ใครท้อจากการเขียนนิยาย! มาหาแรงบันดาลใจดีๆ จาก "พิมพ์อักษร" นักเขียนเรื่อง "อาถรรพ์สกุลจิว" กัน!
ใครท้อจากการเขียนนิยาย! มาหาแรงบันดาลใจดีๆ
จาก "พิมพ์อักษร" นักเขียนเรื่อง "อาถรรพ์สกุลจิว" กัน!
สวัสดีค่ะ ทุกคน ช่วงนี้แอบเห็นว่าหลายคนรู้สึกท้อกับการเขียนนิยายกันเยอะ วันนี้แอดมินเลยขอมาแชร์แรงบันดาลใจดีๆ จากบทสัมภาษณ์ของ พิมพ์อักษร นักเขียนเจ้าของผลงาน อาถรรพ์สกุลจิว ที่เขียนแล้วปังตั้งแต่เรื่องแรก เผื่ออ่านแล้วจะได้มีแรงฮึด และกำลังใจดีๆ ในการพัฒนางานเขียนนิยายกันต่อไป
ไม่ว่าคุณจะ ‘หยุดเขียนนิยาย’ ไปเพราะอะไรก็ตาม ถ้าคุณยังชอบการเขียนนิยาย เราอยากให้คุณกลับมาเขียนนิยายดูอีกครั้ง เพราะคุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า คุณจะเป็นนักเขียนที่ประสบความสำเร็จได้ไหม จนกว่าคุณจะให้โอกาสตัวเองได้ลองเขียนนิยายดูอีกครั้ง!
เหมือนนักเขียนสาวนามปากกา ‘พิมพ์อักษร’ ที่ตัดสินใจหยุดเขียนนิยายไปตั้งแต่สมัยเรียน แต่กลับมาเริ่มต้นเส้นทางนักเขียนอีกครั้งในช่วงโควิด-19 ด้วยการเขียนนิยายเรื่อง ‘อาถรรพ์สกุลจิว’ จนติดท็อป 10 ของนิยายทุกหมวดได้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน และมีรายได้มากถึงหลักหมื่นตั้งแต่เดือนแรกที่เปิดขายนิยาย
‘พิมพ์อักษร’ เป็นหนึ่งในนักเขียนเด็กดีที่ตัดสินใจเขียนนิยายออนไลน์ในช่วงโควิด-19 เพราะว่างงานนานถึง 5 เดือน จนเงินเก็บที่มีอยู่เริ่มไม่พอใช้ เธอจึงตัดสินใจกลับมาเขียนนิยายดูอีกครั้งหนึ่ง แม้ว่าที่ผ่านมาเธอจะล้มเลิกการเขียนนิยายไป หลังเขียนได้เพียงแค่สองถึงสามตอนเท่านั้น แต่ในครั้งนี้เธอตั้งใจจะเขียนนิยายให้จบเรื่อง และหวังว่าจะเปลี่ยนจินตนาการให้เป็นรายได้ได้จริงๆ
ในบทสัมภาษณ์นี้ พิมพ์อักษรได้บอกเล่าเรื่องราวการเป็นนักเขียนในช่วงโควิด-19 ตลอดสามเดือนที่ผ่านมา รวมถึงเส้นทางการเป็นนักเขียนที่ล้มเหลวจากการล้มเลิกด้วยตัวของเธอเอง พร้อมบทเรียนที่คนหยุดเขียนนิยายไป ต้องห้ามพลาด!
เส้นทางนักเขียนที่ไปไม่ถึง
จุดเริ่มต้นการเป็นนักเขียนของเรา มันเริ่มมาจากการที่เราชอบอ่านก่อนค่ะ เราชอบอ่านมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ตั้งแต่สมัยประถมเลย พอเราเข้ามหา’ลัย เราก็อ่านนิยายจากทางเว็บไซต์มากขึ้น เราก็เริ่มสนใจ อยากลองเขียนดูบ้าง เริ่มอยากจะเป็นนักเขียนนิยายช่วงมหา’ลัยค่ะ
แต่ว่าตอนนั้นเราไม่มั่นใจในตัวเองเลยค่ะ เราไม่มั่นใจว่าเราเขียนโอเคหรือเปล่า จะมีคนมาชอบนิยายเราหรือเปล่า เขียนไปไม่กี่ตอน เราก็ลบไปค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกว่ามันก็แย่นะ ที่ตอนนั้นเราดูถูกตัวเองแบบนั้น พอมาย้อนคิดมันก็เสียดายเวลาเหมือนกัน
กลับมาเขียนนิยายอีกครั้ง
เพราะตกงานนานถึง 5 เดือน!
ช่วงที่เราออกจากงาน เรามีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่งค่ะ มันก็ไม่ได้เยอะอะไรนะคะ เราออกจากงาน เราว่างงานอยู่ประมาณ 5 เดือนค่ะ ช่วงที่เราว่างงาน เป็นช่วงที่เราต้องโฟกัสกับเงิน พอเราโฟกัสกับเงิน แล้วเรารู้เลยค่ะว่าเราใช้เงินไปกับนิยายค่อนข้างเยอะ(ซื้อนิยายอ่าน) ทั้งๆ ที่ตอนนั้นมันต้องประหยัดแล้ว มันก็เลยมีความคิดเข้ามาในหัวว่า ‘หรือเราจะลองแต่งนิยายดูอีกสักครั้งดีนะ เผื่อมันจะมีรายได้เข้ามา’ เพราะว่าตอนนั้นเราก็ว่างอยู่ด้วย
พอเราแต่งนิยาย เราลงไปได้สักตอนสองตอน เราก็ได้งานประจำมาค่ะ แต่ครั้งนี้เราไม่อยากทิ้งการเขียนนิยายอีกแล้ว ครั้งนี้เราก็เลยยังแต่งนิยายต่อไป เราก็ยังลงนิยายต่อไปเรื่อยๆ ลงไปได้ไม่กี่ตอน เราก็สั่งทำปกเลยค่ะ เราไม่ได้มั่นใจว่าเราจะได้ทุนค่าปกคืนนะคะ เราไม่ได้มั่นใจว่าเราจะได้กำไรมาจากตรงนี้ แต่เราคิดว่าอย่างน้อย เราก็ได้นิยายเล่มหนึ่งที่เป็นนิยายของเราจริงๆ มันเป็นนิยายที่เราพอใจกับทุกๆ ตอนที่เราลงไป
เขียนนิยายและอัปนิยายทุกวัน
ติดต่อกันนานถึง 3 เดือน!
เราเริ่มเขียนนิยายช่วงปลายเดือนตุลาคม 63 นับมาถึงตอนนี้ก็ประมาณ 3 เดือนแล้วค่ะ ตอนแรกที่ลง เราจะอัปบ่อยมาก เราลงวันหนึ่งสองตอนเลยนะคะ อัปช่วงเช้า แรกๆ มันทำได้ค่ะ เราฮึดมาก เวลามีคนอ่านมาคอมเมนต์ว่า อยากอ่านอีกนะ รอนะ เราฮึดมาก เราแต่งทุกวันเลย แต่หลังๆ ร่างกายเราเริ่มไม่ไหว ก็เลยต้องลดจำนวนตอนลงมานิดหนึ่งค่ะ
ตอนที่เราเขียน เราก็ไม่ได้คาดหวังว่านิยายของเราจะต้องปังเลยนะคะ เราแค่รู้สึกว่าเราอยากแต่งนิยายที่มันสนุก เราอยากให้คนอ่าน จินตนาการตามเราได้ ตอนนั้นก็คิดแค่นั้นนะคะ แต่ผลตอบรับดีมากเลยค่ะ เราไม่ได้คิดว่ามันจะมีคนมาตอบรับขนาดนี้ เรารู้สึกขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
ลองขายนิยายออนไลน์
เผื่อจะมีรายได้ในช่วงว่างงาน
ตอนแรกเราไม่มีความมั่นใจเลยค่ะ ต้องบอกตรงๆ ว่าก็มีกังวลบ้าง เพราะว่าสำหรับเราคือ นิยายเรื่องนี้มันสนุกมากนะ แต่ว่าเราก็ไม่มั่นใจว่าสำหรับคนอ่านเนี่ย เขารู้สึกว่ามันสนุกไหม? สนุกพอที่จะยอมเสียเงินมาซื้อนิยายเราอ่านไหม?
แต่ว่าหลังจากที่ลงนิยายแบบติดเหรียญไปแล้ว พอเรารีเฟรชหน้านิยาย ยอดคนอ่านมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลยค่ะ ทั้งที่เราติดเหรียญนะคะ รู้สึกเหมือนคนอ่านเขาก็พร้อมที่จะซัพพอร์ตเราอ่ะค่ะ อันนี้คือดีใจมากๆ รู้สึกขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
การเขียนนิยายทำให้เจอสิ่งที่ชอบ
สิ่งที่ทำได้ดี และมีรายได้
รายได้เดือนแรกที่เข้ามาก็เกือบสามหมื่นบาทเลยค่ะ แล้วก็เดือนที่สองน่าจะเป็นเพราะว่าเราลงนิยายถี่ด้วยค่ะ ลงบ่อยมันก็เลยมีรายได้มากกว่าเดือนแรก รายได้ที่ได้มาเราคิดว่าจะเก็บเอาไว้ก่อน คือเราเป็นวัยรุ่นทั่วไปที่กำลังสร้างตัวอยู่ค่ะ แล้วเงินเดือนจากงานประจำมันไม่พอที่เราจะเก็บเอาไว้สำหรับสร้างอนาคต พอเรามีเงินตรงนี้เข้ามามันก็เหมือนเรามองเห็นภาพอนาคตชัดเจนขึ้นค่ะ
ในอนาคตเราก็อยากจะออกจากงานประจำมาเขียนนิยายเป็นอาชีพหลักนะคะ เพราะว่าเรามีความสุขกับการเขียน เรามีความสุขกับฟีดแบ็กที่ได้กลับมาจากนักอ่าน สำหรับเรา เรารู้สึกว่าการที่จะหาสิ่งที่เราชอบ มันก็ยากแล้วนะคะ แต่ว่าหาสิ่งที่เราชอบ ที่เราทำได้ดี แล้วมันก็มีรายได้เข้ามาเนี่ย มันไม่ได้หากันง่ายๆ เลย
บทเรียนสำคัญคือ
‘อย่าดูถูกตัวเอง’
สำหรับคนที่หยุดเขียนนิยายไป จริงๆ เราเข้าใจนะ เพราะเราก็เคยเป็นคนที่ไม่กล้าเหมือนกัน แต่อยากจะบอกว่าอย่าดูถูกตัวเองเลยค่ะ เราต้องเชื่อว่าทำได้ อยากให้ลองถามตัวเองดูนะคะ โฟกัสกับใจตัวเองดูว่า เราชอบที่จะเขียนไหม ถ้าคำตอบคือใช่ ก็ลุยเลยค่ะ ลองกลับมาเขียนดู เพราะเราจะไม่มีทางรู้เลยว่าเราจะทำได้หรือเปล่า จนกว่าเราจะได้ลองไปดูฟีดแบ็กด้วยตัวเองค่ะ
ไม่ว่าตอนนี้คุณจะหยุดเขียนนิยายไปแล้ว
หรือกำลังพยายามทำความฝันบนเส้นทางนักเขียนให้สำเร็จอยู่
เราอยากให้คุณดูเรื่องราวของ ‘พิมพ์อักษร’ ไว้เป็นตัวอย่าง เพราะไม่ว่าเป้าหมายการเป็นนักเขียนของคุณจะเป็นอะไรก็ตาม หากคุณไม่เริ่มลงมือเขียนนิยายตั้งแต่ตอนนี้ ความฝันการเป็นนักเขียนของคุณก็จะยิ่งห่างไกลไปเรื่อยๆ
คุณจะต้องอดทน มีวินัยต่อการเขียนถ้าเป็นไปได้คุณควรจะอัปนิยายให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
เหมือนที่พิมพ์อักษรพยายามเขียนนิยายและอัปนิยายติดต่อกันนานถึงสามเดือน จนนิยายสามารถไต่อันดับขึ้นไปติดท็อป และได้รับการสนับสนุนจากนักอ่านทันทีที่เปิดขาย แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงนักเขียนมือใหม่ แต่ระยะเวลาที่ผ่านมา เธอได้พิสูจน์ให้นักอ่านได้เห็นแล้วว่า เธอทุ่มเทให้กับการเขียนนิยาย และอยากจะเขียนนิยายให้จบเรื่องจริงๆ
ดังนั้น มาเริ่มต้นเขียนนิยาย และศึกษาการขายกันได้ง่ายๆ ที่ลิงก์ด้านล่างนี้เลย!
มาเริ่มต้นเขียนนิยายกัน!
แสดงความคิดเห็น