เรื่องเล่าเขาชนไก่ ผลัด 2 : คืนก่อนเดินทาง..

          สวัสดีปีฉลู ยู้ฮูคร๊าบ..เริ่มต้นศักราชใหม่ที่ พี่ลาเต้ เชื่อว่าหลายๆคนคงไม่อยากให้มันมาถึงเร็วนัก..โดยเฉพาะนักเรียนชายสายสามัญ และสายอาชีพ ที่ในช่วงเดือนมกราคม ถึงมีนาคมนี้จะต้องทำหน้าที่ลูกผู้ชาย โดยการย้ายสำมะโนครัวไปรักษาการณ์ยัง "ดินแดนเขาชนไก่" แบบชั่วคราว และค้างคืนไม่ตลอดไปครับ..อิอิ..

          พูดถึง "เขาชนไก่" ก็เป็นสถานที่ฝึกภาคสนามของนักศึกษาวิชาทหาร หรือ รด.นั้นเอง..เรียกได้ว่าทุกคนที่เรียน รด.จะต้องผ่านสนามฝึกแห่งนี้ และสิ่งที่ชาว รด.ทุกคนรู้จักกันดีนั้นก็คือ เป็นดินแดนที่มีแต่ ผี ผี ผี และก็ ผี..

          แต่ในฐานะที่ นักศึกษาวิชาทหารลาเต้ ที่ครั้งหนึ่งในชีวิต เคยได้ไปเหนื่อย ไปตื่นเต้น ไปฉี่ราด ไปร้องไห้ รวมถึงเคยไปได้มิตรภาพที่ดีในดินแดนแห่งนี้มาแล้วถึง 3 ครั้ง..วันนี้จะมาบอกเล่าให้น้องๆฟังครับว่า "เขาชนไก่" ไม่ได้มีแค่ "ผี" เพียงอย่างเดียว..แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่หลายคนไม่รู้ และก็ไม่เชื่อด้วยว่า..ในชั่วชีวิตนี้จะมีโอกาสได้รู้..

          เรื่องเล่าเขาชนไก่ในครั้งนี้..คงเป็นประโยชน์อย่างมาก สำหรับน้องๆที่จำเป็นที่จะต้องไปใช้ชีวิตนักศึกษาในดินแดนแห่งนั้น..รู้ไว้ ฟังไว้ เข้าใจไว้ เวลาเจออะไรจะได้รับมือถูก..ว่าแต่คุณพร้อมที่จะรู้แล้วหรือยัง..พร้อมยัง..พร้อมยัง..หากพร้อมแล้ว เช็คยอด นับ 1 2 3 4 .....แถวตรง..ซ้ายหัน..หน้าเดิน..

   วินาทีในคืนสุดท้ายก่อนเดินทางไป..  

          ไปเขาชนไก่ มันไม่เหมือนไปเข้าค่ายลูกเสือ มันไม่เหมือนไปทัศนศึกษา ซึ่ง รด.หลายๆคนรวมถึง พี่ลาเต้ ก็เปรียบมันว่า "เหมือนไปนรก.." ..555..ไม่นรกได้ไงเล่า..ขนาดฝึกอยู่กรุงเทพฯ อยู่โรงเรียนยังโดนซ่อมซะจนเหนื่อย ไปอยู่โน่นกลางป่า กลางเขา วันๆไม่มีใคร นอกจากนักเรียนรด. และครูฝึก..เรื่องไม่เหนื่อยจึงไม่ต้องถามถึงเพราะไม่มีแน่นอน..มีแต่เหนื่อยคำเดียว..จบ..

          เมื่อรู้ว่าเหนื่อย ดังนั้นคืนสุดท้ายก่อนไปจึงถือเป็นคืนที่เราควรจะตักตวงความสุขให้มากที่สุด ไม่ใช่ให้ออกไปเที่ยวนะ..อะหึ่ม อะหึ่ม..แต่การตักตวงในที่นี่หมายถึง นอนให้มากที่สุด นอนให้อิ่มที่สุด และเซฟร่างกายให้เยอะที่สุด..แต่ระวังไว้ให้ดีนะ ความตื่นเต้นอาจสะกิดให้คุณตื่นทุกชั่วโมง จนไม่เป็นอันหลับอันนอน..บางคนฝันว่าได้ไปจนกลับมาแล้วก็มี..อิอิ..

          ประสบการณ์ในคืนสุดท้ายก่อนไปนี้ ก็มีเรื่องเล่าจากรุ่นพี่คนหนึ่ง เขามาเล่าให้ฟังว่า..วินาทีในคืนนั้นตื่นเต้นมากๆ นอนตั้งแต่หนึ่งทุ่มเลย..ช่วงแรกก็นอนไม่ค่อยหลับหรอก จินตนาการถึงความเหนื่อย ความโหดอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งหลับไป แต่ก็เหมือนมีบุญแต่กรรมบัง เพราะในความฝันกลับฝันว่าถูกซ่อม ถูกยึดพื้น ถูกกลิ้นตลอด..พอรุ่งเช้าตื่นมาแทนที่จะสดชื่น กลับเหนื่อยล้า เพราะความฝัน..ดังนั้นน้องๆคนไหนคิดมาก แล้วเก็บมาฝันบ่อยๆระวังไว้ให้ดีครับ..จะเหนื่อยตั้งแต่ยังไม่ได้ไป..

   อุปกรณ์สำคัญ ต้องไม่พลาด..ขอย้ำ ห้ามพลาด..  

          หัวข้อนี้ต้องกาดอกจันทร์พันดอกไปเลย..อิอิ..เพราะสำคัญมากๆ หากเราลืมอุปกรณ์สำคัญบางอย่างไม่ใช่แค่เราเหนื่อยคนเดียวนะ แต่เพื่อนๆทั้งกองร้อย และกองพันหลายร้อยคนก็จะเหนื่อยไปกับเราด้วย..เวรกรรม..ซึ่งอุปกรณ์ต่างๆ พี่ลาเต้ เชื่อว่าครูฝึกคงบอกให้จัดเตรียมกันอย่างดีแล้ว แต่สิ่งที่อยากจะเน้นย้ำ และกาดอกจันทร์ให้นั้นก็มีรายนามต่อไปนี้คร๊าบ..

          - ถุงนอน บางคนอาจได้นอนพื้นหญ้า บางคนอาจได้นอนพื้นหิน บางคนอาจได้นอนพื้นเปียก แต่ไม่ว่าจะนอนพื้นไหนเราจะสบายได้หากมีถุงนอน..

          - ถุงเท้า ขณะอยู่ที่เขาชนไก่ 90% ของการใช้ชีวิต คือการเดิน วันแรกๆจะไม่มีปัญหา แต่เริ่มวันที่ 3 เป็นต้นไป หมอลาเต้ คอนเฟิร์มได้เลยว่า เกือบทุกคนที่จะถูกรองเท้ากัด และเท้าก็จะบวมเป็นตุ่มน้ำใสๆ แล้วจะทำอย่างไรหละ เพราะต้องใช้เท้าที่เจ็บนี้เดิน..ปัญหานี้จะหมดไปหากน้องๆเตรียมมีถุงเท้าหนาๆหลายๆคู่ไปด้วยครับ..

          - กระติกน้ำ ลองถามตัวเองดูว่าเป็นคนที่ชอบดื่มน้ำเยอะๆไหม..หากตอบว่า "ชอบดื่มเยอะ.." น้ำกระติกเดียวคงจะไม่พอแน่นอน..น้ำดื่มที่นั้นครูฝึกจะปล่อยให้ไปเติมเป็นเวลา ใครหมดก่อนก็ต้องรอ มีหลายคนที่น้ำหมดก่อน แล้วไม่มีน้ำเหลือไว้ดื่มต้องบอกว่า "หายนะของชีวิตมาเยือนแล้ว.." อย่างที่บอก 90% คือการเดิน การเดินมากต้องเสียน้ำมาก และหากไม่มีน้ำให้เสีย เราอาจจะต้องเสียอย่างอื่นแทน..

          - ช้อน อุปกรณ์นี้มีที่มา พี่ลาเต้ เจอมากับตัวเองเลย และไม่มีวันลืมเลือนแน่นอน มีน้องจะบอกน้อง มีลูกจะบอกลูกว่า.."ห้ามลืมเอาช้อนไปเด็ดขาด..หึหึ.." เรื่องมันมีอยู่ว่า..วันนั้นเป็นวันที่ พี่ลาเต้ และผองเพื่อนเดินทางไปถึงเขาชนไก่ ประมาณเที่ยงๆแดดร้อนมากๆ กิจกรรมแรกที่ครูฝึกต้อนรับคือการสั่งหมอบ สั่งกลิ้ง สั่งยึดพื้น ซึ่งถือเป็นการต้อนรับที่อบอุ่นถึงขั้นเหงื่อแตกได้ดีมากๆ..อิอิ..

            ช้อนกินข้าวเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้..จะลืมถุงเท้า ลืมสบู่ หรือลืมอะไรก็ตาม..แต่ห้ามลืมช้อนเด็ดขาด เพราะช้อนจะสำคัญต่อการกินอาหารของเรา และสวัสดิภาพชีวิตเพื่อนๆในกองพันมากๆ...ซึ่งจะสำคัญขนาดไหน พี่ลาเต้ อยากให้ฟังจากเรื่องเล่านี้ครับ...โดยตอนนั้น พี่ลาเต้ ได้ไปเข้าในชั้นปี 4 อยู่ 7 วัน..ปรากฏว่ามื้อแรกที่กินข้าว ครูฝึกก็ถามว่าใครไม่มีช้อนให้ยืนขึ้น..ซึ่งก็มีคนที่โชคร้ายไม่มีช้อนแสดงตัวยืนขึ้นเพียง 4 คน จากทั้งหมด 5 ร้อยกว่าคน..

            ตอนนี้ พี่ลาเต้ คิดในใจว่า "ไอ้พวกนี้...มันซวยแน่ๆ" แต่แล้วความคิดพี่ยังไม่ทันได้จางหายไปจากหัว ครูฝึกก็พูดขึ้นมาอีกว่า "เพื่อความเสมอภาคกัน ดังนั้นขอให้นักศึกษาวิชาทหารทุกคน สละช้อน และใช้มือกินข้าวร่วมกับเพื่อนทั้ง 4 คนนี้" ซึ่งตอนนั้น พี่จะบอกว่ามือที่ถือช้อนอยู่นั้นก็ไม่ได้สะอาดไรเลยนะครับ..เพราะเพิ่งผ่านการโดนยึดพื้นมาหมาดๆ..และในที่สุดมื้อนั้น รด.กว่า 5 ร้อยคนก็ต้องใช้มือที่เปื้อนฝุ่น เปื้อนโคลนกินอาหาร..

            เป็นยังไงหละครับ..ช้อนเพียงคันเดียว ก็ทำให้เพื่อนๆนับร้อย "ซวย" ได้เหมือนกัน..ดังนั้น ห้ามลืมช้อนเด็ดขาดนะครับ..แต่จากเหตุการณ์นี้ก็ไม่ได้สร้างความเลวร้าย หรือสร้างความคับแค้นใจให้เพื่อนๆแม้แต่น้อยเลยนะครับ..

            แต่กลับกันมันได้สร้าง รอยยิ้มบนใบหน้า รอยคราบน้ำตาบนแก้ม และความสามัคคีให้ได้เห็นกัน..รู้ไหมครับว่า..ระหว่างที่กินข้าวเพื่อนต้นเหตุทั้ง 4 คนนั้นร้องไห้ตลอดเวลา ขณะเดียวกันก็ไม่มีเพื่อนคนไหนโกรธเคืองพวกเขาเลย..มิหนำซ้ำกลับมีอีกหลายคนที่ต้องแอบเสียน้ำตาให้เพื่อน 4 คนนี้อีกต่างหาก..รวมถึง พี่ลาเต้ ด้วย..

            เอาหละครับ..ทั้งหมดนี้ก็เป็น ประสบการณ์เรื่องเล่าเขาชนไก่ ผลัด 2 นะครับ..ซึ่งหลายคนสงสัยว่าทำไมถึงต้องใช้คำว่า "ผลัด 2" ซึ่ง พี่ลาเต้ ก็ขอเฉลยในตรงนี้เลยว่า เพราะบทความนี้เกิดขึ้นมาเป็นปีที่ 2 แล้วครับ..หากใครยังจำกันได้ปีที่แล้ว ก็จะมี เรื่องเล่าเขาชนไก่ ผลัด 1 ซึ่งเรตติ้งดีมากๆ..

            ส่วนน้องๆคนไหนที่อยากรู้ว่าดินแดนฝึกภาคสนามของนักศึกษาวิชาทหารที่ชื่อ เขาชนไก่ จังหวัดกาญจนบุรีแห่งนี้ มีประวัติเป็นมาอย่างไร ทำไมถึงผีดุ และชีวิตการฝึกนักศึกษาวิชาทหารที่นั้นเป็นอย่างไร..

            ฝึก 3 วันได้อาบน้ำกี่ครั้ง, ใครนะ..สวยที่สุดในเขาชนไก่, ความหื่นกระหายของเหล่าชายล้วน , วินาทีชีวิตตอนโดดหอสูง , เรื่องลี้ลับ เส้นขอบฟ้าที่ นศท.ทุกคนห้ามมอง หรือ มิตรภาพกับน้ำตาลูกผู้ชาย เรื่องราวทั้งหมดนี้รอติดตามได้ที่นี่เด็กดีดอทคอม ทุกวันจันทร์ตลอดเดือนมกราคมครับ..สุดท้ายนี้..ทั้งหมดแถวตรง..เลิกแถว..555..

  รอติดตามตอนต่อไปใน วันที่ 12 มกราคม 2552 ครับ