7 วิธีพิสูจน์รักแท้ เมื่อพ่อแม่ห้ามมีแฟน!

เราคบกับผญ.คนนึงมาจะครึ่งปีแล้ว เรา2คนได้เรียนรู้อะไรๆด้วยกันมากมายผ่านหลายๆสิ่งมาด้วยกัน พ่อแม่เราไม่ว่าอะไร แต่ก้ให้อยู่ในกรอบ ส่วนแม่แฟนเราก้ยังไม่โอเคกัรักในวัยนี้ซักเท่าไหร่แต่พ่อเค้าก้ยังพอรับได้ ตั้งแต่คบกันมาเราก้ช่วยกันเรียน ผลการเรียนดีมาตลอดเลย เวลาไปเที่ยวกัแฟนบางครั้งก้ต้องโกหกแม่แฟนเค้าว่าไปเรียนเสริมบ้างอะไรบ้างก้รู้สึกผิดนิดๆเหมือนพาลูกเค้าเสียการเรียนT^T แต่ทำไงได้ก้อยากพาเค้าไปเที่ยวบ้าง แต่เราว่าการที่พ่อแม่หวงลูกก็เป็นเรื่องที่ดีนะ เพราะจะทำให้เราอยู่ในกรอบ แต่กรอบนั้นต้องมีช่องให้เาสามารถหายใจได้กรอบไม่แคบจนเกินไป อยู่บนพื้นฐานความเชืาอใจ #ขอเปนกำลังใจให้ทุกๆคนที่เจอกับปันหานี้น้าา #ต้องตั้งใจเรียนเพื่อพ่อแม่ด้วยนะจ้ะ^^

เราก็มีปัญหานี้เหมือนกัน ตอนนี้เราคบกับแฟนมาครึ่งปีแล้ว ตอนแรกที่แม่รู้แม่โกรธมากทะเลาะกันรุนแรงเลยไม่ว่าจะพูดด้วยเหตุผลแค่ไหนเขาก็ไม่ยอมให้เรามีแฟนบังคับให้เลิกอย่างเดียวเลย แต่กับพ่อเค้าไม่ว่าอะไรเลยเค้ากลับชอบแฟนเราด้วยซ้ำแต่ไม่รู้จะพูดยังไงให้แม่เข้าใจให้เค้ายอมรับดี จะให้เลิกกันก็ทำใจไม่ได้รักกันมากแต่ตอนคบกันไม่เคยเสียการเรียนเลยได้เกรดดีตลอด ตอนนี้ก็ยังแอบคบกันอยู่

ถ้าพ่อแม่สั่งให้ไม่มี ก็ต้องไม่มีอะ แอบก็ไม่ได้

เราต้องถือคำสั่งของพ่อแม่สูงสุด

ถ้าไม่เชื่อฟัง ปัญหามันก็ตามๆ มาอีกเป้นโหลๆ

นอกจากนี้ การทำให้ท่านสบายใจก็เป็นการกตัญญูแบบหนึ่ง

การมีแฟนมันในเวลานี้ไม่ใช่สิ่งที่ควร ถ้ามันดีจริง ทำไมมีแล้ว ต้องหาข้ออ้างร้อยแปดมากลบข้อเสีย

ทำไมต้องหาทางปรับโน่นปรับนี่ตลอด เพื่อไม่ให้โดนว่า เพื่อไม่ให้เกิดผลเสีย

ก็เพราะมันเป็นสิ่งไม่เหมาะสมไง

ผลดีของการมีแฟนก็คือ มีความสุขทางความรู้สึกของหนุ่มสาว โลกเป็นสีชมพู

ส่วนผลเสีย คนส่วนใหญ่ก็จะหาข้ออ้างมาป้องกัน เช่น เรื่องท้อง ก็ใช้ถุง เรื่องเรียน ก็ช่วยกันติว ไรงี้

แต่ร้อยละ 99 เลย ลืมมองข้อเสียสำคัญสุด คือ "ความเศร้า เสียใจ จิตตก" เมื่อความรักมันมีปัญหา ซึ่ง มันเกิดแน่นอนไม่ต้องโลกสวย

และเป็นสิ่งที่เกิดบ่อยมาก ไม่งั้น เฟส ทวิต ไลน์ คงไม่เต็มไปด้วยคำพร่ำเพ้อพรรณา เพจคำคมไลค์กันเพียบ เพราะช่วงเวลาที่เป็นทุกข์มันมีมากกว่าไง

และ-ช่วงนี้แหละ ถ้ามันเกิดกะสอบย่อย ทำไง สอบกลางภาค ทำไง สอบไฟนอล ทำไง สอบวิชาสามัญ ทำไง แกทแพท ทำไง โอเนต ทำไง สอบตรง ทำไง

ตอนที่มันดีๆ sweetๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะดี มันก็จะ ลุ่มหลง สนุก แฮปปี้ เอาแต่เคลิ้ม เพ้อ นอนดึก หนังสือหนังหา ไว้ก่อน

ยากที่มันจะดีได้

สรุปว่า ดีที่สุดคือ อย่ามี แล้วก็เลิกค่านิยมว่า ไม่มีแล้วชีวิตจะไม่คุ้ม เป็นวัยรุ่นไม่คุ้ม มันไม่ใช้เหตุผลที่ดีเท่าไรนะ การหาความสุข ยังมีทางอื่นอีกมาก การใช้ชีวิตให้คุ้ม มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้แน่นอน

เราแอบคบมา 9 ปีแล้วค่ะ ต้องปีแรกๆพ่อแม่รู้นะสั่งให้เลิกเราก็บอกว่าเราไม่เลิก ตอนนั้นก็ทะเลาะกันใหญ่โตมากเลยค่ะ แล้วคุยกับแฟนว่าเอางี้แล้วกันช่วงนี้ทำตัวปกติไม่ต้องติดกันมาก ทำตัวเหมือนตอนยังไม่มีใจ จนพ่อแม่เข้าใจไปเองว่าเลิกไปแล้ว แต่จริงๆก็ยังไม่เลิกค่ะ ก็คบกันมาเรื่อยๆ คือเราคิดว่ามันผิดนะ ผิดมาก แต่เราไม่มีทางออกแล้วอ่ะ บอกตรงๆก็ทะเลาะกันทุกที อีกอย่างมันไม่ได้ทำให้การเรียนเราตกหรือมีอะไรเสียหาย เรารู้สึกผิดที่เราต้องโกหก แต่เราก็บอกความจริงไม่ได้เพราะมันจะทำให้พ่อแม่ไม่สบายใจ แล้วเราก็ไม่อยากเลิกด้วยเพราะเรากับแฟนยังรักกันอยู่ มันคงจะน่าเสียดายมากๆถ้าต้องทิ้งคนๆนึงที่คอยดูแลเราอย่างดีมาตลอด 9 ปี มีอะไรก็ปรึกษากันเข้าใจกันทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องที่พ่อแม่ไม่ยอมรับแฟนเรา เราไม่อยากไปเจอคนใหม่ เราไม่มีโอกาสรู้ว่าคนใหม่จะจริงจังกับเราแค่ไหน ตอนนี้อีกปีเดียวเราก็จะเรียนจบมหาลัยละค่ะ เราไม่รู้เลยว่าเราจะเริ่มต้นบอกพ่อแม่อีกครั้งยังไงดี มันยากจริงๆ

 ก็อยากจามีเหมือนคนอื่นบ้างงงงง ทำไมๆๆพ่อแม่ไม่ข้าใจซะเลยย 

ตอนนี้มีนะ ทางบ้านเรายังไม่มีใครรู้ แต่บ้านของเขารู้แล้ว เพราะทางบ้านเราพ่อแม่ก้อสอนว่าอย่ามีแฟนตอนนี้นะ ญาติก้อเป้นครู ถ้าบอกไปก้อกลัวจะโดนบอกให้เลิกกันมากกว่า ก้อเลยไม่กล้าบอกง่าา

เราแอบคบมา 9 ปีแล้วค่ะ ต้องปีแรกๆพ่อแม่รู้นะสั่งให้เลิกเราก็บอกว่าเราไม่เลิก ตอนนั้นก็ทะเลาะกันใหญ่โตมากเลยค่ะ แล้วคุยกับแฟนว่าเอางี้แล้วกันช่วงนี้ทำตัวปกติไม่ต้องติดกันมาก ทำตัวเหมือนตอนยังไม่มีใจ จนพ่อแม่เข้าใจไปเองว่าเลิกไปแล้ว แต่จริงๆก็ยังไม่เลิกค่ะ ก็คบกันมาเรื่อยๆ คือเราคิดว่ามันผิดนะ ผิดมาก แต่เราไม่มีทางออกแล้วอ่ะ บอกตรงๆก็ทะเลาะกันทุกที อีกอย่างมันไม่ได้ทำให้การเรียนเราตกหรือมีอะไรเสียหาย เรารู้สึกผิดที่เราต้องโกหก แต่เราก็บอกความจริงไม่ได้เพราะมันจะทำให้พ่อแม่ไม่สบายใจ แล้วเราก็ไม่อยากเลิกด้วยเพราะเรากับแฟนยังรักกันอยู่ มันคงจะน่าเสียดายมากๆถ้าต้องทิ้งคนๆนึงที่คอยดูแลเราอย่างดีมาตลอด 9 ปี มีอะไรก็ปรึกษากันเข้าใจกันทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องที่พ่อแม่ไม่ยอมรับแฟนเรา เราไม่อยากไปเจอคนใหม่ เราไม่มีโอกาสรู้ว่าคนใหม่จะจริงจังกับเราแค่ไหน ตอนนี้อีกปีเดียวเราก็จะเรียนจบมหาลัยละค่ะ เราไม่รู้เลยว่าเราจะเริ่มต้นบอกพ่อแม่อีกครั้งยังไงดี มันยากจริงๆ

เป็น 1 ในคนที่พ่อแม่ไม่ยอม และรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะบอก เพราะพอเขารู้ เขาด่าเรา แร--ด ร่า--น อ้าขารอ ผช คือแย่มากตอนนั้น จนตอนนี้เราคบกับแฟนมา 2 ปีกว่าพ่อเราให้พาแฟนมากินหมูกระทะที่บ้านฉลองเกรดออกคือตอนนั้นกลัวมาก รนมาก จนสุดท้ายพ่อบอกว่า แค่มันมีสัมมาคาราวะก็พอละ แต่ขี้เหร่ ตาต่ำจริงๆ (อันหลังนี่พ่อแกล้งพูดขำๆ) จริงๆตอนคบแรกๆ เขาบอกให้เลิกกันแต่เราไม่เลิกแอบคบแต่เขาก็รู้แล้วไม่พูดส่วนแม่จริงๆไม่ว่าแต่เราไม่บอกมาบอกหลังๆ ช่วงที่คบแรกๆพ่อแม่ว่าไม่เท่าไหร่ แต่ครูที่ ร.ร. นี่ เสื--อก มาก สอดรู้สอดเห็น เกลี๊ยดเกลียด ตอนนี้พ่อแม่ไม่ว่าละ แต่ก็ทำตัวปกติ

ของเราพ่อด่า แต่แม่ไม่ว่านะ

เราก็มีปัญหานี้เหมือนกัน ตอนนี้เราคบกับแฟนมาครึ่งปีแล้ว ตอนแรกที่แม่รู้แม่โกรธมากทะเลาะกันรุนแรงเลยไม่ว่าจะพูดด้วยเหตุผลแค่ไหนเขาก็ไม่ยอมให้เรามีแฟนบังคับให้เลิกอย่างเดียวเลย แต่กับพ่อเค้าไม่ว่าอะไรเลยเค้ากลับชอบแฟนเราด้วยซ้ำแต่ไม่รู้จะพูดยังไงให้แม่เข้าใจให้เค้ายอมรับดี จะให้เลิกกันก็ทำใจไม่ได้รักกันมากแต่ตอนคบกันไม่เคยเสียการเรียนเลยได้เกรดดีตลอด ตอนนี้ก็ยังแอบคบกันอยู่

เราคบกับผญ.คนนึงมาจะครึ่งปีแล้ว เรา2คนได้เรียนรู้อะไรๆด้วยกันมากมายผ่านหลายๆสิ่งมาด้วยกัน พ่อแม่เราไม่ว่าอะไร แต่ก้ให้อยู่ในกรอบ ส่วนแม่แฟนเราก้ยังไม่โอเคกัรักในวัยนี้ซักเท่าไหร่แต่พ่อเค้าก้ยังพอรับได้ ตั้งแต่คบกันมาเราก้ช่วยกันเรียน ผลการเรียนดีมาตลอดเลย เวลาไปเที่ยวกัแฟนบางครั้งก้ต้องโกหกแม่แฟนเค้าว่าไปเรียนเสริมบ้างอะไรบ้างก้รู้สึกผิดนิดๆเหมือนพาลูกเค้าเสียการเรียนT^T แต่ทำไงได้ก้อยากพาเค้าไปเที่ยวบ้าง แต่เราว่าการที่พ่อแม่หวงลูกก็เป็นเรื่องที่ดีนะ เพราะจะทำให้เราอยู่ในกรอบ แต่กรอบนั้นต้องมีช่องให้เาสามารถหายใจได้กรอบไม่แคบจนเกินไป อยู่บนพื้นฐานความเชืาอใจ #ขอเปนกำลังใจให้ทุกๆคนที่เจอกับปันหานี้น้าา #ต้องตั้งใจเรียนเพื่อพ่อแม่ด้วยนะจ้ะ^^

ถ้าพ่อแม่สั่งให้ไม่มี ก็ต้องไม่มีอะ แอบก็ไม่ได้

เราต้องถือคำสั่งของพ่อแม่สูงสุด

ถ้าไม่เชื่อฟัง ปัญหามันก็ตามๆ มาอีกเป้นโหลๆ

นอกจากนี้ การทำให้ท่านสบายใจก็เป็นการกตัญญูแบบหนึ่ง

การมีแฟนมันในเวลานี้ไม่ใช่สิ่งที่ควร ถ้ามันดีจริง ทำไมมีแล้ว ต้องหาข้ออ้างร้อยแปดมากลบข้อเสีย

ทำไมต้องหาทางปรับโน่นปรับนี่ตลอด เพื่อไม่ให้โดนว่า เพื่อไม่ให้เกิดผลเสีย

ก็เพราะมันเป็นสิ่งไม่เหมาะสมไง

ผลดีของการมีแฟนก็คือ มีความสุขทางความรู้สึกของหนุ่มสาว โลกเป็นสีชมพู

ส่วนผลเสีย คนส่วนใหญ่ก็จะหาข้ออ้างมาป้องกัน เช่น เรื่องท้อง ก็ใช้ถุง เรื่องเรียน ก็ช่วยกันติว ไรงี้

แต่ร้อยละ 99 เลย ลืมมองข้อเสียสำคัญสุด คือ "ความเศร้า เสียใจ จิตตก" เมื่อความรักมันมีปัญหา ซึ่ง มันเกิดแน่นอนไม่ต้องโลกสวย

และเป็นสิ่งที่เกิดบ่อยมาก ไม่งั้น เฟส ทวิต ไลน์ คงไม่เต็มไปด้วยคำพร่ำเพ้อพรรณา เพจคำคมไลค์กันเพียบ เพราะช่วงเวลาที่เป็นทุกข์มันมีมากกว่าไง

และ-ช่วงนี้แหละ ถ้ามันเกิดกะสอบย่อย ทำไง สอบกลางภาค ทำไง สอบไฟนอล ทำไง สอบวิชาสามัญ ทำไง แกทแพท ทำไง โอเนต ทำไง สอบตรง ทำไง

ตอนที่มันดีๆ sweetๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะดี มันก็จะ ลุ่มหลง สนุก แฮปปี้ เอาแต่เคลิ้ม เพ้อ นอนดึก หนังสือหนังหา ไว้ก่อน

ยากที่มันจะดีได้

สรุปว่า ดีที่สุดคือ อย่ามี แล้วก็เลิกค่านิยมว่า ไม่มีแล้วชีวิตจะไม่คุ้ม เป็นวัยรุ่นไม่คุ้ม มันไม่ใช้เหตุผลที่ดีเท่าไรนะ การหาความสุข ยังมีทางอื่นอีกมาก การใช้ชีวิตให้คุ้ม มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้แน่นอน

หนูลองแล้ว แค่ขอไปให้อาหารปลากับแฟน ยังโดนห้ามเลย พ่อกับแม่กลัวแต่คนอื่นจะมองว่าดูไม่ดี

ที่จริงพ่อแม่ก็อนุญาตหมดนะ.. แต่มันติดตรงไม่มีใครสนนี่สิ

เราเคยนะ ตอนแรกคบกันได้สามวัน พ่อแม่เราไม่โอเคอ่ะ กับการมีแฟนครั้งแรก แต่ป้า(พี่สาวพ่อ) บอกให้คบแต่ต้องอยู่ในกรอบนะ จนตอนนี้คบกันได้ 2ปี9เดือนแล้ว เราทั้งคู่พิสูจน์อยู่ในกรอบ จะไปเที่ยวด้วยกันก็บอก พ่อแม่ทั้งคู่ของเราต่างฝ่ายต่างรับรู้ เค้าก็พิสูจน์ให้เห็น แม่เราก็เลยเหมือนจะชอบแฟนเรา 5555 มีเรื่องทีไรโทดเราทุกทีเลย บางทีก็แอนอยด์นะ (ขำๆๆๆ) 

พ่อเราจับได้ตอนที่แชทกับแฟนพอดี แล้วปกติพ่อก็เป็นคนใจร้อนอยู่แล้ว พ่อเลยเอาโทรศัพท์เราเขวี้ยงลงพื้น ตอนนั้นแบบ...ตกใจมาก แล้วก็โดนด่าเละเลย ที่สำคัญคือโดนตบอ่ะค่ะ ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยโดนตบหน้าครั้งแรก ช่วงเวลานั้นเป็นอะไรที่ทรมานมาก โทรศัพท์ก็แตก เห้อ สุดท้ายก็ต้องยอมเลิกกันเพราะพ่อแม่

ที่บ้านไม่ห้ามเรื่องมีแฟน พ่อกับแม่เห็นว่าความรักกับการเรียนเป็นของคู่กันค่ะ พ่อกับแม่บอกว่าคบกันได้แต่ต้องอยู่ในกรอบ แต่แฟนเราแม่กับยายเขาไม่ให้มีแฟนค่ะ(แฟนเราเขาเป็นผู้ชายนั้นแหละ) แต่ตอนนี้แม่กับยายของแฟนก็รู้แล้วค่ะแต่ไม่ได้ห้ามอะไรตอนนั้นแม่เขาซื้อกำไลให้เราเส้นนึ่ง เราดีใจมากเราเคยได้พูดคุยกับแม่เขาตอนวันไปเอาใบเกรดที่รร. แม่เราก็เจอแฟนเราค่อนข้างจะบ่อยเคยคุยเคยทักกันบ้างนิดๆหน่อยๆ แฟนเราจะทักเราก่อนละก็ทักทายกับแม่อ่าค่ะ (เราก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย) ตอนนี้เก็บเงินไปเที่ยวกับแฟนปีหน้าอ่าค่ะ แต่ยังไม่กล้าขอพ่อกับแม่เลย เพราะบางทีเราก็ขอไปเที่ยวกับเพื่อนบางครั้งก็ไม่ให้ไปบางครั้ก็ให้ไปอ่าค่ะ กลัวแม่ไม่ให้ไปจังTT (เรากับแฟนอยู่ม.4ค่ะ)

หนูแอบไปชอบพี่คนนึง เค้านั่งรถคันเดียวกันกับหนูค่ะที่โรงเรียน นั่งติดกันด้วย แต่ไม่เคยที่จะคุยกันเลยค่ะ พี่เค้าก็แบบคุยกับน้องสาวเค้าอ่ะค่ะเนี่ย เค้าดูเหมือนจะเข้าถึงยากด้วย หนูแอบชอบพี่เค้าก่อนนานพอสมควร แล้วเลยตัดสินใจแอดเฟสไปพอรู้ว่าพี่แกชื่อเฟสอะไร ตลอดจนพี่รับแอดค่ะ แล้วก็ได้คุยกันด้วย ตอนนั้นช่วงปิดเทอมพี่มาแฮปปี้เบิร์ดเดย์เราด้วยค่ะ ดีใจ หวังว่าสักวันพี่เค้าคงเห็นสิ่งที่หนูรู้สึกนะคะ ขอพรจากดาวตก สวดมนต์ภาวนา จากใจก็แล้วค่ะ แต่หนูจะไม่ล้มเลิก แค่ได้คุยกันก็ถือว่านี่ก็เกินความคาดหมายแล้วค่ะ ไม่เสียดายเลยค่ะที่เป็นคนเข้าไปหาเค้าก่อน เพราะมันอึดอัด และทนไม่ได้จริงๆที่ต้องมาทนเห็นหน้ากันทุกวันอยู่อย่างนี้ และถ้ามีโอกาสสานสัมพันธ์ต่อไปก็คงจะดีที่สุดค่ะ แต่พี่แกยังแสดงออกไม่มากมาย แต่ก็เริ่มรู้แล้วว่าหนูชอบเค้า แล้วหนูก็เกือบเอาโปสเตอร์ทีมบาซ่า ทีมโปรดของพี่เค้า มั้งนะคะ จะเอาไปให้ด้วยแหละ ฮ่าๆๆแต่มาคิดดูหลังจากที่ปรึกษาพ่อกับแม่ ลุงป้า แล้วใจจริงจากทุกคนบอกออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าอย่าเพิ่งๆเค้าจะหาว่าเราเสนอตัวให้ผู้ชายได้ แต่บางคนในบ้านก็บอกว่าให้ไปเลยก็ไม่เสียหายแต่นั่งข้างกันอย่างนี้ เมื่อเค้ารู้ว่าเราชอบแล้วลองคิดดูในอนาคตมันจะเป็นอย่างไร เค้าอาจจะแอบหอมแก้มเราเอาได้ เพราะงั้นเรื่องนี้หนูเลยคิดใหม่ค่ะ นอกจากผลเสียที่ว่าแล้ว ยังมีอีกคือ พี่เค้าอาจมองเราเป็นผู้หญิงอีกแบบนึงก็ได้ ทีนี้เรื่องอะไรจะให้ล่ะค่ะ เกือบไปแล้วค่ะ แต่จิงก็อยู่ที่การตัดสินใจของเรา และเค้าว่าจะไปกันรอดมั้ย แต่จรงหนูก็กลัวผิดหวังเหมือนกันค่ะ แต่หนูจะรักเค้าต่อไป ความรักที่มีคงไม่มีวันหมดและคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ แต่คงไม่ถึงขั้นไปเป็นธาตุมัน ควบคุมมันให้อยู่กับเราไปจนถึงวันที่จะมีคนที่จริงใจกับเรา เปิดใจให้เค้าเข้ามาดีกว่าค่ะ ว่ามั้ยคะ

มั่นใจว่าทำได้นะ แต่ที่สำคัญคือไม่มีแฟนซักทีไง อุตสาห์จะลองพิสูจน์ตัวเอง แต่คนที่ชอบเรายังไม่มีเลย--

เรากับแฟนคบกันมาได้ 2 ปี 5 เดือนแล้วค่ะ มีอะไรคุยกับพ่อแม่ตลอด ปรึกษาตลอดไม่เคยปิดบัง พ่อแม่ก็ไม่ว่านะคะ แต่ไม่ค่อยให้ไปไหนด้วยกัน ถ้าจะไปก็ต้องมีญาติผู้ใหญ่ไปด้วย ปัญหาเราไม่ได้อยู่ที่พ่อกับแม่หรอกค่ะ ปัญหาของเราอยู่ที่คุณครูที่โรงเรียนค่ะ เราเป็นเด็กกิจกรรม สร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนมาตลอด รู้จักและสนิทสนมกับคุณครูในโรงเรียนเกือบทุกท่าน คุณครูก็รู้นะคะว่าเราคบกับรุ่นพี่ บางคนเค้าก็ไม่ว่าค่ะ สนับสนุนและคอยสั่งสอนเราเหมือนพ่อกับแม่อีกคน คอยบอกเราว่าต้องวางตัวยังไง คนอื่นถึงจะมองเราดี แต่บางคนก็ไม่เข้าใจค่ะ จะเรียกพ่อกับแม่เราและพ่อกับแม่แฟนมา เพื่อให้เลิกกัน เพราะเค้าบอกว่าเค้ากลัวเราจะเสียอนาคต เค้ากลัวเราจะเสียคน แต่แฟนเราคนนี้เป็นรุ่นพี่ที่ดีมากนะคะ ไม่เกเรียน ไม่เกเร สุราและสิ่งเสพติดไม่เคยเกี่ยวข้อง เป็นที่ปรึกษาที่ดีให้เรามาตลอด เกรดเฉลี่ยของเราขึ้นมาได้ 3.89 จาก 3.03 เพราะรุ่นพี่คนนี้แหละค่ะ ที่คอยให้กำลังใจเรา คอยสอนการบ้านเรา ช่วยแนะนำอะไรต่างๆ เราอยากจะบอกว่า เราไม่รู้นะคะ ว่าคนอื่นจะว่ายังไงที่เรามีแฟน แต่เราจะพิสูจน์ให้ทุกๆคนเห็นค่ะว่า การมีแฟนไม่ได้ทำให้การเรียนและชีวิตของเราแย่ลงค่ะ

ครอบครัวสั่งห้ามไม่ให้มีแฟนมาตั้งแต่ประถมเลยค่ะ แล้วพอมีใครมาขอจีบก็ปฏิเสธเสียงแข็งมาตลอด จนกระทั่งเพิ่งเข้าปี 1 วันนั้นทำกิจกรรม เพื่อนผู้หญิงเอาจดหมายมาให้เรา เราคิดว่าคงจะเป็นจดหมายจากรุ่นพี่กระมัง (แบบว่าให้นัดทำกิจกรรมอะไรประมาณนี้แล้วให้เราเรียกรวมเพื่อน) พอเปิดปุ๊บ... เป็นจดหมายขอคบ แถมทิ้งเบอร์ด้วย ฟหกดฟหกดฟหกด เราในตอนนั้นยังถือคำของแม่ที่ว่าเรียนก่อนค่อยมีแฟน ส่ง Message ตอบโต้เลยค่ะ ทางนู้นก็บอกว่าห้ามมีแฟน แล้วไง ให้ไปที่บ้านเธอมั้ย บลาๆ 555555555555+ จนกระทั่งเพื่อนกรุ๊ปเดียวกันที่นั่งอยู่ข้างๆบอกว่า "อย่าเพิ่งตัดเยื่อใยกัน ลองศึกษาดูใจกันก่อน" ก็เลยเออ... ตกลง เลยให้เฟซ ไลน์กับเขาไป จนกระทั่งช่วงพักทำกิจกรรม เราไปพักดื่มน้ำ มีเพื่อนร่วมคณะคนนึงมาชวนเราคุย เราก็เนียนคุยเพราะถือว่าเป็นเพื่อนร่วมคณะ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง พอจะกลับไปทำกิจกรรม... เท่านั้นแหละค่ะ คนนั้นคือคนที่ส่งจดหมายขอคบ = [ ] =  !!!!!!!!!!!!!

หลังจากวันนั้น ประมาณสองวีคได้ก็ศึกษากันว่านิสัยยังไง อะไร บลาๆ แล้วก็รู้ว่าเขานิสัยดีมาก ตั้งใจที่จะรักเราจริง วันนั้นเขาถามว่า "ถึงขนาดนี้แล้ว จะให้เรียกว่าเป็นแฟนได้แล้วยัง?" เราก็บอกไปว่า "แล้วแต่ต่ะ" สุดท้ายก็เป็นแฟนกัน

ก่อนสอบไฟนอล บอกแม่ไปว่าหนูมีแฟนแล้ว แม่ตกใจเล็กน้อย... แต่สุดท้ายก็เข้าใจค่ะ ก็เลยบอกว่าอย่าทำอะไรเกินเลยแล้วกัน ตอนนี้คบกันประมาณห้าเดือนค่ะ มีหยอกล้ออะไรแรงๆบ้าง มีงอนกันบ้างแต่สุดท้ายก็เข้าใจกัน ต่างคนต่างเห็นคุณแม่ของอีกฝ่ายก็โอเคทั้งสองฝ่ายค่ะ ตอนนี้จึงพยายามอย่าทำให้ครอบครัวผิดหวังเพราะเรื่องแค่นี้ค่ะ

เคยค่ะ ลองถามว่ามีแฟนได้ไหมแม่บอกว่า แม่เคยสอนว่ามีแฟนแล้วดีไหม เราก้เลยตอบว่า"ไม่ดีค่ะ เพราะเราอาจจะทิ้งการเรียนได้" แล้วแม่ก้ตอบกลับมาว่า"ไม่ดีแล้วจะมีทำไม" พอแม่พูดจบเราก้ช๊อคหนักมากถึงกับขั้นไม่คุยกับแม่ไปเกือบอาทิตย์ พอหลังจากนั้นเรากับแฟนก้ทะเลาะกันครอบครัวแฟนเราโอเคแต่ครอบครัวเราไม่โอเคเลยเลิกกันเรื่องนี้เกิดขึ้นเกือบปีแล้ว ตอนนั้นเรายังเป็นวัยรุ่นตอนต้นเอง จึงโดนขัดเรื่องนี้

ดีจังที่เราโสด 

โถ่พี่ แค่หนูคุยกับเพือ่นที่่เป็นทอมแม่ยังไม่ไห้เลยยยย(เอ้อโรงเรียนเราหญิงล้วน) เคยมีครั้งนึงอะมีพี่เพื่อนที่เป็น ผช.มาแอดเฟส แม่มาตรวจเฟสอะ ขนาดยังไม่รับก็ยังโดนดุเลย!!! สงสัยหนูคงต้องขึ้นคานใช่มั้ยค่ะ??