คิดว่าสิ่งที่จขกท.สื่อคือทำไมต้องปมซ้ำซาก ใช่ไหมคะ 
อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเพราะความนิยมของนิยาย
ส่วนปมเป็นส่วนช่วยให้เนื้อเรื่องมีความสมเหตุสมผลขึ้น ทำไมพระเอกถึงเกลียดนางเอก ทั้งๆที่นางเอกไม่ทำไรเลย ก็ต้องมีปมขึ้นมาช่วยค่ะ ให้ความมีเหตุผลของพระเอกดูอ่อนโยนลง

ส่วนเรื่องตัวร้าย ก็ไม่รู้เหมือนกันอีกค่ะ 55 คิดว่ามีอารมณ์ร่วมตอนเขียนมั้งคะ บางครั้งอยากให้ตัวร้ายมีปมเหมือนกันจะได้ไม่เกลียดลง เวลาเกลียดจะได้ไม่เกลียดสุดๆ ให้พอมีพื้นที่ว่างในการเคารพเหตุผลตัวละครกันบ้าง แต่ก็ขึ้นอยู่กับแนวทางของผู้เขียนอยู่ดี เราเป็นผู้อ่านทำได้แค่อ่านกับจินตนาการเอา

ถ้าว่าตามตรง มนุษย์ทุกคนมีปมหมดครับ... แต่จะใส่ใจกับปมนั้นหรือไม่นั่นอีกเรื่อง

บางคนก็เคยโดนแกล้งตอนเด็กบ้าง โดนตำหนิบ้าง โดนล้อบ้าง โดนแฟนทิ้งบ้าง หรือไม่ก็ครอบครัวมีปัญหาบ้าง หรือจะฮากว่านั้นก็คือบอกว่าตอนเด็กไม่หล่อบ้าง อะไรทำนองนี้

ซึ่งปมส่วนใหญ่แล้วมักจะไม่ได้ถูกแก้ไขยามเป็นเด็กอย่างถูกต้อง ส่งผลทำให้มันกลายเป็นลักษณะนิสัยเด่นของตัวละครตอนโตไปซะอย่างนั้น ฉะนั้นเองเวลาที่มีตัวละครอื่นไปสะกิดปมที่ไม่ได้ถูกแก้ไขนั้นเข้า ก็จะทำให้เกิดความสัมพันธ์กันขึ้นง่ายนั่นเองครับ

เป็นเหมือนการสร้างมิติให้ตัวละครค่ะ เราขอสารภาพตามตรงว่าหลายๆตัวละครเอามาจากนิสัยของคนจริงๆค่ะ และเพิ่มความบันเทิงเข้าไปนั้นก็คือปมปัญหา
ปมของเรื่องสร้างมาที่จะทำให้เรื่องมันดำเนินต่อไปได้ มีจุดที่ให้นักอ่านลุ้นไปด้วยว่าต่อไปจะเป็นยังไง ถ้าไม่มีปมอะไรเลยจากนิยายรักก็จะกลายเป็นนิยายชีวประวัติไปในทันที เพราะมันไม่มีความตื่นเต้นอะไรเลย เรื่อยๆเปื่อยๆ 
นอกจากชีวประวัติ เราว่านิยายประเภทอื่นก็ใส่ปมกันทั้งนั้น เพียงแต่จะแก้ยากแก้ง่ายแค่นั้น แต่เมื่อเรียนผูกแล้วก็ต้องแก้ปมปัญหานั้นให้กระจ่างแก่ผู้อ่านด้วย 

เพราะมันคือสูตรสำเร็จครับ

สูตรที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าใช้ง่าย สะดวก และผู้อ่านรับได้
มิติตัวละครไม่ลึกเกินไปจนอ่านไม่ออกหยั่งไม่ถึง แต่ก็ไม่ตื้นเกินไปจนแบนไม่สมจริง

ข้อเสียคือมันเกร่อไปหน่อย ถึงจะไม่แย่ขนาดเบื่อ แต่ก็ไม่ค่อยแปลกใหม่เท่าไหร่ บางทีก็จับทางง่ายจนหมดสนุก

จากตำรานิยายเล่มหนึ่งกล่าวไว้ ไม่มีความขัดแย้ง ก็ไม่มีนิยาย
ชีวิตคนปกติ ไม่ได้มีความขัดแย้ง มีปมอะไรเยอะแยะ
แล้วถ้านิยายไม่มีความขัดแย้ง มันจะไปสนุกอะไร ^^

สวัสดีค่ะ

ถ้าพูดถึงปมซ้ำซากของนิยายโรแมนซ์ ผมไม่ค่อยเจออย่างที่จขทก.ว่านะตัวร้ายแบบนั้น
เพราะผมไม่ได้ค่อยอ่านแนวโรแมนซ์น่ะแหละ 555
ขออภัยที่ไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วม เพราะผมไม่ค่อยเจอ เรื่องที่เคยอ่านรู้สึกจะของฟีลิปดามั้ง
นางร้ายก็มาแนวนี้(เคยอ่านเจอเรื่องเดียว) แต่ก็มาเพื่อทำให้คู่พระนางรักกันนั่นแหละ
พวกนางร้ายนี่มีไว้เป็นขั้นบันไดให้พวกตัวเอกสวีทกันยิ่งขึ้นประจำเลยเนอะ น่าสงสาร

ผมว่าตัวร้ายแนวนี้มันอ่อนไปนะ ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ แต่รู้สึกจะเป็นที่นิยมในเรื่องสำหรับผู้หญิงเพราะมีเป้าหมายให้คนอ่านเกลียดชัดเจน เล่นง่าย ไม่ต้องคิดมาก
ผมชอบตัวร้ายประเภทที่ถึงเกลียดก็ยังชอบ ชอบแต่ก็เกลียด ตัวร้ายแบบนี้แหละที่เจ๋งสุดๆไปเลย
พูดแล้วก็นึกถึงอาจารย์สเนป! โจ๊กเกอร์! โลกิ!

สำหรับผมแล้ว ที่ตัวเอกมีปม มันคือการบอกสาเหตุการณ์กระทำของตัวเอกไนอนาคต
ผมเป็นไรท์แนววาย
ยกตัวอย่าง นางเอก[เคะ] เคยอกหัก และมาเจอเมะจีบ เลยอ่อนไหว ยกตัวอย่างประมาณนี้
แตถ้าปมมันน้ำเน่าเกินไปเรื่องจะเสียเลย ต้องระวังๆตรงนี้ไห้มาก