นไหนเป็นพิเศษ กรุณาระบุด้วย อย่างเช่น อยากรู้ว่า 3 บทแรกจะดึงความสนใจให้คนอ่านอยากอ่านต่อได้ไหม เป็นต้น (ถ้าไม่มี ไม่จำเป็นต้องระบุ)
10. วิจารณ์แบบของเราจะ bias แน่นอนนะคะ เพราะอิงจากประสบการณ์การอ่านและความชอบส่วนตัวเป็นหลัก  จะแบ่งพาร์ทวิจารณ์ดังนี้ 
- รูปแบบการเขียน
- การลำดับเรื่องและเหตุการณ์
- การใช้ภาษาและการสรรคำ
- จริตส่วนตัว (จุดที่ชอบและไม่ชอบ)
- ข้อเสนอแนะเพิ่มเติม (ที่ไม่เกี่ยวกับตัวนิยาย เช่น การตกแต่งหน้านิยายหรือรูปปก)
- อื่นๆ (หากมีประเด็นให้พูดอีก)
** ทุกคนอาจไม่ได้รับการวิจารณ์ครบทุกหัวข้อตามที่กล่าวมาข้างต้นนะคะ   หากนิยายคุณดีอยู่แล้วก็จะวิจารณ์น้อย แต่หากนิยายมีประเด็นให้วิจารณ์เยอะ หัวข้อก็อาจเพิ่มเข้ามาอีก**

แนวที่ไม่รับ
1. จีน 
2. แฟนฟิค
3.  วาย / ยูริ / ฮาเร็ม
4. เกมออนไลน์ / ต่างโลก / ระบบ
5. กาว

**กรุณาอ่านเงื่อนไขให้ครบ ถ้าผิดเงื่อนไขแล้วยังแปะมา ขออนุญาตไม่วิจารณ์ให้นะคะ**
 

Comments

[มนต์รดา313326339]

เขียนเรื่องแรกค่ะ ยังไม่มีใครแสดงความคิดเห็น

https://writer.dek-d.com/313326339yui/writer/view.php?id=2186427

[Relita Callister]

รบกวนอ่านข้อ 8 หน่อยนะคะ

[มนต์รดา313326339]

เรื่อง รักในรอยร้าว

คำโปรย เขาบอกกับเธอว่าห่างกันซักพัก เพียงเพื่อจะไปอยู่ใกล้ๆใครอีกคนที่เขาคิดว่ารัก

แนว รักดราม่าเล็กน้อย

[Relita Callister]

คำผิดเยอะมากค่ะ

ซักพัก >> สักพัก

ไปซิ >> ไปสิ

เค้า >> เขา

ซักวัน >> สักวัน

คนนึง >> คนหนึ่ง

หรอ >> เหรอ

หล่ะ >> ล่ะ

น่ะ >> นะ

ตระเวณ >> ตระเวน

คะ / ค่ะ , สิ / ซิ ผันให้เสียงวรรณยุกต์ให้ถูกด้วยนะคะ

รูปแบบการเขียน

- หลังไม้ยมกและประโยคสนทนา ".....(บทพูด)......." เคาะวรรค 1 ครั้งนะคะ เห็นบางครั้งเคาะบางครั้งไม่เคาะ

บทนำ

- สั้น ห้วน รวบรัดเกินไปเพราะมีแค่ 1 ย่อหน้า เขียนเหมือนอยากรีบๆ เข้าเรื่อง

- การแนะนำตัวละครเอกไม่มีเสน่ห์และไม่เป็นธรรมชาติเลยค่ะ เขียนเหมือนเรซูเม่สมัครเข้าโรงเรียน

- ในย่อหน้าเดียวกันนั้น มี voice ของตัวละครปนอยู่ในลักษณะที่เหมือนคุยกับใครสักคน แต่กลับเป็นการพูดอยู่คนเดียว ตรงนี้ต้องแยกให้ออกนะคะว่าเสียงคิดในหัวกับการพูดคนเดียว (ประหนึ่งว่ามีคู่สนทนาโต้ตอบ) ไม่เหมือนกัน ซึ่งการเขียนของคุณเป็นอย่างหลัง

- วนกลับมาปิดท้ายย่อหน้าด้วยการบรรยายปกติ

- เป็นลักษณะการเขียนที่ชวนให้คนอ่านสับสน เพราะปนกันไปหมดทั้งแนะนำตัวและการพูดคนเดียวของตัวละคร ถ้าให้แนะนำตรงจุดนี้ แนะนำให้เปลี่ยนเป็นการบรรยายธรรมดาทั้งหมดก็จะดีค่ะ

- และถ้าย่อหน้ามันยาว หาจังหวะเคาะลงมาขึ้นย่อหน้าใหม่หน่อยก็ได้

บทที่ 1

- เปิดโพล่งมาด้วยการขอห่างสักพัก จริงๆ ตรงนี้ไม่ผิดนะ เป็นการฮุคคนอ่านที่ดี แต่การเล่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ต่างหากที่มีปัญหา เพราะเขียนแบบตัดฉากฉับๆๆ ไม่ปะติดปะต่อ ไม่เห็นภาพ รีบเล่ารีบไป ไม่มีการเท้าความ ไม่บิลด์อะไรทั้งนั้น คนอ่านยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจเลยว่าเกิดอะไร ไม่รับรู้ถึงความเสียใจของตัวเอกต่อสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อคนอ่านไม่รู้ไม่เห็น ก็ไม่อินกับการถูกขอห่างครั้งนี้ด้วยประการทั้งปวง

- รักเพื่อนก็ต้องพาเพื่อนกิน555 >> จุดนี้คืออะไรเหรอคะ เป็น voice ของใครแล้วใส่มาทำไม

- จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี >> ฉากนี้ จากร้านหมูกระทะ ชวนไปออกกำลังกาย แล้วก็ตัดผ่านไปเป็นปี เป็นการตัดฉากที่ไม่สมูธเลยค่ะ น่าจะบรรยายอะไรกว่านี้อีกสักหน่อย สภาพจิตใจนางเอกเป็นยังไง ผ่านจุดอกหักมาได้ยังไง บลาๆๆ มีหลายอย่างให้เล่า แต่กลับตัดฉากไปดื้อๆ ห้วนๆ เลย

- เปล่งประกาย >> อันนี้คืออะไร ใส่มาทำไม?

- "ขอโทษนะครับ พอดีโทรศัพท์เพื่อนผมพัง..." >> ตรงนี้คืองง ชัชโผล่มาจากไหน อยู่ดีๆ ก็โผล่มาแบบดื้อๆ แล้วที่บอกว่าโทรศัพท์เพื่อนผมพัง เพื่อนที่ว่าหมายถึงใคร หมายถึงปานดาวเหรอ? แล้วชัชรู้ได้ไงว่ามีประเด็นขอเบอร์เกิดขึ้น ในเมื่อพีทฝากแต้วมาขอ ไม่ได้มาขอเองสักหน่อย แล้วบทสนทนาที่พีทพูดกับนางเอกคือถามว่าเป็นคนที่ชนะนักกีฬามหาลัยใช่มั้ยไม่ใช่เหรอ แล้วชัชคืออยู่ดีๆ พูดว่าโทรศัพท์เพื่อนพังขึ้นมาได้ไง งง

บทที่ 2

- ไปเที่ยวกันเถอะ >> วลีแบบนี้โผล่มาเรื่อยเลย คุณมักเอาขึ้นต้นเวลาตัดไปฉากใหม่ ไม่ค่อยเก็ทว่าใส่มาทำไม ชื่อฉากเหรอคะ?

- ชัชนี่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาขึ้นภูกระดึงกับกลุ่มนางเอก งงค่ะ เหมือนอยากใส่ตัวละครนี้เข้ามาก็ใส่เลย แต่ไม่ปูที่มาที่ไปให้เขา

- หน้าเหร่อ >> คำนี้ไม่มีในโลกนะคะ มีแต่ทำหน้าเหลอหลา กับทำหน้าเหวอ

- "ฉันว่านายชัชนั่นถ้าพวกเราอยู่นี่นานอีกซักหน่อยคงหยุดหายใจ นิ่งเกิ้นนน" >> ไม่เข้าใจประโยคนี้ค่ะ หมายความว่ายังไง อยู่นานแล้วหยุดหายใจเกี่ยวอะไรกัน ยิ่งมีนิ่งเกิ้นนนเสริมเข้ามายิ่งงง นิ่งเกี่ยวอะไรกับหยุดหายใจ

ลำดับเหตุการณ์

ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร เล่าจาก 1 > 2 > 3 มีแทรก flashback เท้าความสั้นๆ ในบางจุด แต่ปัญหาอยู่ที่การร้อยเรียงแต่ละเหตุการณ์เข้าด้วยกันค่ะ มีปัญหาอย่างมาก เพราะคุณผู้เขียนนึกอยากจะเปลี่ยนฉากก็เปลี่ยนซะดื้อๆ เลย ไม่มีตัวเชื่อมให้เนื้อเรื่องมันกลมกลืนกันสักนิด ทำให้เวลาอ่านแล้วรู้สึกสะดุดอย่างมาก

ลองหานิยายตีพิมพ์อ่านสักเรื่องนะคะ ดูว่าเขาเปลี่ยนฉากให้สมูธๆ น่ะทำยังไง

การใช้ภาษาและการสรรคำ

มีปัญหาเรื่องคำผิดและการผันเสียงวรรณยุกต์ที่ไม่ถูกต้องหนักมาก เยอะเกินโควตาที่เราตั้งเงื่อนไขไว้ แต่เห็นว่าเป็นเมนต์แรกเลยวิจารณ์ให้

สรุปวิจารณ์+ความไม่ถูกจริตส่วนตัว

- ไม่ชอบการแนะนำตัวละครลักษณะนี้ค่ะ การบรรยายรูปลักษณ์แบบตรงๆ แข็งทื่อ เราชอบให้บริบทรอบข้างช่วยเผยลักษณะตัวละครมากกว่า เพราะคนอ่านจะจดจำได้ง่าย

- ไม่ชอบการเล่าห้วนๆ เหลือพื้นที่ไว้ให้คนอ่านจินตนาการเอาเองเยอะเกินไป

- เล่าถึงความเสียใจของนางเอกน้อยเกินไป คนอ่านไม่รู้สึกอิน และไม่รู้สึกว่าการที่ชัชขอห่างกับนางเอกเป็นเรื่องใหญ่อะไร เพราะเล่าแบบสั้นๆ และผิวเผินมาก ทั้งที่จุดนี้มันขยี้ได้แท้ๆ เสียใจได้มากกว่านี้ emotional ได้มากกว่านี้

- รักเพื่อนก็ต้องพาเพื่อนกิน555 // เปล่งประกาย // ไปเที่ยวกันเถอะ >> ไม่เก็ทการขึ้นต้นฉากใหม่ด้วยวลีเหล่านี้ ตอนแรกงงว่าใส่ทำไม แต่พอเจอแบบนี้ 3 รอบถึงเข้าใจว่าคุณผู้เขียนตั้งใจจะสรุปรวบยอดให้คนอ่านรู้ว่าฉากต่อไปนี้จะเล่าอะไร คล้ายๆ เป็นการตั้งชื่อฉาก (หรือเปล่า) แนะนำว่าควรเอาออกนะคะ เพราะมันไม่ได้สื่อถึงอะไรเลย

**เพิ่มเติม**

- การตกแต่งหน้านิยาย >> ในความคิดเรา เราว่ามันมีความสำคัญอยู่นะคะ ถ้าประตูหน้าบ้านสวย บริเวณบ้านดูดี คนก็อยากเข้าไปดูในบ้าน เราแนะนำให้คุณตกแต่งมันสักหน่อย ยกการแนะนำตัวละครทิ้งไป แล้วเอาคำโปรยนิยายมาขยายความให้ยาวขึ้น บอกคนอ่านว่านิยายคุณเกี่ยวกับอะไร เนื้อเรื่องประมาณไหน พูดง่ายๆ ก็คือเรื่องย่อนั่นแหละ และใส่ธีมสักหน่อยนึงให้หน้านิยายดูน่าอ่านขึ้น

หวังว่าคำวิจารณ์ของเราจะมีประโยชน์กับคุณไม่มากก็น้อยนะคะ สู้ๆ กับการเขียนค่ะ

[มนต์รดา313326339]

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ จะนำไปแก้ไข และปรับปรุง นะคะ

[whaleking]

After หลังโลกสลาย

แนว Sci-Fi Fantasy

โดย ราชาวาฬ

หลังเกิดเหตุขึ้นที่ดาวบ้านเกิด ราชาวาฬได้นำพรรคพวกหลบหนีมาอยู่ที่ดาวแห่งหนึ่ง เวลาผ่านไปพวกเขาได้ตั้งรกรากอยู่ในกิลด์วาฬน้ำเงิน โคลเดอร์ หุ่นยนต์วัยรุ่นต้องเฝ้ากิลด์อย่างเบื่อหน่าย

กับรุ่นพี่อารมณ์ร้าย

#ไซไฟ #แฟนตาซี #transformers #scifi #หุ่นยนต์

https://writer.dek-d.com/whaleking/writer/view.php?id=2195113

ขอบคุณล่วงหน้าครับ ไม่แน่ใจว่าจะเข้านิยาม "ต่างโลก" หรือไม่ เพราะเรื่องมันเกิดคนละดาวกับโลก แต่ไม่ได้เป็น "อิเซไค" แน่นอนครับ

[Relita Callister]

สวัสดีค่ะคุณ whaleking

ขอออกตัวก่อนนะคะว่าเราไม่ใช่แฟนนิยายไซไฟ ไม่เคยอ่านไซไฟตีพิมพ์มาก่อนเลยในชีวิต จึงไม่สันทัดอย่างยิ่งและไม่รู้ว่าจะวิจารณ์ออกมาได้ดีมั้ย ส่วนใหญ่เราจะดูเป็นหนังมากกว่า และ transformer ก็ไม่ใช่หนังเรื่องโปรดของเราเอาซะเลย

เข้าเรื่องนิยาย

หลังจากอ่าน 3 บทแรกอย่างละเอียด ก็รู้ได้ว่าคุณผู้เขียนคงไม่ใช่มือใหม่แต่อย่างใด หากไม่เขียนมาเยอะก็คงอ่านนิยายมาเยอะมาก

คำผิด

ดิจิตอล >> ดิจิทัล

อัฐจันทร์ >> อัฒจันทร์

บทนำ

- เรื่องของโคลเดอร์ >> การเล่าส่วนนี้ มีการใช้คำว่า 'เรา' แทนผู้เล่าเรื่อง (Narrator) ตอนอ่านจึงทำให้สงสัยว่า 'เรา' ที่ว่านี่คือใคร เป็นผู้บันทึกประวัติศาสตร์ เป็นผู้รู้เห็นเหตุการณ์และนำมาบอกเล่าให้คนรุ่นหลังฟัง หรือใครกันแน่ แลดูมีนัยสำคัญอะไรบางอย่าง คิดว่าหากอ่านตอนต่อๆ ไปคงจะเฉลยว่าคือใคร

- เรื่องของ After Image >> แต่การเล่าส่วนนี้กลับไม่มี 'เรา' เป็น Narrator เราสงสัยว่าทำไม?

บทจุดเริ่มต้น

- ทำไมเบิร์นนิ่งถึงต้องให้โคลเดอร์แช่แข็งแขนตัวเองล่ะคะ ทำไปเพื่ออะไร?

- "ปะ...เปล่า" ทำไมเราต้องมาเฝ้ายามกับหมอนี่ด้วยนะ --> แนะนำให้ใช้ตัวเอียงเวลาบรรยายเสียงในหัวนะคะ

บทสนามแรก

- "ฟึ่บ" --> ไม่จำเป็นต้องใส่ในเครื่องหมายคำพูดนะคะ เพราะ sound effect นี้ไม่มีใครพูด แนะนำให้ใช้เป็นตัวเอียงแทนดีกว่า ฟึ่บ

- เดี๋ยว อะไรนะ ห้องพยาบาล ห้องพยาบาลเหรอ --> แนะนำตัวเอียงอีกเช่นเดียวกัน เพื่อเน้นส่วนนี้ให้แตกต่างจากการบรรยายปกติค่ะ

รูปแบบการเขียน

- ใช้ POV3 Omniscient ได้ดีมากๆ เลยค่ะ เห็นภาพโดยรอบได้ทั่วถึงดี

- แต่ติดที่ 'เรื่องของโคลเดอร์' นี่แหละว่าทำไมถึงต้องใช้ 'เรา' เป็น Narrator ทั้งที่จุดอื่นก็บรรยาย POV3 แบบปกติทั้งหมด

การใช้ภาษาและการสรรคำ

1. การใช้ภาษาไทยปนอังกฤษ >> เจออยู่หลายครั้งใน 3 บทแรกนี้ บางชื่อก็เป็นภาษาไทย บางชื่อก็ใช้ภาษาอังกฤษ หากให้แนะนำ จะแนะนำให้ถอดออกมาเป็นคำไทยหรือไม่ก็ทับศัพท์ไปเลยจะดีกว่านะคะ เพื่อเนื้อความจะได้กลมกลืนกัน ไม่มีตัวอักษรอังกฤษโดดออกมาจากเนื้อความโดยรวม

- After Image --> ขณะที่เพื่อนของตัวละครนี้ที่ชื่อซันนี่ เขียนเป็นภาษาไทย ทำไมตัวนี้ถึงต้องใช้ภาษาอังกฤษล่ะ?

- ทะเลทราย Waste land --> ทะเลทรายเวสต์แลนด์ หรือไม่ก็ 'แดนรกร้าง' ทะเลทรายอันเวิ้งว้างและเป็นทะเลทรายแห่งเดียว...

- สมาคมพ่อค้าวาฬน้ำเงิน (Bluewhale Guild) --> ไม่จำเป็นต้องวงเล็บคำอังกฤษค่ะ

- เบิร์นนิงไฟ? --> ที่งงที่สุดน่าจะเป็นชื่อนี้ค่ะ เดาว่าชื่ออังกฤษคงเป็น 'Fire Burning' แต่ทำไมถึงถอดคำออกมาในรูปแบบทับศัพท์ปนคำไทยล่ะคะ หากชื่อเป็นไฟเออร์ เบิร์นนิ่งจะดูเข้าหูมากกว่า

- 'Bored' --> ตรงนี้แนะนำให้แปลไทยไปเลยก็จะดีนะคะ

- LSD กับ SUV --> แอลเอสดี? เอสยูวี? มันอาจจะอ่านยากไปนิส แต่ดูกลืนไปกับเนื้อความ อันนี้สุดแล้วแต่คุณผู้เขียนนะคะ อักษรอังกฤษมันก็อ่านง่ายกว่าจริงๆ แหละในกรณีอักษรย่อแบบนี้ แต่ถ้าถามเรา จะชอบเป็นอักษรไทยมากกว่าค่ะ

- inbox --> กล่องข้อความ

2. การใช้ตัวเลขปนตัวอักษร >> หลายๆ จุดเราเห็นคุณใช้ตัวเลข แต่ตอนแข่งรถกลับบรรยายเป็นตัวอักษรแทน เราแนะนำให้ใช้ตัวอักษรนะคะ ในกรณีที่ตัวเลขไม่ได้เยอะและไม่จำเป็นต้องระบุทุกหลักอย่างละเอียด พวกหลักสิบหลักหน่วย ใช้อักษรบรรยายได้ค่ะ

3. ภาษาที่ใช้ >> เข้าใจง่าย ไม่เวิ่นเว้อ กระชับ ตรงประเด็น และเห็นภาพ

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

ด้วยความที่ไม่เคยอ่านไซไฟตีพิมพ์มาก่อน เลยไม่มีข้อมูลเปรียบเทียบว่านิยายของคุณดีหรือไม่ดีอย่างไร แต่หากจะให้พูดถึงความชอบหรือไม่ชอบ เราจะบอกว่า 'ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ เลยค่ะ :D' ทั้งที่ตอนแรกคิดว่าอาจจะไม่ชอบ แต่พออ่านไปอ่านมาแล้วดันชอบเฉยเลย 5555 ขออนุญาตเฟบไว้ติดตามต่อนะคะ

ุจุดที่คุณ whaleking ทำได้ดีมากๆ ในนิยายเรื่องนี้ คือ

1. ทักษะการเขียนไม่ใช่เล่นเลยนะคะ อยู่ในระดับนิยายตีพิมพ์ได้เลย

2. การปูข้อมูลเกี่ยวกับโลกใหม่ให้คนอ่านก็ทำออกมาได้ดี ไม่แลดูยัดเยียดข้อมูลมากเกินไป ค่อยๆ ให้คนอ่านเรียนรู้และซึมซับสภาพแวดล้อมไปตามบริบทเรื่อง แต่จุดที่เรารู้สึกว่า info dump กว่าจุดอื่นคือตอนบรรยายถึงสตีลซิตี้ คิดว่าพารากราฟนั้นยาวและข้อมูลเยอะไปหน่อย ลองจัดระเบียบใหม่ดูนะคะ หาจังหวะแบ่งย่อหน้าลงมาไม่ให้มันดูยืดยาวเกินไปก็จะดีค่ะ

3. การใช้คำของคุณเรียบง่ายมาก ซึ่งเป็นเรื่องดีนะคะกับการเล่าเรื่องวิทย์ๆ โดยที่ไม่ต้องใช้ศัพท์ล้ำๆ เข้าไม่ถึง เพราะจะทำให้คนอ่านรู้สึกเหนื่อยกว่าจะเข้าใจเรื่องได้

4. การบรรยายกระชับ เข้าใจง่าย และนึกภาพตามในหัวได้ง่าย ซึ่งการที่คุณทำจุดนี้ออกมาได้ดีคือชนะเลิศแล้ว เพราะการเขียนนิยายที่มีแค่ตัวอักษรเป็นอาวุธ สิ่งสำคัญคือจะทำยังไงให้คนอ่านเห็นภาพตามที่เราเห็นโดยบรรยายให้เวิ่นเว้อน้อยที่สุด และคุณก็ทำออกมาได้ดีมากเลยค่ะ

5. บทสนทนาลื่นไหลเป็นธรรมชาติ เข้าปากตัวละคร ไม่แลดูเหมือนถูกยัดเยียดให้พูด

ุ6. เล่าฉากที่ตัวละครเคลื่อนไหวเยอะๆ ออกมาได้ดีมาก

**โดยภาพรวมแล้วเราชอบนิยายเรื่องนี้ค่ะ อ่านสนุกและน่าติดตามดี ทั้งที่ปกติเราไม่ชอบเรื่องหุ่นยนต์ๆ แบบนี้เท่าไหร่ ยิ่งเป็นเวอร์ชั่นนิยายที่เสพยากกว่าหนังแล้วยิ่งชอบยากเลย ขอให้คุณคงมาตรฐานการเขียนแบบนี้ และสร้างสรรค์ผลงานดีๆ ต่อไปนะคะ สู้ๆ ค่ะ**

**เพิ่มเติม**

หากคุณ whaleking ตกแต่งหน้านิยายให้เลิศๆ หน่อย น่าจะมีคนอ่านมากกว่านี้นะคะ เพราะตัวนิยายคือดีมากอยู่แล้ว แต่หน้าบ้านไม่ค่อยน่าดึงดูดเท่าไหร่ ลองเสิร์ชหาวิธีใส่ธีม ใส่รูปบลาๆ ใน google ดูนะคะ

**เพิ่มเติมอีกรอบ**

เราสะกิดใจนิดนึงเรื่องชื่อเรื่อง 'หลังโลกล่มสลาย' หากไม่ได้อ่านตัวนิยาย ความรู้สึกแรกจะคิดว่าเรื่องนี้อาจเป็นแนว Dystopia ไม่ก็ Post Apocalyptic เพราะชื่อเรื่องมีการกล่าวถึง 'โลกที่ล่มสลาย' ซึ่งทำให้นึกถึงโลกมนุษย์แน่นอนอยู่แล้ว เราเลยไม่แน่ใจว่าคุณใช้คำได้ตรงตามเซตติ้งที่ต้องการให้เป็นหรือเปล่า เพราะในบริบทเรื่องมันดูเหมือนจะเป็นการล่มสลายของดวงดาวมากกว่าน่ะค่ะ

[whaleking]

ขอบคุณมากนะครับ หลายอย่างเห็นด้วยมากๆ เลย จะกลับไปแก้ครับ โดยเฉพาะเรื่องไทยคำอังกฤษคำ คือตอนแรกผมตั้งชื่อเป็นอังกฤษ แล้วมาเปลี่ยนใจเป็นไทย แต่มีบางตัว/บางชื่อที่ผมยังทำใจพิมพ์เป็นไทยไม่ได้อะครับ

- เรื่องของโคลเดอร์ ตอนแรกตั้งใจจะแต่งแบบ Narrator แต่เปลี่ยนใจมาเป็นแบบที่เห็นครับ

- เบิร์นนิงไฟให้โคลเดอร์แช่แข็งแขนเพราะต้องการทดสอบพลังของโคลเดอร์ครับ

- ผมคิดว่า Burning Fire แปลว่าไฟที่กำลังลุกไหม้อะครับ เพราะ burning ขยายคำว่า fire ครับ

- ผมแต่งหน้าเว็บไม่ค่อยเป็นครับ ห่างหายจากเด็กดีไปนานครับ

โดยรวมค่อนข้างเห็นด้วยนะครับ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนิยายของผมครับ

[Relita Callister]

ถ้าชื่อเต็มๆ คือ Burning Fire น่าจะถอดออกมาเป็น เบิร์นนิ่ง ไฟเออร์ หรือไม่ก็ เบิร์นนิ่งไฟร์ นะคะ 'ไฟ' เฉยๆ มันดูเป็นคำไทยน่ะค่ะ

[จิณณ์ชญา]

ชื่อเรื่อง รอรักสองเรา

แนวรักโรแมนติก

โปรย หากชะตาต้องกันแม้อยู่คนละภพก็นำพาให้มาพบกัน

https://writer.dek-d.com/suchanya2117/writer/view.php?id=2165203

[Relita Callister]

คำผิด

พึ่ง >> เพิ่ง

รูปแบบการเขียน

- ใช้ POV3 ได้ดีค่ะ

- มีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคในหลายๆๆๆๆๆๆ จุด เช่น

>> สามปีที่แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ของเขาเสียไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์_ตอนนั้นปรัชญายังเรียนปริญญาโทอยู่ที่อเมริกา_ก็ได้ 'ทรงกลด' คุณลุงของเขามาช่วย...

>> ช้าเร็วก็ต้องมาบริหารงานของตระกูลและเขาเองก็อายุมากขึ้นทุกวัน_ไม่รู้จะอยู่ได้อีกกี่ปี_จึงอยากรีบถ่ายโอนงานให้กับทายาทรุ่นต่อไป

>> หลังจากนั้นมาเขาก็ไม่เคยคบใครจริงจังอีกเลย_จนปัจจุบันอายุก็ใกล้จะขึ้นต้นด้วยเลขหกอยู่แล้ว_เขาก็ยังไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใคร

>> พอนึกถึงคุณย่าเขาก็ยิ้มออก_ดีใจที่จะได้เจอท่านอีกครั้งหลังไม่ได้เจอนานเกือบสามปี

มีหลายจุดที่เป็นแบบนี้ หลายประโยคมากๆ ที่ติดกันเป็นพรืด สามารถแบ่งวรรคได้ 2-3 ครั้งเลยทีเดียว เว้นจังหวะหายใจให้คนอ่านบ้าง ช่วยลดความอึดอัดเวลาอ่าน

การลำดับเหตุการณ์

- วิธีการแบ่งบทค่อนข้างจะขัดใจเราไปนิสนึงค่ะ เพราะตอนจบของบทแรกและตอนต้นของบทที่สองมันเป็นเหตุการณ์ต่อกัน เราอาจจะไม่ถูกจริตกับการแบ่งบทแบบนี้เอง ชอบลักษณะที่ตัดบทเพราะขึ้นวันใหม่ ฉากใหม่ เหตุการณ์ใหม่มากกว่า

- แต่การตัดจากบทที่ 2 ไป 3 ก็ถือว่าโอเคอยู่สำหรับเรา เพราะเปลี่ยนสถานที่และมุมมองตัวละคร

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- เขียนได้ลื่นไหลดีค่ะ อ่านไม่สะดุด (แต่ติดขัดหนักเรื่องการเว้นวรรค)

- การสรรคำก็เลือกได้เหมาะสมกับแนวนิยายดี

- การตกคำในบางจุด เช่น

>> ...ที่เหลือก็มีไม่มากเพียงกระเป๋าเดินทางใบเดียว --> ที่เหลือก็มีไม่มาก_เหลือ(หรือมี)เพียงกระเป๋าเดินทางใบเดียว

- สันธานซ้อนกัน เช่น

>> หลังมารอรับกระเป๋าตรงสายพานเมื่อได้กระเป๋าเขาก็เดินไปเรียกแท็กซี่กลับบ้าน

การใช้ 'หลัง' หรือ 'หลังจาก' เป็นสันธานขึ้นต้นประโยค ประโยคที่ตามหลัง clause แรกไม่ควรมีสันธานใหญ่ตัวที่สอง เพราะถือว่าเป็นประโยคเดียวกัน จะแก้ได้เป็น

--> หลังมารอรับกระเป๋าตรงสายพาน ไม่นานเขาก็ได้สัมภาระของตนและเดินไปเรียกแท็กซี่กลับบ้าน

- สันธานเกินและประโยคไม่สมบูรณ์ เช่น

>> เมื่อรถจอดสนิทปรัชญาที่นั่งอยู่เบาะหลังก็หยิบเงินออกมาจ่ายค่าแท็กซี่โดยไม่รอเงินทอนเขาก็ลงมายืนอยู่ข้างรถ

จริงๆ ประโยคนี้ควรจบสมบูรณ์ตรง 'จ่ายค่าแท็กซี่' แต่มันกลับเกินเพราะคุณผู้เขียนแทรกอีกวลีหนึ่งเข้ามา มันเลยทำให้ประโยคที่เหมือนจะจบแล้ว ดันไม่จบซะอย่างนั้น เพราะเสริมด้วยสันธานโดย และสันธานก็อีกตัวหนึ่ง แนะนำให้อ่านทวนหน่อยนะคะเวลาเขียน จะเห็นความผิดแปลกของประโยคนี้ทันทีเลย แก้ไขได้เป็น

--> เมื่อรถจอดสนิทปรัชญาที่นั่งอยู่เบาะหลังก็หยิบเงินออกมาจ่ายค่าแท็กซี่ เขาปฏิเสธเงินทอนและก้าวเท้าลงมายืนอยู่ข้างรถ [เอามาขึ้นต้นประโยคที่สมบูรณ์ประโยคใหม่ค่ะ]

- ตกสันธาน ประโยคไม่สมบูรณ์

>> เข้ามาในห้องรับแขก_ชื่นก็มองไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา

วรรคแรกมันขาดส่วนหัวไปค่ะ เวลาเขียนประโยคไม่ว่าภาษาไทยหรืออังกฤษ ควรให้ประโยคมันครบอย่างที่ควรเป็น ควรเติมสันธานเข้าไปในวรรคแรก รูปประโยคไม่ควรขึ้นด้วยคำกริยาเดี่ยวๆ แบบนั้น แก้ได้เป็น

--> เมื่อเข้ามาในห้องรับแขก ชื่นก็มองไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา

>> อยู่กับตัวเองอีกครู่ใหญ่_ฉัตรชนกก็คุมสติของเธอได้

ส่วนหัวขาดอีกเช่นกัน วิธีแก้คือ การเติมสันธาน / การเติมประธาน

เติมสันธาน --> หลังจากอยู่กับตัวเองอีกครู่ใหญ่ ฉัตรชนกก็คุมสติของเธอได้

เติมประธาน --> ฉัตรชนกใช้เวลาอยู่กับตัวเองอีกครู่ใหญ่ ก่อนจะคุมสติได้

- สันธานซ้ำ

>> หัวใจของเธอก็พลันเต้นรุนแรง

-- ประโยคนี้ไม่จำเป็นต้องมี 'ก็' ก็สามารถอ่านลื่นได้ค่ะ และวรรคก่อนหน้านี้มี 'ก็' อยู่แล้ว

>> ...พวกเธอก็เอาของไปเก็บ ฉัตรชนกเก็บเสื้อผ้าตรงนี้เสร็จเธอก็จะออกไปแล้วก็พอดีกับที่ปรัชญาเดินเข้ามาเสียก่อน

-- ก็ติดๆ กันสามจุดเลย ถ้าลองตัดออกแล้วรู้สึกว่าประโยคมันขาดๆ ต้องปรับรูปประโยคใหม่ค่ะ เช่น ...พวกเธอก็เอาของไปเก็บ ฉัตรชนกตั้งใจจะรีบออกไปหลังจากเก็บเสื้อผ้าตรงนี้เสร็จ แต่ปรัชญากลับเดินเข้ามาเสียก่อน

- การขึ้นต้นประโยคด้วยสันธาน 'เพราะ'

>> เพราะไม่รู้สึกคุ้นหน้ามาก่อนและยังดูเป็นหญิงสาว...

>> เพราะดูจากผิวพรรณแล้วอาจไม่ใช่คนไร้บ้าน

ทั้งสองประโยคนี้ ถูกใช้เป็นบทบรรยายต่อจากประโยคคำพูดก่อนหน้า การที่ใช้ 'เพราะ' มาขึ้นต้น แต่กลับไม่มีประโยคที่ควรเกาะติดอยู่ด้วยกันมาเสริมเลยเป็นวิธีการเขียนที่แปลกมากค่ะ อธิบายเพิ่มเติมเลยก็คือ ประโยคที่ตามหลัง 'เพราะ' เขาเรียกว่า dependent clause หมายถึงประโยคที่จำเป็นต้องไปเกาะชาวบ้านเขา ยืนอยู่เดี่ยวๆ ไม่ได้ เพราะความหมายไม่สมบูรณ์ ย่อหน้าเต็มๆ ที่คุณเขียนมาคือ

>> "คุณย่าแจ้งความหรือเปล่าครับ" เพราะดูจากผิวพรรณแล้วอาจไม่ใช่คนไร้บ้าน -- เห็นมั้ยคะว่า 'ประโยคเพราะ' ไม่รู้จะไปเกาะประโยคไหน มันควรมีอะไรข้างหน้าให้เกาะสักหน่อย เพราะใจความมันไม่ครบสมบูรณ์ ถึงจะบอกว่า 'ประโยคเพราะ' มันไปเกาะประโยคคำพูดนั่นไง แต่มันไม่ใช่นะ 2 ส่วนนี้ถูกแยกจากกันโดยสิ้นเชิงด้วยเครื่องหมายคำพูด เพราะงั้นถึงประโยคหลังจะทำหน้าที่ส่งเสริมเหตุผลให้ประโยคหน้า แต่ก็ควรเป็นประโยคที่ครบสมบูรณ์ในตัวมันเอง แนะนำให้แก้ใหม่ค่ะ

- เติมคำเพิ่ม ผิดลักษณะการใช้

>> คุณพิมลให้เตรียมของโปรดปรัชญาอย่างเต็มโต๊ะ -- 'เต็มโต๊ะ' ทำหน้าที่เป็น adverb ด้วยตัวมันเองอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องเติมคำว่า 'อย่าง' เข้าไป

- voice ตัวละครโดดจากบริบทรอบข้าง

>> แต่มาคิดดูนมชื่นอาจจะทำไม่ไหวแล้วทำไมอาหารที่ขึ้นโต๊ะดูน่าทานจัง

-- มีแค่ประโยคท้ายของย่อหน้านี่แหละค่ะที่เรารู้สึกว่ามันแตกต่างจากเพื่อน นอกนั้นกลมกลืนกันหมดเลย ยกเว้นประโยคนี้ ด้วยที่ว่ามันเป็นประโยคคำถาม แถมยังแทรก voice ตัวละครชัดเจนมาก เราแนะนำให้ปรับเป็นการบรรยายธรรมดาเหมือนบริบทก่อนหน้านะคะ

- ใช้คำผิด

>> ที่บ้านนี้จะทานอาหารเย็นเป็นเวลา_แม้ว่าบางวันคุณพิมลจะทานคนเดียวก็ตาม -- ควรใช้ 'รับประทาน' เต็มๆ ไปเลยนะคะ เพราะคำว่า 'ทาน' คือการใช้ผิดความหมาย หมายถึงการให้ทาน ทำทาน

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- ชอบหน้าปกค่ะ minimal+classic ดี

- ส่วนตัวไม่ค่อยชอบ font ที่คุณผู้เขียนเลือกใช้เท่าไหร่ รู้สึกว่าระยะห่างระหว่างบรรทัดมันชิดกันเกินไป และตัวอักษรก็สูงๆ ต่ำๆ ไม่เท่ากัน มันเลยทำให้ดูตัวอักษรเบียดแน่นติดกันไปหมด หากอยากเปลี่ยน แนะนำให้ใช้ cordia new นะคะ

- มีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคหนักมากกกกกกก เป็นจุดที่ควรปรับปรุงอย่างเร่งด่วน

- และมีปัญหาเรื่องคำสันธานด้วย บางครั้งเกิน บางครั้งขาด บางครั้งเลือกคำที่ไม่ตรงกับบริบท

- ใช้คำว่า 'ก็' ติดๆ กันเกินไป ลองหาคำใหม่ๆ มาใช้แทนบ้างนะคะ อย่างเช่น คำว่า 'จึง' หรือไม่ก็ปรับรูปประโยคไปเลย

- แต่โดยรวม ถือว่าการใช้ภาษาอยู่ในระดับที่อ่านไหลลื่นดี

- ตัวเนื้อเรื่องเดินช้าไปหน่อย และด้วยความที่แต่ละบทสั้น จึงไม่ได้มีใจความสำคัญอะไรมาก เล่าเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน ซึ่งเป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย

**คงจะประมาณนี้นะคะสำหรับนิยายเรื่องนี้ สู้ๆ กับงานเขียนนะคะ**

[จิณณ์ชญา]

ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะที่สละเวลามาช่วยดูให้ มีประโยชน์กับผู้เขียนอย่างมาก เพิ่งได้มาเรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่างจากที่อธิบาย แล้วก็กำลังจะเริ่มรีไรต์นิยายเรื่องนี้จะได้นำสิ่งที่แนะนำไปปรับปรุงค่ะ

[Relita Callister]

ยินดีมากค่ะ

[zeppmini]

Dark Love of Yakuza หัวใจมาเฟีย

เป็นแนวรักดราม่าค่ะ ไม่แน่ใจเท่าไหร่เรื่องแนวแต่คิดว่าน่าจะเลือกหัวข้อนี้เหมาะที่สุด

คำโปรย : ไม่ว่าจะเป็นนรกหรือสวรรค์ ฉันจะเป็นคนพาเธอไปพบกับมันเอง และไม่ว่าเธอจะสุขหรือทรมานฉันเป็นคนกำหนดจำไว้! [18+]

https://writer.dek-d.com/zeppmini/writer/view.php?id=2173356

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ หวังว่าจะถูกใจจนเก็บเข้าลิสต์ไปด้วยนะคะ ><

[Relita Callister]

คำผิด

หรอ >> เหรอ

ครู่ครอง >> คู่ครอง (ผิด 2 จุดเลย)

ก็อก >> ก๊อก (เสียงเคาะประตู ใช้ไม้ตรี)

โพลงปาก >> โพรงปาก

คอนโด >> คอนโดฯ (ต้องใส่ ฯ ด้วยค่ะ เพราะเป็นคำย่อ)

รูปแบบการเขียน

- ใช้ POV3 limited ในการเขียน แต่มีการตัดสลับระหว่างตัวเอกทั้งสองคน

- ปัญหาการเว้นวรรค

1. ไม่เว้นในจุดที่ควรเว้น เช่น

>> "กลับมาแล้วหรอมินารินั่งก่อนสิ" --> "กลับมาแล้วหรอมินาริ_นั่งก่อนสิ"

>> "เปิดดูซะและเตรียมตัวให้พร้อมอย่าให้พ่อขายหน้าอีก" --> "เปิดดูซะและเตรียมตัวให้พร้อม_อย่าให้พ่อขายหน้าอีก"

>> "แฟนแกมันมีแต่ตัวดูแลแกไม่ไ่ด้หรอก" --> "แฟนแกมันมีแต่ตัว_ดูแลแกไม่ได้หรอก"

2. เว้นผิดและเว้นในจุดที่ไม่ควรเว้น เช่น

>> ตั้งแต่ที่เธออายุ_18ปี_เต็ม --> ตั้งแต่ที่เธออายุ_18_ปีเต็ม (กรณีมีตัวเลขจำนวนหลักสิบหลักหน่วย แนะนำให้เปลี่ยนเป็นตัวอักษรนะคะ)

>> ถูกถ่ายทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น_ของนักดาบชาวญี่ปุ่น --> ถูกถ่ายทอดมาจากรุ่นสู่รุ่นของนักดาบชาวญี่ปุ่น

ลำดับเหตุการณ์

- ตัดฉากบ่อยเกินค่ะ ทั้งการสลับระหว่างตัวละคร และการขึ้นฉากใหม่

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- การใช้ภาษาและคำเหมาะสมกับแนวนิยายดีค่ะ

- แต่อ่านๆ ไปจะรู้สึกว่าคุณผู้เขียนติดใช้คำว่า 'นั้น' อย่างมาก เช่น

>> ที่ผู้เป็นพ่อเลือกหามาให้นั้น

>> จนผู้เป็นพ่อนั้นยอมอ่อนลงให้ทุกที

>> สามีที่ท่านคิดว่าดีนั้นมาเป็น...

>> จึงไม่แปลกที่ผู้เป็นพ่อนั้นจะไม่ชอบ...

>> ต่างให้ลูกสาวและลูกชายของตนนั้นแต่งงานกัน

>> ตระกูลโยโกฮาม่านั้นปกครองทุกพื้นที่...

>> ด้วยอายุเพียง 22ปี นั้น

และอื่นๆ อีกมากมาย แนะนำให้ตัดออกนะคะหากไม่ทำให้เสียความหมาย เพราะใช้บ่อยมากเกินไป และคำนี้ก็ไม่ได้ส่งเสริมอะไรในประโยคเลย

- 'นครโยโกฮามะ' กับ 'ตระกูลโยโกฮาม่า'

--- ขอถามในฐานะคนที่ไม่มีความรู้ภาษาญี่ปุ่นนะคะ สองคำนี้เขียนเหมือนกันมั้ยในภาษาญี่ปุ่น มันเป็นคำคำเดียวกันหรือเปล่า ทำไมเวลาเขียนเป็นไทยถึงต้องให้ต่างกันล่ะคะ

- ตกคำเชื่อม

>> แถมยังไม่สนใจงานของตระกูลไปเป็นนางแบบ

แก้ด้วยการใส่คำเชื่อม --> แถมยังไม่สนใจงานของตระกูล กลับไปเป็นนางแบบซะอย่างนั้น

แก้ด้วยการเปลี่ยนคำกริยา --> แถมยังทิ้งงานของตระกูลไปเป็นนางแบบ

- คำซ้ำติดๆ กัน

>> เพียงแค่ทำตามที่นายใหญ่สั่งเท่านั้น

>> เพียงแค่ไม่อยากขัดคำสั่งแล้วทำให้เรื่องมันวุ่นวายก็เท่านั้น

--- 2 ประโยคนี้ห่างกันแค่หนึ่งประโยคคั่นเท่านั้นเอง ตัดตรงไหนได้แนะนำให้ตัดนะคะ 'เพียงแค่' นี่แยกออกเป็นคนละคำเลยก็ได้ ประโยคแรกใช้ 'เพียง' ประโยคสองใช้ 'แค่' ส่วน 'เท่านั้น' สามารถตัดออกได้ทั้งสองประโยคค่ะ ไม่ทำให้เสียความหมาย หรือจะตัดออกประโยคนึงก็ได้

>> ผู้ที่จะก้าวขึ้นเป็นนายใหญ่ที่มีอำนาจที่สูงสุด

--- 'ที่' จุดที่สาม ไม่จำเป็นต้องใส่มาค่ะ

>> ผลักคัตซึยะออกอย่างแรงก่อนจะวิ่งหนีออกมา

--- ออกตัวแรกตัดทิ้งได้ค่ะ

- การบรรยายตัวเลขด้วยตัวอักษร

>> หนึ่งพันสามร้อยยี่สิบตารางกิโลเมตร

--- แนะนำให้ตัดออกค่ะ ไม่ใช่ข้อมูลที่จำเป็นต้องรู้ อีกทั้งยังทำให้คนอ่านชะงักด้วย เลขเยอะและใช้อักษรบรรยาย อ่านลำบากค่ะ แล้วยังแลดูแปลกพิกล ตัวเลขน้อยๆ อย่าง 18 และ 22 กลับใช้ตัวเลข แต่เลขจำนวนเยอะๆ ดันใช้ตัวอักษรให้ลำบากคนอ่านซะอย่างนั้น

- ตกประธาน ประโยคไม่สมบูรณ์

>> ด้วยอายุเพียง 22ปี นั้น แต่กลับมีภาระหนักอึ้งมากมาย...

--- แนะนำให้ใส่ประธานนะคะ ถึงจะรู้ว่าพูดถึงใคร แต่ประโยคไม่ครบค่ะ แก้ได้เป็น

--> แต่เขา(หรือแต่คัตซึยะ)กลับมีภาระหนักอึ้งมากมาย...

- ผิดพิมพ์

>> รวมไปถึงความเป็นอยู่คนลูกน้องทั้งหมด --> ของลูกน้อง

>> ทั้งๆ ที่ตอนนี้คงเป็นช่วงปิดเทอม --> ควรเป็นช่วงปิดเทอม

>> ยังคงมีเรียนจากอาจารย์พิเศษ --> กับอาจารย์พิเศษ

>> เสียงเข้มเอ่ยถามทิโจ --> โทจิ

>> ฉันจะร้องไห้คนมาช่วยจริงๆ ด้วย --> ร้องให้คนมาช่วย

>> ขอบอ่างล่างหน้า --> อ่างล้างหน้า

>> แต่กลับอีกคนมันไม่ใช่อย่างนั้น --> แต่กับอีกคน

- ใช้คำผิดความหมาย

>> เสียงเล็กพยายามระงับความสั่นคลอน

-- คหสต. เราคิดว่าคำว่า 'สั่นคลอน' เหมาะกับการใช้ขยายคำที่เป็นนามธรรมกว่านี้ อย่างเช่น ชีวิตรักสั่นคลอน / ตำแหน่งสั่นคลอน / สภาพเศรษฐกิจสั่นคลอน / ความน่าเชื่อถือสั่นคลอน แต่กับคำว่า 'เสียง' คำที่เหมาะกว่าคือ 'สั่น' หรือ 'สั่นเครือ'

- สรรคำแปลกๆ

>> คนตัวเล็กที่นอนอยู่ด้านใต้ --> นอนอยู่ใต้ร่าง ดีมั้ยคะ

บทที่ 3

- เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าไม่ยอมถอย แล้วยังพูดจาบ้าๆ ใส่อีก

>> จุดนี้ไม่เก็ทค่ะ ตัวละครแค่พูดว่า 'สวัสดีที่รัก' และส่งยิ้มให้ มันเป็นการพูดจาบ้าๆ ตรงไหน make sense ไม่พอที่จะขยายความว่าคำพูดนี้คือการพูดจาบ้าๆ

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- ลักษณะการเขียนแนะนำหน้านิยาย ให้กลิ่นอายเหมือนพี่โอ๋ Hideko_Sunshine เลยค่ะ

- เป็นนิยายแนวที่เราไม่ได้อ่านนานนนนนมากแล้ว

- ไม่เก็ทการไฮไลต์ขาวในบางส่วนของนิยายค่ะ ไม่เข้าใจว่าทำไปทำไม เป็นความผิดพลาดจากการ copy+paste หรือเปล่า

- ไม่ชอบการใช้ sound effect ในจุดที่ไม่จำเป็นต้องใช้ อย่างเช่น พรึ่บ (เสียงโยนซองกระดาษ)

- พิมพ์ผิดเยอะค่ะ ไม่ถูกใจสิ่งนี้อย่างยิ่ง

- ไม่ชอบการตัดสลับ POV ระหว่างนางเอกพระเอกแบบนี้ค่ะ เพราะแต่ละฉากคือสั้นๆ เอง แป๊บๆ ก็ตัดไปหาอีกคนหนึ่งแล้ว

- ไม่ถูกใจการที่พระเอกเอายาเสพติดไปยัดปากนางเอกในครั้งแรกที่เจอกัน เป็นการกระทำที่ไม่มีที่มาที่ไป และดูไม่มีเหตุผลสำหรับเรา

**ยังไงก็สู้ๆ นะคะ ฐานคนอ่านที่ชอบแนวนี้มีเยอะอยู่แล้ว โดยรวมของนิยายคือดีเลย การใช้คำและภาษาก็เหมาะกับแนวนี้ดี เข้าใจว่าตัวเองกำลังเล่าอะไร ต้องการบรรยากาศภายในเรื่องแบบไหน ต้องการชูโรงพระเอกและนางเอกไปทิศทางไหน**

[ZameJhiN]

แอบมาเสริมตรง นครโยโกฮามะ กับ ตระกูลโยโกฮาม่า นะคะ

ในตัวคำอ่านภาษาญี่ปุ่น ซึ่งก็คือ よごはま จะเขียนเหมือนกันค่ะ แต่ว่าในตัวที่เป็นความหมาย ( คันจิ ) อาจจะเหมือน หรือ ไม่เหมือน ก็ได้ค่ะ แต่ว่าเวลาอ่านจะอ่านเหมือนกันนะคะ จากเท่าที่สังเกตมาน่ะค่ะ ;;;

[zeppmini]

ขอบคุณมากค่ะ จะนำไปปรับปรุงให้ดีขึ้นแน่นอน เราคิดว่าแก้คำผิดและระวังเรื่องพวกนี้มากแล้วแต่ก็ยังมีพลาดตามที่คุณบอกมา รู้สึกผิดจริงๆ ค่ะ ที่ไม่รอบคอบมากกว่านี้ จะรีบกลับไปแก้เลย หลายอย่างที่แนะนำมาดีมากๆ เลยค่ะ บางอย่างเราไม่รู้มาก่อนว่าควรใช้แบบนี้

ส่วนเรื่องคำว่าโยโกฮามะ กับโยโกฮาม่า เป็นคำเดียวกันนี่แหละค่ะ คนญี่ปุ่นออกเสียง มะ แต่ส่วนใหญ่คนไทยจะคุ้นกับว่าโยโกฮาม่ามากกว่า เราเลยเลือกเขียนต่างกัน ไม่รู้ว่าเวลาอ่านจะติดๆ หรือเปล่า ควรใช้แบบนี้ต่อไปดีหรือเปลี่ยนเป็นไปใช้คำว่า มะ ทั้งสองอย่างดีคะ

[Relita Callister]

อันนี้ต้องสุดแล้วแต่คุณผู้เขียนเลยค่ะ แต่ว่าอยากให้เลือกใช้อย่างใดอย่างหนึ่งไปเลย ไม่ปนกัน

บางสำนักพิมพ์ที่แปลนิยายญี่ปุ่นขาย จะเลือกใช้ 'มะ' เพราะตรงกับการออกเสียงจริงๆ

แต่คนไทยแน่นอนว่าคุ้นกับ 'ม่า' มากกว่าเพราะได้ยินมาตั้งแต่เด็ก ตอนเราอ่านก็แอบขัดๆ นิดหนึ่ง แต่ก็เข้าใจได้ค่ะ

[Whale Ink]

เรื่อง

ทำสวน? ใครว่าง่าย It's not easy to be a Farmer

แนว

แฟนตาซี

คำโปรย

ความฝันง่าย ๆ อย่างการทำสวนทำไมยุ่งเหยิงได้ขนาดนี้ ชีวิตที่ดีมีควรจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มและความสุขต่างหาก

เป็นนิยายไปทางสุขนิยม แนวแฟนตาซีต่างโลกธีมตะวันตกครับ ในเรื่องมีดราม่าบ้างตามประสา อยากได้คำวิจารณ์เพื่อปรับปรุงในอนาคตครับ เผื่อจะได้ปรับให้ช่วงแรกดึงดูดนักอ่านได้มากหน่อย

ลิ้งค์

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2172901

ขอบคุณมากค้าบ

[Relita Callister]

เราระบุไว้ชัดเจนว่าไม่อ่านแนวต่างโลกนะคะ

แต่เข้าไปส่องๆ หน้านิยายของคุณมาอยู่ ยอดวิวกับยอดติดตามถือว่าเยอะมาก คิดว่าการวิจารณ์คงไม่จำเป็นหรอกค่ะ

เราอ่านละเอียดไปแค่บทแรก อีกสองบทอ่านผ่านๆ

ในบทแรกเจอคำผิด 3 คำ ไปดูเอาเองนะคะว่าคำไหน

การใช้ภาษาเรียบง่าย ลื่นไหล อ่านได้เรื่อยๆ ตามสไตล์แนวปลูกผักที่ไม่ได้หวือหวามากทั้งภาษาหรือตัวสตอรี่ คงถูกใจสายอยากอ่านเรื่องสบายๆ ตอนเราอ่านก็มีเอ๊ะบ้างบางจุด แต่ไม่ได้ร้ายแรงอะไร โดยรวมก็ถือว่าดีแล้วค่ะ

[Whale Ink]

ขอบคุณค้าบ

[H'я[Æ]inne]

เรื่อง : IhQhaяioƨ : อิคาริออส※พันธพิฆาต:ปฏิวัติกระหายเลือด

แนว : Heroic Fantasy

คำโปรย : เมื่ออสูรปริศนาเปิดฉากรุกรานอาณาจักรมนุษย์ กองทัพอัศวินจึงโถมกำลังสู่ปราสาทมารภายในคืนเดียว และด้วยเหตุนั้น ม่านของสมรภูมิแห่งคำสาปจึงเบิกกางผ่านการผจญมฤตยูของเหล่านักรบหนุ่มสาว

https://writer.dek-d.com/SakagameLen/writer/view.php?id=2146037

อยากทราบว่าสามบทแรกจะดึงความสนใจของผู้อ่านได้หรือไม่

ขอความกรุณาด้วยครับ และขอบคุณล่วงหน้านะครับ

[Relita Callister]

คำผิด

ไม่มี (บทแรก)

รูปแบบการเขียน

- POV3 Omniscient + POV1 ตอนท้ายบท (?)

--> การบรรยายตอนหนึ่ง เขียนว่า 'หมวกโลหะแบบยุโรปย้อนยุค' อันนี้คืออะไรคะ? ทิ้งให้คนอ่านไปเสิร์ชหาเอาเองว่าหมวกแบบนี้หน้าตาเป็นยังไงเหรอ แล้วที่งงกว่าคือในหน้าแนะนำนิยาย มีการใช้คำว่า 'คริสต์ศักราช' (ซึ่ง ค.ศ. ไหนไม่รู้เพราะมีสัญลักษณ์แปลกๆ แทรกในตัวเลข แต่เดาเอาว่าเป็นเลข 1000) หมายความว่าเซตติ้งของแฟนตาซีเรื่องนี้อยู่ในโลกจริง และการที่ผุู้เล่าเรื่อง (Narrator) ซึ่งต้องเห็นภาพเหตุการณ์อยู่ ณ ที่แห่งนั้นอธิบายสิ่งต่างๆ ในสมัยยุโรปย้อนยุคว่า 'เป็นแบบยุโรปย้อนยุค' มันประหลาดมาก

--> ขยายความให้เข้าใจมากขึ้น สมมุติว่าดิฉันทะลุมิติเข้าไปในโลกแฟนตาซีของคุณ และตัวดิฉันเป็นผู้เล่าเรื่อง ดิฉันจะสามารถอธิบายได้ว่า 'โอ้โห หมวกที่ทหารคนนั้นใส่ เหมือนหมวกยุโรปย้อนยุคแบบที่เคยเห็นในหนังสือเรียนเลย' ดิฉันสามารถพูดแบบนี้ได้เพราะดิฉันมาจากอีกโลกหนึ่งและเคยเห็นความเป็นยุโรปย้อนยุคผ่านตามาแล้ว

--> แต่ POV ที่คุณเลือกใช้มันทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะเป็นมุมมองพระเจ้า และพระเจ้าก็อยู่ในโลกแฟนตาซีใบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ทะลุมาจากไหน การที่ตัวผู้เล่าเรื่องซึ่งเป็นคนในยุโรปย้อนยุคอยู่แล้วมานั่งอธิบายสิ่งของว่า 'นี่คือแบบยุโรปย้อนยุคนะ' มันแปลกพิลึกอย่างมาก

--> เพราะฉะนั้น การใช้คำอธิบายว่า 'ยุโรปย้อนยุค' ในนิยายของคุณ คือการที่แทรกความรู้ของ author ลงไป ไม่ใช่ของ narrator อย่างที่ควรจะเป็น คุณต้องแยกระหว่าง author(ผู้เขียน) กับ narrator(ผู้เล่าเรื่อง) ให้ออกนะคะ

--> การแก้ปัญหาจุดนี้ง่ายมากกก คุณไม่ต้องอธิบายอะไรเลยค่ะ ไม่ต้องบอกว่ามันคือแบบยุโรปย้อนยุคหรืออะไรทั้งนั้น แค่หมวกโลหะคนอ่านก็จินตนาการออกแล้ว

--> 'แสงเหนือแสงใต้' เป็นอีกคำหนึ่งที่รู้สึกว่า author แทรกคำอธิบายด้วย voice ของตัวเองเข้าไป ดิฉันแนะนำให้หลีกเลี่ยงการอธิบายให้คนอ่านเห็นภาพในลักษณะเช่นนี้นะคะ เพราะมันไม่เวิร์คเลย อย่าใช้ทางลัดนี้ เพราะเหมือนคุณไม่มีความสามารถพอจะทำให้คนอ่านเห็นภาพได้ จึงต้องหยิบคำเฉพาะเหล่านี้มาช่วยให้คนอ่านเห็นภาพตามที่คุณเห็น อย่าง หมวกโลหะ... หมวกโลหะแบบไหนล่ะ แบบยุโรปย้อนยุคไง / แสงบนฟ้า... แสงแบบไหนล่ะ แบบแสงเหนือแสงใต้ไง ซึ่งค่อนข้างจะอิหยังวะสำหรับดิฉันมากๆ

- การเขียนบทสนทนา

>> คุณเขียนลักษณะนี้ " .........(บทพูด).......... " ซึ่งไม่ถูกต้องนะคะ ไม่จำเป็นต้องเว้นวรรคหน้าหลังระหว่างเครื่องหมายกับบทพูดค่ะ สามารถเขียนไปแบบนี้ได้เลย "แม่ไปตลาด" ไม่ใช่ "_แม่ไปตลาด_"

- การใช้เครื่องหมาย

>> โครม ! ---- ไม่จำเป็นต้องเว้นระหว่างเครื่องหมายกับตัวอักษรนะคะ แต่ข้างหลังต้องเว้นเด้อ และการเน้นตัวหนาก็ไม่จำเป็นเช่นกัน

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- พยายามสรรคำให้สละสลวยและสแว๊กแก๊กจนเกินพอดี คำที่คุณเลือกใช้ไม่ได้เป็นคำยากขนาดที่ต้องไปเปิดพจนานุกรมดูถืึงจะรู้ความหมาย คำเป็นง่ายๆ (ที่ไม่ได้เอามาใช้ในชีวิตประจำวันเท่าไหร่นัก) ทั้งนั้นเลย แต่กลับร้อยเรียงคำง่ายๆ ออกมาให้อ่านยากและเข้าใจยาก ซึ่งมันแปลกมากเลยค่ะ คำง่ายก็ควรเข้าใจง่ายสิ ปัญหาอยู่ที่การเรียบเรียงประโยคของคุณ

ยกตัวอย่าง ใบหน้ามนุษย์แข็งทื่อเหมือนรูปปั้นไร้แววตาชวนขนลุก มันมีโครงสร้างสรีระแบบสัตว์วงศ์แมวด้วยผิวสีดำ

--> ลองสังเกตวิธีการเขียนประโยคของตัวเอง วิธีของคุณคือ จะชอบเสริมท้าย เสริมท้าย และเสริมท้ายเข้าไปอีก (บางทีก็เสริมหน้า เสริมกลาง) จนทำให้ประโยคมันยืดยาว และไม่มีจังหวะหายใจ ทำให้คนอ่านรู้สึกอึดอัดและคิดว่าทำไมไม่จบประโยคสักที คือเนื้อความของคุณ มันสามารถตัดทอนให้สั้นลง เข้าใจง่าย และคนอ่านนึกภาพตามได้ง่ายกว่านี้ การเลือกใช้คำของคุณบางจุดก็ไม่ใช่คำที่คนเอามาใช้กันในชีวิตประจำวัน สิ่งนี้ทำให้คนอ่านเข้าไม่ถึง และมันจะสร้างความอึดอัดเวลาอ่าน หากแก้ ดิฉันจะแก้เป็น

--> ใบหน้ามนุษย์แข็งทื่อ ดวงตาไร้แววชวนขนลุก ลำตัวเป็นแมวขนาดยักษ์สีดำ

อีกประโยค ลูกศรโลหะจากอีกทิศทางได้พุ่งปะทะสัตว์ประหลาดจนตัวสะบัดกลับไปยังด้านที่มันมาแบบเส้นยาแดงผ่าแปดทันหวิดตาย

--> วิธีการเขียนก็แบบเดิม คือเสริมและเสริมเข้าไปให้ยาว มันควรจบตั้งแต่แมววิ่งจากไปแล้ว แต่คุณกลับต่อประโยคเพิ่มไปอีกทั้งที่ไม่จำเป็น แทนที่คนอ่านจะได้พักหายใจ กลับเหมือนคุณเอามือไปอุดจมูกไม่ให้เขาได้หายใจทันทีทันควันซะอย่างนั้น

--> และไม่ใช่แค่ประโยคที่ยกมาเท่านั้นนะคะที่เขียนแบบนี้ ทั้งบทเลย!

- เลือกคำไม่เข้ากับบริบท+ใช้คำผิดความหมาย

>> เทือกเขาสูงเสียดฟ้าสีเทาทะมึนอันคลุมเครือ

--> คำนี้ตั้งใจจะหมายถึงอะไรคะ? คลุมเครือ หมายถึง ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ ใช้บรรยายสภาพอากาศได้นะ อย่าง 'อากาศคลุมเครือ' หมายถึง จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง แต่ดูจากประโยคนี้แล้วคงตั้งใจให้คำว่าคลุมเครือไปขยาย 'เทือกเขา' ซึ่งไม่เก็ทว่าเทือกเขาคลุมเครือคืออะไร ใช้คำได้ถูกต้องแน่แล้วหรือเปล่า

>> ภาวะช็อก (คำนี้สมัยใหม่ไปหน่อยสำหรับยุคกลาง)

-- อึ้ง / ตกใจ / ยืนแข็งทื่อด้วยความตกใจ ดีกว่ามั้ย

>> แรงกัมปนาท

--- กัมปนาท หมายถึง เสียงดังกึกก้อง, เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ทำไมถึงเอามาขยายคำว่า 'แรง' ถ้าจะสื่อว่าแรงเยอะ แรงมาก ใช้คำว่า แรงมหาศาลดีกว่ามั้ย

>> หัวกระสุนได้ถูกพลังงานลึกลับหยุดไว้อย่างหมดจดก่อนถึงตัวพวกมัน

-- หมดจด หมายถึง ผ่องใส, บริสุทธิ์, สะอาด เช่น เสื้อสะอาดหมดจด หน้าตาหมดจด // ไม่ด่างพร้อย เช่น จริตกิริยาหมดจด

-- หยุดไว้อย่างหมดจด คืออะไร? หยุดไว้กลางอากาศดีกว่ามั้ย

>> สไลด์หลบ

-- ฟังดูสมัยใหม่ > ไถลหลบ หรือ เคลื่อนตัวหลบ ดีกว่ามั้ย

- ความพยายามให้สำนวนการเขียนโบราณ

>> ครานั้น / พริบตานั้น ปราดนั้น / --- งง ทำไมถึงใช้คำธรรมดาไม่ได้ อย่างเช่น ขณะที่ / ขณะนั้น / เมื่อ / ทันใดนั้น

- มาตราวัด

>> อีกสองกิโลเมตรถึงจุดหมาย

--> คนสมัยนั้นเขาใช้ 'กิโลเมตร' ในการวัดความยาวแน่เหรอคะ เราเคยอ่านเจอแต่นิ้ว (inch), ฟุต (foot), หลา (yard) และไมล์ (mile) ค่ะ เช็คข้อมูลได้ถูกต้องเด้อ

- พิมพ์ตก

>> วัตถุดำทะมึนทรงกระบอกจำนวนมาก กำลังร่วงหล่นจากยอดไปโหม่งพื้น...

--> ยอดอะไรคะ? พิมพ์ตกหรือเปล่า?

- พิมพ์ผิด

>> ใบหน้ารูปไข่ว -- รูปไข่

- สร้างศัพท์ใหม่แปลกๆ

>> ปราดนั้น -- คงหมายถึง ทันใดนั้น คุณสร้างศัพท์ใหม่ขึ้นมาหรือจำมาจากนิยายเรื่องไหนเหรอคะ ตอนอ่านก็เข้าใจได้นะ แต่ไม่เก็ทว่าทำไมไม่เลือกใช้คำธรรมดาๆ

บทที่ 1

>> ตะโกนถามด้วยใจหายวาบพลางทำหน้าเหวอ

-- นึกภาพตามประโยคนี้แล้วขัดใจแปลกๆ ควรต้องร้องถามด้วยความร้อนรนหรือเปล่า เพราะตัวละครเพิ่งเกือบจะโดนฆ่าตาย และคนเราจะร้อนรนกับทำหน้าเหวอไปพร้อมกันได้ยังไง นึกไม่ออก ร้อนรนนี่ไปทางซีเรียสหน่อยๆ ส่วนหน้าเหวอออกจะไปทางอึ้ง ตกใจ และถ้าเหวออยู่ก็ไม่น่ามีสติสตังถามอะไรใครได้นะ

>> วัตถุทรงกระบอก / กลไกโลหะ / หุ่นเหล็ก / อสุรกายเหล็ก / ไวเหนือแสง / เคลื่อนไหวเต็มสมรรถนะ / ไฟฉาย / วิทยุสื่อสาร / แสงนีออน

-- คำพวกนี้ฟังดูวิทยาศาสตร์ + เทคโนโลยี + ไซไฟมาก

>> ช่วงท้ายของบทแรก เปลี่ยนเป็น POV1 ทำไมอะ งง มีความสำคัญยังไง? แล้ว Narrator เป็นใคร?

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- ตกแต่งหน้านิยายสวยดีค่ะ

- แต่ตัวนิยาย บอกได้เลยว่าสำนวนการเขียนไม่ถูกจริต รู้สึกต้องเพ่งอ่าน ต้องมีสมาธิอย่างมากถึงจะอ่านเข้าใจแต่ละประโยค ด้วยเพราะคุณผู้เขียนพยายามประดิดประดอยสำนวนภาษาของตนเองจนเกินเหตุ เข้าใจแหละว่าพยายามให้ประโยคมันสละสลวย แต่นี่กลับกลายเป็นว่าเสริมคำเข้าไปให้มันล้นและอ่านยาก การเขียนนิยายควรจะเขียนให้เข้าใจง่ายและนึกภาพตามได้ง่าย อยากให้คุณเปลี่ยนจุดโฟกัสเสียใหม่ ทิ้งเรื่องความอยากสแว๊กแก๊กทางภาษาไปก่อน เอาแค่ทำยังไงให้เข้าใจง่ายก่อนดีมั้ย ยิ่งเปิดมาด้วยฉากแอ็คชั่นแบบนี้ เขียนให้อ่านยากคือตาย ไม่ต้องอ่านไปถึง 3 บท คนอ่านก็โบกมือบ๊ายบายตั้งแต่ยังไม่ทันจบบทแรกแล้วนะ

- และด้วยสำนวนการเขียนชวนอึดอัดอย่างมากนี้ ดิฉันอ่านจบไปแค่ 1 บทนะคะ และคงฝืนอ่านต่อไม่ไหวจริงๆ ต้องขอโทษด้วย ความรู้สึกระหว่างอ่านคือ เหนื่อยและอึดอัดมาก เหมือนต้องตะกายตึกระฟ้าอ่านยังไงชอบกล จนแอบคิดว่าคนอ่านยังเหนื่อยขนาดนี้ คุณผู้เขียนไม่เหนื่อยบ้างหรือไงนะ ดิฉันใช้เวลาเกือบ 3 ชม. ในการอ่านนิยาย 1 บทของคุณอย่างละเอียด เพื่อที่จะได้เข้าใจปัญหาและเขียนวิจารณ์ให้คุณได้ประโยชน์สูงสุด

- ในหัวประมวลผลไม่ได้ว่าโลกแฟนตาซีนี้เป็นแบบไหน ยุคกลาง + แฟนตาซี + เทคโนโลยี + ไซไฟ + หุ่นยนต์?

- คหสต. สำนวนภาษาที่พยายามทำให้โบราณ ดูไม่ค่อยเข้ากับศัพท์เฉพาะของโลกนี้เท่าไหร่ อย่างพวก ซาปริซึม / มิราจสเฟียร์ สำหรับดิฉัน คำพวกนี้ฟังดูเหมือนเกมออนไลน์ไปหน่อย

- เล่าอะไรๆ ที่เป็นแฟนตาซีให้นึกภาพตามยากค่ะ เหมือนคุณพยายามจะรีบอัดอธิบายลงไปในประโยคเดียว ตรงนี้ต้องคิดเผื่อคนอ่านด้วยว่าเขาไม่ได้เห็นภาพในหัวแบบที่คุณเห็น ฉะนั้นต้องอธิบายช้าๆ เป็นลำดับ และไม่ติดพรืดจนเกินไป เช่นประโยคนี้ 'บันดาลแสงโปร่งใสสีทองทรงกลมแนวตั้งบนความว่างเปล่ารูปไม้กางเขนตรงกลางวง' ประโยคนี้อ่าน 5 รอบก็นึกภาพไม่ออกค่ะ

**ยังไงก็สู้ๆ นะคะ คิดว่าถ้าปรับลดความสูงของเพดานทางภาษาลงมาได้ คนอ่านน่าจะเพิ่มขึ้นแน่นอนค่ะ**

[H'я[Æ]inne]

มีประโยชน์มากเลยครับ ขอบคุณที่กรุณาสละเวลาให้คำแนะนำและกำลังใจเป็นอย่างยิ่งครับ

จะนำไปปรับปรุงทันทีครับผม

[Relita Callister]

สู้ๆ ค่ะ

[มุมฉาก.]

นิยายเรื่อง สองหัวใจไลฟ์รัก

เพราะอกหักผมมาเที่ยวสงกรานต์จังหวัดหนึ่ง ต้องการไลฟ์สาวเก็บแต้มแรกประเดิมสนาม ผมพบผู้หญิงสวยน่ารักโดนใจ ผมเข้ามาตีสนิทหวังทำให้เธอประทับใจ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเล่นตลกกับหัวใจ

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2191423

ขอร่วมขบวนด้วยคนขอบคุณครับ ^_+

[Relita Callister]

นิยายเรื่องนี้ อ่านไปแค่ 1 บทนะคะ

เพราะไม่ถูกจริตเนื้อเรื่องอย่างรุนแรงงง!!!!! แล้วก็จะขอวิจารณ์สั้นๆ แล้วกัน

คำผิด

กรุงเทพ >> กรุงเทพฯ (ต้องมี ฯ นะคะ เพราะเป็นชื่อย่อ)

คับติ๋ว (ไม่มีในโลก) >> รัดติ้ว

--- เข้าใจได้ว่านิยายเรื่องนี้จะไปเวย์ไหน เนื้อเรื่องหลักๆ คือ ตัวละครเอกอกหัก และตั้งใจจะไปเก็บแต้มนอนกับผู้หญิงไปเรื่อยๆ (โดยอ้างว่ามันคือการเยียวยาแผลใจตัวเอง)

--- ขอไม่อ่านและวิจารณ์ตามแพทเทิร์นที่ดิฉันได้วางเอาไว้ตอนแรกนะคะ เพราะความรู้สึกที่ได้จากการอ่านบท 1 + บทที่ 2 อีกนิดหน่อยคือ รู้สึกรังเกียจและขยะแขยงตัวละครมาก เนื้อหาไม่มีความสร้างสรรค์ รวมถึงชูโรงด้วยการเหยียดเพศหญิงอย่างรุนแรง (มองเป็นวัตถุทางเพศ)

--- รู้สึกผิดหวังมากกก เพราะดิฉันไม่ค่อยเจอนิยายที่ให้ตัวละครชายเป็นคนเล่าเรื่องแบบ POV1 สักเท่าไหร่ คิดว่าจะได้อ่านนิยายดีๆ แต่ตัวเนื้อหากลับโยงไปหาเรื่องอย่างว่าลูกเดียว เดี๋ยวก็มองนมมองก้นผู้หญิง เดี๋ยวก็ไปจับนู่นจับนี่เขา

สรุปวิจารณ์+คำแนะนำเพิ่มเติม

- ภาษาดีและเขียนได้ลื่นไหล (น่าเสียดาย)

**แต่แนะนำให้เขียนเรื่องที่มันสร้างสรรค์กว่านี้ค่ะ!!!**

***ขออภัยที่ไม่สามารถวิจารณ์อะไรมากไปกว่านี้ได้***

[มุมฉาก.]

ขอบคุณครับ

[ลูเซีย The jar's modeller]

เสียใจอะ เป็นวาย ;-;

[Guardian Snow]

แวะมาปักหมุด อิอิ

[Boy13]

ช่วงนี้กระทูู้ดีต่อใจเยอะจังคร้าบบบ ชอบจัง

Am Not True Hero เพราะผมคนนี้ไม่ใช่วีรบุรุษ! (Sci-fi,Fantasy)

https://writer.dek-d.com/fantaly/writer/view.php?id=2190278

'ฟลาวเวอร์ไนต์' ฮีโร่ขวัญใจมหาชนต้องเข้าไปพัวพันกับคดี 'ไข่ปริศนา' วัตถุลึกลับที่มายังโลกเพื่อทำลายล้างมิติจักรวาล แต่ศึกนอกยังไม่หนักใจเท่าศึกใน ที่เหล่าฮีโร่กำลังจะห้ำหั่นกันเองด้วยเหตุผลบางอย่าง!

[Relita Callister]

คำผิด

กรุงเทพ --- กรุงเทพฯ (ต้องมี ฯ ด้วยเพราะเป็นชื่อย่อ)

รูปแบบการเขียน

- บทแรก --> POV3 limited ของฟลาวเวอร์ไนต์

- บทอื่นๆ --> POV1 ฟลาวเวอร์ไนต์ ตัวละครชาย

- ถ้าจะใช้ POV3 limited ในบทนำ (เพื่อให้มันมีความพิเศษกว่าบทอื่น) แล้วเปลี่ยน POV ในบทต่อๆ ไป เป็นเรื่องที่เข้าใจได้นะคะ แต่นี่มันเป็นบทที่ 1 เลยไม่เก็ทว่ามีความสำคัญยังไงถึงเลือกใช้แบบนี้

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- สำนวนการเขียนเข้าใจง่าย ลื่นไหล และเหมาะสมกับแนวเรื่องดี

- แต่ไม่กระชับ เวิ่นเว้อไปด้วยการให้ข้อมูลที่ไม่จำเป็นและ voice แสดงความเกรียนของตัวละคร ทั้งนี้ทั้งนั้น เข้าใจได้ว่าเป็นสไตล์การเขียนเฉพาะตัวและความอยากโชว์คาแร็กเตอร์ตัวละคร

ปัญหาไทยคำ อังกฤษคำ

>> NirvaNEWS -- เนอร์วานิวส์?

>> Dark Swan -- ชื่อฮีโร่คนอื่นทับศัพท์ภาษาไทยกันหมด ทำไมคนนี้ใช้อิ้งล่ะคะ / แถมย่อหน้าถัดๆ ไปก็เห็นเขียนเป็น 'ดาร์กสวอน'

>> 'Super Speed' -- คำที่ปรากฏบนหน้าจอหมวกเกราะ ก่อนหน้านี้ในย่อหน้าเดียวกัน ยังปรากฏคำว่า 'บังคับควบคุมชุดเกราะ' ซึ่งเป็นภาษาไทยอยู่เลย ทำไมคำต่อมาถึงใช้อิ้งล่ะคะ

>> Wearable Phone -- ??

>> Witch Killer --- ??

บุพบทไม่เหมาะสม

>> ไม่ให้เกิดเหตุการณ์บนประเทศเนอร์วาน่า -- ในประเทศ

ใช้คำผิด

- คลอดไข่ --- ออกไข่ ดีมั้ยคะ

เติมคำไม่เข้ากับรูปประโยค

>> ฉันไม่ยอมล้มจนกว่าจะได้ฟันนิ้วเขาให้ขาดสักสองนิ้วหรอก

--- ไม่ต้องเติมมาก็ได้ค่ะ ประโยคมันจบแล้ว หรือถ้าอยากใช้ควรจะย้ายที่คำค่ะ

--> ฉันไม่ยอมล้มหรอกจนกว่าจะได้ฟันนิ้วเขาให้ขาดสักสองนิ้ว

การบอกข้อมูลที่ไม่จำเป็น

>> "ป้องกันอย่างไรไม่ให้เกิดเหตุการณ์บนประเทศเนอร์วาน่าซึ่งมีขนาดเพียง 548 ตารางกิโลเมตรคะ"

--- ส่วนตัวคิดว่าไม่จำเป็นต้องใส่มา โดยเฉพาะเป็นประโยคคำพูดของนักข่าวแบบนี้ ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาติ นักข่าวควรพูดให้กระชับและรวบรัดกว่านี้หรือเปล่าในกรณีที่สัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ในเหตุการณ์ชุลมุนคนมุงเยอะแบบนี้

>> ประชากรโลกหายไป 41.8% จากทั้งหมด

--- บอกว่าหายไปเกือบครึ่งก็พอค่ะ

>> ปืนของไลบร้าเป็นปืนรุ่น OPK-6.5 ปี 2099 ในแม็กกาซีนบรรจุกระสุนขนาด 6.5 มม. ได้ทั้งหมด 27 นัด...

--- คนอ่านจำเป็นต้องรู้มั้ย?

ประโยคยืดเยื้อ

>> "เหตุการณ์ไม่คาดฝันนี้ แน่นอนว่าไม่อยากมีใครให้มันเกิดขึ้น... หลายครั้งที่เราบุ่มบ่ามเข้าปฏิบัติงานเพื่อช่วยเหลือคนแต่แล้วก็พบว่าเป็นกับดับของผู้ไม่ประสงค์ดี..."

-- คิดว่าย่อหน้านี้ยาว สามารถทำให้กระชับได้กว่านี้ค่ะ มันฟังไม่เหมือนการสัมภาษณ์ ณ ที่เกิดเหตุ ฟังเหมือนตั้งโต๊ะแถลง มีเวลาพูดเยอะ แล้วอ่านจากสคริปต์มากกว่า (ถึงจะบอกว่ามีสคริปต์ให้จริงๆ ตรงหน้าจอ แต่ตัวคนพูดน่าจะสรุปให้กระชับหน่อย)

พิมพ์ตก

>> บางทีก็ 'เนอร์วานา' บางทีก็ 'เนอร์วาน่า'

พิมพ์เกิน

>> ในระยะหายได้ยินเสียงลมหายใจ

การเลือกใช้ 'ฉัน' ในฐานะ POV1 แทนตัวละครชาย

- ในเนอร์วาน่าใช้ภาษาอะไรในการสื่อสารเหรอคะ?

- จากบริบทแวดล้อมที่อุดมไปด้วยศัพท์แสงภาษาอังกฤษ เราเดาเอาว่าภาษาที่ใช้ในเรื่องก็คงเป็นภาษาอังกฤษ

- ดิฉันจึงไม่เก็ทการเล่นมุกเรื่องใช้สรรพนาม 'ฉัน' หรือ 'ผม' ในเรื่องค่ะ เพราะในอิ้งมันก็มีแค่ 'I' เท่านั้นรึเปล่า หรือถ้าโลกแฟนตาซีเนอร์วาน่าใช้ 'ภาษาไทย' เป็นหลักก็จะอีกเรื่องหนึ่ง

>> "อูย อย่าเสียงดังสิครับ" ฉันยกมือห้าม "ผมขยับตัวนิดเดียวเอง..." -- เดี๋ยวก็ฉัน เดี๋ยวก็ผม

--- ถ้าจะให้แนะนำเพิ่มเติม จะบอกว่าอยากใช้สรรพนามอะไรก็ใช้ไป ถ้าคนอ่านเขาไม่ถูกจริตก็ปิดไปเอง แต่ไม่จำเป็นต้องเหน็บคนอ่านที่เขาไม่ถูกจริตค่ะ ไม่น่ารักอย่างยิ่ง

การบรรยาย+บทพูด

>> ฉันฟึดฟัด "บาดเจ็บเลยมาช้า แล้วนี่ก็หน้าปกติไม่ได้กวนใคร กลับมาก็หาเรื่องเลยนะลุง"

--> กรณีแบบนี้ แนะนำให้ย้ายการบรรยายมาไว้ด้านหลังดีกว่าค่ะ บรรทัดที่ต่อจากประโยคนี้ก็เหมือนกัน

บทที่ 2

- เปิดตัวละครเยอะ จำไม่ได้สักคน อธิบายคาแร็กเตอร์แบบผิวเผิน ไม่เอื้อต่อคนอ่านในการทำความรู้จักตัวละคร

บทที่ 3

- ตอนอธิบายขั้นของฮีโร่ info dump อย่างมาก เขียนเหมือนหนังสือเรียน

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- ตกแต่งหน้านิยายน่าอ่านดี

- ภาพรวม การใช้ภาษาถือว่าดีเลยค่ะ อ่านลื่นไหล แต่แอบมีความเวิ่นเว้ออยู่หน่อยๆ และสิ่งที่ทำให้การใช้ภาษาดีของคุณผู้เขียนดรอปลง ก็คือการอัดตัวเลขและคำอังกฤษลงไปเยอะมากเกินความจำเป็น จากนิยายอ่านลื่นกลับกลายเป็นเหมือนกำลังอ่านหนังสือเรียนเคมีที่มีแต่ตัวเลขและคำศัพท์อังกฤษยั้วเยี้ยเต็มไปหมด และเป็นข้อมูลที่ไม่จำเป็นต้องรู้ด้วย

- ไม่อินกับการที่ผู้คนที่มามุงดูเหตุการณ์กรี๊ดกร๊าดเจ้าหน้าที่ที่มาปฏิบัติงานเหมือนกรี๊ดไอดอลเกาหลีเท่าไหร่ค่ะ คือเหตุการณ์นั้นมีคนตาย การที่คุณผู้เขียนยกประโยคกรี๊ดกร๊าดเหล่านี้ขึ้นมาให้เด่น ให้ความสำคัญเกิน (ใส่มาตั้ง 5 บรรทัด) มันลดความซีเรียสของเหตุการณ์ แต่อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับเจ้าของงานค่ะ ไม่รู้ว่าต้องการความสมจริงแค่ไหน

- ไม่ปลื้มย่อหน้าที่ 2 ของบทที่ 2 อย่างมากค่ะ ที่กล่าวทำนองว่าอย่าเอาอคติทางเพศมาแบ่งแยกการใช้สรรพนาม 'ฉัน' และ 'ผม' อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ไม่ดีมากๆ ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่คุ้นกับการใช้ 'ฉัน' แทนผู้ชายในกรณีที่เล่าเป็น POV1 แบบนี้ และไม่ใช่เพราะมีอคติทางเพศนะคะ แต่เป็นเพราะ 'ความไม่คุ้นชิน' เหมือนคุณกำลังบอกกลายๆ ว่าการที่คนอ่านคนไหนไม่เก็ทกับการใช้ 'ฉัน' แทนผู้ชาย = มีอคติทางเพศ

และการที่คุณผู้เขียนใส่ voice ของตัวเองสอดแทรกเข้าไปในนิยายและพูดถึงการมีอคติทางเพศหรือการเลือกปฏิบัติ ดิฉันว่าคุณคงต้องทำความเข้าใจเรื่องนี้ใหม่ เพราะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกันเลย และยิ่งไปกว่านั้น ทำความเข้าใจโลกแฟนตาซีของตัวเองก่อนว่าใช้ภาษาอะไรในการสื่อสารถึงยก 'ฉัน' และ 'ผม' ขึ้นมาเป็นประเด็นได้

- รู้สึกว่าคาแร็กเตอร์ตัวละครแกว่งค่ะ บทแรกฟลาวเวอร์ไนต์นี่อย่างเท่ แต่บทที่สองนี่เหมือนเด็กน้อยมอต้นเลย ไม่รู้เป็นความตั้งใจของตัวผู้เขียนหรือคุมคาแร็กเตอร์ไม่อยู่

- ไม่ค่อยให้กลิ่นอายเหมือนอ่านนิยายแฟนตาซีเท่าไหร่่ค่ะ เหมือนไลท์โนเวล (ที่ใช้ POV1) + อนิเมะ + หนังการ์ตูน + เกมออนไลน์ (เพราะมีการแบ่งฮีโร่ขั้นสูงขั้นต่ำเต็มไปหมด)

- ไม่ค่อยชอบสไตล์การใช้ POV1 แบบนี้ แบบที่แทรกภาษาแชทหรือภาษาวิบัติเข้าไปใน voice ตัวละคร อย่างเช่น อุแง

- ไม่ถูกจริตความเกรียนและกวนประสาทแบบตัวการ์ตูนเท่าไหร่ค่ะ ยกตัวอย่าง "กำปู้ดผมที่ไหนกัน กร้วมๆ (เสียงเคี้ยว) พวกคุณตะห่างที่สั่งผมให้พูดให้คนหวังกนอื่น กร๊อบแกร๊บ (เสียงเคี้ยว)" ฉันบอกขณะแอบกินมันฝรั่งใต้โต๊ะ แต่ทุกคนน่าจะรู้แล้วล่ะ ยกขึ้นมากินโชว์เลยแล้วกัน / ตอนทำเสียงเอี๊ยดอ๊าดระหว่างที่คนอื่นพูด เข้าใจได้ว่าอยากแสดงคาแร็กเตอร์ให้ตัวละครดูกวนโอ๊ย แต่ตัวละครแบบนี้ไม่ใช่ทางเราเท่าไหร่ค่ะ ชอบตัวละครที่มีอารมณ์ขันแบบมีชั้นเชิงกว่านี้

- ไม่ชอบบางมุกตลกที่ใส่มา เช่น 'พ่อกับแม่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กจนโต เล่นกันยังไงไม่รู้แม่ถึงได้ท้องฉันตอนอายุ 16 ส่วนพ่อเพิ่งจะ 14'

- ศัพท์เฉพาะเยอะ จำยาก เข้าไม่ถึง และเป็นศัพท์ที่ไม่แปลออกมาเป็นไทยด้วย

- ผู้เขียนบอกสโคปพลังพิเศษของตัวละครไม่ชัดเจน เด็กอายุ 12 โดยยิงขาซ้ายขวาทะลุกระดูก แต่ตัวละครแค่งงและยังพูดโต้ตอบกับคนอื่นได้ปกติ งงจ้ะ ตอนเกริ่นบอกแค่ว่ามีพลังควมคุมดอกไม้ ไม่เห็นบอกว่าทนทานความเจ็บปวดได้ขนาดนี้

**คิดว่าสิ่งที่เป็นปัญหาที่สุด คือเรื่องตัวเลขและคำอังกฤษ เพราะมันลดทอนความน่าอ่านของนิยายอย่างมาก ถ้าปรับตรงนี้ได้ น่าจะมีคนอ่านมากขึ้น สู้ๆ กับการเขียนค่ะ**

มีคำถามเพิ่มเติม

นิยายเรื่องนี้ กาว หรือเปล่าคะ?

[Boy13]

ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์นะครับ จะนำไปปรับแก้ในจุดที่สามารถแก้ได้ครับ

แต่บอกเลยว่า อ่านตั้งแต่ต้นก็รู้สึกเฉย ๆ เห็นด้วยเกือบทุกอย่าง มาจุกน้ำตาเล็ดตรงถามว่า 'นิยายเรื่องนี้กาวหรือเปล่าคะ?' แง ทำไมเหรอครับ มันดูเหมือนกาวเหรอ ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ

[Relita Callister]

ทั้งตัวละครและเนื้อเรื่องมันให้ความรู้สึกเหมือนการ์ตูนๆ น่ะค่ะ

element ต่างๆ ในเรื่องเลยทำให้ไม่อิน อย่างคาแร็กเตอร์หลักก็ล้นๆ หลุดโลกหน่อยๆ

[KaivaBeer]

ผ่าวิกฤตชีวิตบัดซบ

แนว : รักดราม่า

คำโปรย

"ชีวิตคนเราเกิดและตายได้เพียงครั้งเดียว

แต่หากมีโอกาสได้เริ่มใหม่อีกครั้งหนึ่ง คุณจะใช้มันเพื่อสิ่งใด?"

เรื่องราวของ "กมล" ชายหนุ่มผู้ถูกเวรกรรมในอดีตหลอกหลอนให้ชีวิตพบเจอแต่อุปสรรค

แล้ววันหนึ่ง... โชคชะตาชักพาหรือฟ้าเล่นตลกก็ไม่ทราบ ทำให้เขาได้เริ่มใหม่อีกครั้ง

แต่ไม่ใช่ช่วงเวลาในปัจจุบันที่เขาดำรงอยู่ แต่เป็นช่วงเวลาในอดีตที่เขาได้ผ่านพ้นมา

https://writer.dek-d.com/KaivaBeer/writer/view.php?id=2190982

*เพิ่งเริ่มเขียนได้ 6 ตอน ขอคำแนะนำด้วยครับ*

[Relita Callister]

คำผิด

ทนทวน >> ทบทวน

พ่อหนุ่มตรงนั้นนะ >> ตรงนั้นน่ะ

นั้นคือซองที่ใส่เงิน >> นั่นคือ...

นี้ฉันไปทำเวรทำกรรม... >> นี่ฉัน...

เพื่อเช็ดว่า >> เพื่อเช็กว่า

ก็ใช่นะสิ >> ก็ใช่น่ะสิ

นักต้มตุ่น >> นักต้มตุ๋น

ไม่เห็นมีอะไรนี้ >> อะไรนี่

ก็นี้ไง >> ก็นี่ไง

ไม่ใช้สวนสาธารณะ >> ไม่ใช่

นั้นคือเสียง >> นั่นคือเสียง

นี้มันเรื่องบ้าอะไรวะ >> นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- การใช้เครื่องหมาย

>> "กมล" --- การเน้นเนื้อความ แนะนำให้ใช้ อัญประกาศเดี่ยวในการเน้นนะคะ 'กมล'

>> อีป้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! --- ไม่มีความจำเป็นต้องใช้เครื่องหมายเปลืองขนาดนั้น สามอันก็ถือว่าเยอะมากแล้วค่ะ

**ดูเหมือนคุณผู้เขียนจะมีปัญหาเรื่องการผันเสียงวรรณยุกต์อย่างมาก คำผิดข้างบนนั้นคือแค่ที่ดิฉันเจอในบทแรก และคิดว่าคงมีอีกเยอะในบทต่อๆ ไป รบกวนไปแก้มาก่อนถึงจะวิจารณ์ให้ค่ะ**

[KaivaBeer]

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับคำแนะนำดีๆ และคำผิดที่ผมละเลยไป

เดี๋ยวผมจะรีบแก้และตรวจให้ละเอียดกว่านี้ครับ

[Guardian Snow]

https://writer.dek-d.com/hogosha_snow/writer/view.php?id=2127341

Lusha Temporys แสงสุดท้ายแห่งห้วงเวลา

: [Act I - The Sword of Fire ดาบอัคคีจอมจักรา]

เป็นเรื่องราวของจอมเวทนอกรีตที่กำลังตกอับ ได้ตอบตกลงรับภารกิจจากผู้ว่าจ้างลึกลับ ทำให้เขาเข้าไปพัวพันกับการช่วงชิงดาบแห่งเปลวเพลิง ดาบในตำนานที่เคยเป็นของทรราชผู้หายสาปสูญ

แนวแฟนตาซี/เวทมนตร์/การผจญภัย ครับ

ฝากด้วยครับ

[Relita Callister]

คำผิด

สาปสูญ >> สาบสูญ

เต๊นท์ >> เต็นท์

พลันใดนั้น >> ทันใดนั้น

ก้ >> ก็

ซักครึ่งหนึ่ง >> สักครึ่งหนึ่ง

ซักนิดเดียว >> สักนิดเดียว

ครอบคร >> ครอบครอง

คลืบคลาน >> คืบคลาน

แต่หากว่า >> หากแต่ว่า

คนนึง >> คนหนึ่ง

จับจ้องมาที่ด้วยตาของเซเรน >> ที่ดวงตา

ซักคำ >> สักคำ

ไหม vs มั้ย (ในบทสนทนา บางทีก็ใช้ มั้ย บางทีก็ใช้ ไหม)

**ความรู้เพิ่มเติมสำหรับคนที่อาจเข้ามาอ่าน**

ทรราช vs ทรราชย์

--- โดยส่วนตัว คำคำนี้เราจะเจอเวอร์ชั่นที่เติมการันต์เสียมากกว่า แต่ก็ไม่เคยเอะใจหรือไปหาความรู้เพิ่มเติมเลยว่าใช้แบบไหนถึงจะถูกต้อง พอดีได้อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วเจอ 'ทรราช' ที่ไม่เติมการันต์ ดิฉันจึงไปหาข้อมูลเพิ่มว่า 2 คำนี้ต่างกันอย่างไร หรือคำไหนเขียนถูกเขียนผิด

--- ปรากฏว่า 2 คำนี้เขียนถูกต้องทั้งคู่ แต่ความหมายและวิธีการใช้ต่างกัน

>> ทรราช หมายถึง ผู้ปกครองบ้านเมืองที่ใช้อํานาจตามอําเภอใจ ทําความเดือดร้อนให้แก่ผู้อยู่ใต้การปกครองของตน ยกตัวอย่าง กษัตริย์เมืองนี้เป็นทรราช (บุคคล)

>> ทรราชย์ หมายถึง ระบบที่ผู้ปกครองทำการกดขี่ หาประโยชน์ใส่ตัว ใช้อำนาจโดยมิชอบ ฯลฯ ยกตัวอย่าง เมืองนี้ถูกปกครองโดยลัทธิทรราชย์ (ระบบ)

รูปแบบการเขียน

- บทนำ > POV3 limited กิลเดอร์

- บทที่ 1 > POV3 limited เอเดน

- บทที่ 2 > POV3 limited เซเรน

---> ระหว่างเปลี่ยนจากบทนำไปบทที่ 1 ดิฉันยังไม่ได้เอะใจอะไรมาก จะเปลี่ยน POV ตัวละครก็ไม่แปลก เพราะบทนำต้องมีความพิเศษกว่าบทอื่น แต่พอไปบทที่่ 2 และเห็นว่าเปลี่ยน POV อีกก็เริ่มคิดแล้วว่าตัวละครเอกต้องมีมากกว่านี้แน่ๆ

---> ถ้าคุณผู้เขียนอยากเล่น POV3 limited แบบหลากหลายตัวละคร เช่นเดียวกับเรื่อง A Song of Ice and Fire (Game of Thrones) และ Red Queen ดิฉันแนะนำให้ใส่ชื่อตัวละครเป็นชื่อบทด้วย อย่างเช่น เอเดน: นักพเนจรหนุ่ม หรือ เซเรน: คุณหนูแห่งแดนใต้ เพื่อบ่งบอกว่าบทบทนี้ตัวละครไหนเป็นคนเล่า ซึ่งเป็นวิธีการเดียวกับที่นิยายสองเรื่องที่ดิฉันยกตัวอย่างใช้ ทั้งเพื่อกันคนอ่านสับสนและจะได้ไม่มองว่ามุมมองตัวละครของคุณผู้เขียนสะเปะสะปะ หรือถ้าคุณผู้เขียนคิดว่าตัวละครเอกของตัวเองไม่เยอะขนาดจะต้องทำแบบนั้นก็ได้นะคะ อันนี้แล้วแต่พิจารณาเลย แต่ถ้าเป็นดิฉัน หากจะเล่น POV3 limited หลายตัวละครแบบนี้ ต่อให้มีแค่ 3 ตัวละครเอกก็จะใส่ชื่อลงไปด้วย เพราะการลงนิยายในเว็บ กว่าจะลงตอนต่อๆ ไป คนอ่านลืมไปหมดแล้วว่าเล่าถึงไหน และเพื่อเป็นการอำนวยความสะดวกให้นักอ่านจดจำว่าตัวละครไหนเดินทางไปถึงจุดไหนของนิยายแล้วบ้าง การใส่ชื่อถือเป็นการช่วยปักหมุดค่ะ

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- การใช้ภาษาและคำเข้ากับแนวของเรื่องดีค่ะ

- สำนวนการเขียนลื่นไหล อ่านง่าย เข้าใจง่าย

- การขยายประโยคซ้ำซ้อน

>> คนส่วนมากของดินแดนแห่งแสงสว่างนี้เป็นผู้ไร้เวทมนตร์ที่ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้เหมือนกลุ่มชนชั้นสูง

--- วลีข้างหน้าเพิ่งบอกไปว่าไร้เวทมนตร์ ไม่จำเป็นต้องขยายซ้ำอีกว่าใช้เวทมนตร์ไม่ได้ แค่วลีข้างหน้าก็ทำให้คนอ่านเข้าใจแล้วค่ะ

--- หรือหากอยากคงประโยคนี้ไว้ แนะนำให้เปลี่ยนวลีข้างหน้าเป็น ชนชั้นล่างที่ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้

>> การใช้เวทมนตร์เป็นสิทธิ์ของผู้ใช้เวทมนตร์

--- ซ้ำซ้อนเหมือนประโยคด้านบนเลยค่ะ การจะใช้เวทมนตร์ได้ก็ต้องเป็นสิทธิ์ของคนที่ใช้ได้แน่นอนอยู่แล้วสิ

--- แนะนำให้เปลี่ยนเป็น ชนชั้นสูง หรือ ชนชั้นปกครอง ดีกว่าค่ะ

>> ก่อนจะออกเดินทางจากจุดที่พักค้างแรมในยามค่ำคืนนี้ เวลานี้เป็นยามราตรีแล้ว...

--- วรรคข้างหน้าเพิ่งบอกไปว่ายามค่ำคืน ไม่จำเป็นต้องย้ำว่านี่เป็นยามราตรีอีกรอบค่ะ แล้วก็ในยามค่ำคืนนี้ฟังดูแหม่งๆ เปลี่ยนเป็นในค่ำคืนนี้ก็จะดีค่ะ

>> เขานึกว่าชายหนุ่่มจากแดนใต้คนนี้จะมีความแตกต่างจากทหารรับจ้างทั่วไป ...ราวินนั้นแตกต่างจากคนทั่วไป

--- ขยายซ้ำซ้อนอีกจุด แนะนำให้ใช้คำใหม่นะคะ เช่น พิเศษกว่าคนทั่วไป

>> "หากพวกขุนนางในเมืองใหญ่ได้ซักครึ่งหนึ่งของท่านก็คงดี"

--- ย่อหน้าก่อนหน้านี้ เพิ่งมีบทบรรยายที่มีประโยคเดียวกัน ไม่ต้องยกมาพูดซ้ำซ้อนก็ได้ค่ะ ถ้าจะเอามาเป็นบทสนทนา แนะนำให้ตัดประโยคนี้ตรงบทบรรยายทิ้งไป

- การขยายคำซ้ำซ้อน

>> สีแดงชาด --- ชาด = แดงสด

--- ไม่แนะนำให้เอามาใช้ซ้อนกันนะคะ เพราะทั้งแดงและชาดมันคือสีเดียวกัน หากอยากขยายความ แนะนำให้ใช้ 'สีแดงสด' ไปเลยดีกว่า หรือไม่ก็แค่ 'สีชาด'

- การลำดับคำแปลกๆ

>> เขาอ่านไม่เข้าใจกับประโยคนี้ --- เขาอ่านประโยคนี้ไม่เข้าใจ

>> ...เดินผ่านเขาไปเข้าสู่ห้องโถง --- เดินผ่านเขาเข้าไปสู่ห้องโถง

- เลือกคำไม่เข้ากับบริบท

>> เหล่านักรบมนตราจะถูกจำหน่ายให้ไปรับใช้จอมเวท

-- คหสต. คิดว่า 'ซื้อขาย' เข้ากับเนื้อความมากกว่า

>> จันทราใกล้จะมีองศาที่ฉากกับพื้นดินอยู่เต็มที

-- ใช้ 'ตั้งฉาก' เต็มๆ ไปเลยดีกว่าค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้น 'องศา' หรือ 'ตั้งฉาก' มันฟังดูวิทยาศาสตร์ไปหน่อยสำหรับบรรยากาศแบบยุคเก่าภายในเรื่อง

>> เสียไปเมื่อสิบปีที่แล้ว

-- น่าจะใช้คำว่า 'ตาย' ไปเลย ฟังดูธรรมดาสามัญและเป็นภาษาปากแบบชาวบ้านๆ เข้ากับยุคเก่ามากกว่าคำว่า 'เสียชีวิต' นะคะ

>> จอนร้องตะโกนออกมาด้วยน้ำตา

-- พร้อมกับ (หรือพลาง) น้ำตาไหลพราก ดีมั้ยคะ

>> ถูกเก็บซ่อนไว้ใต้ดวงตาคู่นั้น

-- ไว้หลังดวงตาคู่นั้น ดีมั้ยคะ

- ประโยคย้อนแย้ง

>> แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นดาบของอัศวิน เอเดนเชื่อว่าอย่างน้อยน่าจะเป็นดาบชั้นดี

>> [ย่อหน้าต่อไป] ไม่ว่าดาบเล่มนี้จะเป็นดาบที่ดีหรือไม่...

--- ประโยคแรกยังคิดว่าน่าจะเป็นดาบชั้นดีอยู่เลย ย่อหน้าถัดมากลับบอก ไม่ว่าจะดีหรือไม่??

- คำเกิน ไม่เข้ากับรูปประโยค

>> นี่ก็เป็นเวลาผ่านมาห้าปีแล้ว --- นี่ก็ผ่านมาห้าปีแล้ว

>> เดินทางมาหยุดที่ที่ป่าแห่งหนึ่ง --- 'ที่' ตัวที่สองไม่ต้องมีก็ได้

- 'สัมผัสที่หก'

>> ในเรื่องอธิบายไว้ว่า 'สามารถตามหาร่องรอยของสิ่งของหรือบุคคลผ่านร่องรอยของเวทมนตร์ที่หลงเหลืออยู่'

>> คหสต. คำว่า 'สัมผัสที่หก' เป็นคำที่เราใช้กันจริงในโลกปัจจุบัน หมายถึง สัมผัสพิเศษเชิงลี้ลับ เกี่ยวข้องกับผีสาง วิญญาณ

>> ดิฉันเลยคิดว่า คุณผู้เขียนน่าจะหาคำเฉพาะที่ unique กว่านี้มาใช้อธิบายความสามารถนี้น่ะค่ะ element ในเรื่องจะได้มีเอกลักษณ์ขึ้น

- คำซ้ำ

>> "ที่นี่แหละ ชื่อของกิลเดอร์แห่งฟรีพอร์ตจะต้องถูกจารึกไปทั่วแผ่นดิน ข้าจะเป็นคนแรกที่จะได้ครอบครองดาบแห่งเปลวเพลิงที่สาปสูญ ข้าจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน" กิลเดอร์รู้สึกฮีกเหิม เขาดีใจจนแทบจะคุมตัวเองไม่ได้

--- ตัดตรงไหนได้ แนะนำให้ตัดนะคะ ถ้าตัดแล้วแปลกๆ ต้องปรับรูปประโยค

- พิมพ์ผิด

>> ทั้งร้อนที่แห้ง -- ทั้งร้อนทั้งแห้ง

- สรรคำแปลก

>> บรรยากาศรอบๆ ก็ดูขลังขึ้น กิลเดอร์ได้ยินเสียงกลองบรรเลงดังเข้ามาในโสตประสาท

-- ไม่ค่อยเก็ทคำนี้ค่ะ รู้สึกว่า evidence (เสียงกลอง) ที่ใส่เข้ามาไม่ได้ส่งเสริมว่ามันขลังหรือไม่ขลังตรงไหน อธิบายบรรยากาศขลังทีค่ะว่ามันต้องเป็นยังไง

>> แต่พลันที่แทงดาบเข้าไป

-- แต่ทันทีที่แทงดาบเข้าไป

>> ดวงตาทอแววอิดโรย

--- ดวงตาฉายแววอิดโรย ดูเหมาะกว่าค่ะ

>> จอนมีสีหน้าพองด้วยความยินดี

--- แปลว่าอะไรคะ?

>> รู้สึกร้อนฉ่ำที่ใบหน้า

--- คืออะหยังหว่า?

บทที่ 1

>> เอเดนปาดาบไปปักเฉียดหัวจอน ย่อหน้าถัดๆๆๆ มา (ไม่ได้บอกว่าเอเดนไปเก็บดาบกลับมาตอนไหน) เอเดนกระชากกูลอีกตัวลงมาจากหลังต้นคอตัวเอง แล้วเอาดาบฆ่าตาย

--- เอเดนเก็บดาบกลับมาตอนไหน หรือ มีดาบมากกว่า 1 เล่ม??

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- วิธีการเขียนเหมือนนักเขียนต่างประเทศ (อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน) ซึ่งเป็นเรื่องดีค่ะ เพราะดิฉันไม่ค่อยอ่านนิยายไทย

- เทคนิคการเล่าเรื่องเยอะพอตัว อ่านไปก็รู้ได้ว่าคุณผู้เขียนน่าจะอ่านนิยายมาเยอะ

- นิยายเรื่องนี้ดิฉันเฟบเก็บไว้อยู่แล้ว แต่แค่อ่านผ่านๆ ในทีแรกว่าภาษาและเนื้อเรื่องถูกจริตหรือไม่ วันนี้ได้มีโอกาสมานั่งอ่านอย่างละเอียดก็ดีเหมือนกัน ไม่งั้นคงดองไว้อีกนาน

- ข้อมูลเบื้องต้นนิยาย ตัวอักษรเล็กมากค่ะ และมันก็ขยายอ่านไม่ได้ด้วย นอกจากจะขยายทั้งหน้าเว็บเลย เพิ่มขนาดตัวอักษรหน่อยก็ดีนะคะ

- เปิดเรื่องมาน่าสนใจดีค่ะ ตอนแรกเปิดฉากมาเนิบๆ แลดูเป็นการผจญภัยวัยใส แต่เอาไปเอามาจบลงด้วยการนองเลือดซะงั้น ฉากแรกน่าจดจำและชวนติดตามดีค่ะ

- การเปิดบทก็น่าสนใจไม่แพ้กัน ไม่ค่อยเจอนิยายที่เปิดบทมาลักษณะนี้ ซึ่งเป็นเรื่องดี เพราะมีเอกลักษณ์ และดึงความสนใจนักอ่านได้ การเปิดบทจะเป็นแบบทะลุขึ้นมากลางเหตุการณ์ ไม่ใช่เกริ่นนำมาก่อน อย่าง บทนำก็เปิดมาด้วยการที่ตัวละครนั่งอ่านหนังสือระหว่างทำภารกิจ และค่อยๆ แทรกอดีตเล็กๆ น้อยๆ เพื่อโชว์คาแร็กเตอร์ตัวละคร ส่วนบทที่ 1 ก็เปิดมาด้วยการที่ตัวละครนั่งอยู่บนเกวียนแล้ว และกำลังเดินทาง

- ไม่ค่อยชอบ font ที่เลือกใช้ค่ะ แต่ละบรรทัดมันเบียดกันมาก ถ้าจะเปลี่ยน แนะนำให้ใช้ cordia new นะคะ

- เดาว่าคุณผู้เขียน ถ้าไม่เป็นแฟน Game of Thrones ก็น่าจะผ่านตาซีรี่ส์หรือไม่ก็หนังสือเรื่องนี้มาบ้าง เพราะกลิ่นความเป็น GOTs ชัดเจนมาก element หลายๆ อย่างในเรื่อง ดิฉันเดาเอาว่าคงได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้

- บทสนทนาลื่นไหล เป็นธรรมชาติ เข้ากับบรรยากาศภายในเรื่อง และเข้าปากตัวละครดีค่ะ

- บรรยายฉากแอ็คชั่นออกมาได้ดี กระชับ และนึกภาพตามได้ง่าย

- มีคำถามเรื่องชื่อเรื่องค่ะ 'Lusha Temporys' หมายถึงอะไรเหรอคะ แล้วเกี่ยวข้องกับเรื่องยังไง ถ้าบอกแล้วจะเป็นการสปอยล์ไม่ต้องบอกนะคะ เก็บไว้เซอร์ไพรส์คนอ่านเลย

- และอีกคำถามหนึ่งคือ 'จอมจักรา' คำว่า 'จักรา' หรือ 'จักระ' ดิฉันเคยได้ยินในอนิเมะและซีรี่ส์จีน หมายถึง พลังภายในหรืออะไรเทือกๆ นี้ และมันก็เป็นภาษาสันสกฤตซึ่งศัพท์คำนี้เป็นส่วนหนึ่งของความเชื่อทางศาสนาของอินเดีย ดิฉันเลยนึกสงสัยว่าทำไมคุณผู้เขียนถึงเลือกใช้ศัพท์แสงและความเชื่อแบบเอเชียในนิยายที่มีกลิ่นตะวันตกเต็มเปี่ยมแบบนี้ และคำนี้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องยังไง

**แต่สรุปทั้งหมดทั้งมวลจากการอ่าน 3 บท ดิฉันค่อนข้างชอบและประทับใจเรื่องนี้อย่างมาก ให้อารมณ์เหมือนอ่านนิยายแฟนตาซีแปลเลยค่ะ ซึ่งดิฉันชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สำนวนการเขียนทำได้ดี การลำดับเรื่องราวก็ทำได้ดี ไม่เผยที่มาที่ไปของตัวละครเอเดนตั้งแต่แรก ทำให้อยากรู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน ที่เคยเฟบเรื่องนี้ไว้อยู่แล้วก็จะเฟบต่อไปค่ะ และจะอ่านตอนต่อๆ ไปอย่างแน่นอน สู้ๆ กับการเขียนนะคะ**

[Guardian Snow]

ขออนุญาตตอบคุณเรลิต้าครับ ขอบคุณมากที่ช่วยวิจารณ์ให้ คำแนะนำหลาย ๆ อย่างจะนำไปปรับใช้นะครับ ส่วนเรื่องคำผิด อันนี้ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง จะทยอยแก้นะครับ

คำว่า Lusha Temporys ดัดแปลงมาจาก Lux temporis ซึ่งแปลว่า The Light of Time แต่ชื่อเรื่องนี้ก็เกี่ยวพันกับเนื้อเรื่อง ขอไม่สปอยนะครับ

คำว่าจักรา ส่วนตัวแล้วมาจากจักรพรรดิ หมายถึงอำนาจ ในขณะเดียวกันก็มาจากจักระ ซึ่งเป็นพลังงานรูปแบบหนึ่งซึ่งเวทมนตร์ในเรื่องนี้ก็เป็นตัวแทนของพลังงานนั้น จริง ๆ ผมไม่ได้ละเอียดอ่อนอะไรขนาดนั้น

สุดท้ายก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้และหวังว่าจะได้รับคำวิจารณ์อีกนะครับ

[Relita Callister]

ยินดีมากค่ะ

[_NJ_]

ขอฝากด้วยนะคะ พร้อมรับทุกคำติชมค่ะ

และอยากทราบว่านิยาย 3 บทแรกของเรื่องนี้ดึงดูดนักอ่านหน้าใหม่ได้มากน้อยแค่ไหน

เพราะปัจจุบันเราเขียนจนใกล้จะจบภาค 1 ของนิยายแล้ว (อัพเนื้อหาเพิ่มอีกครั้ง จบแล้วค่ะ)

เลยอยากได้รับความเห็นและคำแนะนำไปปรับปรุงเพื่อรีไรท์เรื่องนี้ใหม่ในเดือนหน้าค่ะ

ชื่อ Dangerous prison จองจำวายร้าย ผู้ชายพันธุ์เถื่อน

​เป็นนิยายแนวโรแมนติกสืบสวน

แต่เนื้อหานิยายในภาคแรกกลับเน้นไปทาง เซอไวเวิล สืบสวน แอ๊คชั่น และดราม่า

แนะนำเรื่องแบบย่อๆ: จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ 'ซอล' ต้องเข้าไปอยู่ในคุกเยาวชนที่มีแต่นักโทษชายตัวอันตรายแทนน้องชายฝาแฝดที่ไร้ซึ่งพรสวรรค์ในการต่อสู้ : งานนี้ แค่ 'รักษาชีวิตให้รอด' ภายในเวลา 2 ปี ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย !

ปัจจุบันแต่งได้ 29 ตอน และกำลังทยอยอัพตอนจบของภาค 1 อยู่

http://my.dek-d.com/j_minako/writer/view.php?id=882073 << ลิ้งค์นิยาย

ปล. นิยายเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมากจากซีรีย์เรื่อง Prison break แผนลับ แหกคุกนรก

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

[ลูเซีย The jar's modeller]

ขออนุญาตทัก เรื่องนี้น่าจะเฉียดสิบปีแล้วมั้ยคะ

ตั้งแต่อ่านครั้งแรกโน้นนนน

ออกอีบุ๊กหรือเล่มเมื่อไร่สะกิดบอกหน่อยนะคะคุณพี่ จะไปอุดหนุน

[_NJ_]

5555 ใช่แล้วค่า เราเปิดเรื่องนี้ตั้งแต่ปี 2555

(เริ่มเขียนตั้งแต่เพิ่งเรียนจบ ป.ตรี จนตอนนี้เป็นวัยทำงานที่อายุ 30 แล้ว)

เขียนๆหยุดๆมาพักใหญ่ เพิ่งมามีแรงฮึดปั่นต่อในช่วง 1-2 ปีนี้เองค่ะ

และในที่สุดก็เขียนมาจนถึงตอนจบของนิยายเรื่องนี้แล้ว (จบภาค 1 นะคะ)

เรามีแผนจะอัพตอนจบภายในเดือน มี.ค. นี้ค่ะ

จากนั้นจะปิดตอนเพื่อรีไรท์และอัพลงเว็บอีกรอบในช่วงกลางปีนี้

ซึ่งถ้าอัพลงที่รีไรท์จบรอบนี้อาจมีแพลนทำ E-book ไม่ก็ขายเป็นแพ็คในเว็บเด็กดี

หรืออาจทำสองอย่างเลย ยังไงไว้จะมาแจ้งให้คุณลูเซียทราบอีกทีค่ะ

ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่สนใจจะอุดหนุนนิยายของเรา

เราได้กำลังใจมาเพิ่มอีกหลายกระบุงเลยค่ะ ^^ //ขอโกยกำลังใจกลับไปเขียนต่อแปบ

(ไฟในการเขียนลุกโชนขึ้นมาเลย )

[Relita Callister]

คำผิด

ซักนิด = สักนิด

ซักพัก = สักพัก

ซักที = สักที

ซักระยะ = สักระยะ

ซักหน่อย = สักหน่อย

ซักอย่าง = สักอย่าง

ซักบาน = สักบาน

รอบนึง = รอบหนึ่ง

แป๊บนึง = แป๊บหนึ่ง

ทำนู้นทำนี่ = ทำนู่นทำนี่

ล่ำลา = ร่ำลา

พึ่ง = เพิ่ง

รูปแบบการเขียน

- POV1 ของซอล (ในบทนำและครึ่งแรกของบทที่ 1) ซึ่งเขียนออกมาได้ดีเลย แต่เปลี่ยนมาใช้ POV3 Omniscient หลังจากที่ซอลหลบในห้องน้ำ เพื่อแสดงมุมมองที่ตัวละครเอกเจ้าของ POV1 มองไม่เห็น แล้วก็เปลี่ยนมาใช้ POV1 อีกครั้งในบทที่ 2

- สังเกตว่าคุณผู้เขียนมีการใช้ "..." และ "?" แทนการนิ่งเงียบ ฟัง และไม่โต้ตอบทางวาจาของตัวละครในฉาก ซึ่งการเขียนแบบนี้พบได้ในนิยายตีพิมพ์เล่มของแจ่มใสนานมาแล้ว ดิฉันเองก็เคยใช้ "..." เช่นเดียวกันในนิยายที่เคยเขียนเมื่อหลายปีก่อน แต่ ณ วันที่โตขึ้นแล้วก็อยากแนะนำให้ตัดออกดีกว่า เพราะมันเปลืองบรรทัดโดยใช่เหตุ แถมยังไม่ได้สื่อถึงอะไรด้วย อธิบายเป็นตัวอักษรดีกว่าค่ะ

- หลัง 'ๆ' เคาะวรรค 1 ครั้งนะคะ

- การเคาะเอนเทอร์เพื่อขึ้นย่อหน้าใหม่ คุณผู้เขียนเคาะลงมากี่ครั้งคะ ทำไมระยะห่างมันเยอะจัง หรือเป็นเพราะฟอนต์อักษรที่เลือกใช้

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- ภาษาโดยรวมอ่านได้ลื่นไหล และการเลือกคำก็เข้ากับบริบทดีค่ะ

- "พอเถอะซอล รู้ไหม ? เธอกำลังทำให้ฉันเจ็บปวด"

>> โดยปกติ เวลาดิฉันเขียนประโยคคำถามในนิยายจะไม่ใช้เครื่องหมาย ? อยู่แล้ว แต่อันนี้ถือว่าสไตล์ใครสไตล์มัน อยากใช้ก็ไม่ผิดอไะไร แต่ประโยคที่ยกมาข้างต้นนี่ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมต้องใส่เครื่องหมาย เพราะจุดประสงค์จริงๆ ไม่ใช่เพื่อถาม แถมยังใส่แทรกกลางทั้งที่ยังไม่จบประโยคอีก

- บุพบทไม่เข้ากับบริบท

>> ฉันเอ่ยขึ้นท่ามกลางดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา

--> ท่ามกลาง หมายถึง ระหว่างกลาง / ซึ่งอยู่ระหว่างกลาง พอเอามาใช้กับประโยคนี้รู้สึกว่าไม่เหมาะอย่างมาก คิดว่า เอ่ยขึ้นพร้อมกับมองแม่ด้วยดวงตาที่... จะไหลลื่นมากกว่าค่ะ

- ใช้คำผิดความหมาย+ใ้ช้คำผิด

>> ดวงตาทั้งสองข้างของเธอระรื้นไปด้วยน้ำตา

--> ระรื้น หมายถึง ชื่นบาน / อิ่มเอิบใจ บริบทนี้ต้องตัด 'ระ' ออกค่ะ ใช้ 'รื้น' อย่างเดียว

>> ...ตรวจสอบห้องน้ำด้วยตนเองก่อนจะให้เรย์เข้าไป

--> ฉากนี้เป็น POV1 และตัวละครเอกอยู่ในห้องน้ำ บริบทนี้ควรใช้คำว่า 'เข้ามา' มากกว่า

- sound effect แปลกๆ

>> "อึก" เด็กสาวกัดฟันแน่น

--> เสียงนี้ฟังเหมือนเสียงกลืนน้ำลายมากกว่าค่ะ อีกอย่าง เสียงกัดฟันน่ะไม่ต้องพยายามใส่มาก็ได้ จากเหตุการณ์ซีเรียสๆ มันจะดูตลกซะเปล่าๆ บอกแค่กัดฟัน คนอ่านนึกออกแล้วค่ะ

- ขึ้นย่อหน้าแปลก

>> ส่วนฉัน...ทำได้แค่รอคอยเท่านั้น / รอคอยเรย์ให้เข้ามาในห้องน้ำที่ฉันซ่อนตัวอยู่ / เพราะสถานการณ์ในตอนนี้มันคงเป็นสถานที่เดียว...

---> ไม่ค่อยเข้าใจหลักการการขึ้นหน้าย่อใหม่ของคุณผู้เขียนเท่าไหร่ค่ะ 3 ประโยคนี้มีเนื้อความต่อเนื่องกัน รวมอยู่ในย่อหน้าเดียวกันเลยก็ได้ ไม่เก็ทว่าทำไมถึงเคาะลงมาเริ่มย่อหน้าใหม่หลังจบทุกประโยค

- คำเกิน

>> พึ่งกำลังถ่ายเสร็จ

--> คำว่า 'เพิ่งเสร็จ' นี่เข้าใจได้นะคะ แต่ 'เพิ่งกำลังเสร็จ' นี่ดูเหมือนจะไม่มีในโลก คือคำว่า 'เสร็จ' มันเป็นกริยาที่ทำจบแล้วจบเลยนะคะ ไม่มี 'กำลังทำ'

บทที่ 1

- หลังจากซอลไปตัดผมและเข้าไปหาแม่ ทั้งคู่คุยกันบลาๆ แม่พูดขึ้นว่า "ลูกพูดเหมือนว่าลูกกำลังจะไปไหน" ที่ดิฉันสงสัยคือ แม่ท้วงเรื่องที่ซอลพูดแปลกๆ ได้ แต่ที่ลูกสาวไปตัดผมให้เหมือนน้องชายทำไมถึงไม่ท้วงถามอะไรสักคำ

บทที่ 2

>> หลังจากโดนทุบท้ายทอย เรย์พูดว่า "อึ่ก ! ซอล อย่า...อย่าทำแบบนี้" แล้วก็สลบไป

--> ไม่เก็ทหลักการทุบท้ายทอยค่ะ ทำไมตัวละครถึงยังพูดต่อได้อีกก่อนจะสลบ ไม่ใช่ว่าควรสลบเลยทันทีเหรอ

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- เป็นนิยายแนวที่เราไม่ได้อ่านมาน๊านนานแล้วอีกหนึ่งเรื่อง

- รู้สึกคุ้นๆ เหมือนว่าเคยเห็นนิยายเรื่องนี้ผ่านตามาก่อนเมื่อหลายปีที่แล้ว พอเลื่อนไปเห็นตอนที่ 14 ที่คุณผู้เขียนระบุว่าส่งนิยายเรื่องนี้เข้าประกวดโครงการนักเขียนหน้าใสปี 8 ก็อ๋อเลยค่ะ ผู้ร่วมชะตากรรมนี่เอง ดิฉันก็เขียนส่งเข้าประกวดปีเดียวกัน

- หลังจากอ่านรายละเอียดตัวละครเสร็จ ก็พอจะจับทางได้ว่าจะไปเวย์ไหน รู้สึกว่านิยายเรื่องนี้ก็ให้กลิ่นอายแบบนิยายรักวัยรุ่นของแจ่่มใสที่เคยบูมในอดีตนั่นแล นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้าไปยังสถานที่หนึ่งแทนฝาแฝดตัวเอง / มีตัวละครชายโฉดๆ ร้ายๆ แต่หล่อหลายตัวอยู่รายล้อม / ถ้าเป็นนักอ่านที่ชอบความสมจริงและสมเหตุสมผล อาจจะไม่ชอบเรื่องนี้เพราะมุ่งเน้นขายความน่ากรี๊ดกร๊าดของเหล่าตัวละครชาย ความสนุกแบบที่สาวๆ ชอบ และความฟินเป็นหลัก

- ตัวดิฉัน ณ เวลานี้ที่ห่างเหินจากนิยายแจ่มใสมานานมากแล้ว ตอนอ่านรู้สึกไม่อินกับการปลอมตัวเข้าไปในคุกของนางเอกเท่าไหร่ ด้วยเพราะคุณนักเขียนอำนวยความสะดวกให้ตัวละครมากเกินไป อะไรๆ ก็เป็นใจและง่ายต่อการปลอมตัวไปหมด ไม่ว่าจะเป็นน้ำหนัก ส่วนสูง ความเกลี้ยงเกลา ความหน้าอกเล็ก หรือเสียงที่ยังคล้ายกันของคู่แฝดเทียมต่างเพศนี้ ประหนึ่งว่าเกิดมาเพื่อจะปลอมตัวเข้าคุกแทนกันโดยเฉพาะ

- ไม่ชอบการสลับระหว่าง POV1 กับ POV3 Omniscient ค่ะ ถ้าเป็นการสลับระหว่าง POV3 limited กับ POV3 Omniscient มันยังดูกลมกลืมและไปกันได้ แต่ POV1 กับ 3 นี่ไม่แนะนำเลย มันทำให้งานเขียนดูไม่ professional ถึงทำให้มุมมองมั่วและสะเปะสะปะแบบนี้

- ไม่ค่อยชอบการใส่ Sound Effect ในหลายๆ จุดที่ไม่จำเป็นต้องใส่ก็ได้ เช่น ปึก !! (ทุบท้ายทอย) / ฟุบ !! (ล้มลงพื้น) / แอ๊ด (เปิดประตู) / ปัง (ปิดประตูหรือทุบประตู) / แกร๊ก (ใส่กุญแจมือ)

- สงสัยเรื่องเซตติ้งของเรื่องค่ะ ตอนแรกนึกว่าอยู่ในประเทศที่ใช้อิ้งเป็นหลัก เพราะตัวละครชื่อฝรั่งหมดเลย แต่พอพูดเรื่องเปลี่ยนสรรพนามจาก 'นาย' เป็น 'แก' สรุปเซตติ้งอยู่ที่ไทยเหรอคะ

- หลังจากอ่านไปได้แค่ 3 บท นี่คือความสงสัยใคร่รู้ส่วนตัวของดิฉันเอง ซึ่งสิ่งเหล่านี้คุณผู้เขียนอาจจะพูดถึงและเฉลยไปแล้วในบทต่อๆ ไป ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเมนต์ตอบความสงสัยของดิฉันนะคะ ถ้าข้อไหนพูดในนิยายไปแล้วก็แล้วไป แต่ถ้าข้อไหนตอบตัวเองไม่ได้ก็จะได้เอากลับไปคิด

1. นางเอกทำยังไงให้เพื่อนร่วมห้องขังจับไม่ได้ว่าเป็นผู้หญิง (หรือจับได้ แล้วช่วยปกปิดก็จะเป็นอีกประเด็นหนึ่ง)

2. นางเอกจัดการยังไงกับการเป็นประจำเดือน

3. เวลาเข้าห้องน้ำทำยังไง คิดว่าในคุกคงไม่มีห้องน้ำเดี่ยวๆ อำนวยความสะดวกขนาดนั้นเป็นแน่ เวลาต้องอาบน้ำรวมทำยังไง

4. เวลาตรวจร่างกายทำยังไง การอยู่ในคุกต้องมีการตรวจร่างกายนักโทษอยู่แล้ว (อาจจะนานๆ ที) นางเอกทำยังไงถึงรอดมาได้

**ย้ำอีกทีว่าไม่ต้องตอบข้อสงสัยเหล่านี้นะคะ เดี๋ยวจะเป็นการสปอยล์ซะเปล่าๆ ถ้าตอบในนิยายแล้วก็แล้วไป**

- โดยรวมเรื่องภาษา เขียนได้อ่านง่าย และลื่นไหลดีค่ะ

- ส่วนที่ถามว่า 3 บทแรกดึงดูดนักอ่านทั่วไปได้มากน้อยแค่ไหน อันที่จริงไม่น่าจะถามดิฉันเลย ยอดเฟบน่าจะตอบคุณไปหมดแล้ว แต่ถ้าถามตัวดิฉันที่อ่านนิยายแจ่มใสมาเยอะมากกกกและปัจจุบันไม่อ่านแล้ว ก็ไม่ได้เซอร์ไพรส์กับนิยายที่มีพล็อตลักษณะนี้ คาแร็กเตอร์หญิงและชายแบบนี้ หรือตัวสตอรี่ที่เวลาอ่านต้องมองข้ามความสมจริงและสมเหตุสมผลต่างๆ อ่านเอาสนุกอย่างเดียว ซึ่งก็เข้าใจได้นะคะ เพราะถ้าเป็น 6-7 ปีก่อนดิฉันอาจจะชอบนิยายเรื่องนี้มาก แบบคิดแค่ว่านิยายสนุกก็อ่าน ไม่สนุกก็ไม่อ่าน เรื่องสมเหตุสมผลเป็นรอง ดิฉันคิดว่านิยายเรื่องนี้ยังตกนักอ่านได้อยู่ค่ะ มีนักอ่านอีกมากที่แค่อยากอ่านเรื่องสนุกๆ แบบไม่ต้องคิดซีเรียสอะไรนัก ซึ่งถ้าคุณเลือกมาเวย์นี้ก็มาถูกทางและทำได้ดีแล้วค่ะ

**ภาคแรกใกล้จะจบแล้ว ยินดีด้วยนะคะ แล้วก็สู้ๆ กับการเขียนภาคต่อๆ ไปค่ะ**

[_NJ_]

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆสำหรับทุกๆคำแนะนำที่ติชมในนิยายเรื่องนี้ของเรานะคะ

ประทับใจมากๆค่ะ เพราะช่วยเราได้มองเห็นความผิดพลาดของตนเองที่บางจุดพออยู่ในมุมคนเขียนเองแล้ว ไม่รู้สึกตัวเลย ^^

โดยเฉพาะเรื่องคำผิด ตอนนี้รู้ตัวอย่างลึกซึ้งแล้วค่ะว่าเราชอบเขียนคำว่า... สัก เป็น ซัก

และแน่นอนว่าคำนี้เขียนผิดทั้งเรื่องเลย (ต้องนำกลับไปแก้ตอนรีไรท์และเป็นงานใหญ่เลยค่ะ ฮ่าๆ) ส่วนคำผิดอื่นๆที่พบ ขอบคุณที่ชี้บอกมากเลยนะคะ อันนั้นเขียนไปแบบไม่รู้ตัวเลยจริงๆ

สำหรับเรื่องรูปแบบการเขียน POV ปัญหานี้เรารู้ตัวเลยค่ะ

และในเนื้อหาทั้งหมดที่เขียนมานั้นมี POV 3 แทรกเข้ามาอยู่ราวๆ 2-3 ตอน

ซึ่งเราอ่านเองก็ยังรู้สึกแปลกๆได้เอง ในจุดนี้เพื่อความเป็นมืออาชีพ เราจะนำไปแก้ไขให้เป็น POV1 ทั้งหมดในภายหลังนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

ส่วนเรื่องบุพบทไม่เข้ากับกิริยา ใช้คำผิดความหมาย คำเกิน เราจะนำกลับไปปรับแก้และดูเพิ่มในบทต่อๆไปนะคะ

เรื่อง sound effect แปลกๆ อันนี้จะนำกลับไปพิจารณาแก้ไขค่ะ อีกทั้งยังเรื่องการใช้ ? ! จำนวนมาก ตรงนี้มีนักอ่านติงมาบ้างเหมือนกัน จะนำไปปรับลดลงให้เหมาะสมที่สุดนะคะ

ส่วนเรื่องการขึ้นย่อหน้าแบบแปลกๆ โดยส่วนตัวที่ทำแบบนี้มักจะมีให้เห็นในท้ายตอนนั้น เราทำเพื่อดึงหรือกระชากอารมณ์ของนักอ่านค่ะ เพราะคิดว่าเขียนแบบนี้น่าจะเป็นการกระตุ้นหรือดึงความสนใจได้ดีกว่าเขียนบรรทัดเดียวต่อๆกันไป (เขียนแบบนี้เอง อินเองว่างั้นก็ได้) ตรงนี้จะลองนำกลับไปคิดพิจารณาดู และจะปรับใช้การขึ้นย่อหน้าแบบนี้เฉพาะตรงจุดที่อย่างทำจริงๆ ไม่ทำบ่อยๆเหมือนแต่ก่อนค่ะ

และก็ดีใจที่ได้เจอคนเขียนส่งผลงานนักเขียนหน้าใสปี 8 เหมือนกันนะคะ (บ่งบอกว่าเขียนนิยายกันมาอย่างยาวนานมากจริงๆ 555)

ส่วนเรื่องที่ว่าพอได้อ่านคาแรคเตอร์ตัวละครแล้วรู้เลยว่าจะเป็นแนวไหน อันนี้ทำเราผิดจากที่คาดหวังเล็กน้อยค่ะ ฮ่าๆ ตอนนี้เลยตาสว่างเลยค่ะว่า... ที่จริงแล้วนิยายเรื่องนี้ถ้านักอ่านใหม่ๆหลงเข้ามาจะต้องคิดว่าเป็นแนวแบบแจ่มใสรักวัยรุ่น ที่นางเอกไปปลอมตัวเป็นผู้ชาย แล้วได้อยู่รายล้อมท่ามกลางชายหนุ่มหล่อๆ เน้นขายความฟินความสนุกในเรื่อง ทั้งๆที่จริง นิยายเราไม่ได้เป็นแนวนั้นเลยค่า T________________T มีนักอ่านเกริ่นๆมาบ้างเหมือนกันว่านิยายเรื่องนี้ พออ่านๆไป มันไม่เป็นไปอย่างที่เขาคิดไว้เลย ถึงขั้นมีคนอ่านบอกว่า... รอฉากหวานจนน้ำตาจะไหลกับนิยายเรื่องนี้ มาทีแทบจุดพลุฉลอง และก็มีที่อ่านๆไปขอพักสมองก่อน เพราะแทบจะเป็นโคนันแล้ว ฮ่าๆ

คือที่จริงๆนิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติกสืบสวนค่ะ มีการเซอไวเวิล สืบสวน แอ๊คชั่น และดราม่าเป็นหลักเลย เขียนจนจะจบภาคแรกแล้ว แต่ฉากหวานยังไม่มี พระเอกยังไม่รู้ว่าคือใคร ตัวละครเครียด ดราม่า และกดดันกันทั้งเรื่อง เราเลยไม่แน่ใจว่า... การนำเสนอตัวละครด้วยรูปประกอบและเกริ่นในตอนแรกๆแบบนั้นจะชวนให้หลายๆคนเข้าใจผิดไปได้ขนาดนี้ จะลองนำไปรับปรุงให้ดูแตกต่างจากแนวรักใสๆขายความฟินให้มากที่สุดในตอนกลับมาหลังรีไรท์นะคะ ขอบคุณที่ช่วยชี้ทางสว่างค่ะ

ส่วนเรื่องเซตติ้งของตัวละครว่าอยู่ที่ประเทศไหน เราจงใจไม่เซ็ตว่าเป็นอิ้งหรือไทยค่ะ ให้มองแบบกลางๆว่า... ไม่อยู่ที่ไหนเลย เลยตัดสินใจใช้ชื่อตัวละครที่ไปทางอิ๊ง แต่ก็มีความเป็นไทยให้เห็นอยู่ คือใช้ชื่ออิ๊งที่มีคนไทยใช้ชื่อเหล่านี้ได้ให้เห็นอยู่บ่อยๆ เพราะอยากให้คนไทยอ่านง่าย แต่ก็มีความเป็นอินเตอร์อยู่ในตัวค่ะ ไม่ไทยล้วน

ส่วนเรื่องคำถามที่ถามมา ข้อ 3 กับ 4 จะมีเฉลยในตอนที่ 3 ที่ชื่อว่า... นักโทษใหม่ค่ะ

ส่วนข้อ 2 เรื่องประจำเดือนของนางเอกจะมีเฉลยในตอนหลังๆ

ข้อ 1 เรื่องเพื่อนร่วมห้อง อันนี้ อืม ขอยังไม่บอกค่ะ ^^ ต้องลองอ่านดูนะคะ แต่ไม่ใช่ประเด็นที่รู้แล้วช่วยปกปิดความลับให้นางเอกอย่างแน่นอน

สุดท้ายที่ถามเรื่องยอดวิว เพราะยอดวิวที่ได้มาหลักพันมาจากความนิยมเมื่อหลายปีก่อนค่ะ แบบนานมากๆ (เราเขียนเรื่องนี้มาจะสิบปีแล้ว) เลยไม่มั่นใจว่านิยายเรื่องนี้แนวนี้ เปิดเรื่องแบบนี้จะดึงความสนใจนักอ่านได้มากน้อยแค่ไหนกัน เพราะเดี๋ยวนี้แนวนิยายในแต่ละหมวดเปลี่ยนไปมาก อย่างหมวดรักหวานแหววที่เราอยู่ แนวนี้ก็ไม่ได้เป็นที่นิยมเหมือนแต่ก่อนแล้วค่ะ

ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะสำหรับคำวิจารณ์ที่มอบให้เราอย่างตั้งใจ

จะนำไปปรับใช้ในการรีไรท์นิยายเรื่องนี้อย่างแน่นอนค่ะ ได้มาอย่างถูกจังหวะและโอกาสพอดี เลยปลื้มใจมากๆ อย่างได้คนช่วยดูจุดที่ต้องแก้ไขมานานแล้วค่ะ

ขอบคุณน้าาาาา

[Relita Callister]

จริงๆ ดิฉันคิดว่านิยายเรื่องนี้จะไม่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นรักหวานแหววเลย หากคุณผู้เขียนเปลี่ยนหมวดเสียใหม่ เพราะถ้าไม่ได้เน้นเรื่องรักเป็นหลัก จะเอามาไว้หมวดรักมันก็กะไรๆ อีกอย่างคือการแนะนำตัวละคร ชวนให้นึกถึงนักเขียนแจ่มใสรุ่นเก่าๆ จริงๆ นั่นแหละค่ะ เพราะพวกเขาชอบเขียนตัวละครชายเยอะๆ และแนะนำตัวทำนองนี้ 555

แล้วก็นิยายเรื่องนี้ดิฉันเฟบเก็บไว้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่อ่านจบ 3 บท พอได้คุณผู้เขียนมายืนยันว่าไม่เน้นเรื่องรัก ก็ชักจะสนใจแล้วสิว่านางเอกจะเอาตัวรอดในคุกยังไง เพราะตัวดิฉันเองที่เลิกอ่านแจ่มใสมานานแล้วก็ชั่งใจอยู่เหมือนกันว่าจะติดตามเรื่องนี้ต่อดีมั้ย ยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะที่เข้าใจผิด _/\_

[_NJ_]

เคยคิดจะเปลี่ยนหมวดที่อยู่เหมือนกันค่ะ

ถึงขั้นเคยมาตั้งกระทู้ในบอร์ดนักเขียนเมื่อนานมาแล้วว่า... นิยายเรื่องนี้ควรอยู่หมวดไหนดี และจากหลายๆท่านที่แนะนำมาหลังได้อ่าน ก็คิดว่าหมวดนี้น่าจะเหมาะสุดค่ะ อาจเพราะภาษาที่เราใช้ที่มันยังไม่เหมือนนิยายหมวดสืบสวนขนาดนั้น (ความสามารถในการเขียนยังไม่ถึง) และถ้าจะให้เลือกอยู่หมวดรัก (นิยายเราที่จริงเน้นเรื่องของความรักและสืบสวนเป็นหลัก แต่ภาค 1 เรื่องสืบสวนจะถูกหยิบมาให้เด่นมากกว่า เพราะความรักยังไม่มี) ก็คิดว่าหมวดนี้น่าจะตรงสุดในเรื่องของแนวเรื่อง แต่ชื่อว่าหมวดรักหวานแหวว มันก็ควรมีอะไรที่หวานแหววให้ชุ่มชื้นหัวใจบ้าง แต่นี่คือไม่มีเลย อาจทำให้นักอ่านหลายๆคนตกใจและคาดไม่ถึงไปเยอะเหมือนกันค่ะ ฮ่าๆ

และก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่ตัดสินใจแอดเป็นแฟนพันธุ์แท้นิยายเรื่องนี้ของเราหลังอ่านไป 3 ตอน

เค้าปลื้มมมม ดีใจมากๆค่า

และขอรับประกันเลยว่า... นิยายเรื่องนี้จะไม่ทำให้คุณ Relita ผิดหวังแน่นอน

เพราะเราทำการบ้านตอนเขียนหนักมากกกก

อยากให้ลองอ่านดูจนจบจริงๆค่ะ

ยังไงถ้าอ่านแล้วมีข้อติชมยังไง เสนอมาได้เต็มที่เลยนะคะ

เราพร้อมรับฟังและนำไปปรับแก้ไขเพื่อให้งานเขียนของตนเองดียิ่งๆขึ้นไปค่า

[Relita Callister]

ได้เลยค่า ไว้ถ้ามีเวลาจะพยายามตามอ่านให้จบนะคะ

[_NJ_]

ขอบคุณค่าา

เเนวที่ไม่รักคือตรงไปเเล้ว 3 ข้อ555555

ไล่อ่านคำวิจารณ์เจ้าของกระทู้คือวิจารณ์ละเอียดน่าสนใจ เสียดายนิยายเราไม่เข้าข่ายเเงๆ

รับสิไม่ใช่รัก

[Relita Callister]

ไว้คราวหน้าน้าาา

เปิดรับวิจารณ์ครั้งแรกเราเลยอยากอ่านแนวที่ชอบและถนัดก่อนน่ะค่ะ

[Pityn_pite]

T^T นิยายจีนค่ะ อยู่ในกลุ่มไม่วิจารณ์ให้สินะคะ คำวิจารณ์ดูเป็นประโยชน์มากเลยค่ะ เสียดาย TT

[Relita Callister]

เรากลัวจะวิจารณ์ได้ไม่ดีน่ะค่ะ เพราะห่างหายจากการอ่านนิยายจีนมานานมาก

อีกอย่างคือ เราไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับจีนเยอะขนาดนั้น ถ้าหากตัวนิยายใส่ข้อมูลผิดมา เราก็แย้งไม่ได้เลยเพราะไม่มีความรู้

[Pityn_pite]

ของเราเป็นจีนมโนค่ะ กึ่งแฟนตาซีหน่อยๆ มีคำอธิบายอยู่ท้ายตอน หาข้อมูลแทบหัวแตกค่ะ 55555 เข้าใจอารมณ์เหมือนกันค่ะ เวลาอ่านนิยาย แล้วเห็นนักเขียนเขียนผิด ก็อยากจะแก้ให้ แต่กลัวจะเกิดเรื่องกัน ส่วนคนอื่นไม่แย้งเพราะไม่รู้ เซ็งเลย แหะๆ

[Relita Callister]

จริงๆ เราเฟบนิยายจีนเก็บไว้หลายเรื่องเหมือนกันค่ะ แต่ไม่อ่านสักที พอเอาเข้าจริงก็ชอบกางแฟนตาซีตีพิมพ์อ่านมากกว่าอยู่ดี นิยายจีนที่เฟบดองไว้เลยต้องดองต่อไป 555

แต่นิยายจีนของคุณพิท เราก็พอเห็นผ่านตามาบ้าง หากไม่รังเกียจจะทิ้งลิงก์ไว้ก็ได้นะคะ เราอาจช่วยดูเรื่องความลื่นไหล ความสนุกน่าติดตาม หรือภาพรวมได้บ้าง แต่คงจะไม่วิจารณ์ลึกน้าา เพราะไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่ แฮะๆ แล้วก็อาจจะรอนานหน่อยนะคะ ยังมีอีกหลายเรื่องเลยที่เรายังไม่ได้วิจารณ์

[Pityn_pite]

ขอบคุณน้าาาา

ชื่อเรื่องว่า เจี้ยซูเจี้ยน นางปีศาจไร้หัวใจ ค่า

https://writer.dek-d.com/Try07/writer/view.php?id=2168133

ขอบคุณนะคะ เราเห็นของเม้นก่อนๆ วิจารณ์ดีจริงๆ ค่ะ ขอบคุณค่าาา

[Relita Callister]

ยินดีมากค่า เดี๋ยวไว้เราเขียนนิยายได้เยอะๆ จะไปใช้บริการร้านคุณพิทด้วยเหมือนกัน ตอนนี้ยังมีแค่ตอนเดียวเอง แงงง

[Pityn_pite]

สู้ค่าาาา เรารับวิจารณ์ตลอดแหละค่ะ

[Relita Callister]

การใช้ภาษาและสรรคำ

- ภาษาและสรรคำก็เหมาะสมกับแนวจีนดีค่ะ สำนวนจีนๆ มีความสวยงามเฉพาะตัวอยู่แล้ว คุณผู้เขียนก็ทำออกมาได้ดี

การเว้นวรรคที่ไม่จำเป็น

>> ช่วงชิงชีวิตของพี่น้อง_หรือ_ลูกหลานไป

--> มีอีกบางจุดที่เป็นแบบนี้ แบบที่เขียนติดกันเป็นประโยคเดียวเลยก็ได้ ไม่ต้องเว้นวรรค อ่านแล้วรู้สึกหายใจขาดช่วงแปลกๆ ยังไงชอบกล

คำซ้ำใกล้กัน

>> ร่างบางผิวสีขาวซีดถูกมัดเอาไว้ ผมสีดำราวอีกาปิดบังใบหน้าเอาไว้

--> จุดที่ 2 ไม่ต้องมีก็ได้ค่ะ

พิมพ์ผิด

>> เพื่อเห็นเพชฌฆาต

--> เมื่อเห็น...

>> ลอยไปพร้อมกันได้ไกลมากขน

--> งง? มากขนาดนี้ รึเปล่า

คำเกิน

>> ก็ลอยไปที่มือนางภายในทันที

--> ก็ลอยไปที่มือนางในทันที

เลือกคำไม่เข้ากับบริบท

>> หยาดน้ำตาแห่งความปิติยินดี_และความโศกเศร้า_คลุกเคล้ากัน (ประโยคนี้ก็เว้นวรรคแปลกๆ)

--> คลุกเคล้า หมายถึง ผสมให้เข้ากัน เช่น คลุกเคล้าส่วนผสม คิดว่าคำนี้ไม่เหมาะกับบริบทเท่าไหร่ แล้วก็มีคำถามค่ะ หยาดน้ำตาแห่งความปิติยินดีนี่ของใคร แล้วความโศกเศร้าของใครคะ

แทรก POV1 ในบทบรรยาย POV3

>> บิดาข้า เจี้ยฟาน

--> ไม่เข้าใจค่ะ ตรงนี้เป็นส่วนของบทบรรยายที่ใช้ POV3 มาตลอด ทำไมถึงมี 'ข้า' ที่เป็น POV1 แทรกเข้ามาด้วย

บทนำ

>> เด็กสาวที่ท่านแม่ของนางได้ฝากฝังและให้นางสัญญากับชื่อของน้องสาว สงบสุขและสุขภาพดี

--> ใช้คำว่า 'เด็กสาว' ให้ความรู้สึกว่าตัวละครนี้เป็นคนอื่นคนไกล ราวไม่ใช่พี่น้องกัน

--> ไม่เข้าใจประโยคนี้ค่ะ สงบสุขและสุขภาพดี ทำไมถึงเอามาแทรกตรงนี้ แลดูไม่มีความต่อเนื่องกัน และดูไม่เป็นส่วนหนึ่งของประโยค

>> จะถูกประหารอยู่ที่ลานกลางเมือง

--> ทำไมที่ประทับของฮ่องเต้ ณ ลานกลางเมืองถึงมีหมึกล่ะคะ คนเตรียมที่ประทับเตรียมหมึกไว้ให้ทำไม เพื่อใช้ทำอะไร

>> ถูกขีดเขียนลงบนพื้นหิมะสีขาว

--> ตั้งแต่เริ่มเรื่องไม่มีการเกริ่นเรื่องสภาพอากาศเอาไว้ คนอ่านจะนึกเอาว่าอากาศปกติ จนมาสะดุดที่หิมะสีขาว แล้วต้องเปลี่ยนภาพในหัวใหม่เป็นมีหิมะ คหสต.คิดว่าน่าจะเกริ่นไว้หน่อยนะคะ

>> เสียงกู่เจิ้งทำนองสนุกสนานดังขึ้นผิดกับอารมณ์ของผู้เล่น

--> ใครเล่นเหรอคะ และถึงจะเป็นวันเกิด แต่พกกู่เจิ้งมาเล่นในวันประหารทำไม

>> นางเอกมีพลังมาก จะหนีไปก็ได้ ทำไมถึงเลือกฆ่าตัวตาย?

บทที่ 1

- นางเอกตาย > ย้อนอดีตมาเป็นตัวเองในวัยเด็ก > แต่ไม่ตระหนกตกใจอะไรเลย เหมือนกับว่าเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้

--> อันนี้ไม่แน่ใจว่าคุณผู้เขียนพลาดประเด็นนี้หรือตั้งใจเขียนแบบนี้อยู่แล้ว เราไม่รู้ว่าความแฟนตาซีจีนในโลกของคุณผู้เขียนครอบคลุมถึงระดับไหน การที่วิญญาณย้อนอดีตไปเข้าร่างนี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้เป็นปกติรึเปล่าในโลกนั้น เพราะนางเอกคือเฉยมาก ไม่ตกใจอะไรเลย ทำเอาคนอ่านสับสนไปด้วยว่านี่นางย้อนมาจริงๆ เหรอ หรือเป็นแค่การเล่าเรื่องราวในอดีตเฉยๆ

**โดยรวมก็อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ เรื่องภาษาถือว่าทำได้ดีแล้ว อีกอย่างหนึ่งคือคิดว่าแต่ละบทมันสั้นไปหน่อย แต่ก็เข้าใจว่าเป็นนิยายเว็บ สู้ๆ กับการเขียนนะคะ**

[Level170TH]

เสียดายจัง ของผมเป็นแนวต่างโลกด้วย มุแงงง

[Mydear :)]

my boy smokes cigarettes #คลั่งรักคุน

แนว : รักวัยรุ่น ดราม่า

https://writer.dek-d.com/mydeareezzz/writer/view.php?id=2106991

คำโปรย : ถึงคนทั้งโลกจะบอกว่าเขาไม่ดียังไง ฉันก็พร้อมจะหลับหูหลับตากระโจนลงไปในทะเลรักของเขา ทั้งที่ว่ายน้ำก็ไม่ค่อยจะเป็น แต่ฉันไม่แคร์หรอก ไม่เลยจริงๆนะ เพราะฉันชอบเขามาก และไม่ว่าใครก็ห้ามฉันไม่อยู่แล้วตอนนี้

ขอฝากหน่อยนะคะ พอดีเห็นว่านิยายของเราเข้าข่ายที่คุณรับพอดี (แต่ไม่รู้ว่าแนวเรื่องจะถูกจริตคุณมั้ย) ยังไงพร้อมรับฟังคำวิจารณ์ค่า ;-; ขอบคุณล่วงหน้านะคะะ

ส่วนที่แอบอยากรู้เป็นพิเศษคือ เทียบกับนิยายแนวๆ เดียวกันเรื่องอื่นแล้ว รู้สึกว่าคนอ่านของเราคือน้อยมากๆ เลยค่ะ555 เลยไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรถึงดึงคนอ่านได้ไม่มากเท่าไหร่ อยากให้ช่วยดูหน่อยนะคะ ขอบคุณค่า

[Relita Callister]

คำผิดเยอะมากกกกกกค่ะ

ซักที >> สักที

ซักคน >> สักคน

อ่ะ / ป่ะ >> อะ / ปะ (ไม่ต้องเติมไม้เอก คำตายเสียงเอกอยู่แล้ว)

โทปิค? >> topic? คำนี้ไม่ได้ออกเสียงว่า 'โทปิค' นะคะ ทับศัพท์ให้ถูก

ตัง >> ตังค์ (เงิน) กร่อนมาจาก 'สตางค์' เพราะงั้นต้องเติม ค์ ค่ะ

พึ่ง >> เพิ่ง

ไอ? >> ทำไมถึงไม่ใช้ '-' ไปเลย

นิรันด์ >> นิรันดร์

เช็ค >> เช็ก

สเน่ห์ >> เสน่ห์

เลยลองยัง >> เคยลองยัง

คละคุ้ง >> คละคลุ้ง

เอ่า >> เอ้า

เฝดตัวออกมา >> เฟดตัวออกมา

จินตการ >> จินตนาการ

ท้ายคืน? >> เลือกใช้คำใหม่ดีกว่าค่ะ

นั่งสอง >> นั่งส่อง

เฟซบุ๊ค >> เฟซบุ๊ก

ช็อค >> ช็อก

วืดวาด? >> แปลว่าอะไรคะ บัญญัติศัพท์ขึ้นมาใหม่เหรอ

รูปแบบการเขียน

- POV1 ของนางเอก ซึ่งเขียนออกมาได้ดีเลย

- เปิดเรื่องมาด้วยการใส่ quote ที่ไม่ว่าจะเอามาจากเพลง คำพูดในหนัง หรือคำคมของกวีสักคนก็แล้วแต่ ดิฉันมองว่าเป็นเรื่องที่เชยมากๆ แต่ตัวเองก็เคยใส่เหมือนกันตอนเขียนนิยายสมัยก่อน ซึ่งถ้ามองจากปัจจุบัน ณ ขณะนี้จะไม่แนะนำให้ทำค่ะ เพราะมันไม่ได้ส่งผลต่อตัวนิยาย ไม่ได้ทำให้สนุกขึ้น ไม่มีความสำคัญ แล้วก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย แค่ใส่มาเกร๋ๆ เพราะเห็นคนอื่นเขาทำกันแค่นั้น

การใช้ภาษาและการสรรคำ

- การใช้ภาษาดีนะคะ สำนวนการเขียนเข้ากับแนวนิยาย และเขียนได้ลื่นไหลดีมาก แต่ก็มีคำวัยรุ่นๆ ที่เขียนไม่ถูกหลักปนอยู่ด้วย ซึ่งไม่ได้ร้ายแรงและเข้าใจได้ว่าเป็นเพราะแนวที่เขียน

รูปประโยคผิดเพี้ยน

>> "เอาก๊าซออกซิเจนเป็น-เป็นผัวมั้ย-ยังงั้น"

--> อ่านไม่เข้าใจค่ะ

คำเกิน

>> ก็เปลี่ยนไปหัวข้อไปคุยเรื่องงาน...

>> คนที่ไม่คิดกับอะไรเลยสักอย่าง

บุพบทผิด

>> นาฬิกาเรือนเดิมในข้อมือซ้าย กำไลในข้อมือขวา

--> ที่ข้อมือซ้าย ที่ข้อมือขวา

คำตก

>> "อะไรมันวะ"

--> อะไรของมันวะ

>> หายใจเข้าลึก

--> หายใจเข้าลึกๆ

ลำดับคำผิด

>> มีเพียงไฟหลอดดวงเล็กๆ

--> หลอดไฟ ดีมั้ย

>> มองไม่เห็นหน้าชัดนัก

--> มองเห็นหน้าไม่ชัดนัก ดีมั้ย

Intro

- สามย่อหน้าแรกของเรื่อง เขียนรวมเป็นย่อหน้าเดียวก็ได้นะคะ เพราะเนื้อความมันต่อเนื่องกันอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเคาะลงมาเพราะอยากให้เนื้อความมันแลดูเยอะ แนะนำให้ไล่ๆ ดูนิยายตัวเองด้วยนะคะ มีหลายจุดมากที่เป็นแบบนี้

สรุปวิจารณ์+จริตส่วนตัว

- คิดว่าเหตุผลหนึ่งที่ทำให้นิยายของคุณผู้เขียนมีคนอ่านน้อย อาจเป็นเพราะใส่เพลงที่หน้านิยายค่ะ นักอ่านบางคนไม่ชอบและเลือกที่จะปิดหน้านิยายไปเลย มันง่ายกว่าการเลื่อนหาว่าเอาเพลงใส่ไว้ตรงไหนแล้วค่อยปิด ดิฉันเป็นอีกคนที่ไม่ค่อยชอบฟังเพลงที่นักเขียนแปะมา ชอบอ่านนิยายเงียบๆ มากกว่า

- และอีกหนึ่งเหตุผล อาจเป็นเพราะ Please Read ของคุณผู้เขียนเอง จริงๆ การบอกข้อมูลนิยายกับคนอ่านล่วงหน้ามันเหมือนดาบ 2 คม ข้อดีคือ ถ้านิยายมันเฉพาะตัวมากๆ และคนเขียนตั้งใจจะยึดตามอุดมการณ์ว่าจะเขียนไปตามนี้แน่ๆ การบอกคนอ่านล่วงหน้าว่าพระเอกนางเอกจะมีปัญหา Toxic Relationship ในอนาคต ถือเป็นการบอกให้คนอ่านเตรียมใจว่าคู่นี้จะเจออะไรหากคบกัน ในขณะเดียวกัน ก็เป็นการไล่คนอ่านที่ไม่ชอบเนื้อเรื่องที่อาจหนักหน่วงทางอารมณ์และความสัมพันธ์แบบนี้ พอคนอ่านเห็นว่านิยายจะไปทางไหน คนที่ไม่โอเคก็จะปิดไปเลยเหมือนกัน

- ตัวอักษรเล็กมากค่ะ อำนวยความสะดวกให้คนอ่านหน่อยก็ดี เขาจะได้ไม่ต้องลำบากขยายเอง

- การใช้ภาษาโดยรวม เขียนเข้าใจง่าย คำกระชับ และมีเสน่ห์ดีค่ะ เหมาะกับแนวนิยาย

- ดูเหมือนคุณผู้เขียนจะกังวลมากเป็นพิเศษกับการเขียนตัวละครที่ชอบสูบบุหรี่ เหมือนกลัวอยู่ตลอดว่าคนอ่านอาจไม่ชอบตัวละครแบบนี้ มันส่งผ่านคำพูดตัวละครออกมาหมดเลย ในฉากที่คุยกับแยมคือ นางเอกยกมาถามก่อนเลยว่าหมายถึงเรื่องบุหรี่รึเปล่า และตอนฉากที่เจอพระเอกอีกรอบ พระเอกก็ถามว่ารับได้เหรอที่เราสูบบุหรี่ เอาจริงๆ ไม่จำเป็นต้องจี้ถามหรือมุ่งประเด็นให้ตัวละครย้ำเรื่องนี้หลายๆ รอบก็ได้นะ เหมือนได้ยิน voice ของผู้เขียนมากกว่าจะเป็น voice ของตัวละครจริงๆ

**โดยรวมก็ถือว่าเป็นนิยายที่อ่านลื่นไหลอีกเรื่อง ภาษาอยู่ในระดับดีเลย ไม่รู้ว่าเหตุผลคนอ่านน้อยที่ดิฉันยกมาจะเป็นสาเหตุที่แท้จริงหรือเปล่านะคะ เดาจากภาพรวมที่เห็นจากแค่ 3 บทแรก ยังไงก็สู้ๆ กับการเขียนนะคะ**

[Lumpoeng]

ชอบเจ้าของกระทู้ครับ วิจารณ์ด้วยความตั้งใจ ใส่ใจ ตรงไปตรงมา

และปิดท้ายด้วยการให้กำลังใจทุกคน

[Relita Callister]

ขอบคุณมากค่า เขิลจุงง

[Darigan]

เรื่อง โนอาห์ 63

แนว: ไซไฟ

คำโปรย: ในยุคที่มนุษย์ติดต่อและสร้างอาณานิคมในอวกาศ สองพี่น้องได้พบกับหญิงสาวที่ออกมาจากวงแหวนเปิดมิติของพ่อ เธอมาเพื่อขอให้พวกเขาช่วย พี่ชายตอบตกลงเพื่อแลกกับสิ่งที่จะทำให้เขาเป็นเศรษฐีได้

ลิงค์: https://writer.dek-d.com/darigan/writer/view.php?id=2025333 (ขอเวลาทำไฮเปอร์ลิงค์ ไม่ได้เล่นบอร์ดนี้มานานมากๆ)

สิ่งที่อยากรู้: สำนวนการเขียน มิติตัวละคร (เนื้อเรื่องมีจุดด้อยอยู่แต่ไม่ต้องกังวลกับมันมาก)

[Relita Callister]

ขอวิจารณ์สั้นๆ เน้นเรื่องสำนวนและตัวละครอย่างที่คุณผู้เขียนต้องการแล้วกันนะคะ

- มีคำผิดบ้างประปราย

- ใส่ปก ใส่ธีม และเขียนข้อมูลเบื้องต้นให้น่าสนใจกว่านี้หน่อยก็ดีค่ะ หน้าบ้านไม่น่าเข้าเลย

- เป็นสูตรสำเร็จที่พี่น้องมักชอบผู้หญิงคนเดียวกัน? --> เอามาจากไหนคะสูตรสำเร็จที่ว่า ใครบอกมา ไม่เห็นจะจริงเลยค่ะ

- สำนวนการเขียนไม่ค่อยมีเสน่ห์ค่ะ เขียนเหมือนกึ่งหนังสือวิชาการ ด้วยความที่มันเป็นไซไฟ คนอ่านต้องทำความเข้าใจโลกเยอะ แต่ดิฉันรู้สึกว่าคุณเล่าออกมาได้ค่อนข้างแข็งทื่อ โมโนโทน

- ส่วนตัวละคร ด้วยความที่ว่าพวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในโลกไซไฟนี้ และมีความรู้วิทย์อยู่บ้าง การสนทนาหรือคำพูดต่างๆ จะใช้ศัพท์วิทย์แบบจัดเต็มเลย ซึ่งคนอ่านทั่วไปแน่นอนว่าเข้าไม่ถึง และมันทำให้คนอ่านเบื่อและปิดไปค่ะ

- ความมีมิติของตัวละคร จากที่อ่านไป 3 บท ไม่ค่อยเห็นเสน่ห์ของตัวละครเท่าไหร่ รู้สึกว่าพวกเขาก็คนธรรมดา มีเรื่องรักเข้ามาแทรก (และไม่รู้ว่ามีบทบาทสำคัญอะไร คุณผู้เขียนถึงได้เน้นนัก) คาแร็กเตอร์ไม่น่าว้าวตามธีมไซไฟที่อุตส่าห์ปั้นแต่งขึ้นมา อาจจะเป็นเพราะตอนน้อยด้วย คาดเดาไม่ได้ว่าตัวละครจะมี development มากแค่ไหนกับจำนวนตอนที่น้อยขนาดนี้ และดิฉันคงไม่อ่านจนจบเพราะสำนวนการเขียนชวนง่วงมาก

**แต่ยังไงก็สู้ๆ กับการเขียนนะคะ**

[Darigan]

ขอบคุณมากเลยครับ

[Relita Callister]

ปิดรับแค่นี้นะคะ