[TIP]การบรรยายอาหารและมื้ออาหาร
ตั้งกระทู้ใหม่
ถือเป็นส่วนสำคัญในการสายสัมพันธ์ของตัวละคร ,ขับเคลื่อนเรื่องราวหรือไม่?
ขึ้นอยู่กับการนำเสนอของนักเขียนแต่ละคน
บางคนอาจบรรยายสั้นๆ "พวกเขาทานมื้อเที่ยงด้วยกัน ก่อนจะไปทำ???ต่อ"
ถือว่าเป็นการใช้มื้ออาหารเที่ยงเป็นเพียงทางผ่านของเรื่องราว
แต่ในหลายๆเรื่อง มื้ออาหารนั้นสำคัญมาก
อย่างเช่น Harry Potter เรื่องราวจะดำเนินไปทีละน้อยในแต่ละมื้ออาหาร (โดยเฉพาะมื้อเช้า)
ไม่ว่าจะเป็น
-การพูดคุย แลกเปลี่ยนข้อมูลที่ไปสืบ ไปค้นหากันมา
-การรับจดหมาย / หนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ต เพื่ออ่านข่าวความไปเป็นในโลกเวทมนตร์
-การรับสิ่งของจากไปรษณีย์นกฮูก ที่สร้างเรื่องราวต่อจากนั้นได้หลายอย่าง
(เช่น ไม้กวาดของแฮร์รี่ นิมบัส 2000 จากศ.มักกอนนากัล ที่ถูกมัลฟอยอิจฉาที่ปี 1 ได้ไม้กวาด หรือตอนได้รับไม้กวาดไฟร์โบลต์จากซีเรียส ที่เป็นเรื่องยุ่งระดับนึง)
-การรับจดหมายกัมปนาทของรอน ที่ทำให้นักเรียนที่ร่วมรับประทานอาหารเช้าในห้องโถงได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ว่าแฮร์รี่กับรอนขับรถเหาะได้มาชนต้นวิลโลว์จอมหวดจริงๆ
ตัวอย่างเหล่านี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการทานอาหารเช้า ที่J.K. Rowling ได้ใช้เป็นฉากสำคัญ จึงบรรยายรายละเอียดของอาหารในแต่ละมื้อบนโต๊ะว่ามีอะไรบ้าง และใครกินอะไรไปบ้าง
แล้ว. . .การบรรยายอาหารและมื้ออาหาร ควรทำยังไงถึงจะดี?
คำตอบ : ไม่มีกฏเกณฑ์ตายตัว ขึ้นอยู่กับผู้เขียนต้องการจะเขียนเลย
หากไม่ต้องการให้คนเขียนโฟกัสมื้ออาหาร หรือคิดเผื่อคนเขียนอ่านนิยายตอนท้องหิวอยู่ จะได้ไม่รู้สึกหิวมากจนอาจโกรธคนเขียน ที่ดันบรรยายอาหารซะละเอียดยิบจนเหมือนได้กลิ่น ได้เห็นอาหารเหล่านั้นตรงหน้าก็บรรยายข้ามๆว่า " พวกเขาทานมื้อเช้า มื้อเที่ยง ของว่างยามบ่าย มื้อเย็น มื้อดึก" แล้วข้ามไปดำเนินเรื่องราวต่อก็ได้
แต่ถ้าอยากให้นิยายและตัวละครดูมีมิติ ฉากร่วมรับประทานอาหารด้วยกันก็ถือว่าสำคัญ
เพราะเราอาจใส่ข้อมูลตัวละครไปอย่างแนบเนียนได้
เช่น ของที่ชอบ ของที่เกลียด วิธีการจับอุปกรณ์ทานอาหาร
เพราะการเขียนเป็นเหมือนหน้าโปรไฟล์ว่า ตัวละครนี้ ไม่ชอบอาหารนั้น คนอ่านอาจจะไม่อิน และอาจจะอ่านข้ามๆ เพราะมันไม่น่าจดจำเท่าไหร่ แต่ถ้าเราสอดแทรกของชอบ ของไม่ชอบผ่านฉากการรับประทานอาหารลงไป เช่น
"A ไม่ชอบกินแครอท เลยพยายามเขี่ยๆไปตรงขอบจาน แต่ก็ถูก B สั่งให้กินผักบ้าง และไม่ยอมโอนอ่อนต่อใบหน้าอ้อนๆ พร้อมบอก A ว่า เธอจะทำตัวเป็นเด็ก เขี่ยแครอทออกจากจานแบบที่ทำมาหลายปีไปตลอดชีวิตไม่ได้นะ "
คนอ่านจะรู้นิสัย A ที่เขี่ยแครอท และ B ผู้เป็นห่วง A ในด้านโภชนาการ ทำให้พออนุมานความสัมพันธ์ของ A+B ว่าน่าจะรู้จักกันมานานหลายปี สนิทกันระดับนึง ถึงได้ร่วมโต๊ะ ทานอาหาร และสังเกตความชอบ/พฤติกรรมบนโต๊ะอาหารกันได้
มื้ออาหารยังใช้เป็นตัวเชื่อมสายสัมพันธ์ที่ดีได้ อย่างการเจรจาธุรกิจ ตกลงการค้า หรือความร่วมมือด้านอื่นๆ และเพื่อให้คนอ่านรู้สึกอิน ว่ามื้ออาหารที่ใช้ในการ Deal สำคัญๆนี้ดูมีความสำคัญมากจริงๆ นักเขียนก็ต้องบรรยายเมนูอาหาร ที่มาที่ไป ความหรูหรา มูลค่าวัตถุดิบ และคุณค่าของเมนูอาหารนั้นๆให้ชัดเจน
ลองเปรียบเทียบดู ระหว่างเขียนแค่ "มื้อค่ำสุดหรูหรา ฟูลคอร์สที่จัดมาอลังการงานสร้าง เลิศรส อร่อยลิ้น แม้จะผ่านพ้นได้ครึ่งชั่วโมง แต่กลิ่นยังตราตรึงติดจมูก รสยังอบอวนไปทั่วลิ้น ทำให้การพูดคุยเจรจาเต็มไปด้วยความสุข"
กับ
"มื้อค่ำสุดหรูหรา ทางผู้จัดงานเตรียมฟูลคอร์สชั้นดีไล่ตั้งแต่ออเดิร์ฟขนมปัง A ทานคู่กับชีส B > ซุปปลา C ที่ว่าหายากแล้ว แต่จะปรุงให้อร่อยยังยากกว่า > อาหารจานปลา ซาชิมิรวมปลา D E F > อาหารจานเนื้อ สเต็กวากิว E > อาหารจานหลัก ข้าวผัดรวมมิตรของดีแห่งฤดูนี้ > สลัดผักจากป่าลึกที่หายาก ทำให้มีความสุขกับมื้ออาหาร การเจรจาจึงดำเนินไปได้ด้วยดี "
แบบบนแม้จะบรรยายดี ทว่าอะไรคือฟูลคอร์สที่จัดมาอลังการ? นักอ่านอาจจะงงๆ และไม่รู้ว่ามันดียังไง มีอะไรบ้าง
ส่วนแบบล่าง บรรยายฟูลคอร์สว่ามีอะไรบ้าง ก่อนปิดท้ายด้วยผลลัพธ์ของความอร่อย ซึ่งดูเหมือนจะบรรยายน้อยไปหน่อย คนอ่านอาจจะงงอีกเหมือนกันว่า ร่ายชื่ออาหารมา ไม่บอกรสอะไรเท่าไหร่ว่าแต่ละเมนูมีรสอะไร ยังไง ทั้งรสที่เกิดในลิ้น เปรี้ยว หวาน เค็ม เผ็ด ฝาด และรสสัมผัสตอนเคี้ยว เหนียว นุ่ม กรอบ ?
ดังนั้นการบรรยายมื้ออาหารที่ดี ควรใส่ชื่อเมนู ใส่วัตถุดิบหลักๆ กลิ่นอาหาร รสสัมผัสตอนเคี้ยว อุณหภูมิ รสที่เกิดขึ้นในลิ้น ถ้าบรรยายหมดนี่ เชื่อว่านักอ่านจะจินตนาการตาม และอาจเกิดความหิวขึ้นมาได้บ้าง (หรืออาจหิวมากจนพาลปิดหน้านิยายไปหาอาหารมากินดับความหิว ก่อนกลับมาอ่านต่อ)
และถ้าอยากให้สมจริงไปอีก ควรบรรยายยันข้อมูลวัตถุดิบ สีสันและองค์ประกอบการจัดจาน ขนาดของอาหารในจานนั้นๆว่ามีความยาวxกว้างxสูงกี่เซนติเมตร , ภาชนะที่บรรจุว่ามีลักษณะยังไง ขนาด กว้าง ยาว สูงเท่าไหร่ สีเป็นยังไง และอุปกรณ์การกินเป็นช้อน ส้อม มีดแบบไหน
แต่ถ้าไม่อยากจะเขียนอธิบายอะไรยาวๆแบบนี้ ก็ตัดทิ้งได้เหมือนกัน บรรยายคร่าวๆว่าอาหารประเภทนี้ ทำจากเนื้อนี้ มีเครื่องเคียง หรือทำคู่กับวัตถุดิบอะไรบ้าง มีขนาดประมาณไหน เล็ก กลาง ใหญ่ อาจเทียบกับฝ่ามือเอาแทนการบอกเป็นเซนติเมตร บรรจุในภาชนะประเภท จาน ชาม ถ้วย ก็เพียงพอแล้ว ปล่อยให้นักอ่านจินตนาการเองบ้าง (เพราะอาจถูกนักอ่านคิดในใจอย่างหงุดหงิดว่า จะบอกมาเป็นเซนติเมตรทำไม) และตามความจริง คนกินอาหารทั่วๆไปเขาคงไม่กะขนาดอาหาร/ภาชนะเป็นเซนติเมตรกันหรอก. . . มั้งนะ? ผมบอกในมุมมองผมนะ เวลากินอะไร จะเทียบขนาดกับมือตัวเอง มากกว่าคิดเทียบกับไม้บรรทัดวัดเซนติเมตร ยกเว้นแต่อยากจะบรรยายอย่างละเอียดให้คนอ่านเห็นภาพชัดๆ เพราะฝ่ามือแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับอายุและเพศ
สรุป : การบรรยายอาหารที่ดี ควรมีองค์ประกอบดังนี้
1.ชื่อเมนู ชื่อวัตถุดิบหลัก ปรุงกับอะไรเป็นหลัก อาจบอกวัตถุดิบรองเพิ่มเติมด้วย
ตัวอย่าง : เมนูหลักประจำมื้อเที่ยง ปลากระพงนึ่งมะนาว , ปลาเก๋าราดพริก
2.ก่อนกิน ต้องบรรยายภาพที่ตัวละครมองเห็น ได้กลิ่น และความรู้สึกตอนมอง
ตัวอย่าง : ปลากระพงนึ่งมะนาวตัวใหญ่ประมาณ 3 ฝ่ามือในจานกระเบื้องสีขาวที่มีรูปร่างเหมือนปลา วางบนผักกาดสีเขียวสดทำให้ดูน่ากินดี กลิ่นก็หอมมะนาวจนน้ำลายเริ่มไหลในปาก แต่อย่างแรกต้องขอเขี่ยผักชีออกจากตัวปลาก่อนล่ะ ไม่ชอบกลิ่นกับรสมันเท่าไหร่เลย
= ตัวละครตัวนี้ไม่ชอบผักชี ไม่ต้องบอกโต้งๆว่าเขา(หรือเธอ)ไม่ชอบ แต่ให้ตัวละครทำ หรือคิดในใจ ก่อนจะถูกตัวละครอื่นถามว่าเขี่ยทำไม (หรือแล้วแต่จะเขียนบทให้ดูแนบเนียน)
3.ตอนตักกิน การบรรยายเนื้อสัมผัสอาหารตอนใช้อุปกรณ์ ช้อน ส้อมตัก/ตอนเคี้ยวในปากนั้น ก็สำคัญ แต่ถ้าไม่อยากยุ่งยากมาก บรรยายรสตอนเคี้ยวไปเลยทีเดียวง่ายกว่า เว้นแต่อยากจะใส่ความพิเศษให้อาหารชนิดนั้นๆ ให้ดูดีตั้งแต่ครั้งแรกที่สัมผัสก็ค่อยบรรยายตั้งแต่ตอนสัมผัส
ตัวอย่าง : รสปลากระพงนึ่งมะนาวตัวนี้. . . ไม่ค่อยต่างจากที่กินมาเท่าไหร่ ก็ถือว่าอร่อยดี รสเปรี้ยวๆ เข้ากับเนื้อปลานุ่มกำลังดี ไม่เละไป หรือแข็งไป กินเพลินๆ แถมไม่ต้องกลัวเรื่องก้างด้วย เพราะมีคนใจดีแกะให้กินอยู่ข้างๆ ดีจริงๆเลยนะที่ลาก A มากินข้าวด้วยกันได้
ปัญหา : ถ้าไม่เคยกินอาหารประเภทนั้น ๆจะเขียนบรรยายรสยังไงดี?
บรรยายแบบง่ายๆ มีรสแนวไหน เปรี้ยว หวาน เค็ม เผ็ด แล้วก็ใส่คำว่า "รสของวัตถุดิบนี้ ไม่เหมือนอะไรที่เคยกินมาก่อน" และถ้าอยากให้คนอ่านคิดตามง่ายๆก็เทียบเคียงกับวัตถุดิบอื่น เช่น " ไข่นกกระจอกเทศนี้ มันไม่เหมือนไข่ไก่เลย แต่ออกจะคล้ายๆไข่เป็ดมากกว่า"
//ผมไม่เคยกินไข่นกกระจอกเทศเหมือนกันนะ ดังนั้นประโยคข้างบนคือความมโนล้วนๆ
แต่ถ้าเขียนแนวแฟนตาซี เราจะมโนให้รสชาติวัตถุดิบแปลกๆ เหมือนวัตถุดิบไหนก็ได้ตามความต้องการของเราอยู่แล้ว
4.After Taste รสชาติที่ตกค้างในปาก อาจจะใส่หรือไม่ใส่ก็ได้ แต่ถ้าใส่ ก็ต้องหาวัตถุดิบ/เมนูอื่นๆมาล้างปาก เช่น ขิงดอง , น้ำเปล่า และที่สำคัญที่สุดคือ ของหวานล้างปาก หรือก็คือการกินของคาวเสร็จ ก็ต้องมีของหวานปิดท้าย
ตัวอย่าง : หลังรับประทานอาหารคาวเสร็จ ก็ถึงคิวของหวาน ผู้หญิงมีกระเพาะที่ 2 ให้ของหวานเสมอ ! มาๆๆ วันนี้จะซัดไอศกรีมทุกรส อย่างละ 2 ลูกให้อิ่มแปร้ไปเลย !!
การบรรยายมื้ออาหารที่ดี นอกจากจะใส่ใจในเรื่องอาหารที่ขึ้นอยู่บนโต๊ะในมื้อนั้นๆ ปฏิกิริยาการทานอาหาร การพูดคุยของตัวละครที่ร่วมอาหารก็สำคัญเหมือนกัน การทานอาหารด้วยกันถือเป็นการสร้างเหตุการณ์พัฒนาสายสัมพันธ์ของตัวละครที่ดีอีกเหตุการณ์หนึ่งเลย
ตัวละครชายที่ช่วยเหลือตัวละครสาว ตักอาหารที่อยู่ไกล แกะเนื้อปลา ปู กุ้ง หอยให้ อาจจะได้ใจนักอ่านในแง่ความเป็นสุภาพบุรุษ แต่ถ้าเราเขียนให้ตัวละครสาวไม่ชอบการกระทำนี้ เพราะมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ต้องมีคนมาดูแลเลยหงุดหงิด ไม่ชอบตัวละครชาย
สายสัมพันธ์ของทั้งคู่เปลี่ยนไปบ้างนิดหน่อย ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับคนเขียนแล้วล่ะ ว่าจะดำเนินเรื่องยังไงต่อ อาจจะเล่นตลกกับทั้งคู่ให้กองอวยหวีดร้องอย่างเจ็บปวด หรืออิจฉาในฉากฟินๆบทต่อๆไป แล้วอาจเล่นประเด็นกลับมาร่วมมืออาหารด้วยกันอีกครั้ง แล้วคราวนี้ตัวละครหญิงเต็มใจรับอาหารต่างๆที่ตัวละครชายแกะมาให้อย่างมีความสุขแทน = กองอวยฟิน
และมื้ออาหาร อาจเป็นฉากโศกนาฏกรรม วางยาพิษ สร้างเรื่องดราม่าได้ดีเหมือนกัน. . .แต่ผมไม่ขอแนะนำในตรงนี้นะ เพราะผมไม่ชอบฉากดราม่า โศกนาฏกรรมบนโต๊ะอาหารเท่าไหร่
เป็นยังไงกันบ้างครับ กับ Tip การบรรยายอาหารและมื้ออาหาร
สาเหตุที่มาเขียน เพราะอ่านเจอนิยาย/ฟิคชั่นที่ดำเนินเรื่องสนุกนะ แต่พอถึงฉากอาหารกับอธิบายแค่ "หรูหรา" แล้วตัวเอกก็กินหมด ก่อนจะดำเนินเรื่องต่อ
คือ ผมอยากอ่านแบบ มีเมนูอะไรบ้าง ตัวเอกกินอะไรบ้าง เลยเขียนๆ เผื่อนักเขียนคนอื่นๆแวะมาดูแล้วนำไปปรับปรุง เวลาผมไปอ่านนิยายเหล่านั้นจะได้มีฉากอาหารให้อ่านบ้าง
ส่วนใครมีอะไรเพิ่มเติม/แนะนำด้านการบรรยายอาหารและมื้ออาหารก็คอมเม้นกันมาได้นะครับ
//โปรโมตท้ายกระทู้
ตอนนี้มีนิยาย 2 เรื่องที่ผมเขียนแบบบรรยายการทำ/การกินอาหารอยู่
เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนดีสำหรับคนอยากอ่านเป็นแนวทางในการเขียนเรื่องอาหาร
หากอ่านแล้วมีจุดไหนที่อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ ก็คอมเม้นมาแนะนำผมกันได้นะ
ผมจะได้นำไปประยุกต์ใช้เขียนนิยายของตัวเองให้ดีขึ้น
#PersephoneOrder ตอนล่าสุด ฤดูร้อน เดือน 1 บทที่ 5 กำลังทำซุปข้าวโพดแบบเข้มข้น
https://writer.dek-d.com/KuroNekoYuriya/writer/viewlongc.php?id=1761032&chapter=74
#ZestOlution Online บทที่ 45 ตัวเอกกินอาหารแม็กซิกันเป็นอาหารเที่ยง
https://writer.dek-d.com/KuroNekoYuriya/writer/viewlongc.php?id=1866575&chapter=45
//ผมแอบอ้างอิงอาหารเป็นเซนติเมตรด้วยในเรื่องนี้ ฮ่าๆ เพราะอยากให้กะขนาดอาหารได้ชัดเจน
KuroNekoYuriya
13 ม.ค. 62 เวลา 16:13 น.
16,900
views
แสดงความคิดเห็น