Timalblue : แม่บ้านฮ่องกงสู้ชีวิต ตื่นตีสี่มาแต่งนิยายทุกวัน จนมีรายได้มากกว่าเงินเดือนห้าเท่า!
ตั้งกระทู้ใหม่
“ตอนนี้รายได้ที่ทำนิยายมากกว่าเงินเดือนไม่รู้กี่เท่า เยอะกว่าเงินเดือนประมาณ 5 เท่า บอกตรงๆ เลยว่า นายจ้างกลัวลาออกมาก เพราะว่ารายได้จากตรงนี้มันเยอะเกินกว่าที่เขาจะสามารถจ่ายให้เราได้”
เรื่องราวส่วนหนึ่งจากสัมภาษณ์นักเขียนวันนี้ มาจากชีวิตจริงของ ‘มะนาว - จิรัฐกาล ศรีบุญเพ็ง’ คุณแม่ลูกหนึ่งวัย 46 ปี ที่ทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ในฮ่องกงมานานกว่า 3 ปีแล้วค่ะ
ตลอดเวลาที่หญิงสาวคนนี้ใช้ชีวิตอยู่ในต่างแดน ความเหงาจากการต้องอยู่ไกลบ้านทำให้เธอได้เจอเพื่อนสนิทที่ชื่อว่า ‘นิยายเด็กดี’ เข้า นับแต่นั้นมาเพื่อนสนิทคนนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจให้เธออยากเขียนนิยายของตัวเองดูบ้าง ทว่าหลังจากที่เธอตัดสินใจแบ่งเวลาทำงานมาลองแต่งนิยายออนไลน์ลงบนเว็บเด็กดี เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลยว่า ในเวลาเพียงไม่กี่เดือนจะทำให้นักเขียนมือใหม่เช่นเธอมีรายได้จากการเขียนนิยายมากกว่าเงินเดือนไปแล้วหลายเท่า!
‘มะนาว หรือ Timalblue’ เจ้าของนิยายสุดฮิตเรื่อง ภรรยาห้าตำลึงเงิน, ทะลุมิติไปเป็นคุณแม่มือใหม่ และสมบัติแห่งขุนเขา ได้เล่าเส้นทางชีวิตนักเขียนที่เกิดขึ้นไปพร้อมกับการทำอาชีพแม่บ้านในฮ่องกงให้ฟังว่า อาชีพที่เธอทำอยู่ตอนนี้นอกจากจะมีเวลาว่างจากการทำงานค่อนข้างน้อยแล้ว เธอยังต้องตื่นนอนตั้งแต่ตีสี่เพื่อมาเขียนนิยายก่อนจะต้องออกไปทำงานตั้งแต่เช้าจรดเย็นอีกด้วย
เมื่อถามว่าเธอเหนื่อยบ้างไหมที่ต้องทำงานไปด้วย แบ่งเวลามาเขียนนิยายไปด้วย เธอบอกกับเราด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “เหนื่อยมากแต่ก็มีความสุข” ซึ่งเธอพิสูจน์คำพูดนี้ด้วยการเขียนนิยายจนจบเรื่องมาแล้ว อีกทั้งนิยายเรื่องล่าสุดอย่าง ภรรยาห้าตำลึงเงิน ก็ขึ้นไปติดท็อปอันดับหนึ่งของทุกหมวดได้ทั้งที่เปิดขายตอนอ่านล่วงหน้าอยู่ด้วย (ข้อมูลวันที่ 10 สิงหาคม 2564)
แม้ว่าเส้นทางการเป็นนักเขียนของ Timalblue จะเพิ่งเริ่มต้นได้เพียงไม่นาน แต่เรื่องราวความสำเร็จของนักเขียนมือใหม่คนนี้ที่แบ่งเวลาว่างจากงานมาเขียนนิยายทุกวัน ขยันอดทน และไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากในชีวิต เป็นประสบการณ์ดีๆ ที่เราอยากนำมาแบ่งปัน และหวังว่าเรื่องราวของเธอในวันนี้ จะเป็นแรงบันดาลใจดีๆ ให้นักอยากเขียนทุกคน กล้าที่จะเขียน และไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคกันนะคะ ว่าแล้วก็มาติดตามเรื่องราวของนักเขียนมือใหม่คนนี้กันเลยค่ะ
จากอดีตสาวโรงงาน
สู่แม่บ้านไทยในฮ่องกง
“เมื่อก่อนเราทำงานอยู่ที่โรงงาน อยู่ชลบุรีห้าปี อยู่ระยองห้าปี แล้วก็กลับมาที่กรุงเทพก็มีลูกค่ะ ตอนนั้นชีวิตครอบครัวก็ไม่โอเคแล้ว ต่างคนต่างไป มันก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงและเป็นจุดเปลี่ยนเหมือนกัน”
“ช่วงที่เป็นจุดเปลี่ยนนั่นแหละค่ะ ช่วงที่เริ่มหานิยายอ่าน เพราะว่ามันมีความทุกข์ใจ ก็คือหาอะไรทำไม่ให้ตัวเองคิดลบ ก็เลยมาอ่านนิยาย”
“แต่ว่าเมื่อก่อนมันมีร้านหนังสือมันเช่าได้ แต่พอมันไม่มีร้านหนังสือแล้วเราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ไม่รู้จักเด็กดีด้วยซ้ำ ต้องมานั่งหาในกูเกิล พอหานิยายเจอก็ลองอ่าน อ่านแล้วก็ติด ตอนไปอยู่ฮ่องกงก็อ่านนิยาย แล้วยิ่งมีเงินเดือนแล้ว ฉันก็เปย์ตามใจฉันอ่ะ เปย์ทุกเรื่องที่อยากอ่าน ”
“ตอนนี้เรามาอยู่ที่ฮ่องกงนี่ก็ประมาณ 2 ปีแล้ว เดือนพฤศจิกายนก็จะครบ 3 ปีพอดีค่ะ เรามาทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยแม่บ้าน ”
“เพิ่งมาเขียนนิยายเปิดเรื่องเลยวันที่ 5 มีนาคมปีนี้ค่ะ วันนั้นนั่งๆ อยู่ ก็ว่างงานนิดหนึ่ง ก็เลยมาคิดทำอะไรดี เราอ่านนิยายก็ลองเขียนดูซิ ก็คือประมาณว่า ฉันชอบอ่าน ฉันก็จะลองเขียนดูว่าฉันจะทำได้หรือเปล่า เจ้านายเราดีมาก สนับสนุนทุกอย่าง รู้ว่าเราเขียนนิยาย เขาไม่ห้ามนะ เขาสนับสนุน”
“นิยายทั้งหมดที่เขียนมาตั้งแต่เดือนมีนาคม ตอนนี้มี 3 เรื่องค่ะ เรื่องแรก สมบัติแห่งขุนเขา จบไปแล้ว เรื่องที่สอง ทะลุมิติไปเป็นคุณแม่มือใหม่ ใกล้ ปลายทางแล้ว เรื่องที่สาม ภรรยาห้าตำลึงเงิน เพิ่งเริ่มต้นค่ะ ตอนแรกก็เขียนไม่คิดว่าจะมีคนอ่าน ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรเลยค่ะ ผลตอบรับก็คือดีมากค่ะ ดีเกินคาด ดีเกินกว่าที่เราจะคาดหวังไว้ คิดแค่ว่าจะมีคนอ่านไหม มีคนอ่านร้อยสองร้อยคนก็ดีใจแล้ว”
มีรายได้จากนิยายออนไลน์
เยอะกว่าเงินเดือนหลายเท่า!
“เพิ่งเริ่มเขียนแล้วนักอ่านเขาบอกว่า อัปหน่อยเถอะ ขอร้องอัปเถอะ ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากอัปให้นะคะ อยากอัปตลอดเลย แต่ว่าโดยส่วนตัวของเราเอง เราไม่ได้มีเวลาเหมือนคนอื่นเขา มีเวลาไม่แน่นอนในการทำงาน เขาก็เลยบอกว่า ติดเหรียญเถอะ ติดเหรียญก็ได้ พร้อมเปย์ ก็มีนักอ่านบอกกันหลายคน เราก็ลองติดดู ถ้าเกิดมีใครมาอ่านก็ขอบคุณที่เขาสนับสนุน ทุกวันนี้เขาก็ยังสนับสนุนทุกเรื่องที่เราเขียนค่ะ เขาก็ยังตามมาตลอด ”“รายได้เหรอ? ตกใจจริงๆ ค่ะ ตกใจ จะบอกว่ารายได้ที่ทำนิยายมากกว่าเงินเดือนไม่รู้กี่เท่า เยอะกว่าเงินเดือนไปประมาณ 5 เท่า ถ้าที่เราได้แบบบูมจริงๆ ก็จะมีเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมานี่แหละค่ะ”
“ตอนเริ่มเขียนนิยายใหม่ๆ ได้สักเดือนหนึ่ง เดือนมิถุนายนมือถือก็พังค่ะ พอเดือนกรกฏาคม คอมก็พัง ก็เลยต้องซื้อใหม่หมดเลย นี่คือรายจ่ายที่ได้จากนิยายนี่แหละค่ะ ก็มีเก็บไว้ที่ไทยครึ่งหนึ่ง เก็บในธนาคารของเราเปลี่ยนเป็นดอลลาร์ให้หมด ส่วนที่เหลือโอนให้ลูก โอนให้แม่ แล้วก็เหลือเก็บไว้นิดหน่อย ”
“ตอนนี้ก็คือบอกตรงๆ เลย นายจ้างกลัวลาออกมาก เพราะว่ารายได้จากตรงนี้ เขารู้มาตลอด เขาก็สนับสนุนมาตลอด คือมันเยอะเกินกว่าที่เขาจะสามารถจะจ่ายให้เราได้ เพราะว่าเงินเดือนเราเขายังไม่สามารถจ่ายให้ได้เยอะขนาดนั้น”
“ถามว่าเงินเดือนขึ้นให้ทุกปีไหม ขึ้นให้ค่ะ แต่ว่าเศรษฐกิจแบบนี้ เขาก็ไม่สามารถให้เยอะ เพราะว่าเขาก็มีภาระค่าจ่ายใช่ไหมคะ ตอนนี้ก็คือเขาก็กลัวเราลาออกอ่ะ แต่เราก็ไม่คิดจะลาออกอยู่แล้ว อย่างน้อยๆ อยู่ที่นี่ก็ยังมีอะไรให้เราได้เรียนรู้อีกเยอะค่ะ”
ตื่นตีสี่มาแต่งนิยายทุกวัน
เพราะมีเวลาว่างน้อย
“อาชีพที่ทำอยู่บอกได้เลยว่าเวลามันน้อยนิดมาก โดยเฉพาะวันไหนที่บ้านจัดงานเลี้ยง ต้องทำกับข้าวทั้งวัน แล้วกว่าจะเสร็จบางวันก็จุกจิก ยิ่งอยู่ในครัวด้วยทำกับข้าวด้วย ช่วงว่างมันก็มีแหละ แต่ในครัวจะแบกคอมเข้าไปด้วย มันก็ใช่เรื่อง มันก็เขียนไม่ได้ใช่ไหมล่ะ มันก็ต้องไปจ่ายตลาด ไปจ่ายของออกไปข้างนอกนู่นนี่นั่น ไปกับนายบ้าง อะไรบ้าง ก็มาเขียนตอนกลางคืนค่ะ แล้วก็ตอนว่างงาน”“วันไหนเราไปข้างนอก ถ้ามีเวลาเราก็มาพิมพ์ต่อในแอปนักเขียนที่โหลดใส่มือถือไว้นะคะ แล้วก็มาเขียนๆ ต่อไว้ ถ้ามันได้ตอนหนึ่งแล้วก็ค่อยไปอัปอีกทีหนึ่ง คือเขียนทีละนิดทีละหน่อยค่ะ เข้าห้องน้ำบางทีมันนึกออกเราก็เขียน ”
“ตีสี่ต้องลุกมาเขียนนิยายแล้ว ตื่นเช้ามาตีสี่เปิดคอมไว้แล้วก็เขียน เขียนนิยายจนแบบสามารถอัปได้ตอนหนึ่ง อัปทิ้งไว้แล้วก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ซักผ้าแล้วก็ไปทำงานตามปกติค่ะ คืออยากจะทำไง ขอเขียนนิดหนึ่งก็ยังดี ตีสี่บางวันนะ เขียนเสร็จแล้วอ่ะ มันก็หลับกลางอากาศ แล้วมือมันก็ไปโดนปุ่มลบ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ ตื่นมาอีกที หน้าจอมันก็ขาวสว่างเลยจ้ะ ประจำ เขียนแล้วก็ลบหมดเลย ”
“ถามว่าเหนื่อยไหม เหนื่อยมาก แต่ถามว่าช่วงเวลาที่เหนื่อย เราอาจจะเหนื่อยกับอะไรหลายๆ อย่าง แต่เหนื่อยตรงนี้มันก็มีความสุขบ้าง มันก็ยังเป็นความสุขของเรา บางทีก็มานั่งขำกับคอมเมนต์นักอ่าน แต่มันก็สนุกดีค่ะ บางทีมาอยู่ที่นี่มันไม่ได้มีเพื่อนเยอะแยะขนาดนั้น ก็คือเรียกว่าอะไรดี คนเดียวเฟี้ยวเงาะนั่นแหละ ไปไหนก็ไปคนเดียว ไปนู่นนี่นั่น มันก็เรียกว่าอะไร เขียนนิยายก็เหมือนเป็นเพื่อนนั่นแหละ”
เขียนนิยายออนไลน์
ถ้าอยากเขียนทำที่ไหนก็ได้!
“นักเขียนหลายๆ คนที่อายุเลขสี่ขึ้นเหมือนกันเนี่ย ไม่ปิดบังอายุตัวเองเลย 46 เนี่ย บางคนเขาไม่รู้หรอกว่าโทรศัพท์มันใช้ได้มากกว่าการเอามากดรับโทรออก แต่ถ้าเรามีความคิดมีความฝัน อย่ากลัวที่จะทำค่ะ อยากทำก็ทำ โอกาสมันมี ลองทำดูค่ะ ตอนแรกที่เขียนก็คิดแต่ว่ากลัวไม่มีคนอ่าน จะมีคนอ่านไหม แต่ถ้าเราไม่ลองทำดูก็จะไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไง ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ อย่ากลัวที่จะทำค่ะ ”“ตอนนี้อยู่ที่ไหนก็สามารถเขียนได้ คือถ้าไม่ได้พกมือถือตลอดเวลา บางคนก็อาจจะมีสมุดใช่ไหมคะ ก็จดเก็บไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยมาพิมพ์ทีหลัง ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เทคโนโลยีมันถึงกันแล้ว พูดตรงๆ ว่าเราไม่ได้อยู่ประเทศไทยเราก็เขียนได้ อยู่ที่ไหนก็เขียนได้ ตามที่เราว่าง ถ้าเราชอบอ่านเราก็เขียนได้ค่ะ ”
เส้นทางนักเขียนของ Timalblue ที่นำมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้ เรื่องราวของเธอไม่ได้บอกเราแค่ว่าการเขียนนิยายออนไลน์สามารถเขียนที่ไหนก็ได้เท่านั้น แต่นับตั้งแต่ที่เธอได้รู้จักโลกของนิยายออนไลน์ ได้ใช้นิยายคลายเครียดจากปัญหาครอบครัว ตลอดจนการได้ลองเขียนนิยายของตัวเองดูบ้าง เธอได้พิสูจน์ด้วยตัวเองมาแล้วว่า นอกจาก ‘นิยาย’ จะทำให้คนอ่านอย่างเธอมีความสุขแล้ว ยังทำให้เธอมีเงินเก็บก้อนใหญ่จากการเขียนนิยายออนไลน์อย่างไม่คาดคิดอีกด้วย
ใครที่เป็นนักอ่านอยู่แล้ว หรือมีความคิดความฝันอยากจะลองเขียนนิยายของตัวเองดูบ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะเอาเวลาจากไหนมาเขียนนิยายดี ลองย้อนกลับไปอ่านเรื่องราวของนักเขียนมือใหม่คนนี้ดูอีกครั้ง แล้วจะรู้ว่าเวลาไม่ใช่อุปสรรคในการเขียนนิยายของเราแน่นอน เพราะอุปสรรคสำคัญที่เราต้องเอาชนะให้ได้ก็คือตัวเรานั่นเองค่ะ หวังว่าเรื่องราวดีๆ ที่นำมาฝากกันในวันนี้ จะทำให้นักอยากเขียนทุกคนก้าวเดินบนเส้นทางนักเขียนได้อย่างไม่ย่อท้อนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ อยากเขียนก็มาเริ่มเขียนกันเลย!
อ่านผลงานของ Timalblue
- ภรรยาห้าตำลึงเงิน
- ทะลุมิติไปเป็นคุณแม่มือใหม่
- สมบัติแห่งขุนเขา
ทีมงานเด็กดี
27 ส.ค. 64 เวลา 12:21 น.
924
views
1 ความคิดเห็น
ชื่นชมค่ะ ได้อ่านนิยายแล้ว สนุกมากค่ะ ชอบทั้งความพยายามและความสามารถของไรท์ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?