สวัสดีครับ เรื่องลี้ลับในสถาบันมาแล้วครับ.. ก่อน พี่ลาเต้ ขอบอกว่าปีหน้า "เรื่องลี้ลับจัดเต็มสุดๆ" แฟนคลับทั้งหลายเตรียมไปเช่มพระมาห้อยรอได้เลย 5555 และสำหรับวันนี้ก็ถือเป็นเรื่องสุดท้ายของปีนี้แล้ว พี่ลาเต้ ขอส่งท้ายด้วยเรื่องผีจากบ้านเกิดของพี่นั้นคือ "ภาคอีสาน" ว่าแล้วก็ไปอ่านพร้อมกันเลย มีชื่อตอนว่า "ตำนานหอพระ" เป็นเรื่องเล่าจากน้องณัฐปคัลภ์ ครับ
สวัสดีครับ พี่ลาเต้ และคอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบันทุกคน เรื่องราวของผมที่จะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นที่โรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (เดากันเอาเองนะครับว่าโรงเรียนไหน) เท่าที่รุ่นพี่เค้าเล่นให้ฟังนะครับ ก่อนจะมีการตั้งโรงเรียนนั้น โรงเรียนของผมเคยเป็นป่าช้าเก่ามาก่อนกินอาณาเขตเกือบครึ่งหนึ่งของโรงเรียน ต่อมามีคนนำพื้นที่นี้มาบริจากให้ เป็นพื้นที่เพื่อการศึกษา เมื่อจะทำเป็นพื้นที่โรงเรียน ดังนั้นจึงมีการล้างป่าช้าเกิดขึ้น
ทางท่าน ผอ.ที่ได้รับคำสั่งให้มาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการที่โรงเรียนแห่งนี้จึงได้พาคณะทำงานที่ดูแลด้านล้างป่าช้าไปล้าง ระหว่างการทำพิธีนั้นมาถึงกลางโรงเรียน (หรือปัจจุบันฐานพระของโรงเรียน) ปรากฎว่าไม่สามารถขุดกระดูกขึ้นได้ จึงมีการเรียกคนทรงประจำหมู่บ้านมา แล้วเค้าบอกว่า ที่ตรงนี้คือ ที่ของแม่ชีคนหนึ่งที่เสียชีวิตระหว่างมาจำศีล หลังจากนั้นมาที่ตรงนี้ทางโรงเรียนจึงมีการต้ังฐานพระทับไว้ซึ่งขอบอกว่าศักดิ์สิทธิ์มาก
อีกเรื่องหนึ่งที่น่าขนลุกในโรงเรียนผมไม่แพ้กันนั้นคือ เจ้าที่ของศูนย์กีฬาฯ เรื่องมันมีอยู่ว่า ในวันที่ใกล้จะถึงวันกีฬาสี ก่อนแข่งมีการซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ที่ศูนย์กีฬา แต่รุ่นพี่เค้าไม่ได้ทำการขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนที่จะซ้อม พอซ้อมถึงเวลาประมาณ 5 ทุ่ม คุณครูก็มาเตือนเพื่อจะทำการปิดไฟ แต่พวกพี่ก็ยืนยันจะซ้อมต่อเนื่องจากใกล้วันแข่งแล้ว อาจารย์จึงปล่อยให้ซ้อมต่อไป
แต่อยู่ดีๆ มีรุ่นพี่คนหนึ่ง กลับมีอาการซ้อมอย่างไม่มีสมาธิ โดยปกติแล้วพี่เค้าจะเต้นได้ดีมาก เป๊ะทุกท่า ทุกคนในบริเวณนั้นต่างรู้สึกไม่ชอบมาพากล จนเมื่อซ้อมเสร็จ จู่ๆ พี่คนนั้นจะร้องไห้ออกมาแบบไม่มีสาเหตุ หัวหน้าคณะลีดเดอร์จึงไปถามว่า " ทำไมถึงตัวสั่นๆ เกร็งๆ ตอนซ้อม" แล้วพี่ก็เล่าว่า ตอนที่ซ้อมอยู่พี่เค้าเห็นเหมือนมีอะไร คล้ายเงาสีดำ กระโดดลงมาจากบนคานของอาคารศูนย์กีฬา
และระหว่างที่ซ้อม พี่คนเดิมก็เห็นเหมือนมีเงาคล้ายหัว ลอยอยู่เต็มคานของศูนย์กีฬา นัยน์ตาสีแดงจ้องมองมาทางพี่เค้า และพี่เค้ายังได้ยินเสียงหัวเราะเยาะ แบบน่ากลัวมากทั้งเสียงผู้ชายผู้หญิง พอพี่หัวหน้าได้ยินเท่านั้นแหละรีบพาคณะไปของเจ้าที่โรงเรียน และรีบกลับหอพักโดยทันทีครับ โดยที่ไม่รู้ว่าเงาสีดำนั้นคืออะไร?? หรือเป็นเงาแสงอะไรมาจากไหน??
โอ๊ยยยย น่ากลัวมาก แค่นึกภาพหัวลอยบนคานโรงยิม พี่ลาเต้ ก็ขอตายก่อนแล้ว T T ขนลุกๆ เอาล่ะครับ สุดท้ายนี้ พี่ลาเต้ ก็ขอขอบคุณน้องๆ ทุกคนที่ติดตามคอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบันมาตลอดทั้งปีนะครับ ปีใหม่นี้ขอให้น้องๆ ทุกคนโชคดี ไม่เจอผี 555 สวัสดีปีใหม่คร้าบ เย้ เย้
27 ความคิดเห็น
น่ากลัวมากมาย ถ้าเจอแบบนั้นนะ
สงสัยน้ำตาปริ่มแต่แรกแล้วแหละ ทนไม่ไหวจริง ๆ
(แล้วหล่อนจะมาอ่านทำไม=[]=)
เพราะเราอยู่ จภ บร
แต่พี่เราอยู่ จภ ม เคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง
ฮืออ หลอน