วอนผู้ใจดีช่วยวิจารณ์นิยาย และแนะนำลงคำโปรย

แต่กะจะแก้ทีเดียวตอนเขียนจบเลยอ่ะค่ะ

จากที่อ่านคร่าว ๆ ไปจนถึงบทที่ 10 ซึ่งตอนล่าสุดที่เพิ่งลงวันนี้ยังไม่ได้อ่าน ขอพูดตามตรงว่าเรื่องมันไม่น่าดึงดูดและไม่น่าติดตาม เนื้อเรื่องและการเล่าเรื่อง/การดำเนินเรื่องมันราบเรียบ ที่สำคัญคือมันไปคนละทิศคนละทางไปหมด ทั้งชื่อเรื่อง คำโปรย และเนื้อเรื่อง จนไม่รู้ว่าจุดโฟกัสของนิยายเรื่องนี้คืออะไรกันแน่ คนเขียนต้องการเล่าเรื่องอะไร

มาดูตั้งแต่ชื่อเรื่อง ศึก ษา ไสยฯ ไหลสู่โลง อ่านแล้วสื่อถึงอะไร Perception และ Expectation ของคนอ่านคือนิยายเรื่องนี้พูดถึงเรื่องไสยศาสตร์ เล่นของ ทำของใส่กันต่าง ๆ แต่พอมาดูคำโปรยที่บอกว่า

"เจ้ากรรมนายเวรเขาไม่ไปไหน ยังคอยติดตามอยู่ในทุกๆที่ บาปกรรมเลว-ที่ทำไว้จำใส่กะโหลกให้ดี ได้เวลาสะสางคดีและปิดบัญชีให้สมกับที่โดนกระทำ!"

มันกลายเป็นเรื่องบาปกรรม จากหนังไสยศาสตร์สไตล์ลองของ กลายเป็นบันทึกกรรม ฟ้ามีตาทันที พอเปิดเข้าไปที่เนื้อเรื่อง ปาเข้าไปจนถึงบทที่ 12 ต้องอ่านไปถึง 13 ตอนถึงจะเข้าเรื่องไสยศาสตร์ได้ และก่อนหน้านั้นก็วนเวียนอยู่กับความทรงจำ กับเรื่องผีหลอกต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้โยงถึงเรื่องไสยศาสตร์เลย สรุปก็คือชื่อเรื่องไม่ได้สื่อถึงเนื้อเรื่อง มันอ่านแล้วดูแปลก แต่แปลกแล้วยังไงต่อ ถ้าคนกดเข้าไปอ่านแล้วไม่เห็นว่ามันเกี่ยวข้องอะไร เขาก็กดออก ไม่มีใครทนอ่านไปจนถึงตอนที่ 12 หรอก ธรรมชาติของคนอ่านนิยายเว็บ ถ้า 5 ตอนแรกไม่โดนใจ เขาก็กดออกแล้ว คุณลองดูสถิติคนอ่านดูก็ได้ว่ามันเป็นจริงอย่างที่มีนพูดหรือเปล่า

การเขียน:

ภาษาที่ใช้ในการเล่าเรื่องมันเป็นรูปแบบการเล่าที่เรื่อย ๆ เข้าใจได้ไม่ยาก ระดับภาษาสม่ำเสมอก็จริง แต่มันราบเรียบไม่ได้ชวนติดตาม ไม่ได้มีสำนวนภาษาหรือลูกเล่นใด ๆ เลย คลังคำกับรูปประโยคน้อยมาก คำเชื่อมก็วน ๆ แค่ และ แล้ว ก่อนจะ กลับ แต่

คุณมีแพทเทิร์นติดตัวด้วยซ้ำว่าจะเขียนเล่าด้วยการใช้คำประโยคแพทเทิร์นนี้ => ก่อนจะ, และ, แต่ การเคาะเว้นวรรคเดี๋ยวดีเดี๋ยวแย่ บางทีก็เคาะขึ้นบรรทัดและย่อหน้าใหม่แบบงงๆ ส่วนคำผิดก็คือ จ้ะ จ๊ะ ไม่เคยเขียนถูกเลย และมีคำผิดทั้งแบบสะกดผิดอย่าง ถนุถนอม และแบบใช้คำผิดความหมาย เช่น ครูด => ขูด

การดำเนินเรื่อง:

ในส่วนของการดำเนินเรื่อง อย่างที่บอกว่าด้วยข้อจำกัดด้านภาษาทำให้เรื่องมันราบเรียบ ไม่ได้หวือหวาน่าตื่นเต้น การเล่าย้อนอดีตถึงพยายามหาจุดเชื่อมโยงมา แต่ก็ให้น้ำหนักสิ่งที่เล่าได้ไม่ดี ไปเล่าอะไรก็ไม่รู้ ข้อมูลบางอย่างที่ดูจะสำคัญควรจะทิ้งปมปริศนาได้ก็เล่าแบบผ่าน ๆ ไป เลือกให้ดีว่าแต่ละฉากอยากเล่าอะไร อะไรเป็นตัวหลอก อะไรเป็นจุดโฟกัสหลัก ถ้ามีปริศนาอันใดเป็นปมใหญ่ ปมย่อม ปมไหนต้องแก้ก่อน แก้หลัง ถ้าไม่ชัวร์ให้ร่างลงกระดาษ เพราะส่วนที่สำคัญที่การเรียบเรียงความคิดของคนเขียนนี่แหละ

เนื้อเรื่อง:

คนที่อ่านเรื่องสยองขวัญ เรื่องผีมากหน่อยก็เดาได้ไม่ยาก แต่ตรรกะและการกระทำของตัวละครในเรื่องมันค่อนข้างวิบัติ เข้าใจว่านิยายสยองขวัญกับการที่ตัวละครทำอะไรโง่ ๆ มันมาคู่กันอยู่แล้ว แต่ช่วยคิดถึงพื้นฐานความเป็นจริงด้วย หมอที่ไหนจะปล่อยให้คนไข้ที่มีพฤติกรรมกรี๊ด ๆ เพราะกลัวกุหลาบ เข้าห้องน้ำด้วยหัวฟาดพื้น คอเลือดอาบกลับบ้านไปสบาย ๆ เพราะเห็นว่าปลอดภัยดี? จุดที่มันประหลาดแบบนี้มันเยอะมาก ค่อย ๆ คิดเรียบเรียงในหัวก่อนว่าจะให้เหตุผลยังไง

แล้วอีกเรื่องที่ขอทักคือองค์ประกอบในเรื่องในพาร์ทของธิสา ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ดอกกุหลาบ แม่ชี การทำแท้งต่าง ๆ คุณไปเอามาจากกระสือวาเลนไทน์หรือเปล่า ถ้ารู้สึกว่าองค์ประกอบของเขาน่าสนใจ เอามาเป็นแรงบันดาลใจได้ แต่อย่ายกของเขามาทั้งดุ้น เพราะนี่มันคือองค์ประกอบหลักที่เป็นจุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนั้นเลยด้วยซ้ำ

ข้อเสนอแนะ: อ่านเยอะ ๆ อยากเขียนแนวไหนก็อ่านแนวนั้น อ่านแล้วดูการเล่าเรื่องว่าเขาเล่ายังไง ภาษาที่ใช้เป็นยังไง จังหวะที่ใช้เป็นยังไง โดยเฉพาะจังหวะในการหลอกผีที่สำคัญมาก ๆ ในนิยายสยองขวัญ ถ้าชอบอะไรให้สังเกตแบบลงลึก ให้ดูสิ่งที่เป็นแนวคิด สิ่งที่เป็นแก่น สิ่งที่เป็น Core แล้วเอามาประยุกต์ใช้ ไม่ใช่ชอบแล้วยกมาใช้เลย

ขอบคุณมากค่ะ ของเราไม่ใช่ผีจากการทำแท้งค่ะ

และนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่เกี่ยวกับวิญญานแล้วก็การทำไสยศาสตร์์ด้้วยอ่ะค่ะ รบกวนสอบถามเรื่องคำโปรยเรื่องย่อด้านหน้า เราควรจะเขียนอะไรแทนปัจจุบันดีคะ กราบขอบพระคุณ

ควรคิดเองแล้วเอามาให้ช่วยดูค่ะ ไม่ใช่ให้คนอื่นคิดแทนให้

ข้อแนะนำคือเขียนให้มันสอดคล้อง ให้มันเล่าเรื่องเดียวกัน ทั้งชื่อ คำโปรย และเนื้อเรื่อง ถ้ามันไปคนละทิศคนละทาง แปลว่าต้องมีอย่างใดอย่างหนึ่งที่เป็นปัญหา ซึ่งดูแล้วปัญหาก็คือจุดโฟกัสของคุณนั่นล่ะค่ะ ย้ำอีกครั้งว่าไปคิดดูให้ดีว่ากำลังจะเล่าอะไรกันแน่

ขอบคุณค่ะ