เปิดใจ 4 รุ่นพี่ จากเด็กธรรมดา กลายเป็นเด็ก Inter

     สวัสดีครับ.. ช่วงนี้กระแสการสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในคณะหลักสูตร Inter กำลังมาแรงแซงทาง 3 แพร่งเลยนะครับ  ไม่ใช่แค่
เด็กนานาชาติเท่านั้นที่สนใจ แต่เด็กสายศิลป์ที่เกรด Eng ยังไม่ไหว-
จะเคลียร์ ก็ยังฟิตสู้ตายที่จะไปสอบเข้าด้วย เอ๊ะ มันมีอะไรดีนะ

     วันนี้ พี่ลาเต้ เลยมี 4 รุ่นพี่คนเก่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็ก ม.ปลาย เรียนสายวิทย์ สายศิลป์ธรรมดา แต่วันนี้พวกเขาสามารถสอบเข้าไปเรียนในคณะต่างๆ ของหลักสูตร Inter ได้ ว้าวๆๆ พวกเขาใช้สูตรอะไรไปสู้กับเด็กนานาชาตินะเนี่ย ไปฟังจากพวกเขากันเลยครับ

ใครเป็นใครแนะนำตัวกับน้องๆ ชาวเด็กดีหน่อยครับ

นิ้งหน่อง : สวัสดีค่ะ ชื่อนิ้งหน่อง ณัฐธยาน์ เจริญวัฒนาพินิชค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี หลักสูตรนานาชาติ ปี 1 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยค่ะ

เม็ดทราย : สวัสดีค่ะ น้องๆ ชาวเด็กดี พี่ชื่อเม็ดทราย นันท์นภัส เนรกัณฐ์ ตอนนี้เรียนที่คณะศิลปศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ ภาค Inter ปี 2 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ค่ะ

เกียร์ : สวัสดีครับ ชื่อเกียร์ สสิน จันทร์แจ่มจรัส เรียนอยู่ปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ ภาค Inter จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยครับ

แม็ท : สวัสดีครับ ชื่อแม็กครับ ภวินทร์ นิศามณีพงษ์ อยู่คณะบริหารธุรกิจ หลักสูตรนานาชาติ Inter มหาวิทยาลัยมหิดล ปี 1 ครับผม

เป็นเด็ก ม.ปลาย ภาคไทยอยู่ดีๆ ทำไมถึงอยากมาเรียนภาค Inter ครับ

นิ้งหน่อง : เรียนแผนศิลป์ญี่ปุ่นมาก่อนค่ะ ที่เตรียมอุดมศึกษา ตอนนั้นเกรดก็ประมาณ 3.2 ตอนนั้นก็ตั้งใจว่าอยากจะเรียนมหาวิทยาลัยที่จุฬาฯ หรือไม่ก็ธรรมศาสตร์ ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะสอบเข้านิเทศศาสตร์หลักสูตรปกติ แต่พอมาเจอ GAT PAT ปี 53 ซึ่งที่รู้ๆ กันอยู่ เราก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยมั่นคง 555 ก็เลยว่าอินเตอร์ดีกว่าไหม อีกอย่างเราก็เคยเรียน EP มาตอน ม.ต้น ก็พอมีทักษะอยู่บ้าง ก็เลยคิดว่าไม่น่ากลัวเท่าไหร่
ที่มาเลือกเรียนบริหารก็เพราะอยากช่วยคุณแม่ที่ทำธุรกิจส่วนตัวด้วยค่ะ

เม็ดทราย : อยากเรียนนิเทศเหมือนนิ้งหน่องเลย 555 คือสาเหตุที่กระโดดมาเรียน Inter ก็เพราะว่าตอน ม.ปลายเป็นเด็กศิลป์คำนวณ  แต่กลัวเลขมาก ที่เลือกเรียนนิเทศตอนนั้นคือ ต้องการหนีเลข ก็เลยหาคณะที่ไม่มีเรียนเลข ประกอบกับตอนนั้นก็อยากเรียนธรรมศาสตร์ด้วย แต่แม่ยื่นคำขาดไว้ว่าหากธรรมศาสตร์ต้องไปเรียนที่รังสิตแม่ไม่ให้ไป ถึงติดคณะที่ชอบก็ไม่ให้ ก็เลยเหลือ Inter ที่เรียนท่าพระจันทร์ก็เลยลองสอบดู อย่างสาเหตุที่มาเรียน Inter เพราะคิดว่า O-NET มันยากด้วย เห็นรุ่นพี่ๆ บ่นกัน เลยหาทางเบี่ยงดู

เกียร์ : เกียร์จบจากสาธิตจุฬาครับ ก็เรียนแผนวิทย์คณิตมา ตอนนั้นก็ยังไม่ชัวร์ในตัวเองเหมือนกันครับว่าจะเรียน Inter หรือเปล่า แต่ในใจลึกๆ ก็คิดมาตลอดว่าอยากเปลี่ยนแนวการเรียนบ้าง เพราะเรียนภาคไทยมาตลอด ตอนแรกก็กลัว แต่ก็อยากลองดู ปรากฏว่าไปสอบก็ติดครับ ก็เรียนทุกอย่างเหมือนภาคไทย แต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษนั้นเอง

แม็ท : เอาจริงๆ คือเรียนสายวิทย์ไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับ มันเครียดมาก เกรดก็ค่อนข้างไม่ดีด้วย คิดดูอยู่ ม.ปลาย แต่ได้เกรดเฉลี่ยรวมประมาณ 2 กว่าๆ ก็เลยคิดว่าหากต่อมหาวิทยาลัยจะหนีไปเรียนคณะด้านบริหารฯ ที่ตัวเองชอบ และก็ตั้งใจว่าจะเลือกเรียนอินเตอร์ด้วย เพราะชอบภาษาอังกฤษ ไม่ถึงขนาดเทพมาแต่พอเขียนอ่านได้ แต่สาเหตุหลักๆ ที่มาเรียน Inter ก็คือ เขาไม่เอาเกรดนั้นเอง เป็นโอกาสดีของคนเกรดน้อย อิอิ

พอสอบติดเข้าไปเรียน ภาค Inter เป็นยังไงบ้างครับ เหมือนกับที่คิดไหม

นิ้งหน่อง : ไม่เหมือนเลยค่ะ เข้าไปคิดว่าจะชิวกว่านี้ ตอนแรกนึกว่าจะได้เจอครูฝรั่งล้วนๆ แต่ก็มีคนไทยมาสอนบ้าง แต่ก็ดีนะคะ เพราะจะได้อธิบายศัทพ์ที่ยากๆ ได้ อย่างที่คณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี จุฬาฯ ภาค Inter นิสิตจะแบ่งเป็น 6 เซก บางกลุ่มอาจจะมาเจอกันบ้าง เพื่อนๆ ที่มาเรียนก็มีทั้งเด็กนานาชาติ และเด็กไทย เวลาคุยกับอาจารย์ก็คุย ENG แต่คุยกับเพื่อนก็ภาษาไทย 555 สิ่งที่ภาค Interกับภาคไทยต่างกันก็คงจะเป็นเวลาเรียนเราจะเปิดหลังเขา ไม่ค่อยได้เจอกับเขาด้วย แต่กิจกรรมก็เหมือนกันเลย ส่วนหนังสือต่างกันมาก ของเราเป็นหนังสือฝรั่งมาเลย หนามากๆ

เม็ดทราย : ก็ไม่ต่างจากที่คิดมากนะค่ะ ภาค Inter ก็จะอารมณ์ประมาณเด็กอินเตอร์ มีแต่เด็กนานาชาติ เด็กเมืองนอก และก็อารมณ์จบจากนอกที่อายุน้อยกว่าเรา แต่ฉลาดกว่าเรามาก 555 อาจารย์ที่สอนส่วนมากก็ต่างชาติ ตั้งแต่เรียนมามีครูไทยคนเดียว แต่เชื่อไหมว่าตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองโง่ที่สุดในห้อง และเด็กไทยส่วนใหญ่จะรู้สึกแบบนี้ อย่างเด็กไทยกับเด็กนอกก็อยู่คนละแก๊งกันเลย เขาไม่คุยกับคนไทย ภาษาไทยก็ไม่พูด เขาก็อารมณ์ประมาณนั้นอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่เขารังเกียจนะ เพียงแต่เขาก็คงสะดวกพูดอังกฤษ เหมือนที่เราสะดวกพูดไทย แต่ก็มีแบบสื่อสารกับอาจารย์ไม่รู้เรื่องเป็นบางที เช่น ครูญี่ปุ่น ที่ออกสำเนียงไม่ชัด เด็กบางที่จะชิน แต่เราไม่ชิน ประมาณนี้ค่ะ

เกียร์ : ที่วิศวกรรมจุฬาฯ Inter ครูที่สอนจะเป็นชาวต่างชาติเกือบหมด เพื่อร่วมชั้นหลังจากมองหน้าแล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ส่วนใหญ่เป็นเด็กสาธิต เด็กเตรียมทั้งนั้น แต่ก็มีเด็กนานาชาติมาบ้าง เวลารวมกลุ่มเพื่อนก็จะคุยกันด้วยภาษาไทยหมดเลย ส่วนเด็กนานาชาติที่มาเรียนเขาก็ไม่พูดไทยไม่ค่อยได้ ก็จะอยู่อีกกลุ่มไปครับ บรรยากาศไม่เครียดมาก เน้นมิตรภาพมากกว่า

แม็ท : ต่างจากที่คิดไว้เยอะเลย เพราะ Inter ที่มหิดลเรียนยากเหมือนกันครับ คนที่สอนจะเป็นครูฝรั่งหมดเลยทุกชั้นปี เพื่อนๆ ร่วมชั้นก็มีคนต่างชาติเยอะด้วยด้วย ไม่ค่อยมีเด็กไทยเท่าไหร่ เราก็สื่อสารกับเขา  โอเค เพราะเขาก็พูดภาษาไทยได้บ้าง แต่ปัญหาที่พบบ่อยก็คงจะเป็นตอนเรียนหากครูที่สอนจะเป็นต่างชาติแบบสำเนียงยุโรปที่ไม่คุ้นหูมันก็จะทำให้เราฟังยาก ก็แอบไปถามเอาจากเพื่อนๆ ประมาณว่าช่วยๆ กันครับ

ทราบมาว่าตอนสอบเข้า Inter ทั้ง 4 คนมาเรียนที่ A Plus ด้วย

นิ้งหน่อง : ใช่ค่ะ ตอนสอบก็พึ่งที่นี่เลย 555 รู้จักตอนเดินมาเที่ยวจามจุรีกับคุณแม่ เห็นว่าสะดุดตาเลยเดินเข้ามาถาม ก็ดูโปรแกรมว่ามีสอนไรบ้าง ก็เลยคิดว่าน่าสนใจ คอร์สที่ลงตอนนั้นก็ CU-TEP CU-AAT Writing และ TOFEL ค่ะ ก็ได้เรียน กับ อ.อู๊ด ชอบตรงที่แกจะบอกว่าเราเด่นตรงไหน เราด้อยตรงไหน บอกเทคนิค สอนให้เราเข้าใจข้อสอบ พอไปทำก็เลยไม่ค่อยกลัวมาก คืออย่างเรียนที่โรงเรียนภาคไทยเวลาในคาบ 50 นาทีมันก็ไม่ทัน แต่พอมาเรียนอาจารย์สอนตั้งแต่อ่าน พูด เขียน อย่างคำว่าสปาเก็ตตี้ คำง่ายๆ ที่หลายคนพูดผิด เราก็ถูกสนถูกแก้จนถูกได้ จนสอบติด Inter ได้ในที่สุด

เม็ดทราย : ใช่ค่ะ เรียนทุกคอร์สเลย 555 เรียนเยอะมากๆ ทั้ง CU-TEP CU-AAT และอื่นๆ อีกเยอะมากๆๆ รวมแล้วประมาณ 8 คอร์ส คือเพื่อนมาเรียนก่อน แล้วเขาก็มาแนะนำก็เห็นว่ามันน่าสนใจดี มันต่างจากที่โรงเรียนอะค่ะ อย่างที่โรงเรียนเขาก็สอนเพื่อเตรียมให้เด็กไปสอบแอดมิชชั่น แต่เราอยากเรียน Inter เขาไม่สอนเพื่อสอบแบบนี้ ก็เลยต้องมาหาที่เรียนพิเศษ และที่ A Plus สอนแล้วเอาไปใช้ได้จริงอะค่ะ ถึงจะไม่เป๊ะ แต่ก็เป็นแนวได้ดีเลย เรียนที่นี้เรียนแบบเดี่ยวด้วย มันได้ตรงสมาธิล้วนๆ เลย

เกียร์ : มาเรียนกับเพื่อนตั้งแต่ ม.5 เลยครับ เรียนคอร์สเป็นกลุ่มเล็กๆ ก็ลง CU-TEP CU-AAT ครับ ที่นี่เหมือนบ้าน อ่านหนังสือได้ นอนได้ 555 นอนมาแล้วด้วย และเรียนกลุ่มเล็กมันไม่ต้องเกรงใจใคร สงสัยก็ถามได้เลย มันเลยเข้าใจครับ

แม็ท : ใช่ครับ มาเรียนตั้งแต่ตอน ม.5 รู้จักที่นี่ เพราะเพื่อนที่สาธิตจุฬาฯ ชวนมาเรียน ก็เลยมาเรียนกับเพื่อน ตอนนั้นลงเรียนคอร์ส
CU-TEP และ CU-AAT ครับ เพราะคิดไว้แล้วว่าจบ ม.6 จะไปสอบเข้า Inter มาเรียนที่นี้ก็ได้เรียนกับ ป้าอู๊ดครับ แกก็สอนทุกอย่างที่เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ เรียนแล้วมันมีจุดมุ่งหมายมากกว่าตอนเรียนสาธิตจุฬาฯ ครับ และมันใช้ได้จริง กินฟรีตลอด ไม่เครียดมาก

สุดท้ายให้ฝากกำลังใจน้องๆ ที่อยากจะเรียน Inter หน่อยครับ

นิ้งหน่อง : ขอให้ตั้งใจ ถ้าเป็นอินเตอร์อยู่แล้วก็ขอให้มีสมาธิมากๆ ส่วนหากเป็นเด็กภาคไทยก็ขอให้ตั้งใจมากๆ เช่นกัน ครั้งหนึ่งพี่ก็เป็นเด็กภาคไทย และสอบเข้ามาได้เชื่อว่าน้องๆ ก็ต้องทำได้ พี่แนะนำ
หากมีโอกาสให้เรียนพิเศษไปเลย เพราะที่โรงเรียนสอนส่วนใหญ่ก็จะเน้นแกรมม่าเป็นหลัก แต่พอเรียนพิเศษมันจะช่วยให้รู้มากขึ้น และตรงประเด็นด้วย ยังไงก็ขอเอาใจช่วยค่ะ

เม็ดทราย : ขอให้ตั้งใจ โดยเฉพาะการเลือกคณะ เลือกให้ดี และเหมาะกับตัวเองที่สุด ภาค Inter ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือก คิดว่าไหว
ก็ลองมาเรียนดู มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่หลายคนคิด แต่หลายคนก็สามารถทำมันสอบเข้ามาเรียนได้ ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ค่ะ

เกียร์ : 2 คนแรกพูดมาหมดแล้ว 555 งั้นขอโปรโมทคณะตัวเองแล้วกัน คือฝากถึงน้องๆ ที่อยากเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ Inter ของจุฬาฯ นะครับ ก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจ ความจริงเรียนเหมือนภาคไทย แต่ต่างกันแค่เรียนเป็นอังกฤษนั้นเอง จนทำให้เราฝึกภาษาไปในตัวด้วยครับ

แม็ท : เอาใจช่วยน้องๆ นะครับ ลองเริ่มฝึกภาษาอังกฤษ ขยันหน่อยก็ทำได้แน่นอน อย่างเทคนิคที่พี่ใช้ก็จะอาศัยเรียนพิเศษเพื่อไม่ให้อ่านไปแบบวนๆ ต้องการอะไรที่ตรงประเด็น ส่วนอยู่บ้านก็ลองหาหนังฝรั่งมาดู ช่วยฝึกสำเนียง และภาษาได้ดีครับ สู้ๆ เอาใจช่วยน้องๆ ที่อยากเรียน Inter ทุกคนครับ

     เอาล่ะครับ ได้ทราบประสบการณ์เส้นทางของพี่ๆ ทั้ง 4 คนจากเด็กมัธยมธรรมดา จนฝ่าฟันสู่มหาวิทยาลัยในคณะ Inter กันแล้ว ไม่ยากเกินไปใช่ไหมครับ พี่ลาเต้ ก็ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องๆ ที่มีฝันอยากเรียน Inter สมหวังในคณะในฝันทุกคนคร้าบ สู้ๆๆ