เอานิ้วจิ้มเอวตัวเอง ทำไมไม่ขำเหมือนคนอื่นจั๊กจี้เรา?


   
         สวัสดีค่ะ สมัยนี้น้องๆ ยังเล่นจั๊กจี้เพื่อนอยู่หรือเปล่าคะ จำได้ว่าสมัยเรียน จะแกล้งเพื่อนสักคน จับแขนจับขาแล้วจั๊กจี้เพื่อนเป็นอะไรที่สนุกที่สุดแล้ว ยิ่งเพื่อนดิ้นก็ยิ่งฟิน ซึ่งในคนที่บ้าจี้มากๆ บางทีนิ้วยังไม่ถึงเอว ก็หัวเราะลั่นไปก่อนแล้ว แต่อย่าถึงขั้นทำให้เพื่อนขำจนขาดใจนะคะ
 

         อาการบ้าจี้ ไม่ใช่เรื่องผิดปกติของร่างกายค่ะ จะว่าไปเป็นเรื่องธรรมชาติด้วยซ้ำ ซึ่งจะเกี่ยวกับการทำงานของระบบประสาทและพฤติกรรม ในร่างกายของเราทุกคนจะมีอวัยวะสำหรับการตอบสนอง ก็เพื่อให้เราใช้ชีวิตได้ปลอดภัยขึ้นนั่นเอง ซึ่งการตอบสนองที่ว่านี้ก็อาจจะเป็นกล้ามเนื้อหรือต่อมก็ได้ที่จะทำการตอบสนอง เช่น เพื่อนทำท่าจะเอามือแหย่ตา สมองก็จะสั่งการให้เปลือกตากระพริบลง ไม่ให้สิ่งแปลกปลอมมาจิ้มลูกตาเราได้ หรือ ถ้าฝุ่นปลิวมาจากไหนไม่รู้ เข้าตาเราเต็มๆ ต่อมก็จะสั่งให้น้ำตาไหลออกมา เพื่อล้างฝุ่นหรือสิ่งแปลกปลอมให้ออกไป

         ปฏิกิริยาตอบสนองที่ว่านี้ เกิดจากการทำงานของระบบประสาทที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันเมื่อมีตัวกระตุ้นมากระตุ้นที่ร่างกายของเราแบบไม่ทันตั้งตัว อวัยวะรับความรู้สึกจะส่งข่าวไปยังประสาทรับสัมผัสเหมือนไปบอกข่าวว่ามีอะไรมาสัมผัสร่างกายเราอยู่นะ จากนั้นเซลล์ประสาทก็จะสั่งการให้อวัยวะเกิดการตอบสนอง ดังนั้นการที่เราถูกจี้แล้วดิ้นเป็นหนอนก็เพราะว่าเราไม่รู้ว่าจะมีอะไรมาจั๊กจี้เราตรงไหนและเมื่อไหร่ พอมีนิ้วมือมาจิ้มลงตามร่างกายด้วยน้ำหนักต่างๆ เป็นตัวกระตุ้น ทำให้ร่างกายตอบสนองด้วยการขยับหนีนั่นเอง

       ส่วนการจั๊กจี้ตัวเอง อยู่นอกเหนือกฎเกณฑ์ธรรมชาติไปแล้วค่ะ อย่างที่บอกไปว่า ปฏิกริยาตอบสนองจะสั่งการเมื่อมีอะไรมากระตุ้นแบบไม่ทันตั้งตัว เช่น เหยียบเข็มแล้วสะดุ้ง แมลงไต่แขนแล้วสะบัด เป็นต้น แต่การจั๊กจี้ตัวเอง เรารู้ล่วงหน้าว่าจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ที่อวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย แล้วก็สั่งการไปแล้วด้วยว่าร่างกายจะรู้สึกแบบไหน พูดง่ายๆ ก็คือ ร่างกายเตรียมตัวพร้อมแล้วสำหรับการจั๊กจี้นั่นเอง ซึ่งมีงานวิจัยที่วัดระดับการทำงานของสมองระหว่างการจั๊กจี้ด้วย ว่าถ้าทำตัวเอง สมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อและการเคลื่อนไหวไม่มีการเปลี่ยนแปลง ตรงกันข้ามสมองส่วนรับการสัมผัสนั้นทำงานเต็มที่เลยล่ะค่ะ
      
      นี่ก็คือคำตอบทางวิทยาศาสตร์ว่าทำไมเราถึงไม่หัวเราะลั่นเหมือนเวลาคนอื่นมาจั๊กจี้เรา แต่ก็มีไม่น้อยนะคะที่ทำตัวเองแล้วก็ยังบ้าจี้อยู่ แบบนี้พี่มิ้นท์ว่าอาการหนักแล้วค่า 5555

 

 
พี่มิ้นท์
พี่มิ้นท์ - Columnist พี่สาวใจเย็น ผู้เกิดมาในแอดมิชชั่นยุคแรก แต่เข้าใจ TCAS มากกว่า

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

Ms.Ghost WhoKillBearByBee Member 27 ก.ค. 60 23:18 น. 1

ของเราหนักกว่าจี้เอวอีก แบบใครมาแตะ จับ ลูบหลัง จะจักจี้มาก ปวดหลังให้ใครนวดก้ไม่ได้ แค่ให้แม่นวดคอยังจั้กจี้จนเราสั่นเลย =_=

1
บรรพตพงเพ็ง 24 ต.ค. 64 12:41 น. 1-1

ไส่เสื้อกล้ามไห้แม่นวดรักแร้ไห้หัวเราะจนฉี่ไส่กางเกงแน่นอนไห้แม่จับมัดกางแขนกางขาออก

0
กำลังโหลด

8 ความคิดเห็น

Ms.Ghost WhoKillBearByBee Member 27 ก.ค. 60 23:18 น. 1

ของเราหนักกว่าจี้เอวอีก แบบใครมาแตะ จับ ลูบหลัง จะจักจี้มาก ปวดหลังให้ใครนวดก้ไม่ได้ แค่ให้แม่นวดคอยังจั้กจี้จนเราสั่นเลย =_=

1
บรรพตพงเพ็ง 24 ต.ค. 64 12:41 น. 1-1

ไส่เสื้อกล้ามไห้แม่นวดรักแร้ไห้หัวเราะจนฉี่ไส่กางเกงแน่นอนไห้แม่จับมัดกางแขนกางขาออก

0
กำลังโหลด
╰Y'k N-nb-. Member 28 ก.ค. 60 02:13 น. 2

ของเราถ้าตั้งตัวทันเวลาเพื่อนมาจักจี้ก็จะเฉยๆค่ะ555 แต่ถ้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวจักจี้ไม่พอเผลอๆสะดุ้งตบหัวเพื่อนด้วย

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
ฝนตกในคืนที่พระจันทร์สว่าง Member 30 ก.ค. 60 22:28 น. 4

สมองทำงานประมวลผลเร็วมากประมาณ120เมตร/วินาที ถ้าจี้ตัวเองเรารู้ล่วงหน้าจึงไม่ตอบสนองแค่ประมวลผลว่าคนที่่จี้ จะจี้ตรงไหนอย่างไรก็ไม่น่าเหลือบ่ากว่าแรงนะ

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยทีมงาน เนื่องจากงดตั้งกระทู้วิจัย โครงงาน หรือใช้พื้นที่เว็บบอร์ดเพื่อการส่งการบ้าน เนื่องจากเป็นการรบกวนผู้ใช้บอร์ดท่านอื่นๆ ขออภัยในความไม่สะดวก

กำลังโหลด
ดำรงศักดิ์พงเพ็งษ์ 9 ก.ย. 64 14:13 น. 7

ผมจักจี้รักแร้มากไม่ยากไส่เสื้อกล้ามเลยไม่กล้ายกแขนกลัวเพื่่อนเอานิ้วมาจิ้ม

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด