MSN คุณเคยทิ้งใครบางคนไว้กลางทางในกาลเวลาหรือเปล่า
ตั้งกระทู้ใหม่
เมื่อเทคโนโลยีก้าวไปอย่างก้าวกระโดด
ทำให้คำว่า “รวดเร็ว” เข้ามาแทนที่คำว่า”รอคอย”
มนต์ขลังและมนต์เสน่ห์แห่งความรักที่ยั่งยืน
ก็อาจลดทอนลงได้ตามกาลเวลาที่แปรเปลี่ยน
เพราะเทคโนโลยีนั้นทำให้เราได้พบและรู้จักคนใหม่ๆ
มากขึ้นและง่ายขึ้นความอดทนต่อ
การเบื่อหน่ายของเราจึงน้อยลงตาม
คุณเคยมีความทรงจำที่ทั้งสุขแสนหวานและเจ็บปวด
อยู่ในกาลเวลาที่ผ่านมาแล้วกับเทคโนโลยีเหล่านี้หรือไม่?
ความล้ำหน้าที่ผสานกาลเวลาไปอย่างว่องไว
ที่ทำเอาใครที่ตามไม่ทันอาจต้องถูกหลงลืมไว้ในกาลเวลาอย่างเดียวดายก็เป็นได้
มาร่วมให้กำลังใจแม่หม้ายสู้ชีวิตหน่อยนะคะ
เชิญมาร่วมย้อนหาความทรงจำในวันวานอันแสนหวานและเจ็บปวดไปด้วยกัน
ในนิยายรักบ้านๆโดย ทานทองดี
“บันทึกแห่งรักนิรันดร์_ตอน ในนิรันดร์_แม่หม้ายสู้ชีวิต”
ฝากติดตามด้วยนะคะ
ในขณะที่เทคโนโลยีนั้นทำให้เราก้าวไวอยากทำอะไรก็ได้ คิดถึงใครก็แค่คลิกเดียวก็ได้เจอหน้ามันเลยทำให้เราไม่ค่อย เห็นคุณค่าของคำว่ารอคอย เมื่อรักกันเจอกันมันง่าย ความเบื่อหน่ายมันเลยเข้ามาแทนที่ความหมาย
คนที่ถูกทิ้งไว้ในกาลเวลา
คนที่กาลเวลาไม่เคยนำพาออกไปจากชีวิต
1 ความคิดเห็น
ลองตามอ่านดูก่อนนะคะ แล้วจะเข้าใจ
มันเป็นเรื่องราวในกาลเวลาของใครคนหนึ่งค่ะ
ตอนนี้ลงไว้ถึงตอนที่ ๑๐ นะคะ เรื่องมันค่อนข้างยาวและต่อเนื่อง
ผู้เขียนพยายามเชื่อมโยงเรื่องราวผ่านสถานการณ์ในปัจจุบัน
มันอาจจะแปลกหน่อยที่ตัวเอกของเรื่องคือแม่หม้าย
ไม่ใช่แนวใสๆไร้เดียงสา
เราคงปฏิเสธไม่ได้นะคะว่าเทคโนโลยีและความทันสมัยที่ก้าวไปแต่วัตถุ
แต่ศีลธรรมคนกลับเสื่อมถอยลงก่อเกิดซึ่งปัญหาสังคมมากมาย
จากการใช้เทคโนโลยีอย่างไร้วิจารณญาณความหึงหวง
ทำร้ายร่างกายกันโดยสาเหตุมาจากการใช้โซเชียลมีเยอะถ้าจะลองตามข่าวดู
และแน่นอนความสัมพันธ์ถ้ามันแข็งแรงพออะไรก็ไม่สามารถมาสั่นคลอนได้
แต่เชื่อมั้ยว่าเทคโนโลยีก็ทำให้เราพูดคุยกันน้อยลงกลายเป็นสังคมก้มหน้า
ทั้งที่อยู่ใกล้กันบ้านเดียวกันยังแทบไม่คุยกันและการไม่คุยกันและใส่ใจกันและกันน้อยลง
นี่แหละตัวต้นเหตุของการเริ่มต้นแห่งปัญหาหลายอย่างตามมา
ผู้เขียนไม่ได้โทษเทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อมไปทั้งหมดหรอกนะคะ
เพียงแต่อยากชี้ให้เห็นข้อดี_ข้อเสียแค่นั้นเอง
ส่วนกระทู้ก็เขียนเอาไว้ได้แค่คร่าวๆนะคะ
ถ้าอยากรู้เรื่องราวต้องลองตามอ่านดูนะคะแล้วจะเข้าใจ
ในวัตถุประสงค์ของผู้เขียนอย่างแน่นอนมันแปลกใหม่หน่อย
แต่ขอให้เปิดใจรับนักเขียนบ้านๆว่างงานคนนี้เอาไว้ในใจสักคนทีนะ
เพราะบางทีเราอาจจะเหลือเวลาอยู่บนโลกใบนี้อีกไม่นาน
เลยอยากหาประเด็นมาร้องเรียกให้คนสนใจอยากอ่านนิยายเรานิดนึง
ต้องขออภัยหากผูกปมไว้วุ่นวายเกินไปค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและติชมนะคะ
ขอบคุณมากจากใจจริงๆ
ถ้าไม่รบกวนเวลาเกินไปก็ฝากติดตามให้กำลังใจเราด้วยนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ