(จดโน้ตมาบอก) ย่อหน้าแรกนั้นสำคัญไฉน – ในนิยายแฟนตาซี? เคล็ดความรู้ 5 ข้อจ้า (เข้ามาฝากนิยายแฟนตาซีได้นะจ๊ะ)
(จดโน้ตมาบอก) ย่อหน้าแรกนั้นสำคัญไฉน – ในนิยายแฟนตาซี?
อันนี้ไปอ่านสรุปจากที่เขาแนะนำการเขียนนิยายแฟนตาซีในเว็บต่าง ๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษ พอเขียนเล่าให้ฟังได้ดังนี้
เขาบอกว่า เวลาที่คนจะซื้อนิยายอ่าน ก่อนอื่นเลยก็ดูที่ชื่อเรื่องและหน้าปก (Title and Book Cover) ตามมาด้วยคำโปรย (Blurb) สุดท้ายแล้วอยู่ที่ย่อหน้าแรก ซึ่งเป็นเสมือนตะขอล่อเหยื่อว่าจะเกี่ยวนักอ่านให้ติดเบ็ดได้หรือเปล่า?
ย่อหน้าแรก (ๆ) นั้นสำคัญไฉน?
มันสำคัญตรงที่ว่าย่อหน้าแรกนั้นเป็นตัวตัดสินชะตาชีวิตว่านักอ่านผู้นั้นจะมีวาสนากับนิยายเรื่องนี้ของเราหรือเปล่า? ย่อหน้าแรกนั้นจะสร้างฮุคดึงดูดผู้อ่านได้มากพอที่จะเขาจะอ่านนิยายเราต่อหรือไม่? สไตล์ในการเขียนถูกจริตกับผู้อ่านไหม? เกิดอ่านแล้วไม่ต้องโฉลกกัน นิยายเราก็หมดวาสนากับคุณผู้อ่านแต่เพียงเท่านี้
โธ่...น่าเสียดายจัง ทำไมไม่ให้โอกาสให้เราได้พิสูจน์ตัวเองบ้างนะ?
ฟังดูแล้วคิดถึงประโยคที่ว่า First impression lasts long ความประทับใจแรกนั้นยากจะลืมเลือน เปรียบเสมือนเราไปปิ๊งกับใครสักคน ความประทับใจในวินาทีแรกนั้นสำคัญเหลือเกิน และถ้าได้คบกันสักพักก็จะรู้ใจกันมากขึ้น แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะเลือกใช้ชีวิตอยู่กับคนนี้ไปตลอดหรือไม่
แต่การเลือกอ่านนิยายนั้น เขามีเวลาให้กันน้อยกว่าไม่รู้กี่เท่าตัว ดังนั้นเราจึงต้องสร้างความประทับใจให้เกิดขึ้นกับผู้อ่านให้ได้เร็วที่สุด
แล้วเราจะเขียนย่อหน้าแรกอย่างไรให้มันน่าประทับใจที่สุดล่ะ? นี่สิยาก…
ก็เลยรีบไปค้าหาศึกษาดูแล้วจดโน้ตมาบอก พอสรุปเป็นเคล็ดความรู้ได้สัก 5 ข้อ
1. เขาบอกให้ใช้ประโยคง่าย ๆ คำพูดชัด ๆ อย่าใช้ภาษาพริ้งเพริศวิเลิศมาหราในเกิดความสับสนงุนงง ในจังหวะนี้ อะไรที่มันชัด ๆ เคลียร์ ๆ ถึงจะเป็นกุญแจหลักไปสู่ความสำเร็จ
2. ตัวละครเบิกโรงต้องเจ๋ง เขาสอนว่าในบทแรกนี้ต้องทำให้คนอ่านรู้จักตัวละครเราให้ได้ ดังนั้น ต้องตั้งหลักสร้างตัวละครให้สุดติ่งกระทิงทองก่อนปล่อยให้ออกโรง
3. เมื่อมีตัวละครเด็ดจะออกโรง ก็ต้องมีการเปิดฉากที่น่าประทับใจมิรู้เลือน ดังนั้น จงเลือกฉากบรรยายเป๊ะปังที่จะดึงผู้อ่านเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการของคุณแล้วทำให้เขาไม่อยากออกมาอีก
4. การบรรยายฉาก การเดินเรื่องของตัวละคร รวมทั้งการบรรยายเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้น จะสัมฤทธิ์ผลได้หรือไม่อยู่ที่ฝีไม้ลายมือและสไตล์การเขียนของนักเขียนแต่ละคน
เหตุการณ์ในตอนนั้นจะสมจริงแค่ไหน? ตัวละครมีความรู้สึกนึกคิดและมีชีวิตราวกับมีตัวตนในโลกความจริงหรือไม่? บรรยากาศของฉากในเวลานั้น จะทำให้ผู้อ่านรับรู้ ได้กลิ่น ได้รส รู้สึกหนาวสั่นสะท้าน หรือร้อนรุ่ม เขาจะได้ยินเสียงอันแสนจะไพเราะเพราะพริ้ง หรือเสียงอึกทึกครึกโครมจนปวดแก้วหู? ก็อยู่ที่นักเขียนแต่ละคนแล้วว่าผลงานคุณภาพของเขาจะสามารถจับผู้อ่านมาเป็นแฟนพันธุ์แท้ได้หรือไม่?
5. ทำให้ผู้อ่านเกิดความอยากรู้อยากเห็น ด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจและจับใจ คราวนี้จะทำอย่างไรที่จะสร้างเรื่องให้ผู้อ่านสนใจและจับใจเขาได้ล่ะ? ก็ต้องอย่าลืมรู้จักผู้อ่านที่เป็นกลุ่มเป้าหมายเราด้วยน่ะสิ ต้องรู้ว่าพวกเขาชอบอะไร สนใจอะไร และอยากรู้อยากเห็นอะไร
แต่เหนืออื่นใด จงมีแบบฉบับเป็นตัวของเราเอง อย่าไปเขียนเลียนแบบสไตล์คนอื่น หรือเอาใจตลาดจนหมดความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเราเอง นามปากกาของเราก็เปรียบเสมือนแบรนด์สินค้าที่ต้องมี brand positioning คุณสมบัติจุดเด่นต้องชัดเจนแน่นอน อย่าไปเป็นยี่ห้อสินค้าประเภท Me II Product ที่เป็นสินค้าเหมือนชาวบ้าน ซึ่งอาจจะขายได้ในระยะสั้น แต่ไม่มีความยั่งยืนในระยะยาว
ร่ายมาซะยาวยืด ก็หันกลับมาดูนิยายที่ตัวเองเขียน เอ...เราเขียนได้ถูกต้องตามหลักที่ว่าไว้ทั้ง 5 ข้อข้างบนหรือเปล่าเนี่ย?
รบกวนเพื่อน ๆ ช่วยเข้าไปดูให้หน่อยได้ไหมจ๊ะ? หรือถือเสียว่าช่วยคลิกเอาบุญสักนิดช่วยคืนยอดวิวที่หายไปเมื่อวานก่อน
โถ ยอดวิวของเรากว่าจะได้มาทีละวิวนั้นแสนจะลำบากยากเย็น เมื่อวานก่อนตอนเว็บเด็กดีล่ม ยอดวิวที่ค่อย ๆ สะสั่งมาได้ด้วยหยาดเหงื่อและแรงงาน ทีละวิว ทีละวิว นั้นยากแค้นแสนสาหัส อยู่ ๆ ก็หายแว้บไปเกือบยี่สิบวิว น้ำตาแทบเล็ด ไหว้ล่ะ ช่วยเข้าไปดูนิยายเราให้ด้วยเถอะนะท่านผู้เจริญ
https://writer.dek-d.com/srisupangPia/writer/viewlongc.php?id=2188075&chapter=1
https://writer.dek-d.com/srisupangPia/writer/viewlongc.php?id=2188075&chapter=66
อิงสรวง
5 ความคิดเห็น
ฮ่า ๆ เอาเข้าจริงมันก็ขึ้นอยู่กับคนอ่านแต่ละคนเหมือนกันนะคะ แบบบางเรื่องเปิดอลังการ แต่คนอ่านก็ยังไม่ชอบ บางเรื่องไม่ต้องเล่นใหญ่เลยคนก็อ่าน อีกอย่างคือมาตรฐานนอกอาจใช้กับคนไทยไม่ได้ด้วยนี่สิ
เข้าไปเพิ่มยอดมาให้เลี้ยวน้า โอ๋ ๆ นิยายเราเหมือนได้ยอดคืนมาจากที่หายไปวันก่อนนะคะ จขกท.ไม่ได้หรอคะ ฮือ เป็นกำลังใจให้น้า เห็นแฮ็มกะแป็งตอนแรกนึกว่าสองคน แฮ็ม กับ แป็ง 5555+ อ่านแล้วงงเลย ตกลงชื่อ แฮ็มกะแป็ง แปลว่าอะไรคะ 5555
สำหรับเราเวลาดูเขาเปิดเรื่องเนี่ย เราจะเน้นดูตัวละครเป็นหลักค่ะ ถ้าเปิดมาด้วยการบรรยายนี่ ส่วนมากจะรีบปิดก่อน อยากได้รีเลชั่นกับตัวเอกก่อนน่ะค่ะ แต่พอทำแบบนั้น บางทีมันทำให้เราปิดบางเรื่องที่จริง ๆ อาจจะถูกจริตก็ได้
ช่วงหลัง ๆ เลยสุ่มตอนมาก่อน แล้วดูรวม ๆ ว่าเออ มีพล็อตมีเหตุการณ์ มีตัวละครที่ดี แล้วจะกลับไปทนอ่านช่วงแรกให้ผ่านไปค่ะ 5555+
วิเคราะห์ห้าข้อที่จขกท.ลิสต์มาอะ
เกาแก้มพลางยิ้มแหะๆตรง ความเจ๋งของตัวละครเบิกโรง ซึ่งตัวละครนี้คือแฮ็มปะคะ เรารู้สึกว่าฮีเป็นนักเรียนที่อุดมคติมากเลยอะ คุยกับอาจารย์ด้วยประโยคที่แบบ เราอธิบายไม่ถูก แต่ถ้าเป็นเรา เรารู้สึกอายอยู่นะ ถ้าจะพูดพรรณาถึงลักษณะที่ดูไอเดียลของเพื่อน ๆ 555+ เราอาจเข้าข้อ 5 ที่จขกท.เขียนคือไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายหรือเปล่าง่า อาจโตมาในอีกสังคมเลยไม่ค่อยชินมั้งคะ 5555
โอ้โห ประทับใจ ประทับใจจริงที่คุณน่ารักรมณ์เสียช่วยคลิกให้ยอดวิว (ขอบคุณท่าน "น่ารักรมณ์เสีย" ผู้เจริญ)
แถมยังอุตส่าห์ไปอ่านนิยายมาให้อีก แฮ็มกะแป็ง เป็นชื่อคนเดียว แล้วทำไมชื่อนี้ (คำเฉลยอยู่ตอนที่ 17 อิ อิ หลอกให้เข้าไปอ่าน)
https://writer.dek-d.com/srisupangPia/writer/viewlongc.php?id=2188075&chapter=17
เราเองก็เรียนรู้กับการเขียนนิยายเรื่องแรกนี้ไม่น้อยเหมือนกัน ขอบคุณนะที่ช่วยให้คำวิจารณ์ที่ดี เราเองก็รู้ตัวว่าไม่ค่อยได้อ่านนิยายไทย ยิ่งไม่ค่อยอ่านนิยายในเด็กดีด้วย ตอนนี้ก็เริ่มเข้ามาอ่านของเพื่อน ๆ ในกระทู้นี่แหละ ซึ่งทำให้เราเรียนรู้กลุ่มผู้อ่านมากขึ้นเรื่อย ๆ
เดี๋ยว เดี๋ยว ยอดวิวที่หายไปได้คืนด้วยหรือ? ทำไมเราไม่ได้ล่ะ เดี๋ยวจะต้องไปไล่ล่าหายอดวิวหายคืนแล้ว โอ้ ยอดวิวที่รักของข้า ตอนที่เจ้าหายไป ข้านั้นราวกับถูกกระบี่กระซวกเข้าที่ทรวงอก แล้วหัวใจทั้งหลายนั้นถูกกระชากจากอกไปต่อหน้าต่อตา โอ้ โอ้ โอ้
เออ ชื่อแปลกดี (พูดตามพ่อบุ๋น 5555555)
จะบอกว่านิยาย "(เส้นทางสู่การเป็น) คนสวนพระราชวัง" เปิดโลกทัศน์ในรูปแบบการเขียนนิยายในเว็บให้เราดีจัง ชอบที่ใส่ความรู้เหมือนเชิงอรรถรูปภาพ ชอบทิปเล็ก ๆ ท้ายตอน เก๋ดี ชอบ ชอบ
แต่แค่อยากบอกว่า ทำไมตัวอักษรเล็กจัง ไม่ทำให้ตัวใหญ่หน่อยเหมือนเรื่อง "อคาธ อำนาจที่ไม่อาจหยั่งถึง" ล่ะ นั่นอ่านชัดดี
@srisupangPia โห ขอบคุณที่บอกมากเลยค่ะ อันนี้อยากรู้เหมือนกันเรื่องขนาดตัวอักษรอะ พอดีเราอ่านเองแล้วรู้สึกว่ามันกำลังสบายตาเลยเลือก สารบัญ 16 คอะ ไม่แน่ใจว่าผู้อ่านทั่วไปจะอยากได้ใหญ่ขนาดไหนนะคะ เวลาอ่านสารบัญ 18 แล้วมันอ้วนมาก ทำให้พารากราฟหนาขึ้นมาง่ะ ส่วนอีกเรื่องเป็นคอร์เดียน่ะค่ะ มันเลยไม่รู้จะเทียบกันยังไง พอใช้คอเดีย 16 มันก็ดูเล็กไม่สบาย 5555
@srisupangPia เรียนถามนิดนึงค่ะ ว่าอ่านในแอพ หรือเว็บหรือมือถือ หรือที่ไหนคะ
@Marcellineจัง จริงๆต้องบอกว่าไม่ใช่นะ อ่านยาวมาแต่แรกแบบคร่าว ๆ แล้วมันแบบ เฮ้ย มีอะไรนี่หว่า กลับไปตั้งใจอ่านใหม่ ติดเลย 5555 ตั้งแต่บทนำแรกแล้ว ที่พ่อบ้านใจกล้ายังไม่โผล่มาอะ 55555
แง คุณลูซจำศีลอยู่ คือพล็อตเขียนเรียงไว้เรียบร้อยแล้วนะ แต่ไม่ยอมเขียนสักที อิฉันเป็นอารายหนออออ งุงิ แอบทรยศมาเขียนอีกเรื่อง แต่งานเข้าอะ จนกว่าจะถึงเดือน 7 ตอนนี้แทบไม่ได้เขียนสักเรื่องแล้ว 55555555
เราอ่านในเว็บ อันที่จริง คอมเราขยายตัวอักษรได้อยู่แล้ว เพียงแต่นึกถึงผู้อ่านที่อาจจะมีปัญหา
เราถ่ายรูปมาเปรียบเทียบให้ดู ลองเปรียบเทียบนะ
ขอบคุณค่ะ สงสัยเราชินเวลาเห็นพารากราฟบาง ๆ แล้วมีกำลังใจอ่านมากกว่า 55555
ขอบพระคุณท่าน Marcelline ผู้เจริญ
ใช่เลย เหมือนนั่งเพ่งกสิณว่ามันจะเพิ่มขึ้นสักวิวไหม 555 เดี๋ยวแวะไปนะคะ
แฟนตาซี เขียนอยู่ 2 เรื่องค่ะ ฝากด้วยนะคะ แนะนำติชมได้ค่า...
เรื่องสั้น Meeting Awagee
http://writer.dek-d.com/risait444/writer/view.php?id=840360
เรื่องยาว เรื่องเจ้าชายหิมะ แฟนตาซีผจญภัย
เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตามหาดาบวิเศษซึ่งดาบจะกลายเป็นดาบวิเศษไม่ได้ถ้าไม่มี "ผู้อ่านคาถา" มาอ่านภาษาโบราณบนดาบให้กลายเป็นดาบวิเศษ
จากการตั้งใจมา "ฆ่า" แต่กลับต้องกลายเป็นผู้ปกป้อง
http://writer.dek-d.com/risait444/writer/viewlongc.php?id=1352873
ขอขอบพระคุณ ท่าน Whiteflower Ri ผู้เจริญ
เราแวะไปอ่านมาเรื่อง Meeting Awagee มาแล้วล่ะ แล้วตอบไปในกระทู้อันก่อนโน้นแล้ว ไม่แน่ใจว่าคุณ Whiteflower Ri ได้เห็นหรือยัง ขอแคปรูปมาให้ดูนะ แล้วเดี๋ยวจะเข้าไปอ่าน "เจ้าชายหิมะ" ค่ะ
น่ารักจัง...............................^___^
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่า
First Impression สำคัญก็จริง แต่สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือจะทำยังไงให้ผู้อ่านยัง impressive กับเนื้อเรื่องส่วนที่เหลือ เพราะมีนิยายไม่น้อยเหมือนกันที่เปิดเรื่องมาดี ภาษาก็ดี แต่ที่เหลือไม่มีอะไรเลย
จริงคับ จริงคับ
เห็นด้วยค่ะ ตอนแรกน่าสนใจ แต่อ่านไปเรื่อยๆก้ถอนเฟบไปหลายเรื่อง
สงสัยต้องกลับไปแก้นิยายตัวเองตอนแรกยาวๆแล้วล่ะคะ ฮ่าๆ
ขออนุญาติฝากน้องด้วยนะคะ เผื่อจะพอตกนักอ่านคนไหนได้บ้าง T-T
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2211146
ไม่รู้เมื่อคืนเว็บล่ม คุณ Demo-Chin ยอดวิวหายด้วยหรือเปล่า? เราเข้าไปเพิ่มยอดวิวมาให้แล้วนะ ดีใจไหม?
ก็เลยถือโอกาสเข้าไปช่วยดูนิยายเรื่อง "ออรันด้าทายาทแห่งมังกร" ของคุณ Demo-Chin ด้วย เมื่ออ่านแล้วรับรู้ว่าคุณ Demo-Chin เขียนนิยายด้วยความสนุกสนาน สร้างโลกจินตนาการของตัวเองอย่างมีพลังใจ ก็รู้สึกยินดีกับการเขียนที่มีความสุขนี้ด้วย
ย่อหน้าแรกของเราก็ต้องปรับปรุงอย่างแรงเหมือนกันค่ะ เราเองก็สนุกไปกับการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ตลอดเวลาเรื่อย ๆ
ไหน ๆ ได้มีโอกาสเข้าไปอ่านงานของคุณ Demo-Chin แล้ว ขออนุญาตให้คอมเมนต์นิดหน่อยได้ไหมคะ
เห็นคุณ Demo-Chin เพิ่งเริ่มเขียนนิยายเรื่องนี้มาได้ 13 ตอน ก็เลยอยากให้คุณ Demo-Chin วางมาตรฐานในการอั๊พนิยายตัวเองแต่ต้นเลย พอเขียนไปหลาย ๆ ตอน จะได้ไม่ต้องกลับมาปรับใหม่ทีหลัง
ในเรื่องรูปแบบนั้น ควรพยายามปรับให้มีมาตรฐานเหมือนกันทุกหน้า จะทำให้รูปแบบหน้านิยายของเรามีความสม่ำเสมอเท่ากันทุกหน้า และทำให้คนอ่านสามารถอ่านนิยายได้ต่อเนื่องโดยไม่รู้สึกสะดุด
ฟอนท์ที่ใช้ควรเหมือนกันทุกหน้า อย่างเช่น ตอนที่ 1-5 และตอนที่ 10 ฟอนต์ต่างกับที่ใช้ในตอนที่ 6-9, 11-13 อยากให้คุณ Demo-Chin เลือกใช้ฟอนต์ให้เหมือนกันทุกหน้า และเวลาอั๊พนิยายตอนต่อไปก็ใช้ฟอนต์นี้ไปจนจบเรื่อง
การแจ้งคำเตือนเป็นหมายเหตุไว้ก็เช่นกัน อยากให้หาตำแหน่งวางให้เหมือนกัน ใช้ฟอนต์เดียวกันทุกตอน และควรวางแยกออกจากเนื้อหานิยาย
ในเรื่องความถูกต้องของคำศัพท์นั้น เห็นคำศัพท์ที่พิมพ์พลาด และมีที่อาจจะเขียนผิด ศัพท์ที่พิมพ์พลาดนั้น คุณ Demo-Chin คงจะแก้ไขอีกทีตอนรีไรท์ ดังนั้น ขออนุญาตบอกศัพท์ที่เขียนผิดนะคะ อยากรีบบอกเลย เพราะเดี๋ยวเขียนไปอีกหลายตอน จะได้ไม่ต้องกลับมาแก้คำศัพท์ของตอนเก่า ๆ อีก
ตอนที่ 1 (ย่อหน้าแรก) คำว่า วิทยการ (น่าจะเป็น วิทยาการ)
ตอนที่ 2 คำว่า ทรมาณ (น่าจะเป็น ทรมาน) เห็นมีตอนที่ 4 อีกหลายที่
คำว่า อุส่า (น่าจะเป็น อุตส่าห์)
ตอนที่ 4 คำว่า เอกลักษ์ (น่าจะเป็น เอกลักษณ์)
ตอนที่ 5 คำว่า ปราบปลื้ม (น่าจะเป็น ปลาบปลื้ม)
ดีใจค่ะที่คุณ Demo-Chin เข้ามาเป็นเพื่อนในกระทู้นี้ ทำให้เรามีโอกาสได้อ่านนิยายที่เต็มไปด้วยจินตนาการเจ้าหญิงมังกรของคุณ Demo-Chin ขอให้คุณ Demo-Chin เขียนนิยายด้วยพลังใจเต็ม ๆ อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ และขอให้เขียนงานอย่างมีความสุขมาก ๆ นะคะ
ขอมอบกุหลาบช่อใหญ่ให้ช่อโต ๆ เลยค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ เป็นพลังใจที่ดีมากเลยค่ะ ><
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ