สวัสดีจ้าชาว Dek-D.com ปิดเทอมกันสักที หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการสอบที่ผ่านไป หลายคนหลั่นล้าอยากจะเฮฮาให้หายอยาก โปรแกรมในหัวเกิดขึ้นมากมาย ว่าจะทำนู่นทำนี่ แล้วน้องๆ หล่ะคะ มีโปรแกรมจะทำอะไรกัน อิอิ ช่วงปิดเทอมอย่างนี้ มีน้องๆ บางกลุ่มยังฟิตจัด ไปลงกวดวิชากันคนละคอร์สสองคอร์สแล้วแต่ความอึด บางคนอาจจะคิดว่า โห่ยยย ไปกวดวิชาจะสนุกตรงไหน เครียดกว่าเดิมอีก แต่พอพี่แนนไปคุยกับน้องๆ กลุ่มที่ไปกวดวิชา ก็เลยได้รู้ว่า นอกจากบางคนจะไม่เครียดแล้ว ยังเจอเรื่องสนุกๆ ประหลาดๆ ในแต่ละครั้งที่ไปเรียนด้วย !!! จะมีเรื่องอะไรบ้าง วันนี้พี่แนนก็มี 3 เรื่องเด็ด จาก 3 สาว ผู้เข้ารอบโครงการ BRAND'S Admission Reality ปี 3 มาเล่าให้ฟังกันทั้งนั้น ว่าแล้วก็ลองไปฟังกันดีกว่าค่ะ ^_^  คนแรก ประเดิมกันที่น้องนิ - ณัฐนิชา ธนิสสร ม.6 รร.สตรีวิทยากับเพื่อนร่วมห้องที่แนวสุดๆ !! "วันนั้นนิไปเรียนชดเชย อ.อุ๊รอบเย็นที่งามวงศ์วาน ห้องใหญ่คนก็ไม่ค่อยมี ก็เลยได้เลือกที่นั่งที่ห่างกันมากแบบเป็นส่วนตัว ซักพักก็มีผู้ชายคนนึงเปียกฝนเข้ามาในห้องเค้าก็มานั่งข้างๆ ติดกับนิแล้วก็นั่งเป่ามือตัวเองดังมาก "ปู้ดๆ" ทำหัวสั่นหัวครอนแบบเค้าหนาวเว่อร์ นิก็เริ่มรู้สึกแปลกตะหงิดๆ จะออกก็ออกไม่ได้เพราะนินั่งในสุดติดกำแพง สักพักก็เค้าหยุด แล้วเขาก็ทำโจทย์ล่วงหน้าที่อาจารย์อุ๊กำลังสอนไป นิก็ทำเหมือนกันเพราะมันเป็นแทนเลขธรรมดา ก็นั่งทำไปแก้ง่วง เค้าก็หันมาดูนิแล้วก็ทำท่าแบบ เห้ยไม่เหมือนกัน แบบชะโงกมาดูบ่อยมากดูลุกลี้ลุกลน เค้าก็ งง ว่าทำไมเค้าผิดแต่ซักพักนิก็รู้ว่าเค้าเข้าใจแล้ว เมื่อเสียงของเค้าดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ "อ๋อออออออออออ" 5555555 นั่งไปนั่งมาเริ่มเอาหูัฟังขึ้นมาฟังเพลงค่ะ ฟังไปก็เอาปากกามาเคาะโต๊ะตีเป็นกลอง นิก็รำคาญมากแต่ก็ยังไม่แปลกเท่าไหร่เพราะก็เห็นคนทำบ่อย ซักพักความแปลกเริ่มเพิ่มขึ้นค่ะ เค้าวางปากกา นิก็หลงดีใจ แต่เค้าเปลี่ยนเป็นเอามือมาทำเป็นเล่นกีต้าค่ะเล่นแบบเมามันมากกกกกกกกก  หลับตาเขย่าหัวด้วยอะ พอถึงเวลาเลิกเรียนกลับบ้านนิก็โล่งอกมาก กลัวว่านั่งอยู่ดีๆจะมาชวนไปเป็นนักร้องนำซะแล้ว - -' " (แหม...น้องนิน่าจะคุยกับเพื่อนคนนี้ต่อนะคะ จะได้เป็นนักร้องนำให้เค้าจริงๆ ไงคะ อิอิ) คนต่อมา น้องทราย - กันตรัตน์ นามสมมุติ (ทราย) ม.6 รร.เตรียมอุดมพัฒนาการ กับเรื่องประหลาดๆ ของแฟชั่น และมุมลับเฉพาะกิจ!! "ตอนไปเรียนก็จะได้เห็นบางคนแต่งตัวแปลกๆ แบบมัดมวยไว้บนหัว เหมือนพวกดาราเกาหลีในเน็ต ที่เขาโฆษณาเสื้อผ้าค่ะ แต่ว่าเหมือนเชือกกล้วยมามัดอะ ทีนี้เป็นข้าวต้มมัดเลยบนหัว (ฮ่าๆ) แต่เขาดูมั่นมาก ไม่แคร์สื่อ บางคนก็ใส่เสื้อซีทรูสีดำ ด้านหลังเป็นซีทรูนะ แต่ด้านหน้ามีผ้าปิดๆ พอมองด้านหลังทีนี้ เห็นสายเสื้อในเต็มๆ คนมองกันให้พรึ่บ (โหว เซ็กซี่ชะมัด) บางคนก็เสื้อคอกว้างมาก แล้วคือคนนั้นเขาอ้วนๆ หน่อย พอลุกที ก้มหยิบกระเป๋าเงิน เสื้อย้อย เห็นหมดเลย เพื่อนเขาก็เอามือดึงเสื้อขึ้นให้ แต่ไม่ทันแล้ว"  (เหวอ!! แต่งกันขนาดนี้เลยหรอคะ ถ้าพี่แนนแต่งบ้าง สงสัยน้องๆ เดินผ่านแล้วปวดตับแน่นอน เหอๆ ) และสาวน้อยคนที่สาม น้องนาอีฟ - ปรัชญาลักษณ์ ชูชัย ม.6 รร.สายปัญญา ในพระบรมราชินูปถัมป์ กับเรื่องหลอนๆ ของคนนั่งข้าง!! "ช่วงเรียนพิเศษที่อีฟเคยเจอ ประมาณปิดเทอม ม.4 ตอนนั้นไปเรียนฟิสิกส์ค่ะ เป็นครั้งแรกที่เคยเรียนกวดวิชาแบบวิดิโอรอบเช้าซะด้วย คนที่นั่งข้างอีฟเป็นผู้ชายหน้าตามึนๆ คนนึง ใส่แว่นหนาเตอะ ตอนแรกก็ไม่ได้มีอะไรมาก พอนั่งเรียนไปสักพัก ก็เริ่มได้ยินเสียงแปลกๆ ลอยมาตามลม จับใจความได้ประมาณว่า "ซุปเปอร์ไซย่าอยู่ญี่ปุ่นนนน" อีฟก็งงๆคิดว่าหูฝาด สักพักนึงมาอีกแล้ว "โคอะล่ามาชเป็นเพื่อนโดเรมอน" ฮื้มมม?? หลังจากนั้นเริ่มตามหาเสียง สรุปได้ว่ามาจากผู้ชายที่นั่งข้างๆ หลับแล้วก็ละเมอค่ะ แล้วเยอะมาก บ่อยมากเกือบทุกวัน บางวันมันเป็นช่วงที่ทั้งห้องเงียบๆ เขาก็ละเมอขึ้นมา ทำเอาขำน้ำตาแทบเล็ด จนเขาตื่นขึ้นมาก็ทำหน้างงๆไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป เป็นเรื่องโด่งดังกล่าวขานกันในหมูคนเรียนวีดิโอรอบนั้นไปเลย"  (ถ้าเป็นพี่แนนต้องละเมอประมาณ "พระอภัยมณีเป็นเพื่อนหนุมานนนน" หรือไม่ก็ "ขุนช้างขุนแผนอยู่สุพรรณณณณณ" แน่ๆเลย...) โอ้โห แต่ละเรื่องของน้องๆ ที่ไปเรียนเด็ดๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ คราวนี้ ลองมาฟังเรื่องสนุกๆ จากติวเตอร์กันบ้าง พี่แนนได้ไปคุยกับพี่หมุยและพี่ป่าน ติวเตอร์ไทย-สังคม แห่งโรงเรียนกวดวิชาคุรุวิทย์ มาค่ะ แต่ละเรื่องรับรอง แซ่บ!! ไม่แพ้ของน้องๆเลยค่ะ ฮ่าๆ พี่หมุย "ที่เคยเห็นก็คือ มีน้องมาเรียนคอร์ส self เรียนจากคอมพิวเตอร์ เค้าก็จะพูดตอบไปกับจอ ซึ่งคนฟังอยู่ข้างนอกก็จะแปลกใจว่า เอ๊ะ น้องเป็นอะไร น้องทำอะไรกับคอมพิวเตอร์อะ เพราะน้องจะตอบเสียงดังมากๆ 555 แต่พี่ก็คิดว่าดีนะ พี่เคยคุยกับเค้า คือถ้าเราไม่อายคนอื่น พูดตอบออกมามันก็ได้กับตัวเอง เหมือนเป็นการทบทวนและให้ความสนใจกับการสอน ดีกว่านั่งฟังไปเรื่อยๆ พี่ว่าก็น่ารักดีนะ เราไม่ได้ยิน แต่น้องเค้าก็ยังตอบ ฮ่าๆ" พี่ป่าน "ส่วนใหญ่ของพี่อยู่ในบทเรียน อย่างตอนสอน ม.สอง เรื่องพระสุริโยทัยขาดคอช้าง พี่ก็ถามน้องว่า ขาดคอช้างแปลว่าอะไร พี่ก็ไม่ได้คาดหวังคำตอบอะไร 55 แต่ทุกคนในห้องตอบเหมือนกับหมดว่า ขาดคอช้าง หมายถึง ไม่มีคอช้าง พี่ก็ฮา ประทับใจมาก เพราะพี่ไม่คิดว่าน้องไม่เข้าใจ ก็ตอบมาตรงๆ ซื่อๆ ก็เลยสอนน้อง บอกจด ขาดคอช้างหมายถึง ถูกฟันตายบนคอช้าง ขณะนั่งอยู่บนช้าง ก็จะเป็นเรื่องพวกคำตอบที่ไม่คาดคิดนี่แหละค่ะ 555 อย่างครั้งนึงพี่สอนเรื่องช้างเอราวัณ ซึ่งมันจะมีบทพรรณาว่า ช้างเอราวัณมีกี่หัว แต่ละหัวมีกี่งา ในงาจะมีนู่นนี่เยอะไปหมด มีกี่สระบัว ในสระบัวมีกี่กอบัวอยู่ แต่ละกอบัวมีดอกบัวกี่ดอก มีกลีบบัวกี่กลีบ แล้วแต่แต่กลีบนางฟ้าอยู่ แล้วนางฟ้าก็มีบริวารอยู่ เบ็ดเสร็จคูนไปมา พี่ก็ถามว่า ทั้งหมดแล้ว มีกี่กลีบบัว มีนางฟ้ากี่คน มีบริวาณกี่คน แต่เด็กเค้าสามารถคูณได้เร็วมาก ตอบขึ้นมาได้เลย พี่ก็แบบ คิดเลขได้แบบนี้ มาสอนพี่บ้างเหอะ 555 คือเค้าคิดตามไปขณะที่เราพูดให้ฟังนะ" แต่ละเรื่องนี้ ถ้าพี่แนนเจอเอง สงสัยทำอะไรไม่ถูก ต้องวิ่งออกไปฮาในห้องน้ำแน่ๆ แล้วน้องๆ ชาว Dek-D.com หละคะ เคยเจอเรื่องแปลกๆ ประหลาดๆ อะไรกันบ้าง ลองเอามาเล่าแชร์ให้เพื่อนๆ ฟังกันบ้างนะคะ จะได้หัวเราะยกเว็บเลย อิอิ   ภาพประกอบ : http://www.engadget.com
|
แฉ!! เรื่องไม่คาดคิดตอนไปกวดวิชา(มีจริงหรือเนี่ย?)
พี่แนน
- Columnist
พี่ใหญ่ฝ่ายกิจกรรมด้านการศึกษา และฝ่ายดูแลสุขภาพจิตของน้องๆ ในทีมให้เป็นปกติ
87 ความคิดเห็น
มีผู้ชายคนนึงที่นั่งอยู่แถวข้างหน้าเรา เขาเป็นคนที่อะไรสุดมาก
เวลาเรียนก็ตอบเสียงดังอย่างมั่นใจ(แม้จะผิดก็ตาม)
แต่ซักพักเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาใส่หูฟังฟังเพลง
ตอนแรกก็ฟังดีๆ ไม่มีอะไร ซักพัก ก็ร้องเพลงซะลั่นห้องเลย เหมือนอินมาก(555)
แล้วเราเรียนห้องเล็กที่แอพพรายด์วรรณสรณ์ที่ติดกับทางไปห้องน้ำอ่ะ
ถ้าคนเคยเรียนนี่จะรู้ว่ามันเล็กจริงๆ ใครพูดได้ยินหมด
คอร์สนี้ยังไม่หมด คนที่นั่งแถวถัดจากเรา เป็นผู้ชาย เขาชอบเอาPSPมาเล่น
เล่นทุกวัน แต่ปกติก็จะใส่หูฟังเล่น แต่วันนั้นไม่รู้พี่แกครึกอะไร ถอดหูฟังเล่น
แล้วทุกๆ3วิ จะได้ยินเสียง"เฮ้ยๆๆ" "เหวยยยยยย" "แย๊ก"
อะไรประมาณนี้ ตอนนั้นเราหงุดหงิดมาก แต่ตอนนี้มานั่งนึกก็ฮาดี
5555555555555555555555555555555555555555555555
ไม่จบแค่นั้น พอเราไปเรียนภาษาอังกฤษเราก็ยังเจอผู้ชายคนนั้นอีก ทีนี้เค้ามานั่งข้างหลังเราค่ะ เราก็พยายามไม่สนใจอะไร แล้วจู่ๆ เค้าก็สะกิดเรา เราก็เลยหันไปมอง เค้ายิ้ม แล้วพูดว่า "เธอๆ ขอโทษนะ ขอยืมยางลบหน่อยสิ" เราเหวอไปสักพัก แล้วก็หยิบยางลบให้เค้า จากนั้นเค้าก็พูดว่า "ขอบคุณนะ เธอมีเครื่องเขียนเยอะจัง เราขอยืมดินสอ ปากกา แล้วก็ไฮไลท์ด้วยสิ" ตอนนั้นเราก็เหวอยิ่งกว่าเดิมอีก เราก็เลยถามเค้าว่า "เราเคยรู้จักกันด้วยหรอ -*-" เค้าก็ตอบกลับมาว่า "อ้าว...ก็เราเรียน อ.อุ๊ ด้วยกันไง นั่งติดกันด้วย แบบนี้ผมถือว่าเราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ" จากนั้นเราก็ยื่นดินสอ ปากกา ไฮไลท์ให้เค้าอย่างงงๆ .... 'คนแบบนี้ก็มีในโลกด้วย'
5555555555555555555
โอ้ คห.13 เจอแบบแนวมาก ดีนะเม่ตอบกลับมาว่า "ก็กูร็อคอ่ะ" ข้าน้อยเจอบ่อยล่ะ