(แชร์) ตั้งค่าหน้ากระดาษสำหรับนิยายทำมือ
ตั้งกระทู้ใหม่
โดยในกระทู้นี้ขอแบ่งเป็น 3 ประเด็นหลักๆ ด้วยกันคือ
+ ตั้งค่าหน้ากระดาษ
+ ตั้งค่าตัวอักษร
+ จัดหน้าหนังสือ
เปิดไฟล์มาอย่างแรกเลยก็ไปที่ตั้งค่าหน้ากระดาษ การจัดขอบกระดาษ บน ล่าง ด้านนอก จัดไปตามความเหมาะสมความชอบของแต่ละคนเลยค่ะ แต่ด้านในส่วนใหญ่เราเห็นเขาก็ยึดกันที่ 2.5 กัน อันนี้เราเองก็ดูตามคนอื่นเหมือนกัน
อนึ่ง...เราขอข้ามเรื่องตั้งค่าหน้ากระดาษไปนะคะ เพราะเราว่าจุดนี้มีหลายคนหลายกระทู้พี่ๆ นักเขียนพูดถึงกันไปหมดแล้ว
เปิดไฟล์มาอย่างแรกเลยก็ไปที่ตั้งค่าหน้ากระดาษ การจัดขอบกระดาษ บน ล่าง ด้านนอก จัดไปตามความเหมาะสมความชอบของแต่ละคนเลยค่ะ แต่ด้านในส่วนใหญ่เราเห็นเขาก็ยึดกันที่ 2.5 กัน อันนี้เราเองก็ดูตามคนอื่นเหมือนกัน
อนึ่ง...เราขอข้ามเรื่องตั้งค่าหน้ากระดาษไปนะคะ เพราะเราว่าจุดนี้มีหลายคนหลายกระทู้พี่ๆ นักเขียนพูดถึงกันไปหมดแล้ว
มากันที่หัวข้อที่ 2 คือการตั้งค่าตัวอักษรค่ะ
เราใช้อักษร TH Sarabun New ขนาด 16 เทียบกันแล้วก็เท่ากับ Cordia New 15 ค่ะ แต่จะมีช่องไฟที่ดูสบายตากว่าหน่อย(ในความคิดเรา) เราเคยพิมพ์ Cordia New 14 ไปคือเล็กอย่างเห็นได้ชัดเลยค่ะ
แล้วก็จิ้มตรงสามเหลี่ยมมุมขวาล่างข้างช่อง paragraph
จากนั้นก็ต่อกันที่การจัดหน้า ในส่วนเนื้อหาเราเลือกกระจายแบบไทย (thai dis.)
ส่วนที่ล้อมสีเหลืองมาคือจุดที่ต้องสังเกตนะคะ
กรอบที่สองคือเลือกให้เวลาขึ้นย่อหน้าใหม่โปรแกรมจะย่อหน้าให้เราอัตโนมัติ ไม่ต้องมานั่งกด tap
ต่อมาคือการตั้งค่าระหว่างย่อหน้าและบรรทัดให้เท่ากันหมด
ที่เราตั้งไว้คือ 1 เท่า โดยปกติเวลาขึ้นย่อหน้าใหม่โปรแกรมจะตั้งค่ามาให้เรา 8pt ปรับให้เป็น 0
ในกรณีที่ต้องการบีบให้ระหว่างบรรทัดแคบมากขึ้นสามารถเลือก exacly กำหนดค่าที่ 19.5 pt มากกว่าหรือน้อยกว่าก็ได้ ลองไล่ดูค่ะ แต่ระวังถ้าบีบเยอะเกินในกรณีที่มีตัวหนังสือชื่อบทใหญ่กว่าจะทำให้ตัวหนังสือแหว่ง หรือสระหายค่ะ
ในแท็บต่อไปให้เอาเครื่องหมายกาถูกออกให้หมด เพื่อไม่ให้เวลาขึ้นหน้าใหม่ แล้วย่อหน้าไม่จบในหน้านั้นหน้าจะได้ไม่แหว่งค่ะ
ต่อไปเป็นรายละเอียดของการจัดหน้า
แนะนำว่าให้เปิดแสดงเครื่องหมาย (ในกรอบเหลืองใต้ help)
เมื่อเราเปิดออกมาแล้วก็จะมีเครื่องหมายต่างๆ ที่เราใส่ลงไปออกมายุบยับเลยค่ะ
ตามภาพ
สัญลักษณ์ต่างๆ + คีย์ลัด
*คีย์ลัด ใช้เพื่อการค้นหาปรับแก้ ตัวอย่างการใช้ เช่น ต้องการหาย่อหน้าที่ติดกัน 2 ย่อหน้าก็หาได้โดย พิมพ์ ^p^p ลงไปในช่องค้นหา
1. ขึ้นบรรทัดใหม่ในย่อหน้าเดียวกัน (shift+ Enter) คีย์ลัด ^l ใช้เมื่อจัดหน้าเพื่อตัดตกคำฉีกของแต่ละบรรทัดในย่อหน้านั้นๆ
2. ขึ้นย่อหน้าใหม่(Enter) คีย์ลัด ^p
3. ตัวแบ่งหน้า (ctrl+Enter) คีย์ลัด ^m เราสามารถเอาคีย์ลัดนี้ไปวางในช่องค้นหาเพื่อไล่เช็คการแบ่งหน้าแต่ละจุดได้ค่ะ โดยมันก็คือนิวเพจนั่นเองทำให้แน่ใจได้ว่าถ้ามีการขยับบรรทัดแก้ไขในบทก่อนหน้าจะไม่ส่งผลกับบทต่อไปค่ะ
4.เชิงอรรถ คีย์ลัด ^f การเพิ่ม footnote (References >Insert Footnote)
5. หัวเรื่องจะอธิบายต่อด้านล่างนะคะ
โดยปกติแล้วเราจะใส่สารบัญในทุกบทเพื่อจะเช็กได้ง่ายทั้งเนื้อหาและความเรียบร้อยระหว่างบท
ใครเพิ่มไม่เป็นเข้าไปเพิ่มได้ที่ reference ตามภาพค่ะ จริงๆ จะตั้ง 1 2 3 ก็ได้แต่เราเลือกในที่นี้เลือก 2
ก็จะออกมาเป็นแบบนี้
เพิ่มเติม* ที่ตั้งค่าหัวกระดาษท้ายกระดาษด้านบน สามารถเอาเมาส์ไปจิ้มและโปรแกรมก็จะแด้งหน้าตั้งค่ามาให้เราแก้ไขได้ตามอัธยาศัย
การแบ่งส่วน (section)
จะเห็นว่าที่เราแคปมาเราจะแบ่ง section ที่เคยพูดถึงด้านบนไปแล้วนะคะ ซึ่ง ส่วนนี้จะช่วยให้เราสามารถรวมไฟล์ทุกอย่างโดยไม่ต้องแยกรองปก คำนำ หรืออะไรก็ตามที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาและเราไม่อยากให้มีเลขหน้าไปแปะค่ะ
ที่ต้องระวังคือ ที่ขีดเส้นใต้ไว้นะคะ ปกติมันจะลิงก์กันไว้ก่อน ก่อนเราจะปรับแต่งให้หัวท้ายต่างกันก็อย่าลืมไปเอาออก ไม่อย่างนั้นก็จะลบและแก้ไขตามกันทั้งหมด หากเหลือหน้าคู่หน้าคี่ต่างกันก็เช็กทั้งคู่ค่ะ
วิธีการเพิ่ม section ไปที่ >Layout >Breaks > Section Break >Next Page
ของเรารวมทุกสิ่งอย่างเนื้อหาเริ่มที่หน้าเจ็ด ก็ใส่ไป
เมื่อเราใส่หัวเรื่องุกบทแล้ว เวลาที่อยากปรับขนาดหรือเปลี่ยฟอนต์อักษรก็สามารถคลุมดำหัวเรื่องที่เลือกเป็นต้นแบบ แล้วคลิกขวาเลือก update heading to match selection (อยู่บนสุด)
จบแล้วค่ะ ถ้าอธิบายตรงไหนไม่เคลียร์หรือสงสัยถามได้นะคะ
พวกคีย์ลัดเอาจริงๆ จะรู้ก็ได้ไม่รู้ก็ได้ แต่ถ้าลองเอาไปปรับใช้กับช่องค้นหา ใช้พวกคำสั่งแทนที่ก็มีประโยชน์ในการตรวจสอบหรือลบออกไปโดยไม่ต้องมานั่งทำที่ละจุดค่ะ
จริงๆ วิธีของเราก็ไม่รู้ว่าจะช่วยให้ชีวิตเพื่อนๆ ง่ายขึ้นหรือว่ายากยิ่งกว่าเดิม แต่ก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับใครที่อาจยังงงๆ งมๆ อยู่ค่ะ หลังตั้งค่าต่างๆ เรียบร้อยคราวนี้ก็มานั่งตัดตกคำก็เป็นอันเสร็จ save as เป็น pdf ได้เลยค่ะ
DontWorry ImsoCrazy
21 มิ.ย. 62 เวลา 16:54 น.
19,488
views
11 ความคิดเห็น
เป็นกระทู้ที่ดีมากเลยค่ะ
ทุกวันนี้พวกตั้งค่าเราแทบจำไม่ได้แล้ว เพราะก็แค่เอาตัวหนังสือของเนื้อหานิยายไปวางทับไฟล์เดิมค่ะ วิถีแห่งคนขี้เกียจที่แท้ทรู
แต่พวกคีย์ลัดไรงี้ก็ยังต้องใช้ตลอด แต่นานๆ จัดหน้าทีก็มีลืมเหมือนกัน อันนี้เพิ่งได้มาไล่จดบันทึกจริงเลยเอามาแชร์ไว้เป็นอีกทางเลือกค่ะสำหรับใครที่ยังเริ่มต้นหัดจัดหน้า
ฝากสักแปดเรื่องได้มั้ย เขียนเสร็จแล้วยังไม่ได้รีไรท์เลยสักเรื่อง
8 เรื่องเลยเหรอค่ะ เราเคยจัดหน้า 4 เรื่องติดๆ กันแทบอ้วก ชนิดขึ้นเรื่องใหม่ขยาดกันจัดหน้าไปพักนึงเลยค่ะ แนะนำว่าทยอยทำทีละเรื่องดีกว่านะคะ
แทนที่จะทะยอยรีไรท์และอดทนจัดนู้นจัดนี่...เปิดเรื่องใหม่ง่ายกว่า แล้วก็วนลูปคือค้างไว้ ไม่ได้ทำอะไรกับมันต่อนอกจากจะทำแพคนิยาย ไม่ได้ทำอีบงอีบุ๊คกับเขา T^T
เราเข้าใจนะคะ ตอนที่ขยาดแค่คิดว่าต้องกลั้นใจทำขั้นตอนต่อๆ ไปก็อึดอัดแล้ว แต่พอเป็นเรื่องเดียวไม่ต้องอัดและเร่งงานมาก มีเวลาให้พักบ้างความอึดอัดหนักใจก็ค่อยๆ หายไป
แต่ถ้าไม่อยากทำจริงๆ ลองรีไรท์แล้วส่งสนพ.ดูมั้ยล่ะคะ เป็นอีกหนึ่งทางเลือก เพราะเราก็แค่ส่งไฟล์เนื้อหาในเวิร์ดโดนไม่ต้องทำอะไรมาก แต่ต้องเขียนเรื่องย่อ... 555
นี่แหละที่ยาก T^T
เขียนรักโรแมนติกนะ แต่มันดันเชื่อมกันเป็นจักรวาล เป็นเซตยาวที่ต่อกันสิบสองเรื่อง ที่แน่กว่าโดนบอกอสับเรื่องเละ คือโดนลิขสิทธิ์เนื้อเพลงบานตะไท ไม่ไหวๆ
ขอบคุณมากค่ะ^^
เป็นประโยชน์มากค่ะ ขอบคุณนะคะ
มีประโยชน์มาก ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ เป็นประโยชน์มาก อธิบายละเอียดและเข้าใจง่ายด้วยค่ะ ^_^
ชอบกระทู้แบบนี้มาก ปกติก็ต้องขุดหากระทู้เก่าๆอ่าน แต่มันไม่ค่อยอัพเดท มีประโยชน์สำหรับคนกากแบบเรามากๆ ขอบคุณนะคะ
บุ๊กมาร์กไว้เลย
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ เก็บเอาไว้เลยศึกษาเลยค่ะ^^
ยินดีที่บทความนี้เป็นประโยชน์นะคะ
ขอเพิ่มเติมในการทำสารบัญ หรือ หัวเรื่องนะคะ
ที่เรายกมาจะเป็นไฟล์ข้อมูลต่างๆ รวมทั้งเนื้อเรื่องที่แต่งค่ะ
ส่วนที่อยู่นอกสุดคือหัวเรื่องที่ 1 แบ่งย่อยไปตามหมวดหมู่ค่ะ อันนี้เป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงตั้งแต่ละตอนเป็นหัวเรื่อง 2 เมื่อแบ่ง level แล้วเราจะสามารถย่อขยายได้โดยจิ้มไปที่หัวเรื่องใหญ่สุด
ถ้าของใครไม่แสดงให้ไปเปิดที่ view แล้วเลือกช่อง navigation pane
ขอบคุณมากเลยค่าาาา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?