Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ถ้าเขียนจบแบบ Good End ไปแล้ว แต่เรื่องราวหลังจากเรื่องจบเป็นอะไรที่ชีวิตบัดซบขั้นสุดจะทำได้ไหม

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

คือ นิยายทั่วไปตอนจบมันชอบจบแบบดี ๆ ใช่ไหม เป็นไปได้ไหมที่จะะขียนนิยายแบบว่า

นางเอกหญิงจีนย้อนยุคสร้างธุรกิจยิ่งใหญ่ หากแต่เชื่อใจสามีมาก อะไร ๆ ก็ยกให้หมด  ตอนจบเป็นงานแต่งสุดยิ่งใหญ่ สุดท้ายแต่งไม่นานสามีไปมีเมียใหม่   นางเอกเลยกลายเป็นคนไร้บ้านพร้อมหนี้สินล้นพ้นตัว สุดท้ายก็ตายข้างกองขยะ


พระเอกสุดกากกลายเป็นเทพสุดเทพ แต่มันเป็นแค่ฝันจากการเป็นเจ้าชายนิทรายาวนานจากอุบัติเหตุ  พอตื่นมาเป็นก็รับไ่ม่ได้ที่ตัวเองอยู่จุดต่ำสุดของสังคม  ชีวิตหมื่นปีในฝันก็ไม่ทำให้พัฒนาอะไร เพราะทุกอย่างเป็นเพราะระบบ พระเอกยังโง่  เลือดร้อน  หน้าหม้อ  ตามประสาพระเอกนิยายระบบ  สุดท้าย รับไม่ได้ ฆ่าตัวตาย หรือไปอยู่โรงพยาบาลบ้าจนตาย

ไม่ก็พระเอกมีระบบแจกเงิน   ร่ำรวยมหาศาล   ฮาเร็มเต็มไปหมด สุดท้าย หนึ่งในสมาชิกฮาเร็มที่ถูกละเลยโกรธแค้น  จึงแจ้งทางการว่าพระเอกร่ำรวยแบบไม่มีเหตุผล สุดท้ายรัฐตามสืบ   เงินไม่มีที่มาที่ไป   คาดว่าอาจเป็นพวกแก๊งฟอกเงินขนาดใหญ่   สุดท้ายถูกขังลืม   ถูกคนในคุกข่มขืน ติดเอดส์ตาย

อยากเขียนแนวนี้มาก ๆ เลย   แต่ถ้าไม่สปอย์ไว้ก่อนกลัวโดนด่ากระจาย   แต่ถ้าสปอย์ก็กลัวไม่มีคนอ่าน   ส่วนตัวคนอ่านเป็นเหมือนไฟในการเขียนอย่างนึง   เขียนแล้วคนอ่านน้อยก็ไม่อยากเขียน

แสดงความคิดเห็น

7 ความคิดเห็น

เมโลดี้ที่รักสายลม 23 พ.ค. 67 เวลา 22:10 น. 2

พลอตน่าสนใจมากนะ แต่โคตรทำร้ายจิตใจเลย 555 แบบตัวเอกที่เราเชียร์มาตลอดเรื่องสุดท้ายถูกทรมานจนตาย มันแบบ… อ่านเสร็จน่าจะกินจุดไปหลายวันอยู่ ถ้าไม่ติด TW แล้วเจอนักอ่านสุขนิยมก็โดนด่าฉ่ำแน่ๆฮะ เตรียมรับแรงกระแทกได้เลย

0
L.O.R 23 พ.ค. 67 เวลา 22:11 น. 3

มองว่าจะโดนด่าเยอะอาจถึงขั้นคนที่อ่านจะเตือนคนมาใหม่ว่าอย่าอ่านครับ ถ้าจะให้ดาร์คก็ดาร์คแต่แรกจะดีกว่า หรือไม่ก็เป็นตอนพิเศษ What if อะไรทำนองนั้นดีกว่า อย่าไประบุว่าเป็นเรื่องราวหลังจากตอนจบของจักรวาลหลักเลยครับ

0
เพียงนักเขียนคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ 23 พ.ค. 67 เวลา 22:46 น. 4

พระเอกยังโง่ เลือดร้อน หน้าม่อ แปลว่าคุณไม่ได้ให้ค่าพระเอกพวกนี้เท่าไหร่ และแน่นอนว่ามันคงจะมีการสอดแทรกผ่านงานเขียนของคุณไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เพราะงั้นก็ทำได้อยู่แล้วค่ะ

เราว่านะ หากเป็นตัวละครที่ชอบ ช่วยลุ้นตาม คือมีสายใยเกี่ยวข้องกันแล้ว ถ้าเจอแบบนี้ รับรองด่ากระจายค่ะ แช่งด้วย และแบนนักเขียนคนนี้ตลอดชีวิต แต่หากคุณเขียนออกมาแบบว่า ตัวนี่มันมีแววชั่วอยู่แล้ว จุดจบมันไม่น่าจะดี เราก็ยังคงอ่านต่อเพราะอยากรู้ว่ามันจะโดนอะไรบ้าง อ่านเพราะสะใจ เหมือนการ์ตูนจีนอยู่เรื่อง นางรองได้รับโอกาสมาเกิดใหม่อีกครั้งพร้อมระบบ หน้าตาสวย มีความสามารถทุกอย่าง แต่เพราะนิสัยของตัวเองเลยทำให้ทุกอย่างแย่บัดซบ แต่ตอนนี้นางก็ยังอยู่ได้เพราะระบบช่วยแก้ไขให้ แต่ระบบก็เริ่มเฮงซวยรวนขึ้นทุกทีแล้ว ตอนนี้รอดูความพินาศของนางว่าจะไปได้ถึงขั้นไหนค่ะ **สรุป** หากตัวละครที่ชอบ โดนแกง ฆ่านักเขียนสถานเดียว 555+ หากไม่ชอบ หรือเฉยๆ เนื้อเรื่องบอกอยู่แล้ว ก็อ่านได้รอดูความล่มสลายของตัวละคร แต่ใดๆ ควรที่จะเกริ่นก่อนนะคะว่าเป็นแนวที่ทำให้ตกใจนะ ใครตับไต หัวใจไม่ดีระวังหน่อย เราเตือนคุณแล้ว คนจะได้เตรียมพร้อมค่ะ อีกนิดนึกถึงมังงะที่เหล่าพระเอกในดวงใจของหลายๆ คนกลายมาเป็นตัวร้ายให้พระเอกเรื่องนี้สั่งสอน แต่สุดท้ายเจอคลื่นแม่ยกเข้าไป (แรงสุดก็เฮียโตะ) เรื่องนี้เลยต้องหยุด ทั้งที่คนก็บอกว่ามันน่าสนใจดี

0
omen 24 พ.ค. 67 เวลา 07:32 น. 5

ฮืม ไม่ครับ


ท่านดูถูกคนรวยมากเกินไป

หากเรารวยเราจะมองโลกอีกอย่างหนึ่ง

ว่าทุกอย่างนั้นสามารถใช้เงินแก้ปัญหาทดแทนได้และการรวยไม่เกี่ยวกับความสามารถส่วนบุคคลแต่ขึ้นอยู่กับทรัพยากรและเส้นสายว่ามีมากแค่ไหน

อย่างมีรายการให้เศรษฐีไปเริ่มต้นใหม่

ขายลูกชิ้นปิ้ง

ขายลูกชิ้นปิ้งอยู่สองสัปดาห์ก็ขยายกลายเป็นแฟรนไชส์

ขายแบรนด์แฟรนไชซ์ให้คนอื่นทำงานแทนเรา

ตนเองรับทรัพย์อย่างเดียว

นั่นคือความคิดคนรวยครับผม


ผมสังเกตว่าหลายเรื่องราวที่เขียนให้คนรวยตกต่ำ นอนข้างกองขยะนั้น

ดูถูกคนรวยไปมากๆ

2
Fantasy Weaver 24 พ.ค. 67 เวลา 09:04 น. 5-1

ผมตามนิยายของคุณหลายเรื่องเลยครับ ชอบแนวการเขียนที่ไม่เหมือนใคร และเห็นด้วยที่ว่าคนรวยนั้นไม่ธรรมดา


ผมจำได้ในตอนหนึ่งนายน้อยอ้าวเคยบอกว่า บริษัทใหญ่มันไม่ล้มหรอก เดี๋ยวรัฐก็มาอุ้ม เพราะมันสร้างปัญหาเกินไป คนตกงานเยอะแยะ อาจจริง หรือไม่จริงก็ได้นะครับ บางครั้ง เขาอาจปล่อยให้ถูกบังคับขายทอดตลอด ทีนี้ ตอนขายมูลค่ามันต่ำ ขายก็ใช้หนี้ไม่พอ คนเป็นเจ้าของก็หนี้ท่วมหัวกันไป ส่วนบริษัท คนอื่นก็มาดูแลแทน คนงานก็ยังมีงานอยู่ ใช้กลไกตลาดแทนการแทรกแซงของรัฐก็รักษาการจ้างงานได้เหมือนกัน


อย่างไรก็ดี ในความเป็นจริง มันมีคนรวยตกต่ำเยอะอยู่นะครับ ขนาดคนที่รวยระดับโลกล้มละลายจากความผิดผลาดจนมีหนี้สินล้นพ้นตัวก็มีอยู่ คนหลายคนสร้างตัวจากฐานะธรรมดา คนพวกนี้เก่งมาก และมีผู้คนมีความสามารถมากมายทำงานให้ แต่อะไร ๆ มันก็เกิดขึ้นได้ บางครั้ง ความผิดพลาดที่อาจดูไม่ใหญ่เทียบกับทรัพย์สินนั้นขยายขนาดได้แบบไม่น่าเชื่อ ความผิดพลาดจากการลงทุนนึง อาจทำให้กระแสเงินสดติดขัด กระแสเงินสดติดขัดทำให้นักลงทุนไม่เชื่อมั่นจนหุ้นตก พอหุ้นตกโปรเจคที่กำยังยื่นกู้แบงค์อยู่ดังกู้ได้น้อยกว่าเดิมเพราะหลักทรัพย์มูลค่าลดลง กระแสเงินสดยิ่งมีปัญหา โปรเจคพัง หุ้นตก วน ๆ กันไปจนเจ๊งได้เหมือนกัน ทีนี้ บริษัทเจ๊ง พวกเจ้าหนี้ก็ตามเก็บหนี้ ทรัพย์สินอะไรมีก็โดนยึดหมด มหาเศรษฐีก็กลายเป็นคนไร้บ้านได้ การจะผลิกฟื้นขึ้นมาไม่ใช่ทุกคนทำได้


ตัดเรื่องราวธุรกิจที่เป็นเหมือนตำราไปแล้วกัน เอาจากประสบการณ์ผมเอง ผมก็รู้จักคนที่เคยร่ำรวย และเป็นคนมีความสามารถ เคยเป็นผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่สุดท้ายต้องมาขายกาแฟ หมายถึงกาแฟแบบชาวบ้านสุด ๆ แก้วละยี่สิบยี่สิบห้าอยู่หน้าบ้านเช่าเล็ก ๆ ยังมีมีอีกคนเก่ง มีฐานะ แต่สุดท้ายก็หมดตัว ทุกวันนี้เป็นขี้เมา ถึงขนาดเมาจนฉี่ใส่ตุู้เสื้อผ้าเพราะคิดว่าเป็นห้องน้ำด้วยซ้ำ (เมียเขาบอกมา) หลายครั้งชีวิตจากจุดสูงสุดตกลงมาก็เหมือนหมดไฟไปแล้วจริง ๆ ถึงผมไม่เคยเห็นคนรู้จักตายข้างกองขยะจริง ๆ แต่ชีวิตจากสุขสบายเป็นลำบากสุดแสน ชีวิตพังพินาศ ผมเห็นมาบ้างครับ แน่นอนไม่ใช่ทุกคน บางคนก็กลับผลิกฟื้นชีวิตได้ อาจไม่รวยเท่าเดิม แต่ก็ไม่ลำบาก มีคนรู้จักจากเจ้าของกิจการล้มละลาย ไปสมัครงานทำงานธรรมดา แต่มีความสามารถจนขึ้นเป็นผู้บริหารแล้วก็มี


สุดท้ายที่ผมเห็นมากับตัว เศรษฐีมีเมียสาว รักเมียเชื่อใจเมีย โอนทรัพย์สินและบริษัทให้เมียหมด ทุกวันนี้ลำบากมากมาย เห็นไหมว่าคนรวยก็อาจอยู่ ๆ ไร้ความคิดแบบงง ๆ ได้


ดังนั้น ตอนจบแบบร่ำรวย หรือแต่งงานมีความสุข มันอาจไม่ใช่ตอนจบจริง ๆ ผมเห็นคนร่วงจากสวรรค์มาก็มากครับ

0
omen 24 พ.ค. 67 เวลา 13:24 น. 5-2
All politic end in failure

การเมืองทั้งหมดจบลงด้วยความล้มเหลว


นั่นคือคติของผมครับ

ไปเจอแนวคิดหนึ่งเกี่ยวกับการเล่นเกมส์ Crusader King


ว่ามันไม่เกี่ยววว่าคุณวางแผนเก่งแค่ไหน เมื่อโชคชะตาฟ้าดินสามารถเล่นงงานคุณได้เสมอ

ดังนั้นไม่ต้องคาดหวังชีวิตที่มีความสุขในชีวิตของเรา

คาดหวังแค่ว่าชีวิตของเราน่าสนใจมากพอที่จะเป็นฟุ๊ตโน๊ตในประวัติศาสตร์ก็พอครับ


อย่างที่ผมยกตัวอย่างในเรื่องอ้าวป้าหม่า


ผมพยายามแฟร์กับไป่มู่หลิงมากๆ แม้คนอ่านจะโมโหเธอก็ตาม ฮา

ผมให้เธอมีความสามารถและความเ่กงกาจกับเส้นสายแบบที่เธอควรจะมีตามประสาลูกคนใหญ่คนโตจริงๆ


ผมเข้าใจเรื่องของการที่เราเห้ฯว่าคนที่เราคิดว่า "ยิ่งใหญ่"ตกต่ำครับ


คนธรรมดาอาจจะคิดว่าคนที่มีเงินร้อยล้านก็ยิ่งใหญ่แล้ว


แต่สำหรับคนใหย่คนโตจริงๆ ร้อยล้านก็เป็นแค่ปลาซิวปลาสร้อยครับผม


ธนาคารขึ้นหรือลดดอกเยบี้ย จำนำข้าวผิดหรือไม่ผิดกฎหมาย อัตราค่าเงินขึ้นหรือลดฯลฯ


แค่เล็กน้อยระดับร้อยล้านก็มาขายน้ำยาล้างจานที่ตลาดนัดหรือจจุดควันธุปรมตนเองในห้องนอนได้แล้วครับ


ที่ท่านกล่าวผมเล่นมุกในแนวนายน้อยนั่นล่ะครับ


กระแสงเงินสด


ผมเคยทำเห็นโรงสีมีเงินกู้วงเงินร้อยยี่สิบล้านจากธนาคารก็เจ๊งมาเพระาจำนำข้าวนี่ล่ะครับ ฮา


กระแสเงินสด

มันทำให้ผมเชื่อทฤษฎีสมคบคิดที่ว่า


ธนาคารหรือคนใหญ่คนโตจริงๆคือคนที่ตัดสินว่าใครอยู่ใครไป


หากเราเป็นคนใหญ่คนโตมากพอที่ตบหัวผู้ว่าแบ๊งก์ชาติได้ วินาทีนั้นเราไม่มีทางจนหรอกครับ ยกเว้นจะโดนลอบสังหาร

0
จบร้ายแล้วซะใจ 25 พ.ค. 67 เวลา 01:14 น. 6

โดนด่าแน่ ๆ

ทำใจเตรียมไว้ได้เลย

เจ้าของกระทู้ ควรจะมีแรงกระตุ้น ให้มากกว่าแค่ "ทำตรงข้าม" กับนิยายทั่วไป

แม้จบเลวร้าย แต่ก็อย่าให้มันเลวร้ายแบบประชด

หักมุมได้ แต่อย่าแบบตัดจบ


ถ้ารู้ตัวว่าต้องการคนอ่าน การจบแบบนี้ควรหลีกเลี่ยงมาก ๆ เพราะเขาจะจำคุณ และไม่ให้โอกาสในทุก ๆ งานต่อจากนี้ อยากให้ระวังข้อนี้ไว้

1
omen 25 พ.ค. 67 เวลา 08:33 น. 6-1

ผยังไม่เผาผีกับคนแต่ง The world God only know มาถึงทุกวันนี้ ฮา

ผมไปเจอคนวิเคราะห์ว่า คนอ่านพอจะรับได้หากจบกับสาวที่ตนเองไม่ถูกใจ แต่อย่าหักหลังความคาดหวังของคนอ่านว่ามันอยู่ในธีมอะไร

0