"พระองค์ที" เจ้านายองค์น้อยขวัญใจชาวไทย

พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ พระโอรสใน สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร กับ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ พระวรราชายา ในสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร ทรงเจริญพระชันษา 3 ปี ในวันคล้ายวันประสูติ 29 เม.ย.2551 ทรงพระพลานามัยสมบูรณ์ พระน้ำหนัก 12.7 กก. พระส่วนสูง 94 ซม. ทรงเป็นเจ้านายพระองค์น้อยขวัญใจปวงชนชาวไทย

 

ในปีการศึกษา 2551 พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ จะทรงเข้าศึกษาระดับชั้นอนุบาลปีที่1 โรงเรียนจิตรลดา โดยนับวันพระพัฒนาการทรงก้าวหน้ามากเป็นลำดับ ทรงทราบและทรงเข้าพระทัยรายละเอียดรอบด้าน เช่น ทอดพระเนตรรูปเด็กร้องไห้ รับสั่งถามว่าทำไมคนนี้ร้องไห้ ครั้นเสด็จกลับจากไปประทับแรมที่อื่นๆนานๆ เมื่อพบกับข้าราชบริพารที่ไม่ได้ไปตามถวายงานก็รับสั่งว่า “คิดถึง”

 

พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ รับสั่งในสิ่งที่มีพระประสงค์ได้ เช่น “พระองค์ทีจะบรรทม ปิดไฟด้วย” ก่อนเสด็จลงจากรถพระที่นั่ง รับสั่งให้ปิดวิทยุก่อนลงทุกครั้งและจะทรงปิดเอง ทรงเล่านิทานเอง และทรงรู้จักสัตว์ทุกชนิด

เมื่อพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ รับสั่งถามอะไร จะทรงรอฟังคำตอบจากผู้ที่รับสั่งถามทุกครั้ง ทรงสนพระทัยต่อผู้ที่มาเฝ้ารับเสด็จตามที่ต่างๆ วันหนึ่งทอดพระเนตรเห็นประชาชนนั่งรถเข็นมารอเฝ้า ทรงมีรับสั่งถาม “เป็นอะไร” เมื่อคนรับเสด็จไม่ตอบจะรับสั่งอีกว่า “ทำไมไม่ตอบ”

 

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ พระวรราชายาฯ รับสั่งถึงลักษณะเด่นในพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าทีปังกรรัศมีโชติ ที่ไม่เหมือนใคร คือทรงมีความชำนาญเรื่องคลานเข่าสูง เนื่องจากทรงเลียนแบบข้าราชบริพารที่ท่านทรงเห็นเป็นประจำ ท่านั่งพับเพียบเก็บพระบาท จนเป็นที่สังเกตของเหล่าข้าราชบริพารว่าจะดูตัวอย่างของการคลานเข่าสูงและนั่งพับเพียบที่ถูกต้อง ต้องดูจากองค์ที เหล่าข้าราชบริพารถวายคำชมพระองค์ทีว่า ทรงเป็นชาววังโดยแท้

 

ส่วนพัฒนาการด้านภาษาและการสื่อสาร องค์ทีมีพัฒนาการทางด้านนี้เร็วมาก องค์ทีจะเรียนรู้คำราชาศัพท์และคำสามัญไปพร้อมๆกัน และเข้าใจความหมายได้ดี เช่น “พระองค์ทีง่วงนอน จะไปบรรทม”, “ให้หมอตรวจพระศอ”, “พระองค์ทีจะเข้าห้องสรง อาบน้ำ” เป็นต้น

“องค์ที ก็เป็นเหมือนเด็กทั่วไป อยากจะทดลองทำเองไปเสียทุกเรื่อง จนเป็นคำพูดติดพระโอษฐ์เลยว่า “พระองค์ทีจะทำเอง” หรือมีกิจกรรมที่พี่เลี้ยงทำ ก็จะทรงแย่งทำเช่น “พระองค์ทีจะล้างจาน”, “พระองค์ทีจะล้างรถ”, “พระองค์ทีจะดูดฝุ่น” ฯลฯ ขณะเดิน ขึ้น-ลง บันไดก็จะโปรดเกาะราวบันไดเอง ไม่ต้องช่วยจับ ขณะเล่นรถเข็นสี่ล้อที่เข็นล้อเคลื่อนที่ได้ ก็โปรดการเข็นรถนั้นด้วยพระบาทเอง โดยขับรถขึ้น-ลง เนินด้วยพระบาทของท่านเองไม่ต้องการคนช่วย”

 

สำหรับเรื่องการเล่นจะโปรดให้ทูลกระหม่อมพ่อและแม่เล่นด้วย กับทูลกระหม่อมพ่อจะโปรดเล่นโดยนำรถ เครื่องบิน มาต่อแถวเหมือนรถขบวนเสด็จ เครื่องบินก็จะต้องมี Take off (เครื่องบินกำลังจะขึ้น) Landing (เครื่องบินกำลังจะลง) กางล้อ ทรงเล่นเป็นเรื่องเป็นราวซึ่งท่านจะจดจำแบบอย่างจากทูลกระหม่อมพ่อทรงบิน

“บางครั้งสงสัยก็รับสั่งถามว่า “เครื่องบินกางล้อแตะพื้นแล้ว เป็นอย่างไรต่อ” ซึ่งสมเด็จพระบรมฯ ก็จะทรงตอบคำถามให้คลายข้อสงสัย เพราะถ้าไม่ตอบองค์ทีก็จะทรงถามไม่ยอมหยุดจนกว่าจะได้คำตอบ แต่กับแม่ก็จะเล่น “จ๊ะเอ๋” และ “ซ่อนแอบ” โดยสลับกันไปซ่อนตรงหัวมุมหรือหลังม่าน และนับหนึ่งถึงสิบ เวลาที่เราเป็นผู้แอบองค์ทีจะปิดพระเนตร เมื่อนับถึงสิบ เราแกล้งกระโดดออกมาจ๊ะเอ๋ ท่านจะตื่นเต้น หัวเราะเสียงดัง และวิ่งมากอดเราไว้ แต่ถ้าเมื่อไรองค์ทีเป็นฝ่ายแอบ ท่านจะประทับนิ่งมากและทรงกำชับเป็นเสียงกระซิบกับพระพี่เลี้ยงว่า “อย่าเสียงดังนะ พระองค์ทีแอบอยู่”

 

ในเวลาที่อยู่ส่วนพระองค์ องค์ทีโปรดจะคลอเคลียโปรดให้ทูลกระหม่อมพ่อทรงอุ้ม ท่านจะไม่โปรดถ้าเรา และสมเด็จพระบรมฯ สนพระทัยสิ่งอื่นมากกว่าตัวท่าน ท่านจะมีวิธีการที่น่ารักจะอ้อนเก่ง เช่น ทรงหยิบฉลองพระบาทมาถวายทูลกระหม่อมพ่อ ป้อนยาให้แม่หรือจะป้อนขนมต่างๆ ถวายทูลกระหม่อมพ่อและแม่ เวลารอรับเสด็จทูลกระหม่อมพ่อเสด็จฯกลับจากทรงงานก็จะรับสั่งว่า “กราบทูลกระหม่อมพ่อ ทูลกระหม่อมพ่อเหนื่อยไหมครับ” หรือเวลาส่งเสด็จก็จะรับสั่งว่า “บุญรักษานะจ๊ะ” หรือเมื่อเวลาหิว ก็จะรับสั่งว่า “พระองค์ทีไปเสวย ให้ทูลกระหม่อมพ่อ เสด็จแม่ ไปป้อนพระองค์ที นะครับ” จากนั้นก็ทรงจูงพระหัตถ์สมเด็จพระบรมฯ และแม่ไปยังห้องเสวย

พพี่ลาเต้ขอขอบคุณข้อมูลจากหนังสือพิมพ์เดลินิวส์พ