สปอยอนิเมะเรื่อง SK∞ (SK8 the Infinity)(1)
1.กระทู้นี้สปอย 100%
2.อาจมีคำไม่สุภาพบ้างเล็กน้อยและการแซวตัวละครด้วยความเอ็นดู
3.เราจััดทำเพื่อความสนุกเพียงเท่านั้น โปรดปล่อยใจให้สบายค่ะ
4.เนื้อหายาวมาก ถ้าคุณอ่านจนจบเอาเกรด 4 ภาษาไทยไปเลยค่าที่รัก
SK8 the Infinity
เป็นอนิเมะแนวกีฬา สเก็ตบอร์ด กลิ่นอายมิตรภาพลูกผู้ชาย อยากแนะนำให้ทุกคนได้ดูค่ะ เพราะสนุกมาก ภาพรวมของเรื่องนี้คือโคตรเท่เลยค่ะ งานคุณภาพ
เปิดเรื่องมาพบกับ เด็กหนุ่มผมแดง อายุ 17 ปี ชื่อว่า ไคอัน เรกิ ค่ะ
เรกิกำลังเดินทางไป " S " กับผู้จัดการร้านสเก็ตบอร์ดที่ตนกำลังทำงานพาทไทม์ค่ะ พื้นที่ S นี้เป็นเหมืองแร่ร้างผิดกฎหมาย มีการติดสินบนตำรวจเพื่อไม่ให้ถูกตรวจสอบ และเป็นสถานที่ลับไว้ให้เหล่าผู้คนได้มาแข่งขันเล่นสเก็ตบอร์ด ไม่มีกติกาใด ๆ จะใช้กลโกงก็ได้ค่ะ การแข่งอาจมีการพนันกันเป็น เงิน สิ่งของ คำสั่ง หรือผู้หญิงร่วมด้วย
ตาแรกเด็กหนุ่มเรกิของเราได้แข่งขันกับ ฮิโรมิ หรือฉายา ชาโดว์ ตัวร้ายของสถานที่นี้ค่ะ ชาโดว์เป็นตัวละครที่มักใช้กลโกงเป็นประทัดขัดขวางคู่ต่อสู้และแสงเลเซอร์แยงตาอีกฝ่ายให้เสียหลักค่ะ เบื้องหน้าทำงานเป็นคนขายดอกไม้ แต่เบื้องหลังใน S ถือว่าเป็นวายร้ายค่า ในการแข่งนี้ก็เช่นกัน เรกิถูกประทัดของชาโดว์เข้าให้เลยเสียหลักแหกโค้งแพ้ไปตามระเบียบ บทลงโทษของเด็กหนุ่ม คือ การถูกเผาสเก็ตบอร์ดค่ะ
ในวันถัดมา เรกิ ก็ได้ไปโรงเรียนตามปกติ พอดีกับมีเด็กใหม่ย้ายเข้ามาในห้อง ชื่อว่า ลันกะ เด็กหนุ่มผมขาว หน้าตาหล่อเหลา ลูกครึ่งแคนาดาและญี่ปุ่น ลันกะเคยเล่นสกีกับคุณพ่อสมัยอยู่แคนาดา ตั้งแต่อายุสองขวบค่ะ แต่พอโตขึ้นได้เสียคุณพ่อไปจึงเลิกเล่นสกี กลายเป็นเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยยิ้ม เสมือนเป็นเพียงร่างวิญญาณ เลยย้ายมาอยู่ประเทศญี่ปุ่นกับคุณแม่ค่ะ
ลันกะต้องการทำงานพาทไทม์เพื่อแบ่งเบาภาระคุณแม่ เลยไปสมัครงานที่ร้านของ คาโอรุ ชายผมชมพู หน้าสวย ที่เบื้องหน้าทำงานเป็นนักเขียนผู้กันชื่อดัง แต่เบื้องหลังคือ นักแข่งสเก็ตบอร์ดระดับ S ฉายาว่า เชอร์รี่ ที่ใช้สเก็ตบอร์ด AI นามว่า คาร่า ในการช่วยเล่นค่ะ (ตัวตนและสถานที่ใน S ถือเป็นความลับขั้นสุด นักแข่งส่วนมากจึงมีฉายาเป็นของตัวเอง) คาโอรุเป็นเพื่อนสนิทกับโคจิโร่ (คนขวามือ) ทั้งสองคนนี้ในอนาคตมีบทเด่นอยู่พอสมควรค่ะ แต่ไม่เท่าลันกะ (ฮา)
คาโอรุปฏิเสธรับลันกะเข้าทำงานเพราะอายุไม่ถึง ในขณะที่ลันกะเดินจากมาก็ได้พบกับเรกิที่กำลังเล่นสเก็ตบอร์ดอยู่แถวนั้นพอดี นี่เป็นครั้งแรกของทั้งสองที่ได้พูดคุยกันเลยค่ะ เรกิชักชวนลันกะเล่นสเก็ตบอร์ดด้วยกัน ลันกะลองดูแต่ผลออกมาคือแม้กระทั่งยืนทรงตัวก็ทำไม่ได้ค่ะ เรกิเลยชวนลันกะมาร้านที่ตนทำงานอยู่ จับพลัดจับผลูกลายเป็นลันกะได้ทำงานพาทไทม์ที่ร้านนี้ไปด้วยคนค่า
ทั้งสองได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น ทั้งตอนอยู่ที่ร้านและโรงเรียน ถึงส่วนมากลันกะต้องทนฟังเรกิโม้น้ำไหลไฟดับเรื่องสเก็ตบอร์ดก็ตามค่ะ5555 พวกเขาเลยสนิทกันมากกกก
ต่อมาผู้จัดการร้านวานให้ทั้งสองไปส่งสเก็ตบอร์ดให้ลูกค้าที่ S ทั้งสองเลยแง้นมอไซค์มีลันกะเป็นคนขับ โดยเหลือเวลาเพียง 5 นาทีก่อนแข่งเท่านั้น เมื่อไปถึงขณะมอบสินค้ากลับกลายเป็นว่าเรกิหยิบสเก็ตบอร์ดมาให้ผิด แทนที่จะเป็นของใหม่สวยงามดันกลายเป็นสเก็ตบอร์ดเก่า ๆ ที่เรกิเป็นเจ้าของค่ะ การแข่งขันครั้งนี้เป็นของลูกค้ากับชาโดว์ ชาโดว์ขู่ว่าถ้าอีกฝ่ายแพ้จะสลักคำหยาบบนตัวแฟนสาวของอีกฝ่ายค่ะ ฝ่ายลูกค้าหนุ่มไม่ยอม โยนเรื่องมาให้เรกิลงแข่งแทนเพราะความผิดที่เจ้าตัวก่อไว้ ชาโดว์ตกลงและขู่จะทำลายมือของเรกิอีกด้วยค่ะ
เรกิพ่อหนุ่มนักสู้กำลังตกลงการแข่ง หันไปเจอลันกะหนุ่มหน้ามนกำลังนั่งเอาสก็อตเทปพันเท้าตัวเองยึดกับสเก็ตบอร์ดคล้ายเล่นสกี ให้เหตุผลว่าบอร์ดมันไม่ติดเท้า กลัวหลุด อันตราย เรกิพยายามตื้อให้เลิกความคิด แต่ก็โดนคาโอรุหรือฉายาเชอร์รี่เข้ามาขัด บวกกับความดื้อของลันกะ สุดท้ายเลยได้ลงแข่งกับชาโดว์ถึงแม้สกิลการเล่นจะเท่าลูกเจี๊ยบก็ตามค่ะ
เมื่อสัญญาณเริ่มแข่งดังขึ้น ชาโดว์พุ่งตัวออกไปก่อน แต่ลันกะกลับยืนนิ่งเพราะจับทางไม่ถูก กว่าจะเคลื่อนที่ได้ก็ต้องลุ้นกันไปค่ะ แต่ลูกรัก GM ก็คือลูกรัก GM อิหนูลันกะเติมโปรความเก่ง จับทางการเล่นถูกเลยเดินหน้าตามทันชาโดว์ค่ะ แถมช่วงหลบสิ่งกีดขวาง เลี้ยวโค้งก็ทำออกมาได้อย่างดีเยี่ยม แม้มีปัญหาอยู่บ้างแต่ก็รอดมาได้ค่ะ ถึงช่วงสุดท้ายของการแข่งเวทีตัดสิน โรงงานร้างปราบมือใหม่ ชาโดว์ที่นำไปก่อนกำลังได้ใจ ลันกะมองหาทางออกตัดสินใจใช้วิธีบ้าบิ่นโดดจากที่สูงลงมาและดูเหมือนระยะทางยิ่งเข้าใกล้เส้นชัยอีกด้วย
หลังจากจบศึกครั้งนั้นเรกิและลันกะฝึกซ้อมด้วยกันมากขึ้น หกล้ม คลุกคลาน บาดเจ็บ หนีคุณครู หนีตำรวจ (ให้ความรู้สึกแบบเด็กแว้นบ้านเราค่ะ ฮา) ตัวติดกันแทบตลอดเวลา มิตรภาพของทั้งสองจึงยิ่งแน่นแฟ้น ตัวของลันกะเองเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ยิ้มบ่อยขึ้น แสดงอารมณ์มากขึ้น เสมือนค้นพบความหมายของการมีชีวิตอยู่ค่ะ
ความสารถในการสร้างสเก็ตบอร์ดของเรกิเริ่มฉายแวว เรกิจัดทำสเก็ตบอร์ดที่ตอบโจทย์การเล่นของลันกะโดยเฉพาะเลยค่ะ ใส่ใจแบบสุด ๆ ทั้งออกแบบตัวยึดขากับบอร์ด (ภายหลังเอาออกเพราะลันกะเก่งขึ้น ) ตัวเชื่อมล้อที่สามารถขยับเปลี่ยนทิศทาง พร้อมตกแต่งลวดลายน่ารัก และมีเพียงลันกะที่เล่นเจ้าสิ่งนี้ได้คนเดียว ต่อมาอดัมส่งจดหมายถึง มิยะ เด็กหนุ่มหูแมว ตัวสำรองทีมชาติญี่ปุ่นในการแข่งสเก็ตบอร์ดระดับโอลิมปิก
ยุให้ท้าดวนแข่งขันกับลันกะที่ S ค่ะ และลันกะตกลงรับคำท้านั้น คำพูดติดปากของมิยะคือ สไลม์ (ผู้เล่นไก่) กับ ผู้กล้า (มือโปร) อยู่ด้วยกันไม่ได้
ขอเล่าย้อนอดีตของมิยะ เด็กหนุ่มหูแมวสักเล็กน้อยค่ะ ด้วยความอิหนูคนนี้เป็นคนเก่ง นิสัยพื้นเพเป็นคนชอบเอาชนะ เลยทำให้ฝีมืออิหนูก้าวกระโดดนำเพื่อนไปไม่เห็นฝุ่น นั่นทำให้เพื่อนรุ่นเดียวกันที่เคยสนิทบอยคอตมิยะกันหมดค่ะ มิยะเลยมีปมไม่ไว้ใจใครอีกเลย มิยะรู้จักกับอดัมเพราะอดัมเคยให้เทคนิคการเล่นกับมิยะ
กลับมาที่สถานการณ์ปัจจุบัน
ถึงตาการแข่งขันระหว่าง ลันกะ และ มิยะ มิยะเสนอถ้าลันกะแพ้จะต้องให้เรกิมาเป็นหมาของตน เพราะต้องการเห็นลันกะเจ็บปวดที่ต้องเห็นเพื่อนซวยไปด้วยค่ะ กลับกันถ้ามิยะแพ้จะยอมเป็นหมาหรือแมวแทนให้ค่ะ ส่วนตัวคิดว่าอิหนูมิยะแค่อิจฉาในมิตรภาพของทั้งสองเท่านั้นค่า
การแข่งนี้ทุกคนมาชมกันหมดค่ะ เรกิ ชาโดว์ คาโอรุ โคจิโร่ ส่วนบักอดัมแอบสตอล์กเกอร์ทางจอ เมื่อการแข่งเริ่มขึ้น ลันกะ มีทักษะการเล่นพัฒนาขึ้นมาก ไม่ไก่กาเหมือนตอนแข่งครั้งแรกกับชาโดว์ แถมยังโชว์เหนือด้วยสกิลการเล่นแบบสโนว์บอร์ดอีกด้วยค่ะ แต่หนูมิยะก็ไม่น้อยหน้าโชว์สเต็ปคนเป็นตัวแทนสำรองทีมชาติออกมาได้อย่างว้าว เท่สุด ๆ
เมื่อการแข่งมาถึงด่านสุดท้ายในโรงงานร้าง มิยะทำรอบความเร็วได้ดีกว่า กำลังได้เปรียบเข้าเส้นชัย แต่ลันกะก็คือลันกะ หาทางออกได้บ้าบิ่นเช่นเคย กระโดดขึ้นบนราวจับของบันได ไถลตัวลงด้านหน้า แม้ราวจับจะชำรุดเกิดช่องโหว่แต่ลันกะก็ใช้เทคนิคเฉพาะตัวบวกกับความพิเศษของสเก็ตบอร์ดที่เรกิเป็นคนทำให้ ผ่านอุปสรรคนั้นมาได้อย่างสวยงาม เข้าเส้นชัยไป
มิยะดูสะเทือนใจกับการแพ้ในครั้งนี้ เรกิ(ที่บทเริ่มน้อย)ได้เข้ามาสั่งสอนว่า เพราะนายเล่นอย่างไม่มีความสุขถึงได้แพ้ ด้วยประโยคนี้ดันไปชนปมของมิยะเข้า แต่ก็ถูกปลอบต่อว่า พวกเราไม่มีทางหายไปจากตรงหน้านายหรอกนะ เกิดเป็นมิตรภาพอันดีงามของลูกผู้ชายค่า
ในขณะที่ทุกคนกำลังแฮปปี้ อิอดัมเสร่ออยากมีบทค่ะ เข้ามาพูดจี้ปมของมิยะไม่พอ ยังเข้าไปยุ่มย่ามกับลันกะ พาลให้เรกิต้องออกมาหยุดโดยการท้าแข่งกับอดัม อดัมตกลงเล่นด้วยแต่ขอรางวัลเป็นตัวของลันกะค่ะ อิหนูลันกะที่ดูทั้งเรื่องคงพูดคำว่า " ไม่ " ไม่เป็นก็ตอบตกลงไปค่ะ
ต่อมาทั้งสองได้มีโอกาสพูดคุยกับ โคจิโร่ หรือฉายาว่า โจ เรื่องของอดัม โคจิโร่เป็นหนุ่มร่างใหญ่แสนเจ้าชู้ ฉากหน้าคือเจ้าของร้านอาหารอิตาเลียน แต่ฉากหลัง คือ นักสเก็ตบอร์ดระดับ S เพื่อนสนิทของคาโอรุ ถึงแม้ทั้งสองชอบกัดกันตลอดเวลาก็ตามที ต่อจากนี้ขอเรียกว่าโจนะคะ สั้นดี โจเล่าว่า อดัมเป็นนักสเก็ตบอร์ดแสนอันตราย ท้าดวลกับใครเขา อีกฝ่ายสภาพปางตายเกือบหมด เป็นไปได้อย่าไปยุ่งค่ะ
ขอตัดตอนการสปอยไว้เพียงเท่านี้ค่ะ เดี๋ยวจะยาวเกินไป ไว้พบกันครั้งหน้าค่า
จิ้มกระทู้ต่อไปได้เลยค่ะ
https://www.dek-d.com/board/view/4014745/
แสดงความคิดเห็น