ความหมายของ "เวทมนตร์" ในความคิดของคุณ

คิดเหมือนจขกท.เลยค่ะ คิดว่าเวทมนตร์ก็คือพลังงานบางอย่างที่ถ้าควบคุมได้ก็จะทำให้เกิดอภินิหารต่างๆนาๆ อย่างเวลาร่ายคาถา...

แต่ถึงจะเห็นความหมายตามพจนานุกรมแล้วเราก็จะยังนิยามเวทมนตร์ในนิยายเราเป็นแบบเดิมอยู่นะ เพราะคิดว่าในเมื่อยังไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่ามันมีจริงหรือไม่ หรือยังไม่มีใครอธิบายกลไกของมันได้ จะนิยามขึ้นใหม่ก็คงไม่เสียหายอะไร (คห.จากเด็กวิทย์ที่แต่งแฟนตาซี 55555)

เวทมนตร์ คืออำนาจวิเศษ

-ที่สามารถทำให้ข้าวของต่าง ๆ เกิดการเคลื่อนที่ได้อย่างน่าประหลาด และผิดกฎทุกข้อของวิชาฟิสิกส์

-ที่สามารถทำให้วัตถุมวลสารเปลี่ยนแปลงไปจนไม่อยู่ในกฎของมวลอะตอม

-คือพลังความสามารถที่ทำให้จิตใจของมนุษย์เกิดการเปลี่ยนแปลง อย่างค่อย ๆ หรือกะทันหัน โดยไม่สนต่อกฎจิตวิทยาแต่งอย่างใด

-หรืออะไรก็ตามที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ แต่ทำให้เกิดขึ้นได้ นั้นแหละคือเวทมนตร์

เช่น เสกให้ตัวเองถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง เป็นต้น

*ชุดนักเวทจะต้องเซ็กซี่ โชว์ขาสวย

**สาวน้อยเวทมนตร์คือนักเวทแบบโมเอ๊ะ โมเอะ

นี่ก็เวทมนตร์

ในความเข้าใจของผมคงเป็นศาสตร์แขนงหนึ่งและครับ ที่มีการเรียนรู้เฉพาะกลุ่มและยังพิสูจน์ไม่ได้ทางวิทยาศาสตร์ในตอนนี้นะครับ

ไม่ได้คิดไปถึงขนาดนั้นเลย คิดแค่ว่ามันเป็นสิ่งมหัศจรรย์เท่านั้น

แต่พอเอามาบอกอย่างนี้ แบบนี้ผมต้องเอ่ยถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์บ้างแล้ว "โอม... คราวหน้าแต่งนิยาย จงมีคนเข้ามาอ่านเยอะๆ"

ตลกตาย ฮ่าๆ !

เรื่องเหนือธรรมชาติ ความลึกลับต่างๆที่ไม่ปรากฎชัดเจนในโลกปกติ

การที่สามารถใช้พลังธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ มืด สว่าง ไฟฟ้า ฯลฯ

สิ่งที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ อะไรประมาณนี้ในความคิดเรานะ

ผมเคยคิดทฤษฏีเวทมนต์สำหรับนิยายที่กำลังวางโครงอยู่คร่าวๆ อาจจะไม่ได้ตรงกับความคิดของท่านอื่นๆ แต่อยากลองแบ่งปันดูครับ

เวทมนต์คือปรากฏการณ์ธรรมชาติที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ เหมือนกับไฟป่าที่เกิดจากการเสียดสีหรือฟ้าผ่า กับไฟที่มนุษย์จงใจจุดขึ้น แม้จะเป็นไฟเหมือนกันแต่ก็มาจากต้นกำเนิดที่ต่างกัน แต่เวทมนต์เป็นอะไรที่สเกลใหญ่กว่านี้มาก อย่างเช่นบิดเบือนมิติเป็นต้น

แต่พ่อมดแม่มดในเรื่องเป็นเผ่าพันธุ์พิเศษที่สามารถใช้เวทมนต์ได้อย่างอิสระ เพราะสมองของพวกเขามีส่วนที่สามารถทำความเข้าใจในพลังงานและสสาร รวมทั้งควบคุมได้ดังใจด้วย ก็เลยสามารถใช้เวทมนต์ได้เหมือนแขนขาของตัวเอง แต่เพราะแบบนั้นสมองส่วน...นอกเรื่องแล้วสินะครับ แฮะๆ

สรุปก็คือเวทมนต์เป็น 'กรรมวิธีแทรกแซงและก่อให้เกิดปรากฏการณ์ตามต้องการ' โดยอยู่บนพื้นฐานของกฎธรรมชาติที่นอกเหนือไปจากฟิสิกส์ และใช้กรรมวิธีควบคุมที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์

อย่างไรก็ตาม เมื่อมนุษย์สามารถพัฒนาวิทยาศาสตร์ไปถึงระดับหนึ่งแล้ว พวกเขาก็สามารถใช้สิ่งที่คล้ายๆ เวทมนต์ได้เหมือนกัน

สำหรับโลกความจริง ผมว่าวิทยาศาตร์ที่ก้าวล้ำเกินขอบเขตของฟิสิกส์ปัจจุบันไปอีกขั้นสองขั้นนี่แหละครับที่พอจะเรียกได้ว่าเวทมนต์

ป.ล. ผมชอบนิยายของจขกทนะครับ ธีมงามมาก แล้วก็แบ่งประเภทเวทมนต์ได้หลากหลายดี ไว้ผมจะรอติดตามนะครับ

คือสสารว่างเปล่าในจักรวาลที่รอให้เกิดการทำปฏิกิริยาทางเคมีกับสสารอื่นครับ คงอยู่ไว้เพื่อสร้างปรากฏการณ์ทางธรรมชาติโดยสามารถอธิบายได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ แต่ไม่อยู่ในกฎของเวลา

เมื่อวิทยาการของมนุษย์ก้าวไปในระดับหนึ่ง พวกเขาจึงนำมันมากักเก็บและประยุกต์ใช้เพื่อตอบสนองความต้องการอันไร้ขีดจำกัดได้ ครับ

เวทมนต์ในความคิดผมคือธรรมชาติครับการจะใช้เวทมนต์ได้จึงต้องผ่านการฝึกฝนให้เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ "เข้าถึง,เป็นหนึ่งเดียวเเละหยิบยืมมาใช้อย่างอิสระ"

สำหรับเรา "เวทมนตร์" ก็คือพลังอย่างหนึ่งที่ดึงมาจากธรรมชาติ ตั้งแต่ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสงสว่าง ความมืด ไม้ ฯลฯ เป็นศาสตร์ชนิดหนึ่งสามารถเข้าถึงอะตอมและโมเลกุลของสารต่างๆและเปลี่ยนแปลงมันได้

ในนิยายแฟนตาซีแต่ละเรื่องก็นิยามคำว่า "เวทมนตร์" ไว้ไม่เหมือนกันนะคะ ความเชื่อของเราก็มาจากในนิยายหลายๆเรื่องยำกันแหละค่ะ

เวทมนตร์ คือ พลังอำนาจวิเศษที่ซ่อนอยู่ในตัวเราทุกคน เพียงแต่ว่าเราไม่รู้จักที่จะนำพลังนั้นมาใช้ต่างหาก

เวทมนตร์ อาจอยู่ในรูปแบบต่างๆที่เราอาจคาดไม่ถึง เช่น ความเชื่อ ความศรัทธา

เช่นเดียวกับตัวของเวทมนตร์เอง เวทมนตร์เป็นสิ่งนามธรรมที่สัมผัสไม่ได้ แต่ก็ใช่ว่าไม่มี ขอเพียงแค่เราเชื่อ และศรัทธาในอำนาจวิเศษ

แต่...

มีดีย่อมมีชั่ว มีขาววย่อมมีดำ

เวททมนตร์ก็มีข้อเสียในตัวของมันเอง คนที่ใช้เวทมนตร์ได้ก็มีอยู่ และถ้านำมันไปใช้ในทางที่ผิด มันก็จะกลายเป็นผลเสีย นำพาหายนะมา หรือที่เราเรียกว่า ไสยศาสตร์ หรือมนตร์ดำ

ทว่า ตราบใดที่เรามีความศรัทธา ความเชื่อ และความหวังในอำนาจแห่งจิตใจที่บริสุทธิ์ ตราบนั้นเวทมนตร์ก็จะคงอยู่ ในฐานะพลังวิเศษ

ปล. งงๆ กับตัวเองแฮะ

55 โทษที จขกท. ถามว่าคืออะไร เรานี่เล่นตอบแบบมโนสูงมากค่ะ

พอดีช่วงนี้กำลังอินกับนิยายแฟนตาซีที่ตัวเองเขียนอยู่อ่ะค่ะ *3*

อืมม เวทมนตร์เหรอคะ เราไม่เคยคิดแบบวิเคราะห์อะไรไปขนาดนั้นหรอก แต่สำหรับเราเวทมนต์คือพลังที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีอยู่ในตัวของทุกคนแล้วแต่ว่าใครจะมากหรือน้อย เวทมนต์สามารถสร้างปรากฏการณ์ได้หลากหลายมากๆ โดยพลังเวทมนต์จะเกิดขึ้นในตัวของเราเอง แต่ธาตุที่เราไม่ถนัดบางธาตุอาจจะต้องยืมพลังจากธรรมชาติเหมือนกัน(ประมาณว่าพลังเวทย์ของธาตุนั้นๆไม่เพียงพอที่จะร่ายเวทย์บทใหญ่ๆอะไรงี้อ่ะค่ะ)

เอ่อ อ่านแล้วงงมั้ยคะ ฮ่าๆ อันนี้เป็นความคิดของเรานะ แล้วก็เป็นส่วนนึงของทฤษฏีเวทมนตร์ในนิยายของเราด้วยค่ะ แต่เราไม่แน่ใจว่า จขกท.จะเข้าใจความหมายที่เราต้องการจะสื่อรึเปล่านะคะ ฮ่าๆ

เวทมนตร์ใช้เรียกสิ่งที่เกิดขึ้นโดยอัศจรรย์ สิ่งที่ผู้เรียกไม่ทราบเหตุผลว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร ยกตัวอย่างสมมติว่าคุณตระเตรียมข้าวของต่าง ๆ แล้วออกไปผจญภัยเดินป่า จากนั้นถูกคนป่าจับได้ คุณฉวยไฟฉายเปิดออกส่องตาพวกเขา คนป่าที่ไม่รู้จักไฟฉายคงตกใจและอาจเรียกไฟฉายนั้นว่า "เวทมนตร์" แน่ ๆ แต่ตัวคุณเองที่รู้จักไฟฉายดี คงไม่เรียกมันแบบนั้น

///

ขอลงท้ายด้วยคำพูดของเลดีกาลาเดรียล จาก LOTR 1 ที่พูดกับแซมและโฟรโด หลังแซมได้เห็นภาพสะท้อนในน้ำ (กระจกเงาของกาลาเดรียล) "นี่อย่างไรสิ่งที่พวกพ้องของเจ้าเรียกว่าเวทมนตร์ ข้าเชื่อเช่นนั้นแม้จะไม่ค่อยแน่ใจว่าเจ้าหมายถึงอะไรแน่ เพราะพวกเจ้ายังใช้คำ ๆ เดียวกันนี้เรียกเล่ห์กลของศัตรู (เซารอน) อีกด้วย แต่ถ้าเจ้าต้องการ นี่อย่างไรล่ะเวทมนตร์ของกาลาเดรียล เจ้าไม่ได้พูดหรอกรึว่าอยากเห็นเวทมนตร์เอลฟ์"

เวทมนตร์

เวทมนตร์ คือ สิ่งที่เกิดขึ้นจากความคิดของมนุษย์ซึ่งมี องประกอบคือความไม่รูของ มนุษย์ ที่เกิดขึ้นจากการปรุงแต่งทางความคิด หรือมันคือเรื่องสมมุติ เช่นการแสดงมายากลของลอยได้ในสมัยก่อน ที่นักมายากลใช่แค่เส่นด้ายกับวัตถุ ทำให้วัตถุลอยได้ แต่มนุษย์สใยก่อนไม่รู้จึงคิดต่างๆนานา ว่าผู้นั้นมีพลังวิเศษ