ฝากรัตน์รวิภา (นิยายชุดพรแห่งพราวนภา:พรพระอาทิตย์) ตอนที่ 20 ผลไม้เจ้าปัญหา ด้วยน้าาา

เราเห็นนักเขียนมาฝากบ่อย ก็เลยแวะไปอ่านมาล่ะ เดี๋ยวจะเมนต์ตามความรู้สึกนะ

-ชื่อเรื่องกับโปรย คือโอเคมาก เห็นล่ะรีบพุ่งเข้าไปอ่านตอนแรกอย่างไว ภาษาอะไรคือสวยงาม กำลังดี

-เนื้อหา

แต่พอเข้ามาอ่านตอนแรก ฟีลประทับใจมันหายไป คือไม่รู้สิ เปิดมาที่ดราม่านางเอกยายตาย ก่อนนางจะได้ไปสวรรค์ในตอนที่สาม ตรงนี้เข้าใจว่า ปูให้ดูว่าชีวิตนางเอกน่าสงสาร แต่เราว่า นักเขียนปูเรื่องนานไป มันน่าจะรวบรัดได้มากกว่านี้ ซึ่งสาเหตุก็คือ บทสนทนาที่ไม่จำเป็นมีเยอะมากๆๆ เป็นจุดที่ควรปรับปรุงมากๆ ของเรื่องนี้ค่ะ

แรกๆ เรายังไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ แต่พอนางเอกมาถึงสวรรค์นี่รู้สึกเลย มีการรำพึงรำพันกับตัวเองเป็นบทสนทนาเยอะมาก จริงๆบรรยายเป็นPOV1อยู่แล้ว ก็ให้นางคิดในใจ แทนพูดออกมาบ้างก็ได้ค่ะ แล้วก็คุยกับผู้หญิงที่เจอกันอีกคนนึงเยอะไป มันเลยทำให้บรรยากาศของเรื่องดูไม่ซีเรียสเท่าที่ควร ทั้งๆที่สถานการณ์ตอนนั้นควรจะเครียด (แอบเห็นมีอีโมติค่อนด้วย ไม่เอานะคะ ไม่ควร) แล้วพอถึงตอนที่มีเทพสวรรค์อธิบายเรื่องการคัดเลือก ก็ดูจะสั้นๆ กระชับแปลกๆ ตรงนี้เรามองว่า การอธิบายอะไรเป็นทางการในเรื่อง ควรเลือกใช้เป็นบทสนทนาผสมกับการบรรยายจะดีกว่า

และเราก็อ่านถึงแค่ตอนนี้เท่านั้น จริงๆเราชอบรักแฟนตาซีนะ แล้วเราก็มองว่า เรื่องนี้พล็อตน่าสนใจดี แต่สำหรับเรื่องนี้เราคงไม่ได้ติดตามต่อ ถ้ายังไงต้องขอโทษนักเขียนด้วย ไม่มีเจตนาจะทำให้หมดไฟแต่อย่างใด