[จบแล้ว] นิยายเกือบ 9 ปี ที่เขียนมาอย่างยาวนาน พร้อมแบ่งปันประสบการณ์การเขียนที่ผ่านมา
ตั้งกระทู้ใหม่
ปีนี้เราขอมาบอกเล่าและแชร์ประสบการณ์การเขียนนิยายอันยาวนานของตัวเองกับเพื่อนๆทุกๆคน
เราเองเป็นสมาชิกในเว็กเด็กดีแห่งนี้มาไม่ต่ำกว่า 10 ปีแล้ว เริ่มสิงบอร์ดนักเขียน ตั้งแต่เริ่มเขียนนิยายอย่างจริงจัง เพราะชอบเข้ามาอ่านเคล็ดลับการเขีัยนต่างๆในบอร์ดแห่งนี้ (ได้ความรู้มากมาย)
และนิยายเรื่องที่เขียนจบไปนั้น ก็เป็นนิยายเรื่องที่ 2 ของตัวเองค่ะ
(เรื่องแรกยังอยู่ในไหดองเค็มอยู่ กะว่าถ้ามีเวลาจะกลับไปรีไรท์ปัดฝุ่นใหม่ เพราะเรารักตัวละครในเรื่องนั้นมากๆเหมือนกัน)
แต่ถึงจะบอกว่าเขียนจบแล้ว แต่มันก็เป็นเพียงการเขียนจบภาค 1 เท่านั้นนะคะ (น้ำตาจะไหล T T)
แต่ด้วยความที่ภาค 1 ภาคเดียวก็มีความยาวถึง 30 ตอน และทั้งเรื่องมีประมาณ 600,000 ตัวอักษร
กลับทำให้เราต้องใช้เวลาไปกับมันมากพอสมควร (ร่วม 8 ปีครึ่งเลยค่ะที่เราเขียนนิยายเรื่องนี้มา)
เนื่องจากนิยายที่เขียนเป็นแนวโรแมนติกสืบสวน ที่มีเนื้อหาที่เดาทางยาก เพราะเราชอบเขียนหักมุมไปมา ให้คนอ่านคาดไม่ถึง จึงต้องอาศัยการวางพล็อตแบบละเอียดก่่อนเขียนด้วย ทำให้ถ้าพล็อตยังไม่สมบูรณ์ เราจะเขียนต่อไม่ได้เลย เราจึงเสียเวลากับตรงนี้อยู่พอสมควร (เคยคิดพล็อตปิดบางปมไม่ได้ ทำให้ค้างไปเป็นเดือนเลยค่ะ)
แต่เราก็ยอมสละเวลาตรงนั้น เพื่อคิด เพราะถ้าอยากให้นิยายออกมาดีที่สุด ก็คงต้องใช้เวลาทำการบ้านหนักหน่อย
แต่ถ้าใครคิดปมไหนไม่ออก เอามาสอบถามในบอร์ดก็ช่วยได้นะคะ แต่ต้องระวังไม่ให้นักอ่านของเราที่สิงอยู่ในบอร์ดนี้เห็นกระทู้เข้าค่ะ เดี๋ยวจะโป๊ะเอา เพราะเราเคยโป๊ะมาแล้ว ฮ่าๆ
นอกจากนี้ปัญหาของการต้องหอบงานประจำที่ทำอยู่กลับมาทำที่บ้านด้วย ก็เป็นปัญหาใหญ่ในการเขียนนิยายของเราเลย (เราทำงานเป็นนักวิทยาศาสตร์ เวลาอยู่ที่ทำงานจะทำงานวิจัย แต่พอกลับมาบ้าน บางครั้งก็ต้องเขียนรายงานและเขียนเปเป้อให้อาจารย์ด้วย) เราเชื่อว่าตรงส่วนนี้น่าจะเป็นปัญหาของนักเขียนบางท่านเช่นกัน และเราก็ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ เพราะสุดท้ายเราก็เลือกทำงานประจำของตัวเองก่อน ก็เลยทำให้นิยายเราเขียนได้ช้ามาก ถึงมากที่สุด (ซึ่งแฟนคลับนิยายเราจะเข้าใจเรื่องนี้ เพราะเราอัพให้พวกเค้าเร็วสุดคือ อาทิตย์ละ 1 ครั้ง เท่านั้น น้ำตาจะไหล T T)
ถึงทุกอย่างจะพุ่งเข้ามาหาเราอย่างสาหัสในช่วงเวลาที่ผ่านมา แต่สุดท้ายเราก็ผ่านพ้นมันมาได้ และสามารถเขียนนิยายเรื่องนี้จนมาถึงจุดจบของนิยายภาคแรกที่รอคอยมานานตลอดหลายปี มันเป็นความภาคภูมิใจในตัวเอง และความรู้สึกขอบคุณนักอ่านที่ถ้าไม่มีพวกเขาเราก็คงจะไม่ได้ไกลถึงขนาดนี้
สุดท้ายเราอยากจะบอกกับนักเขียนทุกท่านที่กำลังท้อในตอนนี้ว่า...
และถ้าคิดว่ายอดวิวเราน้อย คอมเม้นน้อย คนอ่านน้อย จะไปต่อได้ยังไง
เราอยากบอกว่า...เรื่องพวกนั้นมันไม่สำคัญในตอนเริ่มเขียนหรอกค่ะ เพราะของพวกนี้มันไม่จีรังและยั่งยืน แต่ก็ใช่ว่ายอดต่างๆที่สูงมันจะไม่ดี ที่สำคัญคือการจะไปให้ถึงจุดนั้นต่างหากที่มันยากมากๆสำหรับนักเขียนหน้าใหม่
คุณเห็นยอดวิว ยอดคอมเม้น และยอดแฟนพันธุ์แท้ของเราไหมคะ แน่นอนค่ะว่ามันสูง จนหลายๆคนต้องคิดว่านิยายเรื่องนี้คงมีคนตามอ่านเยอะ จะเขียนจนจบไหวก็ไม่แปลก
แต่เราจะบอกว่ายอดที่พวกคุณเห็นนั้น มันเป็นยอดที่เราได้มาเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ค่ะ เราจำไม่ได้แล้วว่าปีไหนแต่เรายอมรับว่านิยายเราเคยเฟื่องฟูในยุคสมัยหนึ่งของหมวดนิยายรักหวานแหววของเว็บเด็กดี (ยุคที่นิยายปลอมตัวสลับเพศชายหญิงของหมวดนี้่กำลังดังนั่่นแหละค่ะ) ตอนนั้นพี่เว็บเอานิยายของเราไปโฆษณาในกระทู้นิยายน่าอ่าน แน่นอนว่าในปีนั้นเราได้ทุกอย่างมาไว้ในครอบครอง แต่ด้วยความที่เราไม่ได้อัพนิยายอย่างต่อเนื่องก็ทำให้เราสูญเสียสิ่งเหล่านั้นไปอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้่ยอดวิวรายเดือนของนิยายเราอยู่เพียงแค่ 150-300 เท่านั้น แฟนคลับนานๆจะเพิ่มขึิ้นทีละ 1-2 คน ซึ่งเราเองก็ไม่แน่ใจว่าเขาไปเห็นนิยายเรามาจากที่ไหน ส่วนยอดคอมเม้นนั้น ตั้งแต่ปีใหม่มาเราเพิ่งได้คอมเม้นจากแฟนๆ 23 ความเห็นเองค่ะ ขนาดอัพตอนจบแล้วก็ยังได้น้อย และส่วนใหญ่มาจากนักอ่านขาประจำที่ยังอ่านอยู่ และคอมเม้นให้กันเป็นประจำ
เพราะฉะนั้นจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเรา ทำให้กล้าพูดได้เต็มปากเลยว่า...
นิยายที่ดัง ยอดวิวสูง นอกจากจะต้องมีเนื้อหาที่สนุก ตอบโจทย์และตรงใจผู้อ่านแล้ว
การอัพนิยายอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นิยายของคุณจะดังหรือปังได้
///ซึ่งตอนนี้หลังจากที่เขียนภาคแรกจบ เราก็กำลังวางแผนจะกู้สถานการณ์นิยายของตัวเองให้กลับมาดีขึ้นอีกครั้งค่ะ เพราะอยากให้มีนักอ่านหน้าใหม่ๆเข้ามาอ่านนิยายของตนเองมากขึ้น แต่จะสำเร็จหรือไม่ อันนี้ก็คงตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่ถ้าทำได้สำเร็จจะแวะเอาประสบการณ์มาบอกเล่าสู่กันฟังนะคะ
นอกจากนี้เรายังมีเรื่องสำคัญที่อยากบอกอีกเรื่องคือ...
การรักษาแฟนคลับที่เค้าชื่นชอบนิยายของเราเอาไว้ให้ดีที่สุด
ส่วนจะรักษาแฟนคลับเหล่านี้เอาไว้ยังไง สำหรับเรา เราใช้การอ่านและตอบคอมเม้นของนักอ่านเหล่านี้ด้วยความจริงใจและใส่ใจอย่างที่สุดมอบให้พวกเขาค่ะ อีกทั้งการเปิดประเด็นคุยกับนักอ่านท้ายตอนที่อัพจบ ก็ช่วยทำให้เรามีปฏิสัมพันธ์กับนักอ่านได้มากขึ้น ไม่ว่าเขาจะตอบคอมเม้นเรากลับมาหรือไม่ หรือแค่อ่านที่เราเขียนผ่านตาไป แต่มันก็ช่วยทำให้เรากับนักอ่านรู้จักและใกล้ชิดกันมากขึ้น ถ้าวันหนึ่งที่เขาอยากจะบอกอะไร เราเชื่อว่ามันจะง่ายขึ้นที่เขาจะเขียนอะไรบางอย่างบอกกับเรา เพราะเขาจะคิดว่าเราเป็นผู้เขียนที่พร้อมรับฟังในทุกๆข้อติชมจากเขาค่ะ
/// ซึ่งตอนนี้นิยายของเราเอง ก็ยังมีนักอ่านที่ตามอ่านนิยายเรามาตั้งแต่เริ่มเปิดเรื่องใหม่ๆมาจนถึงตอนจบในวันนี้ 8 ปีแล้วที่เขายังอยู่กับเราและไม่ไปไหน ซึ่งเราขอบคุณพวกเขามากๆ เพราะการที่ได้เติบโตไปพร้อมๆกับนักอ่านมันเป็นความรู้สึกที่ดีมากจริงๆค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------------
สุดท้ายอันนี้คือนิยายของเราเรื่องที่ว่า...
และเรามั่นใจว่าหลายๆคนน่าจะเคยเห็นนิยายเรื่องนี้ผ่านตาไปมาในบอร์ดนี้มานานและ
วันนี้จบแล้วนะคะ จบภาค 1 แล้ววว
ชื่อ Dangerous prison จองจำวายร้าย ผู้ชายพันธุ์เถื่อน
เนื้อเรื่องทั้งหมดดำเนินอยู่ในเรือนจำเยาวชนชาย
แนะนำเรื่องแบบย่อๆ: จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ 'ซอล' ต้องเข้าไปอยู่ในคุกเยาวชนที่มีแต่นักโทษชายตัวอันตรายแทนน้องชายฝาแฝดที่ไร้ซึ่งพรสวรรค์ในการต่อสู้ : งานนี้ แค่ 'รักษาชีวิตให้รอด' ภายในเวลา 2 ปี ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย !
http://my.dek-d.com/j_minako/writer/view.php?id=882073 << ลิ้งค์นิยาย
ปล. นิยายเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมากจากซีรีย์เรื่อง Prison break แผนลับ แหกคุกนรก
3 ความคิดเห็น
เปิดพรีหรืออีบุ๊กคะ
พรีเล่มคิดว่าคงไม่ได้ทำแน่นอนค่ะ ด้วยติดที่ต้องทำอะไรหลายๆอย่างเอง
ซึ่งเรายังอ่อนหัดในเรื่องนี้ รวมถึงไม่มีเวลา และยอดสั่งจองอาจจะน้อยด้วยค่ะ
แต่หลังจาก 4 พ.ค. 64 นี้จะเริ่มปิดตอน และทยอยอัพเนื้อหาที่รีไรท์ภาค 1 ใหม่ทั้งหมดลงในเว็บอีกครั้ง ซึ่งในระหว่างที่ลงเนื้อหาที่รีไรท์นี้จะเริ่มเปิดขาย E-BOOK และอาจจะปิดตอนขายในเว็บเด็กดีไปด้วยค่ะ (ตอนนี้กำลังลังเลอยู่ว่าจะขายในเว็บเด็กดีแบบไหน แต่ E-BOOK คือ ตั้งใจจะทำแน่ๆ)
พอเคลียร์เนื้อหาในภาค 1 เสร็จ ก็จะไปต่อกับการอัพภาค 2 เลย
ยังไงขอบคุณ คุณลูเซีย ที่ให้ความสนใจนะคะ
จบช้าดีกว่าไม่จบ ยินดีด้วยนะครับ ผมเองก็ไม่เคยนับเลยว่านิยายตัวเองตอนจบเเล้วรวมทั้งหมดมีเท่าไหร่ พอลองไปตรวจดูเมื่อกี้ เป็นเรื่องยาวที่มีสามสิบเอ็ดตอนจบ ยังมีเเค่ สองเเสนกว่าตัวอักษรเลย น้อยกว่าคุณตั้งเกือบสามเท่า เเปลว่าเเต่ละตอนนี่คงเนื้อหามากกว่าผมเยอะเลย
ขอบคุณค่าาา ^^
พอได้อ่านความเห็นคุณขนมถ้วย ทำให้เราแอบกลับไปเช็คดูยอดตัวอักษรในนิยายตัวเองอีกรอบ และก็ต้องตกใจกับตัวเองว่า...
ตอนที่สั้นที่สุดของเรามี 15,000 ตัวอักษร
ส่วนตอนที่ยาวที่สุดของเราคือตอนจบของนิยายเรื่องนี้ ซึ่งมีถึง 65,000 ตัวอักษรค่ะ
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปได้ยังไง แต่ก็ทำไปแล้ว
ดีใจที่มาร่วมพูดคุยกันนะคะ
สุขสันต์วันสงกรานต์จ้า สาดน้ำใส่เบาๆ ^^
สบายดีรึเปล่าคะ ได้ลองขายติดเหรียญดูรึยังคะ
สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันค่า //สาดน้ำใส่กลับ ^^
เราสบายดีค่ะ หยุดยาวสงกรานต์ปีนี้ไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่บ้านยาวๆ
ช่วงนี้สถานการณ์โควิดของไทยเราไม่ค่อยสู้ดีนัก
ยังไงคุณ Whiteflower Ri ดูแลตัวเองดีๆนะคะ ห่วงใยค่ะ
ส่วนเรื่องนิยายเคยลองติดเหรียญขายตอนพิเศษในเว็บเด็กดีไปแล้ว 1 ตอนค่ะ
ผลตอบรับถือว่าพอโอเคอยู่ มีคนซื้อไป 63 คน
ตอนนี้เขียนจบแล้ว เลยเริ่มคิดที่จะลองขายเนื้อหาหลักดูบ้าง
ซึ่งกำลังอยู่ในช่วงศึกษาการขายในรูปแบบต่างๆอยู่ค่ะ
และคุณ Whiteflower Ri เป็นยังไงบ้างคะ ได้ลองเริ่มขายนิยายบ้างหรือยัง
เล่าสู่กันฟัง ได้นะคะ ^^
ลองแล้วค่า ตกกะใจมากว่านิยายของเราขายได้ มีคนอ่านด้วย รู้สึกไม่มั่นใจมาตลอดว่า คงจะสู้คนอื่นไม่ได้ คงจะขายยาก แต่...อยู่ๆ ก็ขายได้ ได้ตังต์ประมาณ 8000 กว่า สำหรับนักเขียนโนเนม ไม่ได้เขียนในกระแสอะไรกับเขา เราพอใจมากๆ แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ ที่มีคนที่ชอบเหมือนกันมาอ่าน
ตอนพิเศษเขาตั้งราคาเท่าไหร่เหรอคะ
คุณขายได้เยอะมาก ยินดีด้วยเลยค่ะ
เรายังไม่เคยลองขายเนื้อหาหลักเลย ตอนนี้เลยตื่นเต้นมาก
อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเปิดขายจริงๆจะขายได้ประมาณไหน
ส่วนเรื่องตอนพิเศษ เราตั้งราคาขายค่อนข้างสูงค่ะ ตั้งตอนละ 10 บาทเลย
ตอนนั้นทางเว็บมีแต่ระบบขายเป็นแพ็คเกจ ไม่มีขายรายตอน
พอมีระบบขายรายตอนมาเพิ่ม ราคาเลยดูสูงไป
แต่ก็ยังดีที่มีนักอ่านให้การสนับสนุนอยู่พอสมควร^^
ขอบคุณค่า... เราได้ข้อคิดว่า ทำไปก่อน ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ถ้าไม่ทำ ผลก็ไม่เกิดแน่นอน ^^
ดีใจด้วยนะคะ ที่ขายได้เช่นกัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?