สวัสดีครับ เรื่องลี้ลับในสถาบัน และ พี่ลาเต้ มาแล้วครับ วันนี้ใครที่กำลังรออ่านอยู่ พี่ลาเต้ แนะนำให้ไปหาพระมาคล้องคอรอได้เลย เพราะน่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกก เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนสตรีล้วนแห่งหนึ่ง เป็นยังไงไปติดตามกันเลย จากเรื่องเล่าของน้องหวาย วันนี่เสนอตอน "ห้องใต้บันได"
สวัสดีค่ะ เราชื่อหวายนะ เรื่องที่เราจะมาเล่าให้ฟังมันเกิดกับตัวเรา และเพื่อน อันที่จริงมันไม่ได้เกิดที่โรงเรียนของเราหรอก คือพอดีช่วงนั้นเราไปหาเพื่อนที่อยู่ต่างโรงเรียน มันชื่อ "นัท" อยู่โรงเรียนสตรีล้วน แล้วขึ้นชื่อเรื่องผีมากกกกกก ตอนแรกที่เราคุยกัน นัทมันมักจะเล่าฟัง โรงเรียนมันมีคนเจอผีบ่อย ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าห้องไปเจอผีตอนทำเวรที่หอประชุม, ลุงภารโรงเจอผีที่หลังตึกหอประชุมบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเกิดที่อาคารเก่า หรือตึกประชุมของโรงเรียน แต่เราไม่ค่อยสนใจ เพราะเราไม่เคยเจอผีเลยเวลาไปเล่นที่นั่น
วันหนึ่ง "นัท" โทรมาบอกให้เราไปช่วยทำผ้าบาติกที่ใต้อาคารเก่า (มันเป็นตึกที่มีชึ้นล่างเป็นลานกว้าง) เราก็เลยไปช่วยมัน วันนั้นฝนตกค่อนข้างหนัก เรากับนัทลงสีอยู่ใต้อาคาร มันเงียบมาก เพราะเป็นวันอาทิตย์ ไม่มีคนมาทำผ้าบาติกเลย จู่ๆ ไม้ที่ใช้รองผ้ามันก็หัก เรากับเพื่อนเลยไปถามอาจารย์ที่เป็นคนคุมวิชา อาจารย์บอกว่ากรอบไม้เก่าๆ มีอยู่ในห้องใต้บันได
ตอนที่เรากำลังเดินไปที่ประตูเหล็กที่เป็นทางเข้าห้องใต้บันได เพื่อนเราก็หน้าซีดพอดีกับตอนที่ฟ้ามันผ่าลงมา ตอนแรกเราก็กลัวอยู่นะ แต่เราไม่ได้นึกถึงเรื่องผีที่นัทเคยให้ฟังเลย เราเอากุญแจไขเปิดประตูเหล็กออก ห้องมืดมาก เราไม่กล้าเข้าไปมันมองอะไรไม่เห็นเลย เราเลยเอามือคลำหาปลั๊กไฟข้างๆ ผนังในห้อง พรึ่บ!!! "กรี๊ดดดดดดด"
จู่ๆ เพื่อนเราก็กรีดร้อง ทำให้เราพลอยตกใจถอยออกมาตั้งหลัก เราถามมันว่าเป็นอะไร นัทบอกว่า ก่อนที่เราจะเปิดไฟนัทมองเห็นเหมือนผู้หญิงคนนึงยืนก้มหัวลงมามองเราจากทางโค้งบนบันได เรากลัวมาก แต่พอมองกลับไปในห้องไฟติดแล้ว และเราก็ไม่เห็นมีใครยืนอยู่ตรงโค้งบันได พวกเราเลยตั้งสติ เดินเข้าไปเอากรอบไม้เก่าที่ห้องใต้บันไดอีกรอบ ตอนนี้ห้องสว่างพอที่จะมองเห็นของต่างๆ เราเลือกกรอบไม้อยู่บนทางโค้งบันได
ครืดดดดด!! เราได้ยินเสียงเหมือนมีคนลากของหนักๆ ขึ้นไปด้านบนชั้นสอง เรารีบเดินถอยลงมาทันที เพราะตอนที่มองขึ้นไปชั้นสองมันมืดมากๆ นัทที่หาอยู่ด้านล่างเจอกรอบไม้แล้ว พอดีกับห้องที่แคบมากเราเลยลงไปไม่ได้ถ้าเพื่อนไม่ออกไปก่อน เรารีบดันหลังเพื่อนให้มันเดินออกไปเร็วๆ เพราะเรารู้สึกเหมือน มีคนกำลังโค้งตัวลงมามองเราอยู่ใกล้ๆ พอออกมาจากห้องใต้บันไดได้มันรู้สึกโล่งมากๆ เลยนะ จริงๆ
วันเสาร์ถัดมานัทเล่าให้เราฟังทางโทรศัพท์เสียงของมันสั่นๆ คือเมื่อวันศุกร์มันกับเพื่อนไปทำผ้าบาติกตอนเย็นที่อาคารเก่า แล้วผ้าของมันยังไม่แห้งดีเพื่อนก็เลยพากันกลับก่อน พอประมาณหกโมงเย็นมีแค่อาจารย์สองคนที่เฝ้าอยู่กับเพื่อนเรา เขาได้บอกว่าตอนที่ถอดผ้าออกจากกรอบไม้ ฟ้าก็ผ่าลงมา มันเลยรีบแกะผ้าออก แล้วขอกุญแจห้องใต้บันไดจากครู เพื่อนเราได้เล่าว่าประตูเหล็กห้องใต้บันใดนั้นเปิดยากมากๆ จนต้องเอาไหล่ไปกระแทกแรงๆ ถึงจะเปิดออก พอเปิดได้ก็รีบหาสวิตส์ไฟ แล้วเอากรอบไม้ไปวางรวมกับกรอบอื่นๆ
แต่ตอนจะออกจากห้องประตูเหล็กมันโดนลมจากด้านนอกพัดตีกลับมาปิดเสียงดัง เพื่อนเรากลัวมาก มันรีบพยายามเปิดประตูสนิมแต่ค้าง เลยแง้มออกมาได้นิดเดียว มันบอกว่าตอนนั้นใจตกไปอยู่ตาตุ่มแล้ว และสิ่งที่ขนหัวลุกสุดคือ ตอนกำลังดันประตูมันได้ยินเสียงคนลากของหนักๆ และกำลังลากลงมาจากชั้นสอง!!
ตามันค้างเหมือนกับว่าหันหนีไม่ได้ มองไปที่ทางโค้งของบันไดที่ค่อยๆ โผล่เงาของเด็กผู้หญิงคนนึง หน้าซีดมาก ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมดเสื้อนักเรียนก็ยับสกปรก เด็กคนนั้นเงยหน้ามองเพื่อนเราที่สั่นเป็นเจ้าเข้า ใบหน้าซีดเซียวค่อยๆ เอียงคอ บิด!! และพลิกลงมาเหมือนคนคอหัก ลูกตาทั้งสองข้างไม่มีแววดำมีแต่เส้นเลือดสีแดงสด เด็กคนนั้นยิ้มมาทางเพื่อนเรา
นัทบอกว่าตอนนั้นไม่มีสติแล้ว หายใจก็ไม่ออก รู้สึกตัวอีกทีตอนที่ครูมาช่วยปลุกแล้วพาไปนั่งที่ห้องพักครู มันเล่าให้ครูสองคนที่เป็นครูเก่าแก่สอนที่ตึกนี้มานานฟัง ครูคนนึงบอกว่าตอนไปหามันเห็นแค่ประตูเหล็กมันง้างออกเลยรีบไปเปิดก็เห็นมันสลบอยู่มุมข้างๆ แล้ว แต่ครูอีกคนที่มีอายุมากกว่าบอกว่า ห้องใต้บันไดแต่ก่อน เคยมีพวกวัยรุ่นผู้ชายเข้ามามั่วสุ่มอยู่ช่วงเย็น และก็มีเด็กโรงเรียนนี้แหละโดนจับไปขมขื่น จากนั้นซ่อนศพไว้ชั้นสองของห้อง สภาพศพตอนที่ภารโรงไปเจอ มีสภาพเหมือนกับที่เพื่อนเราบอกให้ฟังเลย!!
78 ความคิดเห็น
บรื๋อออ~
เกินคำบรรยาย
หลอน ไป มั้ย!!!!