นิยายแนวเอาชีวิตรอดมันควรตื่ืนเต้น ระทึกใช่ไหม หรือเพราะเราแต่งมันไม่ค่อยตรงเลยไม่มีคนอ่าน? ฝากเข้าไปวิจารณ์ให้คำแนะนำด้วยค่ะ

ไม่พูดถึงเรื่องการบรรยาย บทสนทนา ถือว่าทำได้ดี แต่ขอพูดเรื่องเป้าหมาย นิยายแนวนี้ต้องมีเป้าหมายหลักที่ชัดเจน คือไม่ใช่เพียงเอาชีวิตรอดไปวันๆ ต้องหาวิธีแก้ไขเหตุการณ์ร้ายให้กลายเป็นดีด้วย ต้องมีการวางแผน การใช้ชีวิตให้รอด และค้นหาวิธีการรักษาเพื่อเพิ่มความหวัง ต้องคิดค้นหาจุดอ่อนของซอมบี้ หรือคาดเดาวิธีแก้ไขไม่ให้กลายเป็นซอมบี้ในกรณีที่โดนกัดหากโดนกัดจะเปลี่ยนเป็นซอมบี้ในเวลากี่วินาที ในช่วงเวลาไม่กี่วินาทีนั้นสามารถทำอะไรได้บ้างหรือไม่ เพื่อไม่ให้กลายร่าง

สรุปคือต้องสร้างความหวังให้เกิดขึ้นกับคนอ่าน ไม่ใช่เพียงให้ลุ้นว่าคนกลุ่มนี้ใครจะตายก่อนใคร

ปล.อ่านแค่คร่าวๆนะ ไม่ได้อ่านทั้งหมด น้องอาจมีพวกนี้อยู่แล้วแต่พี่อาจข้ามก็เป็นได้

คำแนะนำคือ ลองฝึกเขียนคำโปรยให้น่าสนใจกว่านี้ดูครับ ลองฝึกเขียนไว้หลายๆแบบ เหตุผลของการทำแบบนี้เพราะการเล่าเรื่องในแต่ละย่อหน้าของคุณไม่แข็งแรง แต่ละย่อหน้าไม่สามารถถ่ายทอดใจความได้สมบูรณ์ การเรียบเรียงมันขาดห้วน การฝึกเรียบเรียงเนื้อหาโดยมีข้อกำจัดเรื่องพื้นที่และจำนวนคำที่น้อยจะช่วยให้การเล่าเรื่องในแต่ละย่อหน้าแข็งแรงขึ้น สื่อสารได้ตรงตามต้องการมากขึ้น ดึงดูดคนอ่านได้มากขึ้น