เพราะอยากชอปตอน Flash sale! 
noona don’t be serious เลยผันตัวมาแต่งนิยายจนติดท็อป  งานนี้มีเงินชอปปิงไม่อั้น!
 

สวัสดีค่ะน้อง ๆ ชาวเด็กดีทุกคน วันนี้แอดมินจะพาทุกคนมารู้จักกับ "ครูเกมส์"  หรือเจ้าของนามปากกา noona don’t be serious ครูไอทีเจ้าของผลงาน นิยายเรื่อง นี่ระบบ.. หยุดส่งเงินมาให้ผมได้แล้ว  นิยายแฟนตาซีที่กำลังฮิตติดท็อปอันดับหนึ่งของหมวดแฟนตาซีอยู่ในตอนนี้กันค่ะ (ข้อมูลวันที่ 18 มกราคม 2565) น้องๆ หลายคนอาจเคยเห็นนิยายเรื่องนี้ผ่านตากันมาบ้างแล้ว  แอดเองก็อ่านนิยายเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ บอกเลยว่าสนุกมาก ได้อ่านแล้ววางไม่ลงเลยทีเดียว ยิ่งได้มารู้จักกับนักเขียนเจ้าของผลงานยิ่งรู้สึกว่าอยากพาเขามาทำความรู้จักกับทุกคนมากๆ เพราะเขามีเบื้องหลังการเป็นนักเขียนที่ว้าวสุดๆ ไปเลย

ว้าวยังไงน่ะเหรอ? ก็ครูเกมส์มาเขียนนิยายเพราะอยากมีเงินไปชอปปิงน่ะสิ!!!

ครูเกมส์เล่าความลับที่ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อนให้ฟังว่า จุดเริ่มต้นที่เขามาเขียนนิยายก็เพราะอยากหาเงินมาชอปปิงนั่นเอง ตอนแรกที่ได้ยินก็ตกใจมากเลยค่ะ  เพราะไม่เคยเจอใครที่มีแรงขับเคลื่อนแบบครูเกมส์มาก่อน  555 คิดว่าครูเกมส์พูดเล่นด้วยซ้ำ  แต่พอกลับมามองพล็อตนิยายที่เพิ่งอ่านไป ระบบในเรื่องนี้สายเปย์มากๆ แอดก็เลยร้องอ๋อขึ้นมาทันที สงสัยครูเกมส์อยากมีตังค์ไปชอปปิงมาก เลยเอามาแต่งเป็นนิยายสนองนี้ดตัวเองซะเลย 

แค่ที่มาก็ว้าวกันแล้วใช่ไหมคะ แอดว่าเรามาทำความรู้จักเขากันเลยดีกว่า จะได้รู้ว่าทำไมครูหนุ่มสอนไอทีถึงกลายมาเป็นนักเขียนที่แต่งนิยายสุดปังแบบนี้ได้ หรือนิยายเรื่องนี้จะไม่ใช่นิยายเรื่องแรกของเขากันนะ  ถ้าอยากรู้ว่าเบื้องหลังนักเขียนหนุ่มคนนี้เป็นมายังไง ต้องมาติดตามกันค่ะ ไม่แน่ว่าน้อง ๆ ที่ฝันอยากเป็นนักเขียนอาจได้แรงบันดาลใจดีๆ มาลองแต่งนิยาย แล้วมีเงินไปชอปปิงแบบครูเกมส์ก็ได้

สวัสดีครับ ผมชื่อเกมส์ครับผม อายุ 25 ปี นามปากกา noona don’t be serious นักเขียนเรื่อง นี่ระบบ.. หยุดส่งเงินมาให้ผมได้แล้ว ครับ ตอนนี้เป็นอาจารย์สอน IT ในวิทยาลัยอาชีวะแห่งหนึ่งครับ นามปากกาของผมเกิดมาจากโมเม้นต์เวลาผู้ชายอายุน้อยกว่าพูดหยอกผู้หญิงอายุมากกว่ามาก สำหรับผมมันดูกร้าวใจจริง ๆ ครับ ซึ่งไม่มีที่มาเป็นพิเศษแล้วก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผมเลย 555555

ก้าวแรกสู่การเป็นนักเขียน
คือการลงมือทำ

ผมรักในงานเขียนมาก เคยฝันอยากมีนิยายตีพิมพ์แบบเป็นเล่มครับ ได้ไปแจกลายเซ็นในงานหนังสืออะไรแบบนี้ แล้วก็เคยคิดนั่นแหละว่าถ้ามีรายได้ที่มั่นคงได้จากการเขียนนิยายได้ก็น่าจะดีมากเลยครับ แต่ไม่เคยคิดอยากยึดเอาการเขียนนิยายมาเป็นอาชีพหลักเลยนะครับ เพราะผมไม่อยากรู้สึกทุกข์กับงานอดิเรกที่รักมาก ๆ น่ะครับ

ผมเคยเขียนเรื่องนึงลงเด็กดีตั้งแต่สมัยปิดเทอมชั้น ม.3 ครับ ช่วงนั้นนิยายแนวเกมออนไลน์กำลังดังเลย  ด้วยความที่เป็นคนอ่านหนังสือเยอะตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว บวกกับได้อ่านนิยายที่ชอบแล้วมันเกิดแรงบันดาลใจ เห็นแล้วก็เลยอยากลองเขียนบ้าง แต่ก็ตามประสาวัยรุ่นช่วงนั้นเนอะ เละเทะไปหมด

ตอนนั้นผมไม่ได้เก่งแบบน้อง ๆ หลายคนที่เป็นนักเขียนในตอนนี้ครับ คลังความรู้รวมถึงคลังคำศัพท์ของผมถือว่ามีน้อยมาก เทียบน้อง ๆ สมัยนี้ไม่ได้เลย ดังนั้นการที่จะเขียนนิยายขึ้นมาสักเรื่องถือเป็นอะไรที่ยากมากจริง ๆ ครับ พยายามประคองมาสักพักแต่สุดท้ายก็รู้สึกว่าเรายังเก่งไม่พอที่จะทำในจุดนี้จริง ๆ ก็เลยหยุดแล้วก็เป็นนักอ่านไปยาว ๆ เลยครับ เพิ่งได้กลับมาแต่งก็เรื่องนี้นี่แหละครับ

แต่งนิยายจากสิ่งที่ตัวเองชอบ 

จนติดท็อปอันดับหนึ่ง!

แรงบันดาลใจตอนเขียนนิยายเรื่อง นี่ระบบ...หยุดส่งเงินให้ผมแล้ว มันมีทั้งที่เป็นทางบวกและทางลบครับ 5555 เริ่มจากแรงบันดาลใจทางบวกก่อนแล้วกันนะครับ ต้องบอกว่า Vibe ของเรื่องนี้ ที่เป็นนิยายสบาย ๆ แบบ Slice of Life พ่วงด้วยระบบที่เปย์แบบหนัก ๆ มาแต่แรก นี่ได้แรงบันดาลใจจากนิยายจีนแนวพวกระบบลงชื่อเข้าใช้ครับ แต่เอาไอเดียมาแค่ Vibe ของเรื่องนะครับ พล็อตที่เหลือคิดเองหมด ไม่ลอกเลยนะ แง 5555555

ส่วนแรงบันดาลใจในทางลบ คือผมไม่ค่อยชอบนิยายแนวนึง ที่ตัวเอกมีทุกอย่างดีหมด แต่พยายามทำตัวโลว์โปรไฟล์แบบคนเขียนฝืน ๆ ให้ทำ อะไรแบบนี้น่ะครับ พอตัวเองไม่ชอบ แล้วก็เห็นว่าคนอื่นอีกหลายคนไม่ชอบด้วยเหมือนกัน ก็เลยเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาครับ

และอีกแรงบันดาลใจสำคัญในการเขียนเรื่องนี้คือการเป็นติ่งของผมครับ ไอเดียที่เอามาเขียนนิยายจากการเป็นติ่งนี่ได้ใช้ค่อนข้างเยอะเลยนะครับ อย่างแรกเลยคือบรรยากาศของบทสนทนาของตัวละคร ต้องยอมรับอย่างหนึ่งเลยว่าแฟนฟิคชั่นของวงไอดอลต่าง ๆ มักจะมีบทสนทนาที่ลื่นไหลแล้วก็อ่านเพลินมาก ผมเองก็เป็นคนนึงที่ชอบอ่านแฟนฟิคเหมือนกัน บรรยากาศบทสนทนาหลาย ๆ ฉากในเรื่องก็ได้สไตล์จากงานเขียนประเภทนี้นี่แหละครับ ช่วยได้เยอะมากจริง ๆ แล้วก็บางทีเพลงแค่หนึ่งเพลง ทำให้ผมเขียนนิยายได้ตอนนึงเต็ม ๆ เลยด้วย เรียกว่างานเขียนของผมได้อิทธิพลจากการเป็นติ่งเยอะมากเลยทีเดียว

ส่วนฟีดแบ็กเรื่องงานเขียน มีนักอ่านบางคนทักผมว่างานผมคล้ายนิยายแปล อันนี้ผมไม่เสียใจนะ อันที่จริงผมถือว่าเป็นคำชมด้วยซ้ำนะครับ เพราะมีนักอ่านจำนวนไม่น้อยเลยจริง ๆ ที่ชอบนิยายแปล ผมเองก็ชอบและยอมรับว่างานเขียนของต่างชาติหลาย ๆ เรื่องทั้งดีและสนุกมาก ๆ การที่คนเข้าใจว่างานผมเหมือนนิยายแปล จริง ๆ มันก็แอบน่าภูมิใจเบา ๆ เนอะ XD

อยากมีเงินไว้ชอปปิง
เลยลองเปิดขายนิยาย

อันที่จริงนักอ่านเป็นฝ่ายเชียร์ให้เปิดขายครับ ผมช็อคมากตอนเจอคอมเม้นต์ “ถ้าลงร้อยตอนก็จะซื้อร้อยตอน ขอให้ลงมาก็พอ พร้อมเปย์” มากจริง ๆ ครับ แบบ what ? ขนาดนั้นเลยเหรอ  ผมก็เก็บมาคิดบ้างนะครับเพราะตอนนั้นยังไม่คิดจริงจังอะไร

แต่เหตุผลที่ผมเปิดขายตอนจริง ๆ มันเริ่มมาจากตอนที่มีแฟลชเซลส์ครับ ทีนี้ด้วยความที่ผมอยู่ในวัยทำงานแล้ว การวางแผนการเงินเป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนที่มีรายได้เยอะแยะอะไรมากมาย ก็เลยพลาดของชิ้นนั้นไปแบบเสียดายมาก อันที่จริงมันก็ใช้เงินเก็บหรือเงินที่บ้านได้แหละ แต่ผมคิดว่าถ้าเราหย่อนให้ตัวเองครั้งนี้ มันก็จะมีครั้งหน้าอีก แต่ก็ยังไม่หายเสียดายสักที เลยตัดสินใจที่จะหารายได้เสริมดีกว่า ซึ่งจริง ๆ เรื่องการขายนิยายนี่ตอนแรกไม่ได้คิดเป็นจริงเป็นจังขนาดนั้นนะครับ

เดิมทีผมไม่ได้เขียนเรื่องนี้แบบกะจะเอากำไรอยู่แล้วด้วยครับ แค่คิดเอาไว้เป็นรายได้เสริมขำ ๆ แต่จะฟรีหมดก็แบบ เหนื่อยนั่นแหละครับว่ากันตามตรง มีรายได้จากตรงนี้ก็ดี แต่ในเวลาเดียวกันก็อยากให้ทุกคนที่ชอบนิยายของผมได้อ่านกันแบบครบทุกตอน  ขายแบบเปิดตอนอ่านล่วงหน้าก็เลยเป็นทางเลือกที่ดีมากครับ ทุกคนจะได้อ่านเหมือน ๆ กันด้วย ผมก็มีรายได้จากตรงนี้ด้วย ทุกคนแฮปปี้ ดีจริง ๆ ครับ

ฟีดแบ็กดีเกินคาด 
รายได้ดีจนมีเงินชอปปิงไม่อั้น

โห พอผมเปิดขายไปแล้วฟีดแบ็กเกินคาดมากจริง ๆ ครับ มันมากกว่าเงินเดือนจากงานประจำของผมอีกครับ พอได้ส่วนนี้มาผมก็เอาไปซื้อของที่อยากได้ เลี้ยงข้าวคุณแม่ ซื้อของให้คุณแม่ แล้วก็ลงทุนครับ 

ผมมีแรงเขียนได้มากกว่าเดิมเพราะการสนับสนุนจากทุกคนนี่แหละครับ ไม่ใช่แค่เฉพาะจำนวนรายได้นะ ทุกยอดวิวทุกคอมเม้นต์ ทั้งคำติและคำชม ทุกอย่างเป็นกำลังใจให้ผมได้ดีมากจริง ๆ คนส่วนใหญ่ที่รู้ว่าผมเขียนนิยายก็เชียร์อัพแล้วก็ชมครับ ดีใจมาก ๆ ตอนบอกรายได้เขาก็ตกใจกันอยู่นะ มีน้องที่รู้จักบอกว่าอยากแต่งบ้างเลย 555555

สำหรับคนอ่านของผมทุกคน ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีนอกจากขอบคุณเลยครับ ขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ ขอบคุณที่ชอบนิยายที่ผมแต่ง ขอบคุณที่ให้การสนับสนุน ขอบคุณที่เป็นกำลังใจ ขอบคุณมาก ๆ  นะครับ รักทุกคนเลยยยย <3 ส่วนช่องทางการติดต่อของผม ก็ให้ไปฟังเพลงในแชแนล Rendezvous Team นะครับ เป็นแชแนลที่ผมทำเพลงจากภาษาเกาหลีเป็นภาษาไทยกับน้อง ๆ ที่สนิทกัน ไปฟังกันได้นะครับ นามแฝงชื่อ CLD ครับ คอมเม้นต์มาเดี๋ยวจะไปตอบ อิอิ

ติดท็อปได้เพราะอัปสม่ำเสมอ

ผมเป็นพวกที่แต่งเสร็จตอนไหนก็อัปตอนนั้น แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นช่วงดึก ๆ หลังทำงานแล้วก็เล่นเกมเสร็จครับ พอเราไม่มีงาน บวกสมองได้ผ่อนคลายจากกิจกรรมอะไรก็แล้วแต่ที่เราชอบแล้ว หัวเราจะแล่นได้ดีมากกว่าปกติเยอะพอสมควรเลย

และผมขอยอมรับตรงนี้เลยว่าผมเป็นคนด้นสดบ่อยครับ คือปกติเวลาผมวางพล็อต ผมจะวาง Main Event ของแต่ละช่วงเอาไว้ครับ เป็นเหตุการณ์ใหญ่ ๆ ส่วนพวกเหตุการณ์ยิบย่อยเกิดจากไอเดียขณะนั้นครับ แบบมันก็จะปิ๊งขึ้นมาในหัวบ่อยมาก พอปิ๊งปุ๊บ เขียนเลย พอไหลไปจากแผนเดิม ก็ต้องดึงให้กลับมาอยู่ในทางเดิมอีกทีครับ ฮือ 555555

ส่วนเรื่องการอัปอย่างต่อเนื่อง ผมคิดว่าการวางพล็อตเอาไว้ก่อนเป็นเรื่องสำคัญมากจริง ๆ ครับ เราจะไม่รู้สึกตันและสามารถอัปนิยายได้อย่างสม่ำเสมอถ้าหากเรามีตอนต่อไปอยู่ในใจแล้ว เราอาจจะรู้สึกสงสัยว่าถ้าเรามัวแต่วางพล็อต เมื่อไหร่จะได้แต่ง แต่เชื่อผมสิครับ ได้แต่งช้า ดีกว่าเริ่มแต่งขึ้นมาแล้วไปต่อไม่ได้นะครับ

การที่เราทิ้งนิยายที่เราแต่งมาเองกับมือ มันรู้สึกแย่มากจริง ๆ ครับ ทั้งรู้สึกผิดกับตัวนิยาย ตัวเอง แล้วก็คนอ่าน เพราะฉะนั้น อย่าเริ่มเขียนนิยายถ้ายังไม่ได้วางพล็อตไปถึงตอนจบครับ

ตอนเขียนผมก็เคยทุกข์นะครับ เพราะกดดันตัวเองว่าอยากจะทำให้ดีแล้วก็อยากจะอัปเดตให้สม่ำเสมอ บางทีก็เหนื่อย ๆ เครียด ๆ เหมือนกัน ล่าสุดไปเที่ยวก็คือเที่ยวได้ไม่เต็มที่ เพราะห่วงนิยายครับ 555555 เรื่องแก้ปัญหานี้ ปกติมันจะหายไปเองครับ เลยบอกอะไรที่เป็นวิธีอย่างชัดเจนไม่ได้ ผมคิดอาจจะเพราะผมมีงานอดิเรกอย่างอื่นทำควบคู่ไปด้วยน่ะครับ นอกจากเขียนนิยายผมก็จะชอบอ่านนิยาย เล่นเกม ฟังเพลง ร้องเพลง ทำอาหาร ทำขนม ทำงานอดิเรกทั่ว ๆ ไปที่ใช้ในการคลายเครียดครับ

เริ่มต้นง่ายๆ
แค่แต่งนิยายจากเรื่องที่ชอบ

ผมอยากบอกว่าทุกคนสามารถเขียนนิยายได้ครับ ให้เริ่มต้นจากการอ่านเก็บประสบการณ์ การเริ่มตอนแรกขึ้นมามันยากมากจริง ๆ ครับ ผมก็เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว ถ้าอยากจะเริ่มต้นเขียนนิยายขึ้นมาสักเรื่อง เริ่มจากแฟนฟิคก่อนก็ได้ครับ เพราะเราสามารถดึงองค์ประกอบที่มีอยู่แล้วมาใช้งานและดัดแปลงได้ ประสบการณ์ตรงนี้มีค่ามาก ๆ ครับ มันทำให้เราหาแนวทางหรือหาแรงบันดาลใจดี ๆ ได้หลายอย่างเลย พอขยับขึ้นมาเขียนนิยายของตัวเอง เราจะสามารถจูนได้ง่ายขึ้นอีกมากเลยทีเดียว สุดท้ายถ้าเราสามารถเขียนนิยายเป็นของตัวเองได้ บอกตามตรงเลยว่ามันมีความสุขมาก ๆ เลยจริง ๆ เพราะคงไม่มีนิยายเรื่องไหนที่ถูกใจเราเท่ากับนิยายที่แต่งเองแล้ว จริงรึเปล่าครับ ? 

อ่านจบแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างคะ  ตอนสัมภาษณ์แอดมินรู้สึกว่าเรื่องราวของครูเกมส์น่าทึ่งมากเลยค่ะ  เป็นครูสอนไอทีที่มาเขียนนิยายเพราะอยากมีเงินชอปปิงออนไลน์  ซึ่งครูเกมส์ก็ทำสำเร็จนะคะ เพราะตอนนี้นิยายของเขาติดอันดับท็อปและยังขายดีอีกด้วย  เรียกได้ว่ามีเงินใช้ไม่ขาดมือเลยทีเดียว  
 

และอีกหนึ่งสิ่งที่แอดมินรู้สึกได้จากครูเกมส์นะคะคือ ครูเกมส์เป็นคนที่ใส่ใจคนอ่านมาก ๆ  เขาอยากให้แฟนคลับของเขาทุกคนมีความสุขในขณะที่อ่านนิยาย เขาพยายามอัปเดตนิยายอย่างสม่ำเสมอ แก้ไขข้อผิดพลาดและรับฟังความคิดเห็นของคนอ่านทุก ๆ คน  ดูแล้วเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากเลยใช่ไหมคะ ถึงว่าแฟนคลับเหนียวแน่นมาก  เพราะเขาไม่ทิ้งนักอ่านไปไหนนี่เอง

น้อง ๆ คนไหนที่เพิ่งเริ่มเขียนนิยายก็อย่าท้อใจไปนะคะ ให้เรื่องราวครูเกมส์เป็นแรงบันดาลใจของน้อง ๆ  และลองนำวิธีการเขียนนิิยายแบบครูเกมส์ไปปรับใช้กัน หรือถ้าไม่รู้จะเริ่มเขียนยังไงสามารถศึกษาได้จาก How to : เขียนนิยายด้วย 16 ขั้นตอนละเอียดสุดๆ ตั้งแต่วางแผนการเขียนจนนิยายเผยแพร่ให้คนอ่าน  มาเริ่มไปพร้อม ๆ  กันนะคะ แอดมินเชื่อว่าน้อง ๆ ทุกคนทำได้  ค่ะ 

 

อ่านผลงานของนักเขียนได้ที่นี่

• นี่ระบบ.. หยุดส่งเงินมาให้ผมได้แล้ว