คำฟุ่มเฟือย กับ การพรรณนา เหมือนกันหรือเปล่า
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามหัวข้อเลย
คำฟุ่มเฟือย กับ การพรรณนา เหมือนกันหรือเปล่า
ถ้าต่างกันยกตัวอย่างให้ดูหน่อยนะ.....
Violet Valentine
9 ก.ย. 49 เวลา 22:22 น.
469
views
13 ความคิดเห็น
กำ คำฟุ่มเฟือยกับคำพรรณนาไม่เหมือนกันนะค่ะ
คำฟุ่มเฟือยคือใช้คำที่ไม่น่าจะใช้พวกคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน จนทำให้ประโยคนั้นยาวเกินความจำเป็น และเกิดความซ้ำซ้อน
ยกตัวอย่าง นาย ก เดินเข้ามาในห้องคนเดียวโดยไม่มีใครเดินตามเข้ามาเลย
                ประโยคนี้ใช้คำฟุ่มเฟือยตรงที่ไม่มีใครเดินตามเข้ามาเลย
              ประโยคจริงๆก็คือ นาย ก เดินเข้ามาคนเดียว
แต่ถ้าเป็นคำพรรณนา คำพรรณนาเป็นการเขียนบรรยายถึง บรรยากาศ เรื่องราว อารมณ์ เน้นสำนวนโวหารให้ได้ถึงรสชาติ อารมณ์ความรู้สึกในขณะตอนนั้นๆของเรื่อง ซึ่งจะเห็นได้ตามนิยายทั่วๆไปนะจ้ะ
PS. The Hell is my paradise....You think like me?
เขียนไม่เหมือนกัน
"เขาชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก ผู้หญิงคนนั้นทำงานอยู่ออฟฟิศ ผู้หญิงคนนั้นมีตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ผู้หญิงคนนั้นมีฐานะสูง ผู้หญิงคนนั้นดูมีเสน่ห์ ผู้หญิงคนนั้นน่าหลงไหล เขาไม่รู้ว่าจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นชอบเขาอย่างไรดี"
"เขาชอบหญิงสาวสวยอยู่คนหนึ่ง ซึ่งทำงานอยู่ในออฟฟิศ มีตำแหน่งเป็นถึงผู้จัดการ หล่อนมีฐานะสูง มีเสน่ห์ ชวนให้น่าหลงไหล แต่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้เธอหันมาสนใจเขาได้"
ลองดูซิว่า เขียนอย่างไหนดีกว่า?
ประโยคที่คุณคิดว่าดีกว่า นั่นแหล่ะ คำพรรณา
เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง ในการเขียนนิยาย
PS. โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านความเห็นของคนๆนี้
พรรณาคือใช้ความงามของภาษา
ส่วนฟุ่มเฟือยคือการขยายจนมากเกินไป
เช่น
ณ ริมธารเล็กไม้ใหญ่ตั้งตระหง่าน แสงแดดพราวพร่างจากตะวันบนฟ้าครามใส เล็ดลอดผ่านร่องใบระยิบระยับดูราวกับอัญมณี... สตรีผมทองผู้งามล้ำหรี่ดวงตาคู่งามเหม่อมองขึ้นเบื้องบน แผงตางอนยาวขยับตามเปลือกตาที่กระพริบไหว... (ไม่ขอบอกหรอกนะว่าสวย ผมเขียนสวยมากไม่เป็น ^^")
กับ
ณ ริมลำธารขนาดเล็กกระจิ๊ดริดน่ารัก หากแหงนมองขึ้นข้างบนใบไม้สีเขียวใบน้อยใหญ่สลับกันไปบดบังแสงอาทิตย์จ้าซึ่งคอยเตือนสติว่าขณะนี้เวลาประมาณเที่ยง สาวผมทองผู้งามงดขนาดนางฟ้าบนสวรรค์ยังอาย นั่งพิงต้นไม้ใหญ่เหม่อมองท้องฟ้าเบื้องบนอย่างใจลอยไปลอยมา
การบรรยายไม่ได้สักแต่บรรยายให้ยาวท่าเดียวนะ บางทีแล้วการบรรยายมากไปแทนที่จะเป็นผลดีก็กลับเป็นผลเสียซะอีก คนอ่านเองบางทีก็ขี้เกียจอ่านอะไรที่ยาวยืดแต่ไม่มีอะไรคืบหน้าเหมือนกัน
พรรณามากไปก็ฟุ่มเฟือย อาธิ ดาวินชี่ ตอนต้น บทที่ 2-7 มันจะพรรณาอะไรกะพิพิธพันธ์นักหนา รู้แค่มันเป็นรูปเกือกม้าประโยคเดียวก็พอและโว้ย
PS. ชีวิตคือเกม เล่นมันให้เต็มที่ เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้
ไม่เหมือน คำฟุ้มเฟือยคือคำที่มีความหมายเดียวกัน อย่าง ศพคนตาย คนตายกับศพก็ความหมายเดียวกันแหละ เวลาใช้ในประโยค ใช้แค่คำว่าศพ หรือไม่ก็คนตายก็พอ เพราะความหมายอย่างเดียวกัน ส่วนพรรณา อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
PS. ถ้ายึดติดกับอดีตที่ผ่านมาเมื่อวาน ก็ไม่มีอนาคตสำหรับวันพรุ่งนี้
ทำไมLoginไม่ติด พักนี้เป็นบ่อยจัง
PS. ถ้ายึดติดกับอดีตที่ผ่านมาเมื่อวาน ก็ไม่มีอนาคตสำหรับวันพรุ่งนี้
คำฟุ่มเฟื่อย คือการใช้คำมากเกินความพอดี ประมาณเนี่ยล่ะครับ
ส่วนการพรรณา จะเป็นการบรรยาย ลักษณะสิ่งแวดล้อมต่างๆ ให้มีความชัดเจนขึ้น ครับ
PS. กุหลาบหนามงามงดน่าหลงใหล รุมเร้าใจให้โหยสิเน่หา เปี่ยมด้วยพิษริษยาและมารยา กร่อนชีวาให้มอดม้วยสิ้นชีวี
เหมือนนักวิชาการกับพวกบ้าน้ำลายไง
ง่ายดี
PS. จอมปิศาจผู้ถือกำเนิดมาจากเลือดเนื้อและวิญญาณของเหล่านักโทษประหารความต้องการของมันคือทำลายล้างทุกๆชีวิตบนโลกใบนี้ให้สูญสิ้นไป ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัว นิยายแฟนตาซี ***ศาสตราแห่งเดราเนียร์***
คำฟุ่มเฟือยก็ประเภทใช้คำมากเกินความพอดี บางทีความหมายก็ซ้ำหรือบางครั้งก็รวมเข้าเป็นประโยคเดียวได้
"รู้มั้ยตรูลูกใคร" นาย อ.จ้องเขม็งไปที่หน้าของชายที่บังเอิญถอยขาหลังมาโดนตาปลาของเขาในผับที่มืดสลัว คนที่ใช้เท้าซ้ายวางบนเท้าขวาของบุคคลที่ความจำเสื่อมชั่วคราวอย่างไม่ตั้งใจส่ายหน้าอย่างช้าๆพลางขยี้เหยียบซ้ำ ก่อนจะเอ่ยด้วยความสุภาพว่า "เอ็งยังไม่รู้แล้วตรูไม่ใช่พ่อเอ็งจะไปรู้มั้ย"
ประโยคข้างบนนี้ฟุ่มเฟือยครับ เป็นการขยายมากจนเกินพอดี
ส่วนพรรณนาก็เช่น
เสียงการเวกกู้ร้องก้องไพรเตือนใจให้คิดถึงบ้านเมืองที่จำต้องจากมา ชายหนุ่มปล่อยอารมณ์ไปกับท่วงทำนองขับขานของหมู่สกุณาก่อนจะถอดถอนหายใจเบาๆ ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าที่เกิดขึ้นจากการเดินทางยังไม่หนักอึ้งเท่ากับเหตุการณ์ที่เขากำลังจะต้องเผชิญ ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้ใจของเขาซีดเซี่ยวลงทุกขณะ
(แก้คำผิดครับ)
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 กันยายน 2549 / 23:20
PS. Justice delayed is justice denied : ความยุติธรรมที่ล่าช้าคือการปฎิเสธความยุติธรรม ตัวแทนแห่งโลกันตร์จะลงทัณธ์แกเอง!
ไม่เหมือนกันค่ะ
คำอธิบาย...อ่านของพี่ชา (ข้างบน) นะคะ 555+
PS. ปั่น "ปาปารัสซี่ตัวดี VS นักดนตรีตัวร้าย" เสร็จแล้วนะคะ ช่วงนี้ไปไหนก็ลิ่งโลด อิๆ เพิ่งจะได้หลับได้นอน ^O^
"เขาชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก ผู้หญิงคนนั้นทำงานอยู่ออฟฟิศ ผู้หญิงคนนั้นมีตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ผู้หญิงคนนั้นมีฐานะสูง ผู้หญิงคนนั้นดูมีเสน่ห์ ผู้หญิงคนนั้นน่าหลงไหล เขาไม่รู้ว่าจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นชอบเขาอย่างไรดี"
"เขาชอบหญิงสาวสวยอยู่คนหนึ่ง ซึ่งทำงานอยู่ในออฟฟิศ มีตำแหน่งเป็นถึงผู้จัดการ หล่อนมีฐานะสูง มีเสน่ห์ ชวนให้น่าหลงไหล แต่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้เธอหันมาสนใจเขาได้"
ลองดูซิว่า เขียนอย่างไหนดีกว่า?
ประโยคที่คุณคิดว่าดีกว่า นั่นแหล่ะ คำพรรณา
เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง ในการเขียนนิยาย
PS. P A R E N T A L * A D V I S O R Y * E X P L I C I T * C O N T E N T
นี่เป็นตัวอย่างง่ายๆครับ.
...
PS. มหาคีตาเริ่มบรรเลงแล้วสิน่ะ - ข้าสัญญาว่าข้าจะขยัน เป็นเด็กดี เคร่งครัดศาสนา ทำงานเสร็จเรียบร้อย มีความจำดี ตั้งใจเรียนและขยันอัพนิยาย รวมถึงอ่านนิยายวันละ 180 หน้าด้วย!
เอ่อ แล้วบรรยายกับพรรณนาก็ไม่เหมือนกันนะครับ
บรรยาย คือ การบอกเล่าเรื่องราวอย่างเป็นลำดับ เช่นการบรรยายเหตุกาณ์
ส่วนพรรณา คือ การเล่าเรื่องอย่างละเอียดทำให้เห็นภาพตามไปด้วย
ต่างกันตรงการใช้โวหารนะครับ
PS. Justice delayed is justice denied : ความยุติธรรมที่ล่าช้าคือการปฎิเสธความยุติธรรม ตัวแทนแห่งโลกันตร์จะลงทัณธ์แกเอง!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?