สัมภาษณ์ติวเตอร์ : พี่โอไต่ The Tutor

            
         สวัสดีค่ะชาวเด็กดีทุกคน มาเจอกับพี่แนน ในคอลัมน์สัมภาษณ์ติวเตอร์กันอีกแล้ว มาคราวนี้พี่แนน ได้โอกาสดี คุยกับหนึ่งในตองอูแห่งสายคณิตศาสตร์ อย่าง "พี่โอไต่" แห่งสถาบันกวดวิชา The Tutor ค่ะ ที่จะมาเล่าเรื่องราวสนุกๆ พร้อมกับหลักการเรียนคณิตศาสตร์ให้ผ่านฉลุยมาฝากชาวเด็กดีกัน พร้อมแล้ว..ไปดูกันเลย!!!

พี่โอไต่ : สวัสดีครับ พี่ชื่อ ชาญชัย เตชะวัชราภัยกุล ชื่อเล่นโอไต่ แต่ว่าที่ติวเตอร์เค้าจะเรียกกันว่า “พี่ไต่” จบปริญญาตรีคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า จาก มหาวิทลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี (มจธ.) ปริญญาโท เกี่ยวกับระบบควบคุม ที่เน้นไปที่ระบบควบคุม หุ่นยนต์ ที่ มจธ.เหมือนกัน ตอนนี้เรียนปริญญาเอก ทางด้านวิศวกรรมไฟฟ้า และคอมพิวเตอร์ เน้นไปที่การสร้างอัลกิริทึ่มสมองหุ่นยนต์ อยู่ครับ

พี่โอไต่ :ไม่เลยครับ พี่ไม่ได้เป็นคนเก่งเลขตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กๆ นี่เกือบตกตลอด แต่ว่ามาเปลี่ยนตรงจุดหนึ่ง จำได้ว่าตอนเรียน ม.2 ขึ้น ม.3 แล้วไปเรียนพิเศษที่หนึ่ง ได้เจอคุณครูคนซึ่งให้กำลังใจตลอดเลยว่า “เลขไม่ได้ยาก และฝึกได้” แล้วครูที่สอนพิเศษ เค้าไม่ได้สอนที่โรงเรียน เค้าจะไม่รู้ว่าเราเคย พลาดอะไรมาก่อน แต่เค้าจะดูความตั้งใจของเรา แล้วคอยพัฒนาเราเรื่อยๆ จนกระทั่งสุดท้ายกลายเป็นที่ 1 ของโรงเรียนได้ครับ

พี่โอไต่ : จุดแรกคือ เคยมาเรียนที่ติวเตอร์ตั้งแต่ ม.4 แล้วพี่ที่นี่สอนเราโดยชี้แต่ละจุดให้เราเห็น เราก็เลยรู้สึกว่า เราก็เรียนเลขได้ แค่ไม่มีคนชี้แนะเรา แล้วพอเราก้าวไปสู่วิศวฯ เราก็ย้อนรู้สึกไปว่า เราน่าจะเอาความรู้ตรงนี้มาสอนน้องๆ บวกกับตอนที่จบออกไปใหม่ก็รับราชการ ซึ่งมีเวลาว่างเสาร์อาทิตย์ (หารายรับเพิ่มเติมด้วย) ก็เลยกลับมาสมัครสอนที่ติวเตอร์ พอสอนไปสอนมาก็เริ่มสนุก จากงานพิเศษ เริ่มเป็นงานประจำหลัก จนถึงทุกวันนี้ สอนมาตั้งแต่ปี 2540 เลยครับ

พี่โอไต่ : สอนเลข ม.ปลายทั้งหมดครับ ไม่ว่าจะคอร์สเก็งข้อสอบ แอดมิชชั่น ตะลุยโจทย์ ฯลฯ

พี่โอไต่ : ปัญหาการเรียนคณิตศาสตร์ในปัจจุบันที่พี่เจอมา อย่างแรกคือ เด็กขาดมุมมองหาจุดเริ่มต้นของปัญหา คือ เด็กอ่านโจทย์เสร็จ แต่เด็กตอบไม่ได้ว่าอะไร คือจุดเริ่มต้นของปัญหา แล้วการที่จะแกะจุดเริ่มต้น ตรงนั้น มันต้องใช้คำชี้แนะ กับประสบการณ์ระดับหนึ่ง ถ้าอาจารย์ผู้สอนสามารถชี้แนะให้เด็กมองจุดเริ่มต้นเป็น สัก4-5 ข้อ จุดเริ่มต้นตรงนั้นจะหายไปจากสมองเค้าทันที เด็กทุกคนจะทำได้หมด

พี่โอไต่ : วิธีการสอนของพี่จะไม่เหมือนกันที่อื่นตรงที่ว่า พี่จะยกโจทย์ขึ้นมา แล้วสั่งให้ทุกคนวางปากกา แล้วให้อ่านโจทย์แล้วดูว่าตรงไหนคือปัญหา แล้วค่อยๆ แกะไปทีละปม มาสู่ขั้นที่สองคือ ติดอะไรอยู่ แล้วตัวแปรที่ติด หาได้จากไหน จากความรู้พื้นฐาน ตรงไหน ถ้าเด็กอ่อนความรู้ที่มาเกี่ยวข้อง ไม่ได้หมาย ความว่าเด็กทำโจทย์ข้อนั้นไม่ได้ทั้งข้อ คือเด็กทำได้ หาจุดเริ่มต้นได้ แต่ติดปัญหาตรงพื้นฐาน เราก็ไป แก้ปัญหาตรงพื้นฐาน แต่ถ้าเด็กมีพื้นฐานที่ดีแล้ว ติดตรงมุมมองจุดเริ่มต้น เราก็ไปชี้แนะ หาจุดเริ่มต้น ของปัญหา ฝึกให้เค้ามองหาจุดเริ่มต้นของปัญหา ไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นถ้าผนวกกับพื้นฐานที่ดีๆ และมองหาจุดเริ่มต้นขจองปัญหาเป็น เด็กจะแก้ปัญหาได้ โดยที่ไม่ต้องมีครูผู้สอนอยู่ข้างๆ

พี่โอไต่ : ข้อสอบแอดมิชชั่นล่าสุด 2 ครั้งที่ออกมา ชี้ให้เห็นว่า ตัวระดับความยากของข้อสอบน้อยลง นั่นหมายความว่าข้อสอบง่ายขึ้น แต่เริ่มมีการนำ มุมมองมาใช้ พูดง่ายๆว่าถ้าท่องวิธีทำมาไม่มีทางทำได้ แต่ถ้าอ่านโจทย์แล้วสรุปว่าอะไรคือปัญหา บวกกับการฝึกทำข้อสอบเก่าให้ชำนาญระดับหนึ่ง เค้าจะทำได้ไม่ต่ำกว่าครึ่งหนึ่ง เพราะครึ่งหนึ่งของข้อสอบแอดมิชชั่นล่าสุด เป็นข้อสอบเก่าแต่ว่าเล่นลูกเล่นของมุมมอง มากกว่าเล่นลูกเล่นของความอึด

พี่โอไต่ : ก็อยากให้น้องๆ มองคณิตศาสตร์ว่ามันเป็นเรื่องของการเรียนรู้ น้องใช้เวลาในการเรียนรู้เพิ่มขึ้น น้องก็สามารถทำโจทย์ได้เพิ่มขึ้น เพราะฉะนั้นการที่น้องบอกว่า คณิตศาสตร์ยาก พี่อยากให้น้องเปลี่ยนมุมมองว่า เรายังใช้เวลากับมันไม่เพียงพอ ลองใช้เวลากับมันดู แล้วถ้าไม่เข้าใจ ให้ถามผู้รู้ที่อธิบายเราได้ แล้วน้องจะรู้ว่า คณิตศาสตร์ไม่ใช่เรื่องยาก แต่คณิตศาสตร์เป็นเรื่องสนุก ที่หาคำตอบไม่มีวันหมดในชีวิต น้องจะหาคำตอบจากมัน ไปเรื่อยๆ แล้วน้องจะสนุกกับมัน เหมือนที่พี่สนุก กับมันครับ