ประวัติก่อกำเนิดสงคราม Battle Imperlien

BATTLE IMPERLIEN

The Paper Is a Game

มหากาพย์สงคราม 14,000 ล้านปีของเอกภพ

THE DARK DIMENSIONAL OF UNIVERSE

มิติของจักรวาลอันเลวร้าย

 และเธอก็รู้จักเครื่องควบคุมจิตใจจากซีเมฆาล เธอได้ชักนำชาวไครนิกซ์ได้ออกล่ายึดครองไปทั่วจักรวาลด้วยเครื่องควบคุมจิตจากเทพสงคราม จนในที่สุด คำว่าสงครามจึงเกิดขึ้น เมื่อเธอได้เอาโลหะแหลมแจกจ่ายให้กับประชาชนเพื่อนำไปต่อสู้ทิ่มแทงกันจนบาดเจ็บไปทั่ว แต่ไม่มีใครตายในตอนนั้น เรื่องถึงหูเดมอร์ขณะที่องค์หญิงเพิ่งเกิดได้ไม่นาน เขาจึงสร้างไตรคัซซาล ปืนใหญ่ที่องค์หญิงเคยเห็นมันอยู่ติดตัวตลอดเวลานั่นขึ้นมา เขายิงทำลายวงจรอมตะของจักรวาล แล้วเขียนกฎอาวุธชิ้นนี้ขึ้นมา เมื่อครีนอายนำกำลังบุกมาถึงไอโอรอน ท่านเดมอร์ก็ยิงทันที .... การยิงครั้งนั้นทำให้ครีนอายตกใจมาก ... อาวุธชิ้นแรกที่ฆ่าคนตาย .... อาวุธชิ้นแรกที่ทำให้เกิดการพลัดพราก ครีนอายน้ำตาตกเสียสติ เธอบอกว่าสักวันเธอจะรังสรรค์อำนาจ เพื่อเอาคืนการพลัดพรากนับล้านที่เกิดขึ้น เธอบอกว่า ท่านเดมอร์ ไม่มีวันชดใช้ชีวิตทั้งหมดที่ตายไป แต่ท่านเดมอร์ก็พูดสวนเธอไปว่า...... ครีนอาย เธอเป็นเพียงแค่สิ่งที่ฉันสร้างขึ้นมาเพื่อทดลอง ลองก่อนว่าลูกของข้าควรเป็นเช่นไร ตอนนี้ฉันรู้แล้ว คำว่ารังสรรค์ของเธอนั่นละที่เธอจะไม่มีวันได้รับ เธอเป็นแค่คนที่ถูกสร้างจากควอนตัม สเปกตรัม และโมเมนตัม แต่ฉันให้กำเนิดลูกสาวของฉันจากวงจร วงจรอันไร้ที่สิ้นสุดของฐานข้อมูล ส่วนหนึ่งของลูกสาวฉันถูกสร้างมาเป็นเธอครีนอาย แล้วสุดท้าย สักวันลูกสาวฉันจะมาเอาสิ่งนั้นคืนจากเธอ..... หลังจากท่านเดมอร์พูดจบ เธอก็โกรธแค้นหวังจะฆ่า แต่เธอไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้ ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทำให้เธอทำลาย เธอใช้มือเปล่าฆ่าสัตว์ป่าบนดาวไอออนนิค แล้วจับมาทำเป็นชุดเกราะ เธอฆ่ามังกร แล้วหักเขามาต่อที่แขนเป็นดาบ เธอตัดหางมังกรมาทำเป็นอาวุธสุดสะพรึง วันนั้น เธอได้สั่งโจมตีด้วยอาวุธที่เรียกว่าเป็นอาวุธจริงๆ พวกเขาสร้างปืนจากการจินตนาการภาพตัวอย่างไตรคัซซาล แล้วเข้าต่อสู้กับสภาจนเป็นหายนะมาถึงตอนนี้ สุดท้าย ท่านเดมอร์เลยตัดสินใจฆ่าตัวตายทำลายจักรวาลนั้นทิ้ง และบอกเอเวียนดาว่า พวกเราจะยกทุกอำนาจให้เธอ ฟรอแลร์ริเออร์ พวกเขาสร้างมีดที่เธอใช้ประจำให้เป็นอาวุธที่ควบคุมจินตนาการได้ รวมถึงท่านเดมอร์ยังหักปีกของเธอออกข้างหนึ่งแล้วฝังอาวุธชิ้นแรกของตรรกภพไว้ เธอถูกส่งมาพร้อมกับพวกเราทุกคนแล้วฝึกสอนเธอมาหลายๆ อย่างนับหมื่นล้านปีจน เมื่อสามร้อยล้านปีก่อน ฉันก็นึกคิดจะปลุกท่านเอเวียนดากลับมา ฉันและเธอได้ใช้ปีกของท่านเอเวียนดาปลุกท่านขึ้นมาจนสำเร็จ แต่ก็แลกด้วยองค์ราห์ ต้องหายไปจากมิติของอิมเพอไลซิส แต่สุดท้าย ท่านเอเวียนดาก็ไม่มีพลังงานพอจะอยู่ ท่านจึงหายไปด้วย และแน่นอน ... ฉันขอให้เธอไปตามหาจนเธอเสียความจำทั้งหมดของที่นี่ไปพร้อมกับสถานะพลังงานของเธอนั่นล่ะ ฟรอแลร์ริเออร์


ลิงก์นิยาย
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1940795