รีวิวประสบการณ์การเป็นนักเขียนของตัวเอง

ตั้งกระทู้ใหม่

สวัสดีค่ะ เราคือนักเขียนหน้าใหม่ที่เขียนนิยายลงขายในนามปากกา  โลกของกุหลาบ (Rosema) มา 3-4 ปีหรืออาจจะนานกว่านั้นเล็กน้อย   ปกติเราไม่ใช่คนที่จะมาโพสหรือตั้งกระทู้อะไรแบบนี้เลยเพราะเรารักความสงบค่ะ 5555 ชอบอยู่ในมุมของตัวเองเงียบๆ มากกว่า
 

แต่พอดีช่วงหลังๆ มานี้เราได้อ่านโพสในกลุ่มเฟซบุ๊คของนักเขียนหน้าใหม่หลายๆ คนที่เริ่มหันมาลงงานเขียนขายแต่ปรากฎว่ารายได้ไม่เป็นไปตามที่หวังบ้าง น้อยบ้างทั้งๆ ที่บางคนเพิ่งลงงานได้แค่ 2 - 3 เดือน ซึ่งต้องบอกก่อนเลยว่าเราลงขายหลายเว็บมากๆ ลงทั้งแบบตอนและแบบ E-Book ซึ่งตลอดเวลาการลงขาย 3-4 ปีมานี้รายได้เราก็ไม่ได้เยอะจนถึงหลักหมื่นหลักแสนหรอกค่ะ บางเดือนได้แค่ 1xx ก็มีเหมือนกันค่ะ คือเราเข้าใจนะคะว่าบางคนต้องการเขียนเป็นอาชีพหลัก รายได้หลักเพราะมันดูไม่ยากและค่อนข้างสบายแต่จริงๆ แล้วมันไม่ได้สบายอย่างนั้นเลยนะคะ 55555 การเขียนนิยายหนึ่งเรื่องมันมีมากกว่าการเขียนๆ ไปเท่านั้นจริงๆ 

ทุกครั้งเวลาที่เราเจอโพสในทำนองนั้นเราจะชอบกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองตลอดเลยว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจเขียนนิยายเรื่องแรกและลงขายครั้งแรก   มันเพื่อเงินเท่านั้นจริงๆ หรอ แต่พอลองหาคำตอบให้ตัวเองเราก็รู้ว่ามันไม่ใช่เพื่อเงินเท่านั้น โอเคแต่เงินมันก็อยากได้แหละแต่เราถือว่ามันเป็นผลพวงมามากกว่า การเขียนนิยายมันมีมากกว่าการเขียนๆ ไปเพื่อให้จบเรื่องเท่านั้น เรามองว่าในการเขียนนิยายแต่ละเรื่องเราควรจะต้องเอาตัวเองลงไปใส่ในนั้นด้วย อินกับเรื่องนั้นๆ สถานการณ์นั้นๆ ที่เรากำลังเขียนมันขึ้นมาเพราะสิ่งที่เราต้องการคือให้คนอ่านติด [แต่ตอนนี้ขอวงเราก็ยังไม่มีใครติดนะ55555]

เราเป็นคนนึงที่ชอบอ่านหนังสือมากๆ ทั้งในแบบรูปเล่มตีพิมพ์และในรูปแบบ E-book  แล้ววันนึงขนาดที่นั่งอ่านอยู่ก็รู้สึกว่าเฮ้ย! เนื้อเรื่องมันไม่โดนใจเลยอ่ะ อยากให้มันเป็นอีกแบบมากๆ เพราะงั้นเราเลยเริ่มในการแต่งนิยายของตัวเองขึ้นมา เหตุผลที่ 1 คืออยากเอาไว้อ่านเองด้วยเพราะเนื้อเรื่องและเนื้อหาจะเป็นในแบบที่เราชอบแน่นอน [เอาแต่ใจสุดๆ] 

หลังจากที่ลงขายเรื่องแรกไปเราก็รู้สึกว่าเออ ชอบว่ะ! แม่งสนุกอ่ะ เอาจริงแม่งเลยดีกว่า ตั้งแต่นั้นมาเราก็เขียนมาเรื่อยๆ เป็นสิบๆ เรื่อง ลงทั้งในธัญวลัย / Raw / dek-d / meb / fictionlog / pinto / arn book คือลงมันทุกแอปเท่าที่จะรู้จัก แต่รายได้ก็ยังไม่เยอะอยู่ดี 55555555555 แต่ถึงแบบนั้นเราก็ไม่เคยหยุดลงเพราะมันคือสิ่งที่เราชอบและเราเชื่อว่ามันคงต้องมีสักวันแหละที่ผลงานของเราแม่งจะฮอตขึ้นมาบ้าง

เพราะงั้นเราอยากบอกถึงนักเขียนหลายๆ คนค่ะว่าอย่าเพิ่งท้อ  ให้มองว่ามันอาจจะยังไม่ถึงวันของเรามากกว่าแล้วไม่ว่าผลตอบรับมันจะออกมาเป็นยังไงเราก็ต้องทำมันให้เต็มที่ค่ะ จะดังไม่ดัง จะมีคนอ่านไม่มีคนอ่าน ถ้าเราเต็มที่แล้วมันก็คงจะไม่สูญเปล่าแน่นอนค่ะ วันข้างหน้าผลงานที่เราลงทิ้งไว้อาจจะโด่งดังขึ้นมาก็ได้ [เข้าข้างตัวเองสุดๆ]  55555555555

ใครจะชอบหรือไม่ชอบผลงานของเรามันก็คือสิทธิ์ของเขาค่ะ หน้าที่เราคือน้อมรับและมาปรับปรุง มองคำติให้เป็นข้อปรับปรุง มองคำชมให้เป็นกำลังใจแล้วก็ทำต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ  เพราะงั้นอย่าท้อนะคะ อย่างน้อยก็มีเราที่รายได้น้อยเป็นเพื่อนอีกคน 55555555 ^^Y