ขอปรึกษาเรื่องแต่ง SHORT-FIC ค่ะ

เรื่องสั้นไม่จำเป็นต้องมีเหตุการณ์เยอะค่ะ ถ้ายิ่งมีเหตุการณ์ยิบย่อยเยอะจะยิ่งยาว ถ้าจะเขียนก็คิดไปเลยว่าจะเขียนแนวอะไร อะไรคือไคล์แมกซ์ พยายามตัดทอนสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไป แล้วมันจะสั้นเองค่ะ

ป.ล. เรามีปัญหาว่าเขียนเรื่องยาวทีไรสั้นทุกที ฮา

ต้องแยกให้ออกก่อนว่า จะเขียนเรื่องสั้น หรือจะเขียนนิยายเรื่องยาวขนาดสั้น เพราะสองอย่างนี้ไม่เหมือนกันครับ (ถ้าไม่รู้ว่ามันต่างกันยังไง ลองไปค้นเว็บดูก็จะเจอคำอธิบายเยอะเลยครับ)

พอตัดสินใจได้แล้ว ก็กะขนาดความยาวของเรื่องว่าประมาณกี่หน้า แล้วเอามาประมาณความซับซ้อนของเนื้อเรื่อง หลักการคือ ถ้าจำนวนหน้าน้อย เนื้อเรื่องต้องตรงไปตรงมา อย่าไปสลับซับซ้อนมาก ไม่งั้นไม่สนุกครับ คือถ้าเขียนรวบๆ แล้วมันจะไม่ลึกซึ้ง ไม่ได้อารมณ์ หรืออาจถึงขั้นไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว

วางเนื้อเรื่องออกมาก่อน ยิ่งเรื่องสั้นๆ ยิ่งต้องวางให้ชัด ว่าปัญหาของตัวละครคืออะไร จะต้องแก้ด้วยอะไร อย่ากะไปแก้ปมเอาสดๆ เพราะถึงเวลาแก้ไม่ออก มันจะยืดเยื้อเรื่อยเปื่อยครับ

เสร็จแล้วถ้าชอบวางแผน เอามาแตกเป็นฉากๆ ถ้าไม่ชอบวางแผน เขียนเลยก็ได้ไม่เป็นไร เขียนไปก่อนโดยไม่ต้องคำนึงจำนวนหน้า เอาให้จบให้ได้ก่อน

แล้วสุดท้ายค่อยมาดูว่า ยืดไปรึเปล่า ถ้ายืดไป ก็เริ่มลงมือหั่นครับ

(เคยต้องเขียนเรื่องสั้นรวมเล่ม ตอนนั้นโจทย์โหดมาก ต้องการ 5-8 หน้า สูงสุดไม่เกิน 10 คุณพีทก็เขียนๆๆ ไป ออกมาเป็นสิบหน้าเป๊ะมั้ง แต่กลัวจะไปกินที่คนอื่น เลยพยายามหั่นๆๆ ลงไปได้ตั้งสองหน้าแน่ะ ตอนหั่นเราจะรู้ครับว่าอะไรที่มันไม่จำเป็น ก็จะเอาออกได้โดยเนื้อเรืื่องไม่เสีย หรืออาจจะกระชับมากขึ้นด้วยซ้ำ)

ลองทบทวนดูความสำคัญของเนื้อเรื่องก็ได้ค่ะ แบบบทบรรยายอะไรที่พอจะตัดออกไปได้แล้วไม่ได้ทำให้เนื้อเรื่องดูแปลกไป ก็ลองเอาออกไปก็ได้มั้งคะ

เรามีปัญหากับการเขียนเรื่องยาวซะมากกว่าค่ะ เรื่องสั้นนี่ไม่ค่อยมี เขียนทีไรสั้นทุกที นึกว่ากลอน ฮ่าๆ

สู้ๆนะคะ

นี่เป็นเทคนิคส่วนตัวของเรานะคะ ของคนอื่นอาจจะต่างกันออกไป

เรื่องสั้นสำหรับเราต้องมีประเด็นเดียวค่ะ ไม่มีประเด็นยิบย่อยอะไรแตกออกไป ถ้าจำเป็นต้องเขียนถึงก็จะอธิบายแบบสั้นๆไม่ลงรายละเอียด เช่น สมมติว่าเขียนเรื่องของแฟนเก่าที่มาเจอกันโดยบังเอิญหลังจากจบกันไปแบบไม่สวย เราก็จะไม่เขียนฉากย้อนอดีตไปถึงตอนที่ตัวละครเลิกกันแบบมาทั้งฉาก อารมณ์ บทสนทนา อาจจะอธิบายสั้นๆแค่สองสามบรรทัดว่าทำไมถึงจบกันไม่ดี หรือยกคำพูดเชือดใจมาสักประโยคที่มันค้างคาใจตัวละครอยู่อะไรแบบนั้นเป็นต้น เพราะมันไม่ใช่ประเด็นของเรื่อง ประเด็นของเรื่องอยู่ที่สองคนนี้กลับมาเจอกันแล้วจะทำอะไรต่อไปมากกว่า

ถ้ามันมีฉากหรือประเด็นอะไรที่อยากเขียนจัดจนตัดใจตัดออกไม่ได้ ก็เขียนเป็นมินิซีรี่ย์สองสามตอนจบไปเลยดีกว่าตัดจนมันเสียโครงเรื่อง

พลอตต้องไม่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนหักมุมตลบหลังสิบแปดตลบด้วยล่ะค่ะ คนเก่งๆอาจเขียนได้ แต่เรายังไม่เชี่ยวขนาดนั้น เอาง่ายๆดีกว่าจะได้ตบจบได้สวยๆ

ตัวละครต้องน้อย ไม่ควรเกิน3-5คน หมายถึงคนที่มีผลต่อการดำเนินเรื่องนะคะ ไม่นับตัวประกอบ

หั่นบทสนทนาที่ไม่จำเป็นทิ้งค่ะ ถ้าหั่นทิ้ง อ่านแล้วรู้เรื่อง โครงเรื่องไม่เสียแปลว่าโอเค ส่วนนั้นตัดออกได้