3 เรื่องที่เด็กไทยควรรู้!! ก่อนเลือกติวเตอร์ "ตัวต่อตัว"

แชร์ประสบการณ์เป็นพี่ติวเตอร์

เริ่มสอนครั้งแรกตอนอยู่ ม.6  สอนติวชีวะให้น้อง ม.4 ไปสอบโอลิมปิก
เพราะตัวเองสอบติดทั้ง สอวน สสวท  แล้วอยากหาทายาท
(โรงเรียนเราอยู่ต่างจังหวัด ห่างไกลที่เรียนพิเศษ ไม่ค่อยมีใครได้เรียนกัน)

แต่สอนฟรีนะ  สอนตอนเย็นทุกวันจนรู้สึกว่าชอบการสอนมาก
พอเข้ามหาลัยมีคนชวนมาสอนติวเตอร์ต่อเลยมาสอนด้วย

ช่วงแรกๆ เกร็งๆ สอนไม่ค่อยเป็น  พูดตะกุกตะกัก
พอน้องไม่เข้าใจก็เครียด  สุดท้ายรู้สึกว่าน้องไม่รู้เรื่องเลยไม่กล้าเก็บค่าสอน
แล้วก็เฟล หยุดสอนไปพักนึงเลย  เปลี่ยนไปทุ่มเททำกิจกรรมคณะแทน

จนพอช่วงน้ำท่วม มหาลัยปิดยาว มันว่างมาก  เลยลองหางานพิเศษทำ
ลองสมัครเป็นติวเตอร์ดู   เคสแรกถูกส่งมาสอนน้องเรียนนานาชาติที่ภาษาไทยไม่ได้เลย  ต้องทำการบ้านหนักมากที่จะสอนทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษ
คราวนี้พยายามฝึกพูด ทำสไลด์ ทำทุกอย่างให้น้องเข้าใจให้ได้
จนสุดท้ายก็ผ่านไปได้  ติวจนน้องกลายเป็นท็อปชีวะของห้อง และได้ A+ 

พอเริ่มสอนเข้าใจได้ก็รับงานต่ออีกเยอะแยะ  เราไม่เน้นเงิน เน้นสอนให้เข้าใจ
สอนเกินไปเป็นชั่วโมงก็ไม่คิดตัง และทุกครั้งสอนเสร็จจะฝากข้อสอบให้กลับไปทำตลอด       สิ่งที่รู้สึกภูมิใจมากที่สุดและไม่รู้สึกเหนื่อยกับการสอนเลยก็คือการติวจนน้องได้ท็อปกันเยอะมาก  ไม่คิดว่าจะสามารถสอนจนน้องๆเก่งกันได้ขนาดนั้น
เราว่าความจริงชีวะไม่ยากเลย แค่ต้องการความเข้าใจเท่านั้น
การจำถึงแม้จะเยอะ  แต่ถ้าจำด้วยความเข้าใจและรู้ที่มาที่ไปก็ไม่ยากเลย

พอทำจนได้ credit ของตัวเอง  ตอนนี้ก็ไม่ต้องออกไปหางานเองแล้ว
เพราะมีแต่คนติดต่อเข้ามาขอให้ไปสอนแทน  เพราะรู้จักมาแบบบอกต่อ
ทั้งเด็กไทย เด็กนานาชาติ หรือแม้แต่เด็กที่เรียนอยู่ต่างประเทศ
จากตอนแรกที่เคยกลัวการสอนเป็นภาษาอังกฤษ ตอนนี้กลับชอบมากแทน เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้ภาษาไปในตัว  รู้สึกskillในการฟังการพูดอังกฤษดีขึ้นมาก  แล้วอีกอย่างการสอนทำให้เราได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กับน้องหลายๆคน  ทำให้โลกกว้างขึ้นเยอะเลย


การออกมาทำงานอย่างนี้ทำให้เรารู้สึกดีมากๆและได้ข้อคิดว่า
เวลาทำอะไร ขอให้ทำเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบและถนัด ผลลัพธ์จะออกมาดีเอง  ^^

คห.3 ครูที่จิตใจดีๆก็มี บางคนก็ไม่ได้หวังเงินอย่างเดียวหรอกนะ ถามว่าทำไมต้องติว ? ลองไปดูที่โรงเรียนดิ อาจารย์สอนบ้างไม่สอนบ้างเข้ามาส่วนใหญ่ก็บ่น บางวิชาก็สอนไม่ทันนักเรียนต้องอ่านเอง แล้วอีกอย่างการมีติวเตอร์ทำให้เราเข้าใจบทเรียนมากขึ้นแน่นยิ่งขึ้นต่างหาก *เด็กบางคนต้องการคะแนนที่ดีขึ้น ไม่ใช่แค่พอผ่านแต่คะแนนห่วยหรอกนะ

ถ้าไปร้านอาหารฟาสฟู้ด คงไม่เป็นอันติวแน่ๆ
(มัวแต่สนใจของกิน ฮ่าฮ่าฮ่า)

คห. 3 ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ คนบางคนเค้าก็ต้องการที่จะเก่งขึ้นค่ะ บางคนเค้าสอบไม่ผ่าน เราต้องชื่อชมเค้าที่เค้าอุตสาห์พยายามจะหาทางให้ตัวเองสอบผ่าน ให้ตัวเองได้คะแนนดีๆ ดีกว่าบางคนพอตกแล้วก็ซ่อมไม่ทำอะไรเลย

ถถ้าพี่มีเงินล้าน อยากสอนให้น้อง ๆ ฟรี ๆ แต่บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ ค่ารถต้องเสีย ยังไงก็ไม่เคยคิดค่าเรียนเป็นหมื่น เหมือนสถาบันกวดวิชาทั้งหลาย พี่เป็นคนจนเคยลำบากมาก่อน เคยขอเงินป๋าไปเรียนติว ณ วันนี้เรียนจบแล้ว ทำงานเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในมหาวิทยาลัยหลายแห่ง รับสอนตามสถาบันกวดวิชาหลายแห่ง ตอนนี้ลาออกจากการสอนในมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่อยากเบียดเบียนเวลาราชการค่ะ สอนตามสถาบันกวดวิชาก็ไม่เอาแล้วเพราะเห็นว่าเอาเปรียบเราและน้อง ๆ ที่เรียนเกินไป ออกมาสอนติวแบบตัวต่อตัวดีกว่า สนุกดี ชอบคุยกับน้อง ๆ แบบเป็นการเอง ส่วนใหญ่น้องที่มาเรียนด้วยจะแนะนำต่อ ๆ กันมา จากรุ่นพี่ ที่มาเรียนแล้ว สอบติด สอบได้คะแนนสูง ๆ ก็มีบ้างที่หาตามเนต แต่น้อยกว่าที่แนะนำกันมาแยะ ถ้าน้องสนใจก็ติดต่อพี่ได้ที่ facebook ที่ momaynaka@live.com หรือ เบอร์ 082-714-4696 ค่ะ

ถ้าไปร้านอาหารฟาสฟู้ด คงไม่เป็นอันติวแน่ๆ
(มัวแต่สนใจของกิน ฮ่าฮ่าฮ่า)

ขอแชร์ประสบการณ์จากทั้งดีและไม่ดีค่ะ ของเราและของน้อง

ตัวเราเองเคยติวเลขค่ะ ตอนมอสาม ตอนนั้นจำได้ว่าเรียนไม่เข้าใจสุดๆ แล้วจะสอบแล้ว เลยร้องห่มร้องไห้กับแม่ขอให้หาติวเตอร์ให้ด่วน

แม่ก็ ทันใจมากค่ะ วันเดียวหาได้เลย ตอนนั้นจับกลุ่มไปกับเพื่อนชม.ละ 200 ไปที่บ้านเค้า เรียนรอบแรกเพื่อนทุกคนส่ายหน้าเลยค่ะ ไม่เรียนแล้ว เพราะพี่แกสอนไปอวดไป ด่าพวกเราว่าอ่อนบ้างแหละ (ทั้งๆที่พี่แกถามมาเราก็พอตอบได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่ใช่ตอบไม่ได้ซะหมด) แถมสอนอะไรก็ไม่รู้ อุตส่าห์เอาแนวข้อสอบไปกางบอกว่าสอนแบบนี้ก่อนได้มั้ย จะสอบอยู่มะรืนแล้ว แกก็ดันบอกว่า ต้องสอนเรื่องนี้ก่อน (และเราว่ามันไม่เกี่ยวกันนะ) 2 ชม. 400 ไม่ได้ไรเลย สุดท้ายเรามาฮึดอ่านหนังสือเอง ทำข้อสอบได้แบบถูไถไม่ได้ใช้ที่เรียนมาเล๊ยยยย

พอรอบต่อมาแม่ก็ให้ไปติวต่อ ติวสอบกลางภาคค่ะ (คราวก่อนติวสอบเก็บคะแนน) เราก็เรียนไป คราวนี้ 300 แล้วเพราะเรียนคนเดียว ปวดใจชะมัดเลย พี่แกก็แบบเดิม แถมโอ้อวดอีก ไปถึงก็ให้เรารอตัวเองกินข้าว กินข้าวติดปากอีก ญาติมาเยี่ยมไปเล่นกับลูกเค้าอีก สรุปเราอารมณ์เสียมาก เสียเวลา เสียดายตังค์ เสียความรู้สึก บอกแม่เลยว่าหนูไม่เรียนแล้วค่ะ!!!

ทีนี้เราก็ไม่เรียนตัวตัวอีกเลย ไปเรียนกวดวิชาแบบห้องแทน พยายามมากขึ้น สุดท้ายก็ผ่านมาได้

มาของน้องบ้าง น้องเราติวเลขเหมือนกันค่ะ ต้องการคนสอนเลข เราก็แนะนำครูของเราที่เราค่อนข้างสนิทให้ เราไม่เคยเรียนพิเศษตัวตัวกับครูนะคะ แต่เคยเรียนในห้อง แต่เราก็เกรงใจครูแหละ คุยทีก็คุยแบบเกรงใจๆกัน 555 พอน้องเรียนเราก็ไปนั่งเฝ้า ไปช่วยงานครูเค้าบ้าง เอางานไปทำบ้าง ตอนติวกันครั้งสุดท้ายน้องเราติวเลยมาชม.นึงค่ะ เราเลยจ่ายเพิ่มไป 200 (ครูคิดชม.ละ 200 น้องเราเรียนคนเดียว) ครูไม่เอา บอกว่า ถ้าให้ไม่ต้องมาพูดกันเลย เอามาแค่ 2 ชม.พอ (400) แล้วน้องเราก็สอบผ่านมาแบบหน้าบานเลยค่ะ ตอนนี้รอลุ้นเกรดอยู่ แต่คิดว่าเลขคงได้เกรดสี่แหละ

ที่พูดมานี้ไม่ได้จะว่าพี่คนแรกนะคะ เพราะลูกศิษย์เค้าดีๆก็มีเยอะ แต่เราไม่ถูกจริตกับเค้าจริงๆ ส่วนคนที่สอง ถูกจริตอยู่แล้วล่ะ ครูเรานี่นา 555

ทำไมต้องติว? ถ้าตั้งใจเรียน?
คนเดี๋ยวนี้หาเงินกันง่ายดี ครูก็หิวเงิน
เพราะหนี้สินบานเบอะ

คห.3 ครูที่จิตใจดีๆก็มี บางคนก็ไม่ได้หวังเงินอย่างเดียวหรอกนะ ถามว่าทำไมต้องติว ? ลองไปดูที่โรงเรียนดิ อาจารย์สอนบ้างไม่สอนบ้างเข้ามาส่วนใหญ่ก็บ่น บางวิชาก็สอนไม่ทันนักเรียนต้องอ่านเอง แล้วอีกอย่างการมีติวเตอร์ทำให้เราเข้าใจบทเรียนมากขึ้นแน่นยิ่งขึ้นต่างหาก *เด็กบางคนต้องการคะแนนที่ดีขึ้น ไม่ใช่แค่พอผ่านแต่คะแนนห่วยหรอกนะ

คห. 3 ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ คนบางคนเค้าก็ต้องการที่จะเก่งขึ้นค่ะ บางคนเค้าสอบไม่ผ่าน เราต้องชื่อชมเค้าที่เค้าอุตสาห์พยายามจะหาทางให้ตัวเองสอบผ่าน ให้ตัวเองได้คะแนนดีๆ ดีกว่าบางคนพอตกแล้วก็ซ่อมไม่ทำอะไรเลย

ขอบคุณน้อง คห. 2 มากเลยค่ะที่มาแชร์ประสบการณ์กัน เพื่อนๆ น้องๆ ที่มาอ่าน ก็จะได้รู้มีข้อมูลเยอะๆ มาประกอบการตัดสินใจหล่ะ อิอิ

แต่ก็อย่างที่น้องบอกมาค่ะว่า ยังไงแล้วท้ายสุด ก็อยู่ที่ตัวของเราเองอยู่ดี ให้ติวดีแค่ไหน คนติวให้เก่งแค่ไหน ถ้าเราไม่ตั้งใจ หรือพยายาม ก็เสียเงินฟรีนะคะ ^_^

ขอแชร์ประสบการณ์บ้างนะคะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ แต่เจอแบบนี้ถึงกับเซ็ง = ="
ไปเจอสถาบันสอนพิเศษสอนแบบกลุ่มเล็กๆที่หนึ่ง แถวถนนสายไหม
เราก็ไปสมัครเรียนเลข แล้วก็ตกลงกับทางสถาบันแล้วว่าเรียนกันแค่ 3 คนนะ (ชม.ประมาณ 175 บาท)
เราก็จ่ายเงินไป พอถึงเวลาเราก็มาเรียนตามปกติ 
ปรากฏว่าวันแรกที่ไปเรียน ไม่ได้มีแค่3คน แต่กลับมีสี่คน 
เราก็เลยคิดว่าทำไมไม่เป็นไปตามที่ตกลงกัน มาวันแรกเจอแบบนี้ถึงกับเซ็ง
แต่เห็นว่าเกินมาแค่คนเดียว เราก็เลยปล่อยไปไม่อยากไปโวยวาย
พออีกอาทิตย์นึง โผล่มาอีกหนึ่งคน เราก็เริ่มโมโหละ 
ก็เลยปรึกษากับเพื่อนที่มาเรียนด้วยกันว่าจะเอายังไง แต่เพื่อนบอกไม่เป็นไรหรอก 
เราก็เลยปล่อยเลยตามเลยอีกรอบ หลังจากนั้นก็เรียนกันมาปกติ
พอผ่านไปสัก 2-3 อาทิตย์ ปรากฏว่าในกลุ่มที่เราเรียนนั้น มีถึง10คน!
เราก็เดินเข้าห้องไปด้วยอาการงงๆ แล้วเราก็ถามพวกที่มา(เกิน)ว่า จะเรียนตลอดเลยหรอ
ระหว่างถาม ในใจเราก็เดือดปุๆ ตอนนั้นโมโหมาก ตอนนั้นไม่มีสมาธิที่จะเรียนเลย
พอเรียนเสร็จเรารีบวิ่งลงไปแล้วไปถามคนที่สมัครเรียนด้วยว่า
"ทำไมถึงมีคนเรียนเกินมาตั้งเยอะ ตกลงกันไว้ว่าเรียนกันแค่สามคนไม่ใช่หรอ 
แล้วเงินที่จ่ายไปแบบนี้มันก็เกินนะสิ ทำไมไม่คืนเงิน นี่มันเกินมาเป็นพันแล้วนะ"
แต่คุณคนนั้นตอบกลับมาว่า
"อ๋อ เค้าแค่มาทดลองเรียนกัน" 
แล้วเราก็ถามต่อว่า"แต่นี่มันเกินมา2อาทิตย์แล้วนะคะ"
แล้วพนักงานคนนั้นตอบกลับมาว่า"งั้นเดี๋ยวจะชดเชยให้เรียนฟรีอีก6ครั้ง"
เราก็เลยตกลง แล้วก็ถามว่าแล้วจะได้เรียนฟรี6ครั้งเมื่อไหร่
พนักงานคนนั้นบอกว่า เดี๋ยวจะบอกเอง

พอเราเรียนจบคอรส์นั้นเราก็ไปเรียนที่นั่นอีกเลยทั้งๆคนสอนสอนดีมากกกกกกกกกก
จนบัดนี้1ปีผ่านไปยังไม่มีวี่แววว่า จะโทรมาตามให้ไปเรียนชดเชย

จริงๆแล้วไม่ได้โมโหเรื่องคนที่ไปเรียนเกินหรอก แต่โมโหตรงที่ทำไมเงินที่จ่ายเกินไปไม่คืน
เพราะมันเกินไปเป็นพัน ขนาดเราไปโวยวายไปทวง ก็ยังไม่ได้คืน เซ็งมาก

การสอนตัวต่อตัวไม่ได้เป็นแบบนี้ไปซะทุกที่ที่เห็นแก่เงิน คนที่ดีสถาบันที่ดีๆยังมีอีกเยอะ
เพราะฉะนั้นเวลาจะหาติวเตอร์ควรตัดสินใจ และเลือกแล้วเลือกอีก
เลือกไปเถอะคะใครจะหาว่าเรื่องมากก็ช่างเค้า เพราะอนาคตเรา 

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ โล่งละคะ ได้ระบาย =________________=

เราเคยติวกับนักศึกษามหาลัย พี่เขาก็คิดไม่แพง เป็นคอร์ส เป็นชั่วโมง ถ้าชั่วโมงก็ประมาณ80บาท ติวอยู่มหาลัย เราว่าเรียนแบบนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องไปกดดันกับใครว่าเราเรียนไม่เก่ง เราเรียนช้าได้ และเวลาค่อนข้างยืดหยุ่น พี่นักศึกษาที่สอนเราก็ยังติดต่อกันดี ถามข่าวคราวถึงเราจะไม่ได้เรียนแล้ว เราเรียนพิเศษ เราก็จะเลือกเรียนกับนักศึกษาอย่างเดียวเลย สบายใจ และได้ความรู้ ที่สำคัญไม่แพง ถ้าเทียบกับกวดวิชาอื่นๆ

ขอแชร์ประสบการณ์บ้างคะ
ตอนป.6
เราเคยเรียนโรงเรียนสอนพิเศษแบบกลุ่มใหญ่ๆห้องนึงก็มีเด็กประมาณ10กว่าคนได้อาจเกือบ20ด้วยซ้ำ
แล้วมันเป็นคอรส์เรียนหลายวิชาวิชานึงก็เรียน1ชั่วโมง เรียนได้แค่2ครั้งเราไม่เรียนต่อเลย เพราะเรียนไม่รู้เรื่อง คุยกันเสียงดัง เพราะบางคนมากับเพื่อน2-3คนก็คุยกัน หลังจากเหตุการณ์นี้ก็ไม่คิดอยากจะเรียนพิเศษเลย

พอม.2
วิชาอังกฤษตั้งแต่เรียนมาก็ตกตลอด พ่อเลยให้ไปถามครูที่สอนภาษาอังกฤษเราว่ารับสอนพิเศษหรือเปล่า ตอนแรกครูก็จะปฎิเสธนะ แต่เราครูที่สอนเป็นครูประจำชั้นเราพอดีเลยรับเราสอน เรียนตัวต่อตัว คิดชั่วโมงละร้อย เวลาจะมีสอบครูก็จะบอกนัดวันเวลาติวให้เราฟรีๆเลย เรามาเรียนกับครูตัวต่อตัวเราเรียนดีขึ้นสอบอังกฤษไม่ตกเลยได้เกรดดีขึ้นในวิชาอังกฤษ ตอนนั้นดีใจมากๆจนปัจจุบันเราก็ยังเรียนพิเศษภาษาอังกฤษกับครูมาตลอด

ส่วนตัวคิดว่าการเีรียนพิเศษกับตัวต่อตัวค่อนข้างดีกว่าเพราะมันทำให้เราเข้่าใจ ไม่มีใครรบกวน และครูผู้สอนก็ดูแลเราอย่างดีด้วยเพราะครูก็จะรู้เลยว่าเราเรียนตรงไหนไม่ได้ครูก็จะแก้สอนให้เราทันทีทำให้เข้าใจง่าย แต่ข้อเสียอาจก็คือเรื่องเงิน อาจจะแพงไปบ้าง แต่ก็คุ้มนะกับสิ่งที่ได้มาคะ ^^

ของเรา เรียน ติวแบบนี้ว่าอย่าเรียนเลย เราเคยเจอมาแล้ว เป็นนักศึกษาจากลาดกระบัง วิทย์เคมี ให้พี่เค้ามาติวเคมีให้ เอ่่อ เจอแบบนี้เลิกเลย คือแบบว่า เสียดายเงิน เสียดายเวลา เรียนสองชั่วโมง 500 ไม่ได้อะไรเลย สอนก็สอนลวกๆ เอาเนื้อหาของที่อื่นมาสอน ไม่เข้าใจ ไม่มีคุณภาพ เราเจอแบบนี้นะเลิกเลย ไม่เอาแล้ว ไม่เรียนแล้ว เราว่าเรียนแบบตัวๆนี้ไม่ควรเรียนนะ มันจะเสียเงินฟรีอ่ะ เรียนแบบเป็นคอร์สชัวร์กว่าอ่ะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือนเสียเงินฟรีๆ

เค้าสอนแบบไม่มีแพลน ไม่วางแผนการสอน จับหลักไม่ถูก แหมแล้วพอได้เงินไปนะ ห้าร้อย รีบบอกเลยนะว่า ไปกินไรดีแถวนี้มีไรขายบ้างน่ากิน หืมมมม หมั่นไส้ว่ะ เจอแบบนี้เลิกเรียน เข็ดเลย ตอนสอนชอบโม้มาก วกไปวนมา ไม่ตรงตามเนื้อหาที่สอน แล้วก็กินเวลาไป เสียดายเวลาฟรี พอหมดเวลาล่ะรีบบอกเลยนะว่าหมดแล้ว แหม จะรีบกลับอ่ะดิ รีบสอนรีบไปจริงๆนะ

แชร์ประสบการณ์เป็นพี่ติวเตอร์

เริ่มสอนครั้งแรกตอนอยู่ ม.6  สอนติวชีวะให้น้อง ม.4 ไปสอบโอลิมปิก
เพราะตัวเองสอบติดทั้ง สอวน สสวท  แล้วอยากหาทายาท
(โรงเรียนเราอยู่ต่างจังหวัด ห่างไกลที่เรียนพิเศษ ไม่ค่อยมีใครได้เรียนกัน)

แต่สอนฟรีนะ  สอนตอนเย็นทุกวันจนรู้สึกว่าชอบการสอนมาก
พอเข้ามหาลัยมีคนชวนมาสอนติวเตอร์ต่อเลยมาสอนด้วย

ช่วงแรกๆ เกร็งๆ สอนไม่ค่อยเป็น  พูดตะกุกตะกัก
พอน้องไม่เข้าใจก็เครียด  สุดท้ายรู้สึกว่าน้องไม่รู้เรื่องเลยไม่กล้าเก็บค่าสอน
แล้วก็เฟล หยุดสอนไปพักนึงเลย  เปลี่ยนไปทุ่มเททำกิจกรรมคณะแทน

จนพอช่วงน้ำท่วม มหาลัยปิดยาว มันว่างมาก  เลยลองหางานพิเศษทำ
ลองสมัครเป็นติวเตอร์ดู   เคสแรกถูกส่งมาสอนน้องเรียนนานาชาติที่ภาษาไทยไม่ได้เลย  ต้องทำการบ้านหนักมากที่จะสอนทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษ
คราวนี้พยายามฝึกพูด ทำสไลด์ ทำทุกอย่างให้น้องเข้าใจให้ได้
จนสุดท้ายก็ผ่านไปได้  ติวจนน้องกลายเป็นท็อปชีวะของห้อง และได้ A+ 

พอเริ่มสอนเข้าใจได้ก็รับงานต่ออีกเยอะแยะ  เราไม่เน้นเงิน เน้นสอนให้เข้าใจ
สอนเกินไปเป็นชั่วโมงก็ไม่คิดตัง และทุกครั้งสอนเสร็จจะฝากข้อสอบให้กลับไปทำตลอด       สิ่งที่รู้สึกภูมิใจมากที่สุดและไม่รู้สึกเหนื่อยกับการสอนเลยก็คือการติวจนน้องได้ท็อปกันเยอะมาก  ไม่คิดว่าจะสามารถสอนจนน้องๆเก่งกันได้ขนาดนั้น
เราว่าความจริงชีวะไม่ยากเลย แค่ต้องการความเข้าใจเท่านั้น
การจำถึงแม้จะเยอะ  แต่ถ้าจำด้วยความเข้าใจและรู้ที่มาที่ไปก็ไม่ยากเลย

พอทำจนได้ credit ของตัวเอง  ตอนนี้ก็ไม่ต้องออกไปหางานเองแล้ว
เพราะมีแต่คนติดต่อเข้ามาขอให้ไปสอนแทน  เพราะรู้จักมาแบบบอกต่อ
ทั้งเด็กไทย เด็กนานาชาติ หรือแม้แต่เด็กที่เรียนอยู่ต่างประเทศ
จากตอนแรกที่เคยกลัวการสอนเป็นภาษาอังกฤษ ตอนนี้กลับชอบมากแทน เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้ภาษาไปในตัว  รู้สึกskillในการฟังการพูดอังกฤษดีขึ้นมาก  แล้วอีกอย่างการสอนทำให้เราได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กับน้องหลายๆคน  ทำให้โลกกว้างขึ้นเยอะเลย


การออกมาทำงานอย่างนี้ทำให้เรารู้สึกดีมากๆและได้ข้อคิดว่า
เวลาทำอะไร ขอให้ทำเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบและถนัด ผลลัพธ์จะออกมาดีเอง  ^^