อธิบายก็หาว่าเถียง พ่อแม่รักลูกลำเอียง บรรเทาจึงมีแต่เสียงคร่ำครวญ
ตัวอย่าง [ซีซัน 2] ตอนที่๒๕
“แกนี่มันความอดทนต่ำ ทำอะไรถึงได้มีแต่ล้มเหลว ทำงานกี่ที่ก็โดนไล่ออก ตั้งแต่ฟันหักไม่กี่ซี่ แกก็ไม่รู้จักทำอะไรสักอย่าง ไม่เช็ดขี้ให้ปู่ ดูสิ บ้านช่องเหม็นไปหมด แกเคยรู้จักคำว่ากตัญญูรู้คุณบ้างไหมวะ? หรือทั้งหัวแกมันมีแต่ขี้เลื่อย?” บรรลือส่ายหัวตำหนิติเตียน
“ผมเช็ดแล้วนะครับพ่อ”
“แกไม่ต้องมาเถียง”
“ผมไม่ได้เถียง ผมแค่อธิบาย” สำหรับคนอย่างบรรเทาแล้ว ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เขาไม่มีทางยอมปล่อยให้ปู่นอนจมกองขี้แน่นอน บรรเทาบอกเสมอว่าตนมีหน้าที่ดูแลแงแงโอยให้ดีที่สุด แต่นั่นกลับทำให้บรรลือเกรี้ยวกราด ไม่ได้รู้สึกขอบคุณหรือชื่นชมเลยแม้แต่นิดเดียว
“นั่นแหละเถียง”
“ผมแค่บอกว่าเช็ดขี้ให้ปู่แล้ว”
“กับพ่อแม่นี่เถียงเก่งนะ กับคนอื่นแกเก่งได้เท่านี้ไหม? หรือทำได้แค่เห่าอยู่ในบ้าน?”
“พ่อ…”
“เลี้ยงหมามันยังเชื่อง เลี้ยงแกแล้วฉันได้อะไร โตมาก็เอาแต่เถียง ขนาดหาเงินได้ไม่เท่าไร ยังปีกกล้าขาแข็งขนาดนี้ แกรีบหุบปากเน่า ๆ แล้วไปนวดหลังให้ย่าซะ เสร็จแล้วถ้าในบ้านมันเหม็นขี้ แกก็หัดแหกตาดูซะบ้างว่ากลิ่นขี้มันมาจากไหน ไม่ใช่ทั้งวันเอาแต่ขี้เกียจ นั่งกินนอนกิน”
บรรเทาเสียฟันไป แล้วจะต้องเสียอะไรอีกหนอ
ติตตามชมความเจ็บปวดของบรรเทาได้ตอน 19.30 นาฬิกานะครับ
1 ความคิดเห็น
ยิ่งอ่านยิ่งสงสาร คือคนอย่างบรรเทา ไม่สมควรเกิดมาในบ้านหลังนี้เลยอ่ะ
บรรเทาเองก็ไม่ได้ดีนะครับ 5555 กับคนนอกครอบครัว บรรเทาก็เอาเปรียบเขาเหมือนกัน เหมือนเป็นลูปนรก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?