Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

"การ" กับ "ความ" ใช้ยังไงถูกต้อง

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

คำที่มี “การ” หรือ “ความ” นำหน้า เป็นคำนามที่ใช้บอกอาการกระทำ หรือที่เรียกว่า อาการนาม มีหลักในการใช้ ดังนี้

>>>> การใช้ “การ” สามารถใช้นำหน้าคำนามหรือคำกริยาได้
- นำหน้าคำนาม จะหมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่ เช่น การบ้าน การครัว การคลัง การเมือง การไฟฟ้า การประปา เป็นต้น
- นำหน้าคำกริยา ส่วนมากมักจะเป็นคำกริยาที่แสดงความเป็นไปทางกาย ซึ่งจะทำให้คำกริยานั้นเป็นคำนาม เช่น การกิน การเดิน การออกกำลังกาย การขับรถ การวิ่ง การเล่นกีฬา การปฐมพยาบาล การหายใจ การจับกุม การสืบสวนสอบสวน เป็นต้น



>>>> การใช้ “ความ” สามารถใช้นำหน้าคำกริยาหรือคำวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ หรือคำนาม ก็ได้
- นำหน้าคำกริยา มักจะเป็นคำกริยาที่แสดงความเป็นไปทางจิตใจ หรือคำที่แสดงความนึกคิด เป็นนามธรรม เช่น ความรู้ ความคิด ความเข้าใจ ความหวัง ความอดทน ความเมตตา ความสงบเรียบร้อย ความเจริญ ความเสื่อม เป็นต้น
- วลีที่มีคำกริยา “มี” และ "เป็น" นำหน้าคำนาม หรือ คำวิเศษณ์ ให้ใช้ "ความ" นำหน้าเสมอ เช่น ความเป็นเพื่อน ความเป็นมนุษย์ ความเป็นใหญ่ ความมีพลัง ความมีสติ ความมีโชค เป็นต้น
- นำหน้าคำวิเศษณ์ เช่น ความดี ความชั่ว ความสูง ความยาว ความอบอุ่น ความร้อน ความแห้งแล้ง ความเดือดร้อน ความอ่อนแอ ความรวดเร็ว ความร่ำรวย เป็นต้น
- นำหน้าคำนาม เช่น ความวัว ความควาย ในประโยคที่ว่า ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก เป็นต้น


อย่างไรก็ตาม คำบางคำ ก็สามารถใช้ได้ทั้ง การ และความ แต่ความหมายอาจจะแตกต่างกันไปบ้าง ลองดูประโยค ต่อไปนี้

การเป็นผู้นำที่ดี ไม่ใช่ใคร ๆ ก็ทำได้ (รูปธรรม - กระทำอาการได้)
ความเป็นผู้นำ เป็นสิ่งที่สามารถสร้างกันได้ มิใช่สิ่งที่มีมาแต่กำเนิด (นามธรรม)

การคิดเลขเร็ว เป็นสิ่งที่ฝึกฝนได้ (รูปธรรม - กระทำอาการได้)
ความคิดสร้างสรรค์ เป็นคุณลักษณะที่พึงประสงค์ (นามธรรม)

การเสียสละสิ่งของให้แก่ผู้ประสบอุทกภัย เป็นสิ่งที่ควรกระทำ (รูปธรรม - กระทำอาการได้)
ความเสียสละเพื่อส่วนรวม เป็นคุณสมบัติที่พึงมีของคนในชาติ(นามธรรม)


ดังนั้น การเลือกใช้ การ หรือ ความ จึงต้องพิจารณาความหมายและบริบทของประโยคประกอบด้วย จึงจะสามารถเลือกใช้ได้ ถูกต้อง เหมาะสม และสื่อความหมายตรงกัน

แสดงความคิดเห็น

1 ความคิดเห็น